Kabanata 9

Stay

Napakabilis talaga ng oras, kahapon parang nangangapa pa ako kung papaano makapag-aadjust sa pagiging independent ko, pero ngayon halos gamay na gamay ko na.

Malaking tulong din ang pagkaroon ko ng kaibigan dahil sa kanila mas naging malawak ang aking kaisipan sa bawat bagay, lalo na sa pagiging parti ko sa Nevíos Saistém.Hindi na ako nahihirapan sa pagba-buget ko sobra-sobra pa nga halos hindi ko na nagagalaw mga ibinibigay ni Dad.Masasabi kong kaya ko ng buhayin mag-isa sarili ko kahit 'di na masyadong umasa sa mga magulang ko.

There was one time na nagtaka si Dad at ang akala ko ay mabubuking na ako.Hindi nya kasi ako nabigyan ng budget.Lumipas na ang isang linggo at doon nya lamang naibigay.Tinanong nya kung ba't hindi daw ako tumawag agad sa kanya, sinabi ko nalang na ayaw ko syang istorbohin at may nautangan naman ako kaya okay lang.Hindi ko na din inabala si Mom.Kasama sa rules ni Dad 'wag akong tumawag kay Mommy kasi sya daw ang kusang tatawag sa'kin.Siguro nga akalimutan lang nila.Sa dami ba naman ng naasikaso nila.Kaya laking pasasalamat ko talaga sa grupo at sa mga kaibigan ko.

Inaayos ko ngayon ang aking school papers, umpisa na kasi ng enrollment pero may lakad ang grupo ko ngayon kaya ipagpapabukas ko nalang.Hanggang biyernes pa naman ang last enrollment.

Narinig kong tumunog ang aking cellphone hudyat na may nagtext.

Tayl:

Labas ka na.

Kaya tumayo na ako at itinabi na ang naayos kong papel sa isang brown envelope, pinagkaisa para isahang bitbit nalang bukas.

Pagkalabas ko ng gate, nakita kong bumukas agad ang Van na nakaparada sa harapan ng apartment kaya diretso pasok na'ko.Binati naman nila akong lahat.

Sa grupo ni Tayl kami-kami lang din ang magkakasama pati sa training ko sinasamahan nila ako.Halos magkapalit na nga kaming apat ng mukha sa halos araw-araw ba naman naming magkakasama ay hindi ko maikakailang nagiging komportable na ako sa kanila 'yung tipong hindi na ako mag-iisip pa kung anong sasabihin basta kung anong una kong mabigkas at magawa ayon na iyon.

Simula makilala at makasama ko sila hindi ko naramdaman na napapamahal na ako sa kanila.Nasasanay na ako sa kanilang presensya, madalang na lang akong mapag-isa, pag uuwi lang ng apartment ko.Di ko maikakailang iba ang kasiyahan na natatanggap ko ngayon pero hindi ko din maiwasang matakot na baka sa sobrang kasiyahan ang kapalit pala nun ay sangkatirbang kalungkutan.Kaya habang nandito pa, hindi ako mapapagod na ibalik ang pagmamahal at kaligayahan na ibinibigay nila.

Mas lalo lang akong humanga sa kanila ng ipinakita nila sa akin kung saan sila eksperto sa pakikilaglaban. Although they're all good at combating, they also have there own expertise using different weapons.And by now I just recently learned how to assemble and use a gun,like, targeting but of course, not totally expert with it.

Hindi naman kasi basta-basta matututo agad ang isang tao sa iisang pagkakamali lang, minsan kailangan pang maulit ng ilang beses bago maitama ang lahat ng pagkakamali at matuto.Ang mahalaga pag tuluyan ka ng natuto hindi mo na uulitin ang pagkakamaling iyon.

I'm already aware that our organization is literally good in training a member into fighting, using different guns, sharping intelligence.At first there's a bit hesitation when they said that I also need to learn how to use guns.I mean for what purposes? Physical fighting is okay with me but using guns, I think I'm not! I don't know how to use guns and I don't think, I can.But after doubting everything , they explain it to me clearly why we are obligated to use guns.They made sure that we can use it in legal manners and also they assure me that whatever happens, organization will take the responsibility once things didn't go as planned and will always with us 'till the end.

Papunta kami ngayon sa Pampanga, to be more specific sa golf port.This is our work/training for today.Kung walang training, may task naman sa amin.Napakagaang task lang naman, may kakausapanin tas dapat ma close 'yung deal, that's it!

Our president give us, as a group an opportunity to build a business, hindi sya basta-bastang business it's a wholesale trade, pupwede kaming mamili at magbenta.President and his other co-businessman already sign in to invest but we need one more to start working on it.

So, we're now heading to Pampanga to meet Mr. Chuy, assistant of our choosen chinese businessman.Ang kailangan lang naming gawin ngayon ay mapapayag si Mr. Chuy na sabihin sa kanyang amo na makipag-deal sa amin at mag-invest sa itatayo naming business.

Si Mr. Seyu Huragano ay isang mailap na businessman hindi sya basta-basta pumapayag sa isang meeting, inaalam muna nya ang lahat ng detalye bago umuo.Kaya habang nasa byahe, nagsimula na kaming magplano kung papano namin makukumbinsi ang assistant ni Mr. Huragano para makipag-usap sya samin.

"What if para 'di masyadong halata na sya ang pakay natin.We shoud also play golf?" Suggest ni Tony.

"True, like it's a requirements from school to prepare ourselves for competition," pagsang-ayon naman ni Vanx.

"Competition? Sino bang marunong sa inyo maglaro ng golf?" Tanong ni Tayl.

"Ikaw!" Turo nila sa akin, sabay-sabay na bigkas ng tatlo.

Umiling naman ako. "I can play but I'm not good at it, I'm sorry." I apologized.Kasi parang ako pa ata ang magiging hadlang sa plano.

"Okay lang yan Five, support ka naman namin," pampalubag loob ni Vanx.Sumang-ayon naman ang dalawa.

After brainstorming, giving idea to each other.Tayl started to explain the plan on how were gonna talk to assistant of Mr. Huragano accidentally without him noticing that it was not pure accident.

"Okay so here is the plan," pagpapaliwanag ni Tayl.And we silently listening to her.

I couldn't help but to admire Tayl.At the age of 17, she's good at explaining things that no one can think, it's really her who's talking owning her words.She maybe a happy go lucky person but she's exactly opposite when it comes to work, she knew how to be serious when it's needed.

Nang malapit na kami sa field, may nakita si Vanx na Apartment clothing line para sa mga mag-g-golf.

Kaya nandito kami ngayon nagtitingin ng maaaring isuot.

"Five, try it ," Tayl showed me a pair of white skirt, polo shirt with a moon logo on the right side and a cap.

"And I think you'll be the cutest golfer when you started to wear it." Tony exclaimed.

"Hindi mo na kailangang magpalit ng shoes mo, perfect na iyang suot mo." Vanx added.

Wala na akong nagawa ng itinulak na nila ako papasok sa cr.

Yung totoo bago ito sakin.I'm not into wearing skirt, naiilang ako kasi ko feeling ko anytime pwede akong mabusuhan but today is exemption.I trust my friends and for the task, gagawin ko ito.

Pinasadahan ko ng buong tingin ang salaming nasa harapan ko.I agree with Tony, ang cute ko sa suot ko.Parang sa mga anime lang.Hindi naman ako kaliitan kaya nagmukmukha akong cute, mataba lang ang maliit kong pisngi kaya ganun.Maputi ako kaya mas lalo akong pumuti sa aking suot.

Nang masigurado kong okay na ang lahat, inayos ko na ang mga gamit ko at ipinasok na sa aking itim na bag.

Pagkalabas ko mga kaibigan ko agad ang bumungad sa akin.Nginitian ko naman sila at pinasadahan ang aking suot kung okay lang ba sa kanila.

"Wow!" Slowmong pumapalakpak na wika ni Tony.

Hinawakan naman ako sa magkabilang braso ni Tayl at ginalaw-galaw ito."Gurl, nagmukha kang matured sa suot mo.Sinasabi ko na nga e, bagay mo."

"Partida ah, wala pang ka-make up, make up iyan.Pero lakas makahatak." Dugtong na puri naman ni Vanx.

Nasisiyahan ako sa mga sinasabi nila kasi na-appreciate nila ang ginawa ko.Ang gaan lang sa pakiramdam iba pala talaga pag pinapuri ka at galing sa taong mga mahahalag sayo.Kasi alam mong walang halong kaplastikan.

"Oh ano, let's go na," tanong ni Tony.

Napansin kong nakapagpalit na din sila ng kanilang mga suot.

"Tara na." Anyaya ni Tayl kaya sabay-sabay na din kaming lumabas sa store.

Pagkapasok uli namin sa loob ng van.Para tuluyan ng makapunta sa aming aming destinasyon.Tahimik lang kami ng narinig tumunog ang cellphone ni Tayl.

"Hello, Mr. Yani?" Sagot nya.

Siguro kinakamusta kami, kung ano ng nangyayari.

"Malapit na po kami." Sagot uli ni Tayl.

Pagkasabi nya non natanaw ko na agad ang isang napakalaking arko na may nakaukit na "Golf Master"

"Yes po.If something ever happen.Will contact you right away, Sir."

"Noted Sir, bye!" Pagtatapos ni Tayl sa tawag.

Humarap sya samin na parang may gustong sabihin na gusto nyang pigilan.Pero lumabas pa din.

"Guys, kailangan daw nating mag-ingat kasi may mga iba't -ibang kampo daw na nandun.Baka may magbanggaan daw, madamay pa tayo." She take a deep breath before she speaks again. "You guys still up for it?"

"We are already here, Tayl.Sayang naman kung di pa natin itutuloy." Sagot ni Vanx.

"Kaya nga ang haba ng byahe, tas nakaporma na tayo oh.Kailangang ituloy para makapagpa-piksyur na din ako at ng may maipost ako sa I*******m ko." Segunda naman ni Tony.

Lumingon naman si Tayl sakin na tila importante kung anong isasagot ko.

"I'm okay with it." I swiftly answered.

"Anong pang hinihintay natin, baba na." Tony announced.

Nandito kami ngayon sa font desk.Para makakuha ng pass papasok sa fields.Tayl, already done with booking yesterday.Kaya wala na kaming problema.

The attendant said that we can sit on the couch while waiting for Miss Hannah one of the managers of Sunny Doves Golf Club and her assistant.Sila 'yung naatasan na mag-assist samin habang nandito kami.

Katabi kong nakaupo si Tayl pero kanina ko pa napapansin simula bumaba kami sa sasakyan, hindi sya umiimik.Parang napakalalim ng kanyang iniisip.

Hinawakan ko ang kamay nya para sana agawin ang atensyon nya ng mabigla ako sa sobrang lamig ng kanyang kamay.

"May problema ba?" bulong kong tanong sa kanya.

Umiling naman sya ng alanganin at mahigpit na hinawakan ang aking kamay.

"Five, I f-feel like there's something bad might happen." She nervously uttered. "Wag nalang kaya nating ituloy?" She added.

Mas hinigpitan kon pa lalo ang paghawak sa kamay nya."We got this, Tayl.Walang masasaktan." Pampalubag loob kong balik sa kanya.Pinili nya nalang na manahimik uli.

Hindi ko din maiwasang kabahan sa mga mangyayari, maging mapanuri nalang kung may biglaang pangyayari.

We've became more attentive, when Tony lean on us whispered. "They're setting together, right in front of us."

Pagkatapos sabihin iyon ni Tony, Miss Hannah and her assistant exactly arrived.

We quickly all stand up.Like an excited young teens who wants to play golf.

"Good morning beautiful ladies and?" She directly turn her gaze with Tony.

"Queen" Tony claimed.

Sabay-sabay naman kaming natawa doon.Biglang nawala yung kabang nararamdaman namin.

"Okay.So, I'll be your guide for today.Siguro the attendants already said my name to you?"

We all nodded.

"By the way this is my assistant, Eddie.He will be with us through the day." She continued. "Do you still have any queries?"

"Wala na po, Miss Hannah.Pwede na ba tayong pumunta sa fields at ng makapag-umpisa na?" Atat na wika ni Tony.But Miss Hannah just laughed at it.

Kanina pa namin napapansin si Tony sa ginagawa nya pero pinapabayaan nalang namin sya sa kung ano-anong pinagkukuha nya gamit ang kanyang camera.It's his happiness and we support him.

Biglang bumalik ang kabang aking nararamdaman ng makita kong dadaan kami sa harapan ni Mr. Huragano at ng assistant nya.Tuloy lang kami sa paglalakad ng biglang-

"Oh my God! Shit!" Sigaw ni Tony.

Nabigla din kami sa nangyari.Hindi ko alam kung sinasadya nya ba ito o ano.Napaka-swabe lang kasi ng pangyayari.

Nasagi lang naman ni Tony ang iinomin na sanang kape ni Mr. Huragano kaya ang ending nagkalat ito sa kanyang puting polong damit.

Inabangan ko kung anong magiging reaksyon ni Mr. Huragano pero ako'y nabigo ng makitang ngumiti lang sya ng tipid.

Kumuha naman agad ng tissue si Tony para malinis ang dumi kumalat sa damit ni Mr. Huragano kahit na alam nyang mas lalong kakalat lang iyon.

"I-I'm re-really sorry, Sir." Utal na wika ni Tony.Halatang kinabahan sa nangyari.Kaya tansya kong hindi nya iyon sinadya.

"No, it's okay." Sagot lang niya at pinigilan na din si Tony sa kanyang ginagawa. "But be careful next time, you can't bear to see me angry." He honestly said with narrowing eye.

I noticed he's right hand, he closed it tightly.Making it into fists.

Tatayo na sana si Mr. Huragano ng biglang may marinig kami ng isang putok ng baril.Kaya dali-dali kaming nagsiyukuan.

Nakita kong may inilabas na baril si Mr. Huragano at bigla na lamang nya akong hinila ng walang pang-aalinlanang sabay tutok sa akin ng kanyang baril.

Fuck!! Bakit ako napunta dito.

"One more shot.Then this cute little girl here would be her last day, too." Mr. Huragano declare.

Hindi ko alam kung sinong kausap nya pero alam kung sa kabilang side nagmula ang putok.

Tinignan ko naman sina Tayl, pero umiling lang sya.Senyales na wag akong gagalaw kahit na anong mangyari.

Naka-alerto lang ako inantay ko kung may magpapaputok pang muli.

Dumaan na ang ilang minuto nang walang gumagalaw.Napaluwag na ang hawak sakin ni Mr. Huragano kaya akala ko papakawalan nya na ako pero hindi.

Muli nanamang may nagpaputok sa puwesto namin paharap  na ang bahala at alam kong ako ang isasangga ni Mr. Huragano, kaya inunahan ko na sya.

Siniko ko sya ng paglalakas-lakas sa tagiliran kaya napaluwag ang hawak nya sakin at kinuha ko na itong pagkakataon para makalaya.

Kasabay ng pagkakawala ko ay ang pagtama ng bala sa braso ni Mr. Huragano.

"Fuck!"

Dumapa ako agad pagkakalas ng hawak nya, gumapang ako papunta sa puwesto nina Tayl ngunit bago pa ako makarating may humila na sa akin at tinakpan ang aking bibig.Nahawakan ko naman ang kanyang buhok, sinabutan ng mahigpit.Hindi pa din nya tinatanggal ang kanyang kamay.Akmanh sisipain ko na dapat sya sa kanyang pinakamamahal na kaibigan.

"Stop, it's Rous!"

Dinig kong bulong nya.Nilingon ko naman sya ng may pagkabigla.Tinanggal nya naman ang kanyang kamay sa pagkakatakip ng bunganga ko.

"What the hell are you doing here?" Asik kong tanong sa kanya.

"What did I say last time to you?" Balik tanong nyang sagot.

I remembered the last words he said. "You'll be watching me?" Alanganin ko pang sagot.

"Stay." He stated.

Naguguluhan ko syang tinignan na gumagapang nagyon papunta sa puwesto ni Mr. Huragano.

What the fuck he was thinking? Ililigtas nya si Mr.Huragano? Is he playing a hero here?

Napalundag nanaman ako ng marinig ang isang putok.Diretso lang ako na nakatingin kay Rous.Nang mapansin kong may nagtatagong isang tao sa pader, alam kong kitang-kita nya si Rous papunta kay Huragano.

Ikinasa na nya ang kanyang baril at itinutok kay Rous na walang alam sa maaaring mangyari.Gusto kong puntahan si Rous at pigilan pero hindi pwede.

He wants me to stay here but he's life is in danger.I should do something.

I found a bottle water in my side and pick it up.Nag-antay ako ng tyempo bago ko ito ibato sa may hawak na baril.Hindi kalayuan ang kanyang puwesto kaya kayang-kaya ko itong batuhin.Kakalabitin nya na ito kaya agaran na akong tumayo.

"Hey!" Pang-aagaw ko ng atensyon.Napalingon naman sya sakin at bago nya pa ako mabaril ibinato ko na ang bottle water papunta sa kanyang kamay.I saw the gun falling.At naging signal na iyon para gumalaw ang mga tauhan ng golf club upang hulihin kung sino man ito.

Napahinga naman ako ng maluwag.Narinig kong magmura si Tayl.

"Shit! Five, may tama ka." Nag-aalang sambit ni Tayl kasama ang tatlo papunta sa'kin.

Tinignan ko naman ang katawan ko.Umaagos ang dugo sa kanang balikat ko.Nahuli pala ako ng bato.Fuck!

"What did I say to you?" Boses na galing sa aking likuran.

Medyo nanghihina na ako pero alam kong si Rous iyon.

"P-please don't say it to my parents," nanghihinang wika ko.

Naramdaman ko nalang na may bumuhat sakin.Sobrang sakit ng balikat ko at sa kahinaan na din feeling ko any time makakatulog na ako.Hindi ako nagkamali ng unti-onti ng pumikit ang mga mata ko.

"Hard headed!"

Dinig ko pang sambit nya bago tuluyan ng mawalan ng malay.