Napatingin ako kay Aiden na nakangiti habang nakatayo na nakatingin saakin. No choice ako kung di ang maglakad na papunta sa kinalalagyan niya dahil nauna na ang mga ito.
"Don't smile naiinis ako," sabi ko at nilagpasan siya. "Don't you like it it wife? Ginawa namin to para sayo!" napangiwi ako dahil sa sinabi niya so parang pinilit kopa sila ganon?
"Trabaho ang pinunta ko dito,"
Nauna siyang maglakad saakin na patalikod ang lakad upang makaharap niya ako kaya kinunutan ko siya ng noo.
"Wag ka ngang Kj wife ang hirap mo namang pangitiin eh," natahimik ako dahil sa sinabi niya. Sabagay kapag dating talaga kay Aiden ay hindi ako makangiti ng totoo dahil hinding-hindi ko talaga magagawa.
Hindi ko nalang siya sinagot at nilampasan siya. Hanggat maaari ay ayokong makipag-usap ng usap sa kaniya.
"Wife sandali!"
"Ate halika bilis!" napangiti ako ng tinawag ako ni Addison kaya agad akong tumakbo upang maiwasan lang si
Lumakad na papunta si Aiden at Keon sa kinalalagyan ni Sabrina at nakisama sa usapan ng mga ito habang si Mica ay naiwan na gulong-gulo sa kaniyang isip."Hindi dapat ako kumampi sa kaniya, hindi ko dapat siya pinagbigyan."(Flashback)"I need your help ate Mica," seryosong sabi ni Aiden habang sila ay nasa secret room sa kaniyang bahay."What kind of help insan?" nakangiting tanong ni Mica dito.Hindi talaga ganoon ang ugali ni Mica, mabait ito na babae at palaban lalo na at nasa lahi niya ito ngunit ng dahil sa kasunduang ito ay nagbago ang lahat."Natagpuan na ni Keon ang asawa ko, and I want you to spy on her. Kaibiganin mo siya at after one year ay darating kami para tapusin ang sinimulan mo,"Napakunot ang noo niya dahil doon."Bakit naman? Ano bang meron jan sa asawa mo?""Hindi ba obvious? Hindi ko naman mahal ang babaeng yun. Tanging si daddy lang ang may gusto kaya napi
"Gustohin ko man pero hindi maaari, kailangan ko pang pumasok" napakunot ang noo ni Aiden dahil sa sinabi nito."Anong pumasok? Baka nakakalimutan mo na asawa kita kaya kahit hindi ka mag trabaho ay marami tayong pera," napangiwi si Sabrina dahil sa sinabi ng lalaki at napailing.."Hindi ko kailangan ng pera mo at mas lalong hindi ko ginusto na maging asawa mo," deretsyong sabi ni Sabrina na ikinawala ng ngiti ng lalaki."Ayan ka nanaman sa pabanat mong ganiyan, hindi mo ba alam nasasaktana ko?" seryosong sabi nito na ikinatingin ni Sabrina dito.Napatitig siya sa pares ng mga mata nito at sa matangos nitong ilong. Kamukang-kamuka talaga nito ang kaniyang ama at kahit saan mo tignan ay hindi maipagkakaila ang bagay na iyon."Sorry pero yun ang totoo," umiwas siyang tingin dahil sa sinabi niya na kina sigawan ng mga ito at nagsimula ng mang-inis ang mga kapatid niya."Woh! Wala ka pala kuya eh!""Bar
SABRINA NAPAUBO ako ng malala dahil sa sobrang pagkawala ng hiniga at hindi ko maisip kung bakit mayroong tubig na lumabas sa aking bibig. Naririnig ko na mayroong tumatawag sa pangalan ko at mayroong humahagod sa aking likuran. "Sabby!" Parang pahina ng pahina ang boses ng mga natawag sa pangalan ko at sinubukan kong idilat ang aking mata ngunit malabo lamang iyon. Sa abot ng aking makakaya ay sinubukan ko silang maaninaw pero hindi ko magawa. Maya-maya pa ay nakaramdam ako pagkahilo at hindi konanapigilan pa at nawalan na ako ng malay. NAGISING ako at biglang napabango sa aking pagkakahiga ng managinp ako na ako raw ay nalulunod. Habol-habol ko ang aking hininga at napahawak ako sa aking dibdib dahil doon at napalibot ang aking mata sa paligid. Nandito na pala ako sa kwarto ko, biglang pumasok sa aking isip ang nangyari kanina. Binuhat ako ni Aiden papunta sa dagat at matapos niya akong ihagis sa yubig ay wala na akong maalala pa. Nakakinis talaga yung lalaki na yun walang
NAGISING ako ng maaga at maaga rin akong nag-ayos ng aking kaunting gamit na dala dahil kailangan ko ng umuwi. Hindi ako pwedeng magtagal kasama sila dahil baka kung ano pa ang mangyari lalo na at nasa paligid lang sila, ang taong nagpahirap saakin simula ng umalis ako sa araw ng kasal namin ni Aiden.Kagabi hindi ako pwedeng magkamali at sigurado ako na mga tauhan niya iyon. Nakita ko sila na nakamasid sa isang madilim na parte sa may kakahuyan, ang akala siguro nila ay hindi ko sila kita gayong sila ang nagsanay saakin para maging kung sino ako ngayon.Kailangan ko ng lumipat, kailangan ko ng umalis kung saan ako nanunuluyan ngayon. Naalala kopa noon hindi ako makaalis sa bahay dahil hindi ko maiwan-iwan si mamang pero dahil sa mag-isa nalang ako ay magagawa ko ng maging malawak sa kung ano mang gagawin ko. Alam kong hinahanap nila ako at sa oras na ma tyempuhan nila ay kukunin nila ako at kung anong gagawin ay hindi ko alam.Pagkatapos kong
Napasandal nalang ako sa sofa at napasabunot sa aking buhok. Ano na ang gagawin ko ngayon?! Bakit ako naiipit sa sitwasyon na ito na dapat matagal ng tapos?! Teka bakit hindi nalang ako makipag devorce sa kaniya?Tama! Tama! Devorce papers! Kailangan ko ng devorce papers!"Ay kalabaw ka!" nagulat ako ng biglang mag ring ang cellphone ko sa gitna ng aking pagmumuni-muni kaya agad ko itong kinuha at agad din naman sinagot."Hello wife? Nakauwi kana ba?" nanlaki ang mata ko sa narinig kong boses mula sa telepono kaya agad ko iyong binaba.Muli kong naramdamana ng pamumula ng aking pisnge kaya napahawak akong muli doon at napatili ng tahimik. Ngunit ng marealized ang aking ginagawa ay agad din akong huminto at naupo ng maayos."Kumalma ka Sabrina, hindi ka pinalaking kire ng mga magulang mo," pangangaral ko sa sarili ko ngunit muli akong nagulat ng tumunog nanaman ang cellphone ko kaya naiinis kong sinagot iyon.
"Why? Asawa mo siya ate!" natawa ako dahil sa sinabi niya. "Asawa? May be yes, pero sa papel lang. Alam mo ba kung bat ako umalis sa kasal? Dahil nakita ko sila ng babae niya sa kasal, nagtatago sila at nangangako siya sa babae. Gusto ko sanang pagbigyan ang sinabi ng papa niya na subukan naming dalawa dahil nga kasal na kami pero hindi eh, kakakasal palang namin nagtatraydor na siya paano pakaya kapag tumagal hindi ba?" Natahimik siyang muli sa sinabi ko at napatingin ako sa baso na hawka ko. "Tapos ngayon sasabihin niya na nagbago na siya porket iniwan na siya nung babae niya babalik at hahanapin niya ako? Hindi ako maniniwala, tanga lang ang maniniwalang mahal niya ako," tawang sabi ko at inubos ang aking inumin. "That is why I hate him, kaya lumaki ng lumaki ang pagkamuhi ko sa kaniya dahil sa patuloy niyang pagsisinungaling. I can see in his eyes the madness and so as me. Kung bibigyan lang ako ng pagkakataon na pata
"ANG tagal ka naming hinanap Sabrina, sigurado akong matutuwa si boss dahil finally nakita kana namin," Hindi ako makagalaw dito sa gitna ng dalawang lalaki na kumuha saakin. Nakasakay kami ngayon sa isang van at walang tutol akong sumama sa kanila sa kadahilanang hindi ko kaya, hindi ko kaya na labanan ang mga taong nagpahirap at bumago sa buhay ko. (Flashback) Tumatakbo ako ngayon sa pinakang loob ng kakahuyan kung saan alam kong walang ibang makakasunod saakin kahit na sino sa kanila. Matapos kong makita ang pag-uusap ng aking asawa at ng totoo niyang mahal ay biglang nagbago ang aking timpla. Oo gusto kong subukan gaya ng sabi ni Addison pero hindi ko magagawang makisama sa isang lalaki na mayroon naman palang ibang mahal. Hindi ko magagwang ngumiti sa harap niya gayong alam ko na nangako siya sa isang babae gaya ng pangangako niya ng ikasal kami. Hindi ko maiwasan na maiyak dahil hindi ganito ang pinangarap kong kasal. Ang gusto ko ay pangmatagalan at panghabang buhay, yung
Napangiti ako kahit papaano ng tama ang hinala ko na simento nga iyon ngunit nagulat ako ng mayroong paparating na liwanag mula sa aking umahan at sigurado akong sasakyan iyon.*BEEP!*Napapikit nalamang ako dahil sa takot, hindi ko maigalaw ng maayos ang aking katawan at wala akong lakas upang umalis doon kaya pumukit nalamang ako. Hinihiling ko na sana hindi pa iyon ang katapusan ko dahil marami pa akong pangarap sa buhay. Tumigil ang pagtunog ng sasakyan at naririnig ko ito mula sa aking unahan. Napadilat ako at nakita ko itong nakahinto na ilang pulgada mula sa kinahihigaan ko kaya napahinga ako ng maluwag."Boss may babae sugatan!"Sa oras na marinig ko ang bagay na iyon ay nagsisimula nang mandilim ang aking paningin dala marahil ng pagod. Ngunit ang nagpabigay buhay saakin ay ang pagtatagalog ng lalaking sumigaw, ibig