C H A P T E R 14 ตะล่อมรัก (2)

ยี่สิบนาทีต่อมาผมก็พาพริกหวานมาถึงคอนโดฯ ชั้นสิบห้าคือชั้นที่ผมอยู่ เท่าที่สังเกตดูเจ้าของมือนุ่มนิ่มที่ผมจับอยู่ดูสนใจสิ่งรอบตัวเป็นพิเศษ ตากลม ๆ เป็นประกายแวววาวตั้งแต่ผมหักพวงมาลัยเลี้ยวรถเข้ามา อารมณ์เหมือนเด็กที่กำลังอยู่ในอาการตื่นตาตื่นใจ ซึ่งน่ารักเป็นบ้า อยากชวนไปเก็บเสื้อผ้าแล้วหิ้วกระเป๋าเข้ามาอยู่ด้วยกันคืนนี้เลย

“หือ” ก้มมองมือที่ถูกกระตุกยึก ๆ พลางเลิกคิ้ว “อะไรคะ”

“ก่อนหน้านี้ ก่อนจะพาเค้ามาเคยมีผู้หญิงคนไหนได้เข้ามาเหยียบแล้วบ้าง หมายถึงห้องเธอ” แววตาคาดคั้นบอกเป็นนัยว่าอย่าได้เล่นลิ้นกับเธอเด็ดขาด พริกหวานทำผมหลุดยิ้มเป็นครั้งที่เท่าไรแล้วไม่รู้ตั้งแต่เจอหน้ากัน แต่รอยยิ้มครั้งนี้อยู่ได้ไม่นานผมก็ต้องรีบเก็บมันกลับคืนเมื่อเจ้าของคำถามกำลังกอดอกกดดันอยู่กลาย ๆ ต้องรีบลูบแขนเอาใจ

“ก่อนหน้านี้ก็มีแม่ พี่แพรแล้วก็ดื้อนี่แหละ อ้อ ลืมไปมีป้าแม่บ้านที่มาทำความสะอาดให้ทุกวันจันทร์กับวันศุกร์อีกคนหนึ่งค่ะ” ผมค่อนข้างหวงพื้นที่ส่วนตัวพอสมควรเพราะฉะนั้นชงักติดหลังผมในเรื่องนี้จึงไม่มี “ปืนไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนขึ้นคอนโดฯ ดื้อเป็นผู้หญิงคนแรก”

“ชัวร์”

“ชัวร์ ไม่เคยพาใครมานอนด้ว