Nagbigay si Mason ng tissue kay Caroline. “Naiintindihan ko na mahirap tanggapin ang bagay na ito sa sitwasyon mo, pero walang mababago ang pag-iyak mo.”Hindi alam ni Caroline na lumuluha na siya, yumuko siya matapos tanggapin ang tissue. Malungkot ang boses niya, “Pasensiya na.”Kalmado siyang sumagot. “Okay lang.”Matapos ayusin ang sarili, tumingala si Caroline at tinignan si Mr. Hall. “Mr. Hall, sinabi ng sulat ng nanay ko na baka matulungan mo ako.”Kumuha ng dokumento si Mr. Hall sa backpack niya at ibinigay ito sa kanya, at sinabi, “Makakapagbigay ako ng tulong, pero may bayad ito. Sa line of work ko, hindi ako tumutulong dahil sa kabaitan. Para sa ikabubuhay ko ito, sana naiintindihan mo.”Tumango si Caroline at tinanggap ang mga dokumento, na naglalaman ng presyo ng iba’t ibang serbisyo. Mabilis niyang tinignan ang mga presyo at nakahanap ng pasok sa budget niya.“Hindi pera ang problema,” sinabi niya habang nakatingin sa kanya ng direkta. “Sa efficiency at accuracy ako may p
Hinatak pabalik ni Caroline ang braso niya mula sa pagkakahawak ni Yuliana, kalmado ang ekspresyon niya. “Ms. Xander, mukhang huli ka na sa balita. Hindi ako ang babae sa piling ni Evan ngayon. Si Daniella Love ito, ang deputy head ng fashion department.”“Kung naghahanap ka ng gulo, si Daniella ang lapitan mo, hindi ako.”Nabigla si Yuliana, “Sino?!”Inulit ni Caroline, para hindi na siya maguluhan. “Daniella Love.”Nalukot ang mukha ni Yuliana, malinaw na nasaktan siya. “Paano iyon nangyari? Bakit naghanap ng ibang babae si Evan?”Matapos bumulong, bigla siyang tumingala at tumitig ng masama kay Caroline. “Niloloko mo ba ako, p*ta ka? Hindi ganoon si Evan!”Walang masabi si Caroline.“Tinawag ba niya akong p*ta? Sa tingin ba ng babaen ito walang hanggan ang pasensiya ko?” sa isip niya.Natawa si Caroline, hindi maitago na hindi siya makapaniwala. “Ms. Xander, kung gusto mo talaga si Evan, bakit hindi mo kausapin si Daniella at sabihin siyang tumabi na? Oh, pero mag ingat ka na hindi
Dahil sa sinabi niya, ang simpleng date na kabayaran sa pagtulong ay nagkaroon ng espesyal na halaga kahit na wala dapat.Tinignan siya ng malamig ni Caroline, pero bago siya makapagsalita, nauna na si Neil. Kalmado ang boses niya. Nawala ang pagkabalisa ni Caroline.“Evan, matagal na rin ng huli tayong magkita.”Mabilis ang pakikielam ni Neil. Wala na siyang koneksyon kay Evan, at hindi na niya kailangan mag-alala sa hindi pagkakaintindihan.Malamig ang itsura ni Evan noong nagsalita siya, “Mukhang nagsasaya ka.”Tumawa si Neil at sinabi, “Oo, nakakatuwa kasi.”Tinignan ni Daniella si Evan at sinabi, “Evan sa tingin mo ba bagay ang lalake na ito at si Caroline?”Walang emosyon sa mga mata ni Evan noong sumagot siya, “Hmm.”Tinignan ni Neil si Daniella, pagkatapos, umiwas siya ng tingin at sinabi kay Caroline, “Tara na ba? Ihahatid kita pauwi.”Balak tumanggi ni Caroline pero idinagdag pa niya, “Hindi ligtas dito kapag gabi.”Habang iniisip ang kapakanan ng anak niya, nag-aalinlangan s
Nagpaikot-ikot si Caroline sa kama bago nahanap ang phone niya sa lamesa.Matapos makakita ng hindi pamilyar na numero sa screen, napasimangot si Caroline at kumunot ang noo.Sinong tumatawag sa kanya ng pagkaaga-aga?Napaisip si Caroline kung sino ito, inalis niya ang kumot at tahimik na lumabas ng kuwarto para sagutin ang tawag. Habang kinakabahan ang boses, hinintay niya ang pagpapakilala ng tumatawag.“Hello? Si Caroline ba ito? Ito ang Angelbay Prison,” sagot ng kabilang linya.“Kulungan?”Bumilis ang tibok ng puso ni Caroline. “Anong nangyayari?”“Ikinalulungkot ko ipaalam sa iyo na namatay ang ama mo sa kulungan kaninang 3:52 AM. Pakikuha ang bangkat niya bukas,” malungkot na ipinaalam ng boses.Nagblangko ang isip ni Caroline, hindi siya makapaniwala.“Patay na… si Bradley?” hindi makapaniwalang bulong niya.Dahan-dahang ibinaba ni Caroline ang phone, gulat na gulat siya.Kahit na galit siya kay Bradley, hindi niya maitanggi ang paghihirap na pinagdaanan niya para palakihin siy
Natanga si Caroline noong mapansin na nasa kuwarto siya ni Evan. Hinimas niya ang ulo niya, hindi maalala kung paano siya dinala ni Evan dito.Nakarinig siya ng mga yabag, at tumingala siya para makita ang malungkot pero guwapong mukha ni Evan. Lumapit siya sa kama at tinitigan siya, malamig ang tono niya, “Gising ka na?”Nakasimangot si Caroline. “Anong klaseng tanong iyan?” sa isip-isip niya.Napansin ni Evan ang sarcasm sa mga mata niya, at nawalan ng emosyon ang mukha niya. “Ingrata pa din tulad ng dati! Inuwi kita pero hindi mo ako pinasalamatan.”“Salamat,” sagot ni Caroline, tumingin siya sa ibaba. Kalmado ang tono niya, walang bakas ng pasasalamat.Nagalit siya lalo, at lumunok siya habang nag-iisip, “Alam na alam talaga niya kung paano ako galitin.”Sa oras na iyon, nagtanong siya, “Bakit hindi ka kumakain ng tama? Hindi mo ba alam na hindi ito maganda para sa kalusugan mo?”Itinikom ni Caroline ang bibig niya, hindi niya sinagot si Evan. Kahit na nahihilo siya, inalis niya a
Pumara ng taxi si Caroline at hinanap ang address ng Cloude Orphanage sa mapa. Matatagpuan ito sa kanlurang bahagi ng lungsod, dalawang oras na biyahe mula sa tinutuluyan niya.Sa oras na mahanap niya ang address, bumalik siya sa pakikipag-usap kay Mason at nagtransfer ng pera sa kanya.Walang duda niyang pinatunayan ang sarili niya.Tinext siya ni Caroline. [Mr. Hall, gusto ko malaman kung paano mo nadiskubre ang impormasyon na iyon.]Matapos ang isang minuto, tinawagan siya ni Mason.“Ginamit ko ang pagkakakilanlan ni Katie kaysa ang sa iyo para maghanap,” ipinaliwanag ni Mason. “May nakaraan siya tungkol sa pag-ampon ng bata. Pero, ang nahanap ko lang na impormasyon ay tungkol sa bahay ampunan, wala ang dati mong pangalan. Kung okay lang sa iyo, maaari mo ba ibigay sa akin ang dati mong panagalan? Baka makatulong ito sa paghahanap ko ng mahalagang impormasyon.”“Ang dati kong pangalan?”Nabigla si Caroline. Sinabi noon ng nanay niya nawalan siya ng alaala noong bata pa siya dahil sa
Tinignan ni Evan si Draco, pero nanatili siyang tahimik.Alam na alam ni Draco na mainitin ang ulo ni Evan, kaya kinontrol niya ang galit niya,“Evan, sabihin mo sa akin kung anong klaseng babae ang kumumbinsi sa iyo na maengage ka sa loob ng maikling panahon?” tanong ni Draco.Malamig siyang tinignan ni Evan. “Nakalimutan mo na ba kung anong nangyari sa akin noong walong taong gulang pa lang ako?”Nanigas ang ekspresyon nina Adam at Draco.Nagtanong si Draco, “Nahanap mo na ba ang babaeng nagligtas sa iyo noon?”Seryosong sumagot si Evan, “Oo.”Walang masabi si Draco. Alam ng lahat na matagal ng hinahanap ni Evan ang babaeng iyon. Nagpapasalamat siya na iniligtas ng babaeng iyon si Evan, pero naniniwala siya na dapat ang magiging manugang niya ay dapat kapareho ng estado ng pamilya nila.Sinabi ni Draco, “Sapagkat nakita mo na siya, puwede mo naman siyang bigyan ng bahay at pera. Hindi mo kailangan na pakasalan siya.”Ngumisi si Evan. “Sa tingin mo ba makakaupo ako ng ganito dito kung
Noong natanggap ni Evan ang tawag ni Caroline, kakarating lang niya sa bahay ampunan.Sumimangot siya at tinignan ang pangalan sa screen ng phone at napaisip, “Bakit niya ako tinatawagan ng ganitong oras?”Sinagot niya ang tawag at bago siya makapagsalita, narinig niya ang pag-ubo ni Caroline.“Evan, iligtas mo ako!” nababalisa niyang sigaw, desperado ang boses niya.Agad na nagdilim ang guwapong mukha niya, naging malamig siya. “Nasaan ka?”“Nasa Cloude Orphanage ako, sa gusali sa likod,” nagawang sabihin ni Caroline habang inuubo siya.“May… Cough!Cough! May sumunog ng sadya dito at ikinulong ako sa loob. Cough! Cough… Evan! Iligtas mo ako! Cough! Hindi ako makalabas!”Noong marinig ni Evan ang sinabi niya, napatingin si Evan sa bahay ampunan, kinabahan siya. Hindi siya nag-aksaya ng oras para buksan ang pinto at lumabas. “Caroline, takpan mo ang bibig mo at humanap ka ng air vent. Tumayo ka sa tabi nito. Parating na ako.”Napansin ni Reuben na may problema at mabilis siyang lumabas