A night with him
"I thought ubos na mga 'yan?" Ani Kuya Orid.
"Tangina nakabuo nanaman ata sila ng panibagong grupo." Gigil na wika ni Zach.
"For what?" Tanong naman ni Jeard.
"Edi para ituloy tayong patumbahin." Sambit ulit ni Zach.
Nasa meeting room kami ngayon ng kompanya nina kuya Orid.Dito kami dumiretso pagkatapos ng nangyari.
Kanina pa ako palipat-lipat ng tingin sa tatlo, naguguluhan.Pero pinili ko nalang na manahimik at pilit nalang na iniintindi ang kanilang pinagsasabi.
"At una nilang target si Five," wika ulit ni kuya Orid sabay pasada ng tingin sakin.Lumingon naman si Rous kay kuya Orid na animoy may ginawang kasalanan.
Hindi ito pinansin ni kuya Orid.Itinuloy nya ang ideyang kanyang nabuo. "I don't know what they know about her but I'm sure they want her gone or if they'll not succeed surely, be part of their group."
Ano namang kinalaman ko dyan? Doon na ako umalma.
"What do you mean kuya Orid, may mali ba akong ginawa?"
"Silly, of course nothing." Sagot nya.
"But, you did something." Pang-aagaw na pahayag ni Rous.
"H-huh?" naguguluhan kong wika.
"He only means, because of your skills nakikitaan ka nila ng pagbabanta." Pagpapaliwanag ni Zach.
Ano ako, gold? Wala namang espesyal sa akin.
"Let's just report this to president, before everything will be a mess," pagtatapos ni kuya Orid.
"Tamang-tama padilim na." Sang-ayon naman ni Zacharious. "Wait, saan ka pala tutuloy, Five?" Takang tanong niya.
"I got her." Simpleng wika ni Rous.
Muli nanamang tumibok ang puso ko ng paglalakas-lakas hindi sa kaba, pero hindi ko din maipaliwanag kung ano ito.Kailangan ko na talagang magpacheck ulit kay Doc Lazaro.
"Dahan-dahan lang bro.She's still a minor," wika ulit ni Zacha na may halong kalokohan.
"Fuck you!" Malutong na pagmumura ni Rous.Tumayo na sya at ako'y kany namang nilingon, "Let's go."
Kahit clueless pa rin sa aking mga naririnig.Agaran din akong tumayo.Nagpaalam muna kina Kuya Orid at Zacharious na parehong natatawa bago tuluyang sundan si Rous.
Pagkalabas namin sa building, binalot agad ako ng lamig.Isang buwan nalang kasi at ber-month na din kaya sa tuwing nalalapit ang pasko, nalalapit na din ang aking kaarawan—unang araw ng Desyembre.
Pagkapasok namin sa kanyang sasakyan.Tahimik lang kami pareho.Hindi ko alam kung anong kanyang iniisip.Gustohin ko man itong basahin pero alam ko wala din akong mapapala.
Diretso lang naming tinatahak ang kahabaan ng highway.Hindi ako masyadong pamilyar sa daan pero alam kong isa lang ang aming destinasyon, condo ni Rous.
Siguro naman may guest room sya.Hindi kasi ako sanay na may katabi matulog.Don't get me wrong! I'm just stating facts.Hindi ko naman gugustuhin na makatabi sya.May tiwala man ako sa kanya still, he's a man.Mabuti ng mag-ingat.
Maalala ko lang wala pala akong dalang gamit, kailangan naming pumunta sa apartment ko, kukuha lang ng damit.
"Ehem!" Kunwaring ubo ko para maagaw ang kanyang atensyon.Hindi naman sya lumingon, diretso pa din ang kanyang pagmamaneho gayunpaman alam kong narinig nya iyon.
"Pupwede bang kumuha muna ako ng gamit sa apartment ko?" Pagtatanong ko.
"Delikado pa." tanging sagot nya lang.
Nanahimik nalang ako.Wala akong choice kundi susuotin ko itong damit ko hanggang bukas.
Napabuntong nalang ako sa aking naisip.
"You can use my clothes if that's what you're worrying at." Sambit niya na diretso pa din ang tingin.Is he a mind reader or halata lang sa mukha ko kung anong gusto kong ipahatid? Nevermind, I chose the latter one!
"Okay." Mahinang wika ko.Bago umayos ulit ng upo at humarap na sa bintana.
Hindi naman ako maarte sa damit.I could wear anything as along as it's clean.
Naramdaman kong huminto na ang sasakyan.Nasa tapat na kami ngayon ng isang napakalaking building na may nakaukit na sinadyang malalaking letra sa gitna ng building.
ARAÑDIA
Cool!
Kung 'di ako nagkakamali pag-ma-may-ari ito ng pamilya ni Rous.
Pagkapatay nya ng sasakyan.Sabay na kaming lumabas.Sunod-sunuran lamang ako sa kanya hanggang sa makapasok kami sa loob ng building.
Namamanghang inilibot ko ang aking paningin sa loob.Ito ang kauna-unahan kong makapasok sa ganitong lugar.Alam ko may ganito din na pagmamay-ari ang mga magulang ko pero ni minsan hindi ko pa ito napupuntahan at walang balak puntahan.
Wala naman akong interest sa kung anong mga negosyo nila.Basta ang alam ko lang isa sila kasama ang mga Arañdia na kilala sa business world.
Lahat ng nadadaanan naming mga empleyado binabati si Rous ngunit ni isa wala syang binati pabalik.
Wala naman akong nakikitang mali sa mga empleyadong hindi nababati pabalik, siguro normal na sa kanila na ganito bumati pabalik si Jeard—walang reaksyon!
Pagkasakay namin sa elevator.Walang nagtangkang sumabay sa amin.
Perks of being the son's owner, huh?
Tahimik lang kami sa loob.Napapansin ko kanina pa sya tipa ng tipa sa kanyang cellphone.
Nang maalala ko si Tayl, hindi ko pa pala sya na-a-update, shit!
Kinuha ko ang aking cellphone sa loob ng aking bag, at binuksan ito.At kung mamalasin ka nga naman, oh...lowbat pa! Bigong ibinalik ko nalang ito sa aking bag.
Bumukas ang elevator, hudyat na nasa tamang palapag na kami.
Diretso lang ang lakad ni Rous, nasa likod nya lang ako nakasunod.Huminto na sya sa pinakahuling pintuan.At pansin ko lang, medyo iba ito sa lahat ng pintuan sa palapag na ito.
Kita kong sinwipe na ni Rous ang kanyang card bago ito tuluyang bumukas.
Tumambad samin ang walang kabuhay-buhay na condo ni Rous.Ano ito? Kay lawak-lawak wala manlang ka desi-desinyo?
Kung tutuusin maganda at malawak ang condo ni Rous, nagkulang lang sa disenyo.Pero hindi ko maitatanggi na lahat ng kagamitan at mga appliances dito ay de kalidad.Kitang-kita naman sa mga tatak.... branded!
Habang patuloy pa din sa pag-iikot ang aking mga mata. "May guest room ka?" Hindi ko na napigilang itanong.
"Sakin lang ang lugar na ito, bakit kailangan ko pa ng guest room?" Balik tanong na sagot nya.
Sabi ko nga, sa living room na ako matutulog.Malaki naman itong couch nya kahit magpagulong-gulong pa ako dito.
"Wait here, I'll prepare your clothes." Sambit nya ng hindi na ako sumagot pabalik.
Tumango lang ako at naupo sa couch na pagkalaki-laki dito sa living area.Nakita ko syang isang pintuan.Hindi ko napansin iyon, iisa lang pala ang pintuan na mayroon dito.Binatunakan ko naman ang sarili ko.
Nagugutom na ako.Ano kayang ipapakain sa akin ni Jeard, bisita ako kaya dapat 'yung mabubusog ako.
Naghintay pa ako ng mga ilang minuto ng bumukas muli ang pintong pinasukan ni Rous.
"You can use the bathroom inside.Nasa ibabaw lang ng kama ko 'yung damit." Anunsyo nya.
Tumango naman ako na parang isang masunuring bata.
"Pagkatapos mo, tumuloy ka sa kusina." Saad nya.Umalis na sya ng walang binibitawang salita at naglakad na papasok sa kusina.
Ako naman ay naglakad n papasok sa kanyang kuwarto.
It's my first time to see and step in, on a man's room.Kaya hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko.
It seems like, mens room are more like plain than woman's room.Ang nakikita ko lang ay kama kung saan may nakapatong na damit, isang working table, may isang maliit din na sofa, tv na nakadikit sa wall and hmm may nakita akong dalawang pinto.I think it's the walk in closet and bathroom.
Una kong binuksan 'yung medyo malapit sa banda ko.
Wow! It's a walk in closet.Binuksan ko isa-isa ang mga aparador and it amaze me more when all the clothes were folded in a clean and net one.All the t-shirts, shorts, pj's, boxers, are all separated accordingly to their colors.Yung mga nakahanger naman yung mga panglakad like long sleeve, jacket, Americana.
Pagkatapos kong isara ang lahat ng aparador.Lumabas na ako ng maalala kong hindi pala ito ang pinunta ko dito.
Akmang isasara ko na ang pintuan, nang mapatalon ako sa gulat.
"Shit!" Habang hapo-hapo ko ang aking dibdib.
Nasa gilid ko lang naman si Rous.Nakatingin sakin na parang may ginawa akong mali.
Umiling-iling naman ako, "W-wala a-akong ginawa.Na-namangha lang ako sa nakita ko." Nagkanda-utal-utal ko ng wika.
May kinuha sya sa ibabaw ng kanyang kama....cellphone.
"Maligo ka na." Sambit lang nya bago lumabas ng kuwarto.
Huminga muna ako ng malalim bago kunin ang damit na aking susuotin sa ibabaw ng kama at tumuloy na sa banyo.
Halos same lang naman kami ng banyo sa bahay namin.May bathtub, sink in, maliit na mirror, shower at napapalibutan ng salamin.
Wala naman sigurong CCTV dito.
Binuksan ko na ang shower at binilisan ang pagligo, kukunin ko na yung sabon pati shampoo kaya lang panlalaki.Mag-aamoy lalaki ako nito, pero naglagay pa din ako sa aking palad, mabango naman sya kaya lang sobrang panlalaki talaga ng amoy.
Pagkatapos kong magbanlaw kinuha ko na agad yung itim na tuwalyang nakasabit.Inamoy ko muna ito bago ginamit, bagong labas, malinis.
Nang matuyo na ako, sunod kong kinuha ang aking susuotin.Isang itim na t-shirt na may nakakatak na Westlelife at isang boxer short na itim.
Isinuot ko nalang ito ng walang pag-aalinlangan.Mas mabuti na ito kaysa hindi naligo.
Umabot hanggang tuhod ang aking damit kaya Hindi din kita ang boxer.Sunod kong tinignan ang aking harapan, hindi naman sya halata.Di naman kalakihan ang hinaharap ko.Nang masiguro kong okay na lahat.Isininop ko naman ang damit ko at inilagay ito sa gilid.
Pagkalabas ko ng banyo, diretso labas na din ako ng kuwarto at tuloy-tuloy ng pumasok sa kusina.
Naabutan ko si Jeard na naghahalo ng kung ano sa harap ng kalan.Gusto ko sana itong tignan kaya lang medyo may kataasan ito, hindi ko din abot.
This is one of my flaws, my height.I hope na hindi natitigil dito ang katangkaran ko.I'm a flat 5, and that's not okay for me.
Napili ko nalang na maupo sa counter.Medyo nahirapan pa ako bago tuluyang maka-upo.Pagkaupo ko nakarinig naman ako ng isang napakalalim na halakhak.Nang tignan ko naman kung saan nanggaling iyon, bumalik agad ito sa walang ekspresyon.
Napairap na lamang ako sa kawalan.
Inihiga ko ang aking ulo sa lamesa.Nag-collab yung gutom at antok ko.
Habang nakadayukod ang ulo, naisip ko bigla yung mga nangyari kanina.Stalker na may katana at device na hindi ako pamilyar, panibagong grupo, ako ang target o maging miyembro.Kung aking pag-dudugtong-dugtungin.Isa lang labas nito, delikado ngayon ang buhay ko.
Grrr! Sinabunutan ko ang aking basang buhok na walang suklay sa aking naisip.
Nabaling lang ang aking pag-iisip ng may maamoy akong mabango sa harapan ko.
Umayos agad ako ng upo at nabuhayan dahil sa naamoy.
Adobo!
Inabutan naman ako ni Rous ng plato kaya't kinuha ko ito.Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras, kumuha na ako agad ng kanin at ulam.
Nagsisimula na akong kumain nang mapansin kong wala pang kanin sa plato ni Rous
Nasa may gilid ko pala ang lalagyan ng kanin na hindi ko naibalik sa gitna.Inaabot ko naman ito sa kanya bago tumuloy sa aking pagsubo.
Hindi ko na alam kung ilan ang nakain kong hiwa ng manok basta ang alam ko sobra akong nabusog.
"Masarap kang magluto, may future ka pwede kang maging chef." Masayang pahayag ko kay Rous na tuloy pa din sa pagkain.
Ngayon lang ako medyo nahiya, bawat pagsubo kasi ni Rous kalkulado.Para syang babae kong kumain.
Inabot nya ang kanyang baso at uminom dito. "Attorney." Tipid nyang at nagpunas ng bibig, tapos na syang kumain.
"Wow! Attorney pwede din bagay mo." Muli kong wika.
"Hmm how about you?"
"Agent, kung hindi papalarin kriminal nalang," biro ko.
Hindi naman sya natawa.Umigting lang panga nya pero hindi natawa.Kaya bumaba na ako sa upuan, ako nalang magliligpit sya na kasi nagluto.. nakakahiya.
"H-huh ako nalang magliligpit.Para makapagpahinga ka," pagpi-presinta ko sa kanya.
Tumango naman sya bilang pagpayag. "Kung abot mo."
Pwede namang pumayag ng walang pang-iinsulto diba?
Sinimangutan ko naman sya. "Sabi ko nga ikaw nalang."
Hindi ko na inantay ang muli nyang sasabihin.Lumabas na ako sa kusina at dumiretso sa living area, naupo sa couch.Biglang bumalik yung antok ko kaya humiga na ako.
Inunat ko ang mga paa ko.Ang lambot ng couch, nakakarelax.Kinuha ko naman yung isang unan para yakapin.At unti-onti ng bumibigat ang talukap ng aking mata kung hindi lang nagsalita ang nasa tapat ko dahilan ng aking pagmulat.
"What are you doing here?" Takang tanong niya.
"Sleeping." Sagot ko at muling pumikit.
"Who said you're sleeping here?" Panibagong tanong nya.
"Me." Muli kong sagot.
"Get up! No one's sleeping here.Sa kuwarto ka matutulog." Pahayag nya bago kunin ang yakap-yakap kong unan.Napatayo naman ako sa narinig.
"No! I'm not going to sleep beside you.I'm only sixteen for your information."
"And so?"
"And so?" Ulit ko sa sinabi nya. "We can't do that!"
"What do you mean 'that'?"
"You know what I mean." Irap ko sa kanya.
"We will just sleep and nothing will happen including your 'that'." Paninigurado nya.
"No.A-yo-ko!"
"Do you trust me?"
"Of course, I do!" Mabilisan kong sagot.
"Then, end of discussion.Come on!" Nagtitimping wika nya.
Pinaalalahan ko ang sarili ko na kaya ako nandito kasi nanganganib ang buhay ko pero heto ako ngayon nakikipagmatigasan sa taong kakaligtas lang sa buhay ko.
I know he wants to protect me, and he can't do something improper he was protecting.Ano pang silbi ng pagtatangol nya sa akin, kung sa huli sya lang din ang magpapahamak sa akin.Right?
Kaya napagdesiyunan ko ng tumayo at mauna nang maglakad patungo sa kanyang kuwarto.
Pagpasok namin sa loob.Tumingin naman ako sa kanya nang may makalimutan ako.
"Hmm do you have a spare tooth brush?" Walang hiya-hiyang tanong ko.
"Follow me."
Naglakad sya papasok sa loob ng banyo.May kinuha sya sa isang cabinet.
"Here," sabay abot nya sa akin ng isang kulay itim na toothbrush.
"Salamat."
Hudyat na iyon para lumabas na sya.At ako naman ay dumiretso na din sa sink in.
Pagtatapos ko, lumabas na din ako agad kasi alam kong maliligo din sya.
Nakita ko syang nakaupo sa kama habang hawak nanaman ang kanyang cellphone.Napaangat sya ng tingin sa akin bago tumayo.
"Matulog ka na." Pahayag nya.
Tumango lang ako at dumiretso na sa kama.May pag-aalinlangan man, panghahawakan ko nalang ang tiwala ko sa kanya.
"Don't worry, I'll sleep in the couch.Goodnight!" Muli nyang pahayag bago dumiretso sa banyo.
Nakahinga naman ako ng maluwag sa kanyang pahayag.Aminin ko man, hindi ako nakakatulog ng maayos pag may katabi... lalo na lalaki.
I want to thank him for treating me like this.When he's being around, he doesn't want me to feel uncomfortable.Palagi nalang syang nag-a-adjust pagdating sa akin.Inuuna nya palagi kapakanan ko.He totally respect me.
We're not friends and we're not close neither.We're just two people who can both trust each other.
Sa mundong ating ginagalawan kung mahina ka,talo ka! Kung mahirap ka,talo ka! Kung wala kang hitsura,talo ka! At kung matalino ka pero di ka naman pinapakinggan talo ka pa din.Tanggapin na lang natin na hindi LAHAT ay kayang umintindi at maka-appreciate.Ang pangit lang kasing pakinggan na kung sino pa may itsura sila pa yung mas lalong kinikilala,kung sino pa sapat na ang yaman,sila pa yung mas yumayaman pa at madalas kung sino pa yung mga kurakot at may masasama ng nagawa,sila pa yung pilit na ipinagtatanggol ng iba.Oo! Alam ko,matagal ko nang alam!Na kung naipanganak ka sa mundong ito asahan mo na ang samo't-saring reaksyon ng lipunan sayo.May magawa ka mang mabuti,may napatunayan ka man,may naipaglaban ka man na iyong naipanalo.Lahat 'yan mabubura ng parang bula pagka ikaw na ang nagkamali na kahit isang beses man lang.Hirap maging ikaw sa mundong ito,ibubuka mo palang an
OkayWaking up with heavy hearts is not actually good to start your day.My dad scold me last night just because my grades are getting lower per grading system.I mean it's not new to them,pero bakit paulit-ulit pa din nila akong pinapagalitan.I'm already on my last year in Junior High, but honestly I'm not enjoying being a student anymore! The more I'm near to college,the more I get scolded by my parents.I feel like this will happen every year.Natawa nalang ako ng mapait habang nakahiga kama at nakatulala pa nang maalala ko ang pangyayari kagabi."What's this Vei?" nagtitimping sambit ni Dad sabay pakita ng card ko. "This is what you called grade? 75, 76, 77, 78, 79.It's your last year being a junior high student, inayos mo na naman sana," sigaw ni Dad.Kinuha ko ito sa kanyang kamay at sinabi ang isang quote na palagi kong naririnig.Huminga mo na ako ng ma
Alone But HappyWe're now at the auditorium of our school practicing our marching for our upcoming moving up.I could see everyones same reaction....excited!Our junior high has gave us a roller coaster vibes—surprise quizzes, reporting, dancing, acting, in addition aside from all of the high school drama, everyone has a place in the memories we all made there.It's going to be so interesting to see the different roads everyone will gonna take.And after getting our junior high school diploma, moving up may not be the end but this will remain as a proof that we accomplish something great.Just like them, I'm also excited but not with the same reason.I'm excited cause this is it! I'm gonna start to live being independent not totally independent kasi sa magulang ko pa din mangagaling ang budget ko.Pero ng dahil dito matututo akong magbudget, gumawa ng mga household chores at mamuhay ng di umaasa sa iba, na tanging saril
CongratulationsWearing uniform in your moving up day is not that bad.I even think that it symbolizes....achievement and dedication.Imagine from your first junior high until the end of your journey as junior high, you're still wearing your uniform.Isn't it cool?Honestly, today is beyond special to me.Pinagsamang excitement at happiness ang nararamdaman ko ngayon.I mean, sobrang gaan ng feeling na parang bang lumulutang ako sa alipaap, iyong hindi ako mapakali na parang gusto ko ng maihi dahil sa saya, ganun.I am nearly done fixing myself.Wearing a liptint, and a light blush on.I'm not fond of make up but today is exception.I took a one last look of myself in the mirror and widely smiling with the person infront of me."Marami ka mang pinagdaanan, pero nakikita mo ngayon ang isang babaeng nakatayo na punong-puno ng pangarap at dedikasyon.Ipagpatuloy mo lang ang iyong nasimulan.Congratulat
IndependentHinahanap ko ngayon kung saang banda 'yung nakita kong paupahan na apartment...online.Kagabi kasi nag-browse ako sa internet na pwedeng maupahan and luckily, I've found an all girls apartment.It simply means, bawal ang lalaki! At mas pabor ako dito.Hindi naman sa takot ako o ayaw ko sa mga lalaki, hindi lang ako komportable sa kanila.I just don't trust them.Of course except my Dad.Ive already saw the pictures of the apartment I took, what's inside and I supposed that it's a good and comfortable place.I hope that everything will be okay when I started living there.And before I search for an apartment, tinignan ko muna ang public school na papasukan ko para malaman ko kung mapapalayo ba ako o mas mapapalapit.Pero sadyang hindi na din ako pinahirapan ng tadhanan, nang may nakita akong apartment na lalakarin lang at sa pagkakalkula ko mga ten minutes lang makakarating ka na sa school.Haban
UnknownNasanay ako na palaging mag-isa pero iba pa din pala 'yung feeling pag kasama mo ang pamilya mo sa iisang bahay.Hindi man kayo palagi nag-uusap,nagkita-kita pero alam mong sa gabi sa bahay niyo pa din ang uuwian nila.Naglilinis ako ngayon ng apartment ko, kailangan every week linisin ko ito para ma-maintain ang ganda nito.May ilan-ilan na ding dekorasyon dito sa receiving area.Kinabit ko 'yung painting na niregalo sa akin ni Tita Sabel sa dingding at yung mga pictures ko at ng family ko nilagay ko naman sa ibabaw ng maliit na dvider.Yung mga sapatos at sandals ko naman nilagay ko na din sa shoe rack na nasa gilid ng aking pintuan.Medyo kaunti pa ang mga palamuti dito sa apartment ko pero hindi ko na din ito masyadong dadagdagan.Mas maganda kung kaunti lang para ma-maximize 'yung kagandahan ng bahay.Busy ako ngayon sa pagpupunas ng lamesa nang marinig kong may kumakatok.Inilapag ko agad ang basahang hawak ko at
JobI've been living on my own for almost two weeks and I can say struggle is on the highest level of real!Sa pag-g-grocery palang, sobra na akong nahihirapan.I'm poor when it comes on budgeting.First week ko nga kinapos ako agad.I know learning how to be a wise money user is part of being an independent.Kaya minsan hindi na'ko kumakain ng gabi para man lang umabot ang aking budget hanggang sa mabigyan ako ulit ni Dad.Ang napagkasunduan namin ni Dad, every weekend nya ibibigay ang budget ko.That's why, napag-isip-isip ko na maghanap ng part time job.Kasi kung patuloy lang na ganito ang mangyayari hindi ako makakasurvive.Kaya napagdesiyunan kong lumabas ng bahay at maghanap ng pwedeng mapasukang trabaho.I've already done doing my resume.I know I'm still a minor pero wala namang mawawala if I try.It's just a part time, and I think it's okay.Kaya't nagbihis na ako nang komportableng dam
Training.Tayl called me the next day and she said that today is my first day of training and I just couldn't help not to hide my excitement.For me, it's a win-win situation.Madadagdagan pa budget ko, magagawa ko pa gusto ko.The only problem is that my family didn't know about this case and I'm hundred percent sure, they won't say yes.So, I've decided that I'll just keep it..... for now.Wala naman akong nakikitang masama sa gagawin ko at hindi ko din ipapahamak ang sarili ko.I'll just train, improve my skills that I can use for the future and be a member of Nevíos Saistém, that's it! No sweat!They're organization is pure, it's not like a gang, mafia or any bad organization you've heard.I could totally say, I'm extra safe.I am now riding a jeep on the way to our first session of training with my backpack.I have all the things I know I will need after training.I'm just thinking about w
A night with him"I thought ubos na mga 'yan?" Ani Kuya Orid."Tangina nakabuo nanaman ata sila ng panibagong grupo." Gigil na wika ni Zach."For what?" Tanong naman ni Jeard."Edi para ituloy tayong patumbahin." Sambit ulit ni Zach.Nasa meeting room kami ngayon ng kompanya nina kuya Orid.Dito kami dumiretso pagkatapos ng nangyari.Kanina pa ako palipat-lipat ng tingin sa tatlo, naguguluhan.Pero pinili ko nalang na manahimik at pilit nalang na iniintindi ang kanilang pinagsasabi."At una nilang target si Five," wika ulit ni kuya Orid sabay pasada ng tingin sakin.Lumingon naman si Rous kay kuya Orid na animoy may ginawang kasalanan.Hindi ito pinansin ni kuya Orid.Itinuloy nya ang ideyang kanyang nabuo. "I don't know what they know about her but I'm sure they want her gone or if they'll not succeed surely, be pa
Enrollment ft. trouble"Thank you, Ma'am."Wika ko, pagkaabot ko ng mga requirements sa school administrator.I-a-annouce nalang daw nila sa Page ng school kung kelan ang pasukan at kung ano ang aming schedule.Last day of enrollment ngayon kaya napagpasyahan ko ng mag-enroll.Mahirap na baka makarating pa kay Daddy na late akong nagpa-enroll.Kaya nandito ako ngayon sa Pasma Integrated School, kung saan ako mamalagi ng pagiging senior high student ko at ang pinili ku namang strand ay STEM.I don't have any idea about the strand but I find the name cool, so yeah, that's why!Pagkatapos ko sa admin, naglibot-libot muna ako.Hindi na masama, na meet nya 'yung expectations ko.The school have a clean facilities, wide ground, auditorium, canteen.At ang nagpa-agaw sa aking atensyon ay ang library nila, meron itong aircon! I mean, hindi sa pagmamaliit sa public b
ApologizePangatlong araw ko na ngayon sa hospital nina Tayl and I'm still couldn't move my left shoulder.Medyo masakit pa din yung tinamaan.Marami-rami din daw ang nawala sa aking dugo.Kaya medyo nanghihina pa din ako sa hanggang ngayon.After that incident, kahit na hindi maganda ang naging encounter namin ni Rous.Pinababa ko pa din ang pride ko para pakiusapan at paalalahanan ko sya na huwag na huwag nya itong babangitin sa pamilya ko.My family doesn't have any idea what I'm doing and facing in the first place, kaya hindi sila pwedeng madamay dito.Ako ang nagpasok sa akin dito kaya ako lang dapat ang pwedeng masangkot.I'm not blaming anyone.Walang may gustong mangyari nito.Ngunit dahil na siguro sa hindi ako marunong makinig kaya ako nandito ngayon.Nakakulong sa apat na sulok na puro puti lang ang nakikita.Napaangat ang aking tingin ng sa pintuan ng bigla itong bumuka
Stay Napakabilis talaga ng oras, kahapon parang nangangapa pa ako kung papaano makapag-aadjust sa pagiging independent ko, pero ngayon halos gamay na gamay ko na.Malaking tulong din ang pagkaroon ko ng kaibigan dahil sa kanila mas naging malawak ang aking kaisipan sa bawat bagay, lalo na sa pagiging parti ko sa Nevíos Saistém.Hindi na ako nahihirapan sa pagba-buget ko sobra-sobra pa nga halos hindi ko na nagagalaw mga ibinibigay ni Dad.Masasabi kong kaya ko ng buhayin mag-isa sarili ko kahit 'di na masyadong umasa sa mga magulang ko.There was one time na nagtaka si Dad at ang akala ko ay mabubuking na ako.Hindi nya kasi ako nabigyan ng budget.Lumipas na ang isang linggo at doon nya lamang naibigay.Tinanong nya kung ba't hindi daw ako tumawag agad sa kanya, sinabi ko nalang na ayaw ko syang istorbohin at may nautangan naman ako kaya okay lang.Hindi ko na din inabala si Mom.Kasama s
FriendsTwo days had passed and all my marks are now being healed.I couldn't feel the pain anymore.Binigyan din kasi nila ako ng pampahilom ng sugat and an ointment para mabilisang mawala ang mga pasa ko.Wala akong ginawa sa dalawang araw na iyon kundi ang matulog at kumain.Si Tayl ang nagdadala ng pagkain ko,sya din naglilinis at gumagamot sa mga pasa ko.Nung nakita nyang medyo naghilom na ang sugat ko,inaya nya akong lumabas.Hindi na din ako nakatanggi.And actually,Tracy doesn't accept no!Nandito kami ngayon ni Tayl sa isang kilalang restaurant.She invited me to have dinner with her and her friends, i-c-celebrate daw namin ang unang training ko.Nung una syempre ayaw ko but she assure me, kung nakikilala ko na sila at 'di pa din ako komportable, she's driving me home immediately.Pero walang uwian na mangyayari cause I just saw myself literally enjoying being with them.They're so approachable na parang matagal na nila
Training.Tayl called me the next day and she said that today is my first day of training and I just couldn't help not to hide my excitement.For me, it's a win-win situation.Madadagdagan pa budget ko, magagawa ko pa gusto ko.The only problem is that my family didn't know about this case and I'm hundred percent sure, they won't say yes.So, I've decided that I'll just keep it..... for now.Wala naman akong nakikitang masama sa gagawin ko at hindi ko din ipapahamak ang sarili ko.I'll just train, improve my skills that I can use for the future and be a member of Nevíos Saistém, that's it! No sweat!They're organization is pure, it's not like a gang, mafia or any bad organization you've heard.I could totally say, I'm extra safe.I am now riding a jeep on the way to our first session of training with my backpack.I have all the things I know I will need after training.I'm just thinking about w
JobI've been living on my own for almost two weeks and I can say struggle is on the highest level of real!Sa pag-g-grocery palang, sobra na akong nahihirapan.I'm poor when it comes on budgeting.First week ko nga kinapos ako agad.I know learning how to be a wise money user is part of being an independent.Kaya minsan hindi na'ko kumakain ng gabi para man lang umabot ang aking budget hanggang sa mabigyan ako ulit ni Dad.Ang napagkasunduan namin ni Dad, every weekend nya ibibigay ang budget ko.That's why, napag-isip-isip ko na maghanap ng part time job.Kasi kung patuloy lang na ganito ang mangyayari hindi ako makakasurvive.Kaya napagdesiyunan kong lumabas ng bahay at maghanap ng pwedeng mapasukang trabaho.I've already done doing my resume.I know I'm still a minor pero wala namang mawawala if I try.It's just a part time, and I think it's okay.Kaya't nagbihis na ako nang komportableng dam
UnknownNasanay ako na palaging mag-isa pero iba pa din pala 'yung feeling pag kasama mo ang pamilya mo sa iisang bahay.Hindi man kayo palagi nag-uusap,nagkita-kita pero alam mong sa gabi sa bahay niyo pa din ang uuwian nila.Naglilinis ako ngayon ng apartment ko, kailangan every week linisin ko ito para ma-maintain ang ganda nito.May ilan-ilan na ding dekorasyon dito sa receiving area.Kinabit ko 'yung painting na niregalo sa akin ni Tita Sabel sa dingding at yung mga pictures ko at ng family ko nilagay ko naman sa ibabaw ng maliit na dvider.Yung mga sapatos at sandals ko naman nilagay ko na din sa shoe rack na nasa gilid ng aking pintuan.Medyo kaunti pa ang mga palamuti dito sa apartment ko pero hindi ko na din ito masyadong dadagdagan.Mas maganda kung kaunti lang para ma-maximize 'yung kagandahan ng bahay.Busy ako ngayon sa pagpupunas ng lamesa nang marinig kong may kumakatok.Inilapag ko agad ang basahang hawak ko at
IndependentHinahanap ko ngayon kung saang banda 'yung nakita kong paupahan na apartment...online.Kagabi kasi nag-browse ako sa internet na pwedeng maupahan and luckily, I've found an all girls apartment.It simply means, bawal ang lalaki! At mas pabor ako dito.Hindi naman sa takot ako o ayaw ko sa mga lalaki, hindi lang ako komportable sa kanila.I just don't trust them.Of course except my Dad.Ive already saw the pictures of the apartment I took, what's inside and I supposed that it's a good and comfortable place.I hope that everything will be okay when I started living there.And before I search for an apartment, tinignan ko muna ang public school na papasukan ko para malaman ko kung mapapalayo ba ako o mas mapapalapit.Pero sadyang hindi na din ako pinahirapan ng tadhanan, nang may nakita akong apartment na lalakarin lang at sa pagkakalkula ko mga ten minutes lang makakarating ka na sa school.Haban