Chapter 67

NAPATINGIN ako sa orasan. Pasado 12 na ng hatinggabi pero hindi pa rin ako makatulog. Hawak ko pa rin ang cellphone na ibinigay ni Mike. Nagawa ko na rin ang pinagagawa niya. Nai-save ko na ang number niya.

Pero parang may gusto pa akong gawin. Kanina ko pa talagang gustong gawin. Kaya lang, nahihiya ako. Baka kung ano'ng isipin niya.

Huminga ako nang malalim. Iche-check mo lang naman kung tama 'yong number na ibinigay niya. Natampal ko ang sarili. Para akong tanga. Hindi, magpapasalamat ka pala dahil sa magandang phone na ibinigay niya.

Nagpabiling-biling ako. Ano ba talaga?

Bahala na!

Question mark. Iyon ang i-s-in-end ko sa inbox niya. Para pa akong nakaramdam ng pagsisisi nang tuluyan na ngang mamarkahan 'yon ng Sent. Napatalukbong pa ako ng kumot. Kinakabahan, nae-excite at nangangamba kung sasagot ba siya o hindi. Dis oras na kasi ng gabi. Hala baka isipin no'n hindi ako makatulog kakaisip sa kaniya!

Nasabunutan ko ang sarili. Masyado na ba akong obvious?

Ano'ng gagawin ko eh a