หน้าหลัก / วาย / The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg) / ตอนที่ 20 เด็กใหม่ผู้แทรกแซงเทวดา

แชร์

ตอนที่ 20 เด็กใหม่ผู้แทรกแซงเทวดา

ผู้เขียน: Glita
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-21 21:45:35
รอยยับยู่และคราบเปียกชื้นบนเสื้อผ้าไม่ได้ทำให้ดันเต้หงุดหงิดเท่าสายตาผู้คนในร้าน เขารู้ว่าตัวเองมีเสน่ห์ชวนหลงใหล แต่สายตาทุกคู่มากมายขนาดนี้ บางครั้งปีศาจผู้บ้าน้ำกามก็เกินจะรับมือไหว

ทว่าก็ช่วยไม่ได้… ดันเต้ถือเป็นเด็กใหม่ที่เปิดตัวได้อย่างร้อนแรงและหวือหวาจนทุกคนต่างฮือฮา แม้แต่เป็นเอกเองก็ยังไม่วายต้องจับตามองด้วยความสนใจ

อันที่จริงสีผิวที่คล้ำกว่าเพื่อนพนักงานทุกคนในร้าน ทำให้หลายคนมองว่าดันเต้คงไม่อาจเปิดบิลได้ด้วยซ้ำ แต่แค่คืนก็สามารถลบล้างข้อกังขาบนใบหน้าของชายหนุ่มหน้าหยิ่งได้จนสิ้น

แต่ก็นั่นแหละ… ดันเต้เป็นปีศาจ ถึงจะต้องพยายามสักหน่อย แต่เขาก็มีเวทมนตร์

พนักงานในร้านบางคนถึงกับพูดว่าดันเต้นี่แหละคือผู้ที่จะเข้ามาเขย่ากลุ่มแองเจิ้ลให้แตก หลังจากที่ไม่มีใครสั่นบัลลังก์ของทั้งสามตัวท็อปได้มานาน ทว่านี่ก็ไม่ใช่เหตุผลหลักที่เขามายังอมิร์ จะเงินทองหรือชื่อเสียงก็เหมือนกระดาษเปล่าเปียกน้ำใบเดียว ไม่ค่อยมีคุณค่าให้ใช้งานได้เท่าไหร่

ดันเต้นั่งเขย่าตัวอย่างตื่นเต้นบนโซฟากำมะหยี่ ของบนโลกจริงสร้างความตื่นเต้นให้กับเขาทุกครั้งที่ได้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 21 แปลกกว่าฉันก็นายนั่นแหละ

    อันที่จริงดันเต้สามารถแวบเข้าไปห้องของมิว แล้วรอดูสีหน้าตกใจของเจ้าของห้องเลยก็ได้ ภาพในหัวสนุกๆแบบนี้เคยเกิดขึ้นจริงมาหลายครั้ง ยกเว้นก็ครั้งนี้ที่เขาไม่สามารถดลบันดาลให้เป็นจริง ปีศาจจำแลงกายตนนี้ต้องพยายามทำทุกอย่างให้เหมือนมนุษย์ให้มากที่สุด แม้จะไม่ค่อยชอบก็ตาม จะให้ผลุบๆโผล่ๆไปมาอย่างอิสระเหมือนก่อนหน้านี้คงไม่ได้ เพราะปีศาจอย่างเขามีสภาปีศาจคอยร่างกฎการอยู่ร่วมกับสิ่งมีชีวิตประเภทอื่นทั้งที่เป็นมนุษย์และอมนุษย์ และมีการร่วมมือกันอย่างเหนียวแน่นเพื่อตรวจตราไม่ให้ทุกอย่างเกินกว่าขอบเขตของการควบคุม แน่นอนว่าการมีอยู่ของอมนุษย์หลากหลายเผ่าพันธุ์นั้นมีมนุษย์ผู้มีอำนาจหลายฝ่ายรับรู้ และเป็นส่วนหนึ่งของสภาความมั่นคงนี้ด้วย ทุกฝ่ายทำงานร่วมกันเพื่อให้การมีอยู่ของสิ่งลี้ลับเหล่านี้เป็นเพียงเรื่องเล่าในตำนาน เพราะมันอาจส่งผลดีมากกว่า หลายครั้งที่ปีศาจหรือเทวาถูกมนุษย์จับตัวไปทำการทดลอง แน่นอนว่ามนุษย์ผู้หื่นกระหายความรู้มองเวทมนตร์เป็นความท้าทายหนึ่งที่ต้องการปักธงพิชิต นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ที่รับรู้เรื่องราวเหนือธรรมชาตินี้ต่างลงความเห็นคล้ายกันว่า ความก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22
  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 22 ผู้อยู่เบื้องหลังคำแช่ง

    “คำแช่งบ้าบออะไร!” มิวหายใจหอบในขณะที่ยังคงตกอกตกใจ “นะ… นายพูดเรื่องอะไร? ละ… แล้วเรื่องเมื่อกี้อีก จู่ๆมาจูบฉันแบบนี้ได้ยังไง” “ก็ทำไปแล้ว” ดันเต้ยักไหล่ “แบบนี้เรียกล่วงละเมิด” “แต่นายดูชอบนะ” “มันไม่เกี่ยวกัน นายจะไปจูบใครมั่วซั่วโดยที่เขาไม่ยินยอมไม่ได้” “แล้วสิ่งที่ฉันทำมัสำคัญกว่าสิ่งที่ฉันบอกไปหรือไง?” ดันเต้ทอดถอนหายใจ “นายควรกังวลเรื่องที่ตัวเองโดนคำแช่งมากกว่าเรื่องที่ฉันจูบนาย” คำพูดของดันเต้เน้นย้ำถึงปัญหาที่มิวกำลังเผชิญ ทว่ามนุษย์หนุ่มก็ยังจับต้นชนปลายไม่ถูกอยู่ดี ทุกอย่างประดังประเดจนอารมณ์ของเขาแกว่งไกวเหมือนชิงช้าโต้ลมแรง ซึ่งทั้งหมดถูกนำพาเข้ามาโดยชายผิวสีเข้มตรงหน้า “นายจำคืนก่อนในฝันได้ไหม คืนที่นายเสร็จกิจใส่มือของฉัน” จู่ๆมิวก็เผลอพยักหน้าตอบทั้งๆที่ยังงงอยู่ “อยู่ดีๆนายก็หนีออกจากความฝันของฉันได้เฉย” ดันเต้ขยับตัวกลับไปนั่งตรงโซฟาที่เดิม “หลังจากนั้นพอฉันลองชิมน้ำของนายที่เลอะมือของฉัน ฉันก็ได้รสชาติคล้ายตะกั่วกับวานิลลาผสมอยู่” “ดะ… เดี๋ยวก่อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23
  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 23 ไซคีสีดำ

    “เป็นกามเทพแน่ๆ แต่ปกติพวกนี้จะไม่แช่งใครมั่ว” ดันเต้พูดพลางยังง่วนอยู่กับการใช้ปลายจมูกถูไถท้องน้อยของมิว ราวกับกำลังคลั่งไคล้ในกลิ่นประหลาดอย่างบ้าคลั่ง “ฉันไม่เจอพวกคิวปิดในถิ่นนี้มาหลายร้อยปีแล้ว… พวกหนูสกปรกชอบซ่อนตัวอยู่ในเงามืด” “เสร็จหรือยัง?” ใบหน้าของมิวแดงก่ำด้วยความสยิว ถึงแม้เจ้าหนูของเขาจะนอนนิ่งสงบอยู่ในกางเกง แต่จิตใจกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง มันเป็นความสุขสมที่ชวนอึดอัด เหมือนมีอะไรบางอย่างอัดแน่นอยู่ในร่างกายกายพยายามระบาย ทว่าก็หาทางออกไม่ได้ มือหนาใหญ่ปลดระวางจากรอบเอวเล็กๆ ดันเต้ผละตัวกลับไปนั่งลงบนโซฟา ในขณะที่มิวก้มหยิบเสื้อขึ้นมาสวมทับร่างขาวสว่างไม่ให้ถูกลวนลามทางสายตา “นายไปทำอะไรให้พวกมันไม่พอใจมาหรือเปล่า?” “ฉันไม่รู้” มิวนั่งลงพลางติดเม็ดกระดุมจนถึงคอ “ฉันแทบไม่เคยไปมูหรือขอพรจากที่ไหนเลยด้วยซ้ำ” “ไซคี” ดันเต้ขมวดคิ้วพลางรวบรวมความ “บนตัวนายคือตราไซคีสีดำ นายจำได้ไหมว่าคนที่สักให้นายรูปร่างหน้าตาเป็นยังไง” “จำไม่ได้… จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าได้รอยสักมายังไง…” มิวพยายามฝ่าหมอกข

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24
  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 24 ไม่ใส่ถุงได้ไหม

    คืนแห่งสัญญาระหว่างมนุษย์หนุ่มหน้ามน กับปีศาจร่างชายอายุนับร้อยนับพันปีจบลงด้วยความเรียบง่าย ไม่มีแสงสีเขียวหวือหวาพวยพุ่งหรือไฟลุกท่วมร่างของใครคนใดคนหนึ่ง มีเพียงคำพูดผ่านสายลมอ่อนโยนประทับพันธะผูกมัดดวงวิญญาณทั้งสองดวง ข้อตกลงของสองโลกเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ปราศจากการกรรโชกขู่เข็ญให้หวาดกลัว มิวยังแอบคิดว่าการยื่นเรื่องเปิดบัญชีธนาคารยังยุ่งยากกว่าเยอะ อาจเพราะอีกฝ่ายคิดไว้แล้ว… ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เจ้าลูกเจี๊ยบด้อยค่านี้ก็ไม่อาจหลุดรอดจากเงื้อมมือตน รู้ตัวอีกทีมิวก็นั่งอยู่คนเดียวในห้องนั่งเล่น สมองประมวลผลได้ไม่แจ่มแจ้งถึงเหตุการณ์ทั้งหมด บางอย่างก็ตามทัน บางอย่างก็ปล่อยทิ้งให้มึนลอยเท้งเต้งอยู่ในวังวนอนธการ ในเวลาไล่เลี่ยกันนี้ข้ามมายังอีกฟากฝั่งไม่ไกลจากมิวนัก มีคอนโดฯกว่าห้าสิบชั้นสูงตระหง่านอยู่ลำพัง พื้นที่โดยรอบคลาคลั่งไปด้วยผู้คนขวักไขว่ หัวไหล่ของพวกเขาแทบจะชนกัน เมื่อมองจากมุมสูงจุดเล็กๆเบื้องล่างดูราวกับฝูงมดกำลังเดินสวนสนาม มือหยาบกร้านเปิดประตูของบันไดหนีไฟอย่างระแวดระวัง ร่างสูงใหญ่ที่ลอบเร้นอยู่ในเงามืดค่อยๆแทรกผ่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-01
  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 25 ลูกค้าของฉัน

    ไฟสีขาวนวลสาดส่องผิวหนังที่ขาวสดใสให้สว่างเพิ่มขึ้น สีชมพูระเรื่อถูกขับผ่านเส้นเลือดจนเด่นภายใต้สองแก้มและริมฝีปาก นัยน์ตาสีดำขลับล้อกับดวงไฟจนเป็นประกายระยิบระยับ จับจ้องภาพสะท้อนของตัวเองในกระจกบานใหญ่ ชายหนุ่มยิ้มยิงฟันซักซ้อมสำหรับงานในค่ำคืนนี้ “เมื่อเช้าไปเที่ยวอีกแล้วใช่ไหม?” มิวหันไปคุยกับเด็กหนุ่มทางด้านซ้ายมือ “ขอบตาคล้ำอีกแล้วนะ” ความเป็นห่วงเป็นใยกลั่นออกมาเป็นคำพูด ด้วยความที่อาร์เต้ยังเป็นเด็กหนุ่มวัยรุ่น ผู้เปี่ยมล้นด้วยความคึกคะนองและฮอร์โมนอันพลุ่งพล่าน มิวไม่อยากให้ใครก็ตามฉวยโอกาสจากความเยาว์นี้ แล้วช่วงชิงความสดใสของอาร์เต้ไป กระนั้นพี่ชายต่างสายเลือดอย่างมิวก็ทำได้เพียงทักท้วงด้วยวาจา “เหรอ?” อาร์เต้ยื่นหน้าเข้าใกล้กระจก มองดวงตาลึกโบ๋ของตัวเอง ก่อนจะฮัมเพลงพร้อมโบกเครื่องสำอางทับ “โทรมแต่ร่าเริงแบบนี้สงสัยเพิ่งเติมของ… ใช่หรือเปล่า?” เจษหัวเราะคิกคัก “ผมไม่บอกพี่เจษหรอก เพราะผมทำสัญญากับปีศาจเอาไว้แล้ว” มิวสะดุ้งโหยง “สัญญาอะไร?” “ผมก็ไม่บอกพี่มิวหรอก”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02
  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 26 นายแน่ใจใช่ไหมว่ามาสักที่นี่

    เครื่องดื่มกับของกินเล่นวางดาษดื่นบนโต๊ะตัวเตี้ย จนไม่น่าเชื่อว่าทั้งหมดนี้สำหรับคนเพียงสองคน ในห้องโถงกว้างและสูงถูกโอบล้อมด้วยแสงสีวิบวับ การแสดงประสานกับดนตรีได้อย่างลงตัว เด็กหนุ่มมากหน้าหลายตาพยายามสร้างความบันเทิงอยู่ด้านหน้าเวที ด้วยความหวังว่าคืนนี้เทพีแห่งโชคลาภจะผลักสายตาของใครสักคนให้สะดุดเข้าหา คืนนี้จะได้กลับออกไปพร้อมเงินสักเล็กน้อยก็ยังดี มิวเอนหลังชิดติดโซฟา ใบหน้าเหยเกเมื่อกลิ่นรุนแรงของแอลกอฮอล์แตะปลายจมูก แค่เห็นยี่ห้อเหล้าที่ตัวเองต้องกรอกเข้าปากทุกวัน อาการคลื่นเหียนชวนอาเจียนก็กำเริบ อุตส่าห์ได้หยุดงานด้วยความไม่เต็มใจทั้งที ความตั้งใจแรกเรียกรุ่นน้องสักคนมานั่งเล่น แต่ตอนนี้กลับได้ปีศาจมานั่งเป็นเพื่อน มิหนำซ้ำยังเสียเงินไปโดยไม่สมัครใจอีก “เงินเป็นแสนเลยนะเว้ย ไอ้บ้า!” คำก่นด่าจากปากมิวดังจนเกือบเท่าเสียงดนตรี ตลอดเวลาห้านาทีดันเต้แทบไม่เอาฝ่ามือออกจากรูหู เขาปิดมันเอาไว้ให้แน่นที่สุดราวกับนักเดินเรือที่เผชิญหน้าอยู่กับ *ไซเรน “นี่!” มิวปัดมือของดันเต้ “แล้ววันหยุดทั้งทีฉันยังต้อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03
  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 27 เจ้าของแกลลอรี่ผู้น่าสงสัย

    ปีศาจในร่างกำยำล่ำสันแหงนมองเบื้องบนอันมืดมิด ท้องฟ้าปลอดโปร่งไร้หมู่เมฆไม่ต่างจากดวงตาใสแจ๋วของเขา เศษเสี้ยวของดวงจันทร์สะท้อนประกายวิบวับอยู่ในดวงตา เรือนผมดำขลับทอแสงล้อเล่นกับแสงไฟ ผิวสีเข้มเนียนเรียบไร้รอยตำหนิ เสื้อเชิ้ตสีขาวรัดกล้ามเนื้อแน่นจนเห็นสัดส่วนอย่างชัดเจน แผงอกนูนรับรูปกับส่วนเว้าตรงคอดเอว ราวกับรูปสลักของจิตรกรก้องโลก คราบเหงื่อไหลหยดเป็นจุดเล็กๆ เปียกซึมกับผืนผ้าบางๆ แนบสนิทกับผิวหนังตรงแผ่นหลังและเนินอก ‘ปีศาจจมีเหงื่อด้วยเหรอ?’ คำถามเรียบง่ายผุดขึ้นหลังจากมิวเหลือบมองดันเต้ แค่การสร้างเนื้อหนังให้จับต้องได้ก็นับว่าเหลือเชื่อแล้ว แต่เหงื่อนี่สิ! เลียนแบบกลไกร่างกายของมนุษย์ที่ซับซ้อนได้ขนาดนี้ คงไม่แปลกใจหากมีใครอยากจับตัวดันเต้ไปทดลอง เพราะขนาดมิวเองยังอยากลองฉีกเสื้อผ้าของปีศาจตรงหน้าออก แล้วลองลูบคลำทุกส่วนจนกว่าตัวเองจะพึงพอใจ ทว่าชายหนุ่มก็ไม่แน่ใจว่านี่เรียกว่าการทดลองได้หรือไม่ “นายมีเหงื่อด้วยเหรอ?” มิวเผลอหลุดปากถาม “มีสิ! ฉันไม่ใช่มนุษย์แต่ก็นับว่าเป็นสิ่งมีชีวิตอีกรูปแบบหนึ่ง” ดัน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-04
  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 28 ศรรักมันเชยแล้ว

    เสียงดนตรีคลาสสิคดังคลอเคลียล้อกับแสงไฟสีส้ม โอบกอดจิตวิญญาณอย่างอบอุ่น เชื่อกันว่าเพลงนั้นช่วยปลอบประโลมสิ่งมีชีวิตได้ทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะมนุษย์ เทพ หรือแม้กระทั่งปีศาจ ชายหนุ่มผิวพรรณผ่องใสยืนต่อหน้าผืนผ้าใบขนาดใหญ่ เท้ากระดิกไหวตามจังหวะที่ลอยผ่านลำโพง ระบายตรงชายเสื้อสะบัดพลิ้วทุกครั้งที่ดีดนิ้ว ภาพวาดที่ไม่อาจระบุได้ว่าเป็นภาพแบบใดสูงเกือบหนึ่งเมตร และกว้างประมาณสองแขนกางออก ข้างในระบุข้อความที่ต้องการสื่อสารได้ไม่ชัดเจนนัก คาดว่าจิตรกรน่าจะซ่อนความหมายเอาไว้ลึกมาก หากมองแวบแรกมันคงเหมือนใครทำสีหกเลอะเทอะ แต่เมื่อมองดีๆจะเห็นเค้าลางของบางสิ่ง ซึ่งก็แล้วแต่ผู้คนจะจินตนาการถึง มันเหมือนสมุดภาพสามมิติที่ต้องจ้องเพ่ง และใช้เวลากับมันนาน ดวงตาสีฟ้าจับจ้องกับงานศิลปะนั้นอยู่นานราวกับว่ากำลังพูดคุยกันเป็นภาษาเดียวกัน และหากไม่ใช่เพราะการมาถึงของดันเต้ เอสันก็คงจะจับจ้องมันไม่วางตา “นายดูหมกมุ่นนะ” ชายใบหน้าหวานหยดย้อยภายใต้เรือนผมสีทองหม่น เอ่ยถามชายอีกคนที่เดินลอดผ่านประตูหมอกสีทะมึนมาทางด้านหลัง “นายก็เหมือนกัน”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05

บทล่าสุด

  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 39 ก็แค่สามเดือนเอง

    “มันทำอะไรแบบนี้ได้ด้วยเหรอ” ความตกอกตกใจของมิวยังไม่สร่าง เขาทบทวนทุกอย่างด้วยน้ำเสียงกระวนกระวาย เพื่อให้แน่ใจว่าความมึนเมาไม่ได้หลอนประสาทหูของตัวเอง ดวงอาทิตย์รุ่งสางเริ่มทอประกายแสดจากภายนอกอาคาร ทว่าแสงสว่างนั้นก็ไม่อาจสาดส่องความอึมครึมแห่งความสับสนให้กระจ่าง ทุกอย่างไปไกลเกินการควบคุม ฉีกทุกกฎการเรียนรู้ของมิวที่สะสมมานานยี่สิบสี่ปี เขาหวนคิดถึงนักเดินเรือสมัยก่อนที่ค้นพบทวีปใหม่ มันทั้งตื่นและชวนให้รู้สึกอันตรายไปพร้อมกัน “ตอนนี้มนุษย์รอบตัวนายไม่มีใครเชื่อใจได้สักคน” ดันเต้เกลี้ยกล่อม “เป็นเอกเป็นคนพาอาร์เต้ไปสัก ผู้จัดการร้านของนายอาจเป็นผู้ช่วยของคิวปิดอยู่ก็ได้” มิวใส่คะแนนให้ดันเต้ไปอีกหนึ่งแต้มเมื่อฟังจบ ถึงไม่เห็นกับตาแต่ด้วยม่านควันบังตาทำให้ ความน่าเชื่อถือของคิวบัสนั้นมากกว่ารุ่นน้องคนสนิท “พวกนั้นอาจลงมือกับนายอีกเมื่อไหร่ก็ได้ ถ้าหากนายโดนจับไปทำอะไรแบบที่อาร์เต้โดน แล้วนายเกิดเกลียดฉันขึ้นมา ตอนนั้นฉันคงเข้าใกล้นายไม่ได้อีกต่อไป” มิวใส่คะแนนเพิ่มให้ดันเต้อีกสองคะแนน เพราะน้ำเสียงของ

  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 38 ตราประทับปีศาจ

    ผ่านมาหลายต่อหลายคืนแล้วที่มิวเฝ้าภาวนาขอให้เจออมนุษย์ร่างกายล่ำบึ้ก ไม่ว่าจะเพราะอยากเคลียร์ใจหรือเพราะติดใจบรรยากาศซู่ซ่าในม่านหมอกก็ตาม ชายหนุ่มก็ยังอยากเจอดันเต้อยู่ดี อากาศเย็นสบายในห้องแต่งตัวไม่อาจดับความรุ่มร้อนของชายหนุ่ม ตั้งแต่มิวตะคอกใส่ดันเต้แล้วหลบหนีออกจากความฝัน เขาก็ไม่พานพบคิวบัสตนนั้นอีกเลย จะเป็นที่ทำงานหรือในความฝัน จนดูเหมือนว่าการหายตัวคงเป็นสิ่งถนัดของดันเต้ เด็กหนุ่มไม่แน่ใจว่าปีศาจน้อยใจเป็นหรือไม่ ทว่าก็หวังเอาไว้ว่าจะไม่เป็นเช่นนั้น หลายสิ่งยากเหนือจินตาการเกิดแบบฉับพลันในระยะเวลาอันรวดเร็ว แรกเริ่มก็ยากเกินความเข้าใจ กระนั้นเมื่อคุ้นเคยมันกลับกลายเป็นเรื่องตื่นเต้นที่โหยหา แต่ตอนนี้เมื่อนั่งตรงหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง มิวจำเป็นต้องสลัดเรื่องราวส่วนตัวทิ้งไว้เบื้องหลัง เขาสามารถพกพาความเครียดหรือกังวลใจของตัวเองไปพบลูกค้าได้ ภาพรวมในอมอร์ทุกอย่างเป็นปกติ ในแต่ละวันมีเด็กเข้าออกกันเป็นว่าเล่นอยู่แล้ว จึงไม่ถือว่าเป็นสถานการณ์ยากเกินควบคุมของเป็นเอก ฉะนั้นการขาดหรือมีดันเต้หนึ่งคน ทุกอย่างก็ยังคงดำเนินได

  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 37 เมื่อตราเทวาอีกอันโผล่มา

    ท่ามกลางความวุ่นวายของมหานคร ห้องสี่เหลี่ยมขนาดพอประมาณเป็นดั่งอีกโลกคู่ขนาน มันหลุดพ้นจากวังวนยุ่งเหยิงจากภายนอก ทิ้งไว้เพียงความเงียบเชียบไม่มีแม้แต่เสียงลมหายใจ เบื้องบนที่อยู่สูงเกินเอื้อม ประดับด้วยดวงอาทิตย์ทอแสงอ่อนแรงเฮือกสุดท้าย สีแดงฉานเหนือหมู่เมฆราวกับเลือดของใครสักคน แต่งแต้มท้องนภาจนเกิดสีสันชวนอ่อนไหว หน้าต่างกระจกสะท้อนเงาบางส่วนกลับมาเลือนราง บรรยากาศข้างในห้องมืดมิดไร้สีสัน อุปกรณ์เครื่องใช้ทุกชิ้นไม่ถูกเปิดใช้งาน มันแค่ตั้งนิ่งๆอยู่ตรงนั้นเฉกเช่นเดียวกันกับปีศาจ การประดับประดาในนี้ถือว่าคุมโทนได้ดี ทั้งเย็นชืดและหม่นหมอง มีเพียงสมุดบันทึกเก่าๆกองพะเนินซ้อนทับกันหลายชั้น มันถูกทิ้งระเกะระกะอยู่ตามมุมห้อง บ่งบอกได้ว่าเจ้าของเลิกสนใจไปตั้งนานแล้ว ตู้เสื้อผ้าเป็นอีกอย่างที่ว่างเปล่า ปีศาจส่วนใหญ่ไม่จำเป็นต้องสวมใส่อาภรณ์ปกปิด แค่มนต์พรางตาก็เพียงพอสำหรับการลวงหลอกการมองเห็นของมนุษย์ ทว่าก็มีบ้างบางครั้งที่พวกเขาเลือกสวมใส่เสื้อผ้าจริงๆ หากไม่นั่งจ้องออกไปนอกตึก บางครั้งดันเต้ก็จะขังตัวเองในตู้ที่ไม่มีเสื้

  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 36 การลงตรามีความเสี่ยง

    นอกเหนือจากดินแดนเนรมิตแล้ว ดันเต้ยังมีสถานที่ใช้สำหรับพักอีกที่ มันตั้งอยู่ในโลกแห่งความจริง แฝงอยู่กับหมู่ตึกมากมายทั่วไป สิ่งปลูกสร้างสูงราวหกสิบชั้นตั้งตระหง่านเด่นอยู่เกือบใจกลางเมือง หากมองด้วยผิวเผินโรงแรมแห่งนี้ก็ไม่ต่างจากโรงแรมหรูทั่วไปในมหานคร ทว่าความลับในนั้นทำให้มันพิเศษกว่าที่อื่น จำนวนหนึ่งเป็นที่หลบซ่อนของเหล่าอมนุษย์ ผสมปนเปไปอย่างแนบเนียนกับมนุษย์ทั่วไป พวกเขาอาศัยอยู่กันชั่วคราวร่วมกันโดยภายใต้การควบคุมเข้มงวด และกฎหมายพิเศษที่ไม่มีประเทศไหนประกาศใช้กับพลเรือนของตน แน่นอนว่าเพื่อการเท่าเทียมกันการใช้เวทมนตร์หรือทำร้ายกันภายในพื้นที่พิเศษนี้เป็นข้อห้ามสำคัญ หากเป็นมนุษย์จะถูกดำเนินตามกฎหมาย นอกเหนือจากนั้นจะต้องรับโทษตามสังกัดของตัวเอง พื้นที่ที่มีการแหกกฎบ่อยคงเป็นบาร์ของโรงแรม…. ห้องที่โอ่อ่ากว้างขวางกินพื้นที่เกือบทั้งชั้นของโรงแรม รองรับผู้คนและกิจกรรมได้มากมาย เพดานสูงโปร่งดูหรูหราด้วยโคมระย้าทำจากคริสตัล ทุกเม็ดหยอกเย้ากับแสงไฟจนเกิดเป็นประกายหลากสี มองดูแล้วเหมือนบอลรูมของเหล่าเชื้อพระวงศ์

  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 35 อย่ายุ่งกับคนของใจ

    ท่อนบนเปลือยของชายทั้งคู่นอนซ้อนทับถูกห่อหุ้มด้วยผ้าผืนบางเพื่อลดความอนาจาร คนที่อยู่ด้านบนเนื้อตัวอัดแน่นด้วยมวลกล้ามเนื้อ จนน่ากลัวว่าอีกฝ่ายที่อยู่ด้านล่างอาจถูกทับบี้แบนจมลงไปกับเบาะ เสียงนกร้องขานรับดวงตะวันทอแสง ความสงบเงียบถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ ความวุ่นวายเซ็งแซ่จากทั่วทิศทางบ่งบอกถึงการเริ่มต้นชีวิตของผู้คน สำหรับอาร์เต้เขาไม่ค่อยชอบเซ็กซ์ในตอนเช้าเท่าไหร่นัก มันหวือหวาและโจ๋งครึ่มเกินไป ทว่าเวลาการทำงานก็มอบทางเลือกเดียวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ สิ่งที่พอจะทำได้ก็คือพยายามหลับหูหลับตาเมินบรรยากาศไม่พึงประสงค์ไปเสีย ทั้งความสว่างที่เปิดเผยทุกอย่างเด่นชัดเกินไป หรือเสียงการเคลื่อนไหวจากสิ่งอื่น แม้กระทั่งตอนต้องไปปลดปล่อยอารมณ์นอกคอนโด อาร์เต้ก็พยายามหามุมที่ผู้คนคับคั่งน้อยที่สุด อาจเป็นเพราะความไม่มั่นใจในรูปร่างหน้าตาเป็นทุนเดิม เลยทำให้เขากลัวการถูกตัดสินด้วยสายตา ระหว่างการเล้าโลมอันเอื่อยเฉื่อย อาร์เต้ก็อดคิดทบทวนเรื่องความสัมพันธ์ของตัวเองกับผู้จัดการร้านไม่ได้ หนึ่งข่าวลือที่ฟุ้งกระจายเกี่ยวกับการทำงาน มันคอยรบ

  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 34 ข้างในของนายยังเหมือนเดิม

    “ตื่นได้แล้ว?” ไม่รู้นานเท่าไหร่ที่เสียงอบอุ่นดังมาคู่กับการสะกิดแสนนุ่มนวล คอยกระเซ้าเย้าแหย่อยู่ข้างแก้ม เมื่อรู้สึกตัว… เด็กหนุ่มค่อยๆเปิดเปลือกตาอันหนักอึ้งอย่างเชื่องช้า สงสัยครางในลำคอเหมือนแมวแสนขี้เกียจ ยืดเหยียดแขนไปสุดเท่าที่พอจะทำได้ เมื่อหันไปสบตากับชายอีกคนฝั่งคนขับ ความสงสัยก็ผุดขึ้นมาในความคิดเลือนรางของอาร์เต้ เขาไม่แน่ใจว่าตัวเองหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แดดรำไรจากภายนอกที่ลอดเล็ดผ่านช่องกว้างของตัวอาคาร แยงจนดวงตาอาร์เต้จนแสบ เด็กหนุ่มพยายามกะพริบตาอยู่หลายครั้งกว่าจะง้างเปิดตาได้จนสุด “ถึงคอนโดแล้วฯ เจ้าชายขี้เมา” “หือ!?”เด็กหนุ่มพยายามงัดตัวให้ลุกขึ้นนั่ง สำรวจรอบตัวด้วยความมึนงง “นี่ผมเผลอหลับไปเมื่อไหร่?” “ขับออกจากร้านมาได้ครึ่งทางก็โดนทิ้งให้พูดคนเดียวอยู่ตั้งนาน” “อ้าวเหรอ!” อาร์เต้ส่ายหัวสลัดความเกียจคร้าน “สงสัยดื่มมากไปจริงๆ” “ไหวไหม?” เป็นเอกเอื้อมตัวปลดเข็มขัดนิรภัยของเด็กหนุ่ม “ให้พี่ขึ้นไปที่ห้องหรือเปล่า” “อือ… ครับ” อาร์เต้พยักหน้า

  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 33 ร้านสักที่ตามหา

    “เอานี่ไป” ชายหนุ่มในชุดสูทเบาสบายยื่นกาแฟหอมกรุ่นให้เด็กหนุ่มตรงหน้า ใบหน้าที่ดูหนุ่มกว่าวัยของเขามองทอดไปยังอีกฝ่ายด้วยความเอ็นดู ไม่มีใครรู้อายุที่แน่ชัดของเป็นเอกเท่าไหร่นัก เขาเริ่มงานวันแรกตั้งแต่อมอร์ติดป้ายชื่อร้านตรงหน้าทางเข้า ทำให้ที่นี่ไม่มีใครเก่าแก่กว่าชายผู้นี้อีกแล้ว พนักงานในอมอร์ต่างพูดคุยกันว่าผู้จัดการร้านจอมขรึมน่าจะอายุยี่สิบปลายๆ ไม่น่าเกินสามสิบต้นๆ แต่หลายคนก็แย้งว่าน่าจะเยอะกว่านี้มาก เพราะเคยได้ยินพี่พนักงานบัญชีอายุห้าสิบหกเรียกเป็นเอกว่าพี่ แต่ท้ายที่สุดคำค้านนี้ก็ตกไปเนื่องจากพนักงานบัญชีผู้นั้นก็เรียกใครว่าพี่หมด ด้วยความอยากเป็นเด็กเทียบเท่าหนุ่มๆทุกคนในร้าน การถกเถียงอย่างลับๆนี้หาข้อสรุปไม่ได้ ไม่มีใครกล้าถามกับเจ้าตัวสักคน จึงทำได้เพียงคาดเดาจากผิวอ่อนเยาว์ไร้รอยตำหนิบนใบหน้า ควันและกลิ่นหอมกรุ่นลอยห้อมล้อมห้องแต่งตัว เครื่องดื่มแก้เมาหลากหลายชนิดในนี้ถูกแช่และจัดเรียงไว้เป็นอย่างดี ถือเป็นสวัสดิการอย่างหนึ่งของเหล่าแองเจิ้ล มันถูกตั้งไว้ที่มุมห้องให้ทั้งสามเลือกดื่มได้ตามใจชอบ มีบ้างที่

  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 32 อยากได้มากกว่าต้นขา

    แดนนิมิตเหมือนโลกรกร้างไร้สิ่งมีชีวิต ถึงจะสร้างได้สมจริงแค่ไหนทว่าก็ไร้ซึ่งความสมบูรณ์ มีเพียงความหนาวเย็นและหมอกขาวทึบบดบังความบิดเบี้ยว ชายหนุ่มหน้ามนนอนตะแคงข้างขดตัวเกร็งเนื่องด้วยทำอะไรไม่ถูก ความกล้าแก่นกะโหลกเจือจางเมื่ออยู่ในอ้อมแขนของปีศาจตัวหนาใหญ่ จิตใจอันบอบบางทั้งหวาดกลัวและตื่นเต้นจากความแปลกใหม่ที่บังเกิด ขนาดคืออำนาจที่ส่งผลตรงโดยไม่ต้องเอื้อนเอ่ยวาจา มิวยอมรับว่าก่อนหน้านี้เขาไม่ยำเกรงดันเต้เลยเมื่อร่างใหญ่ยักษ์นั้นอยู่ห่างออกไป ทว่าในระยะใกล้เช่นนี้มันต่างออกไป เขารู้สึกถึงอันตรายและความปลอดภัยไปพร้อมกัน การประชิดของปีศาจคิวบัสจากด้านหลังนั้นสร้างความกดดันทับเส้นประสาท ร่างแข็งแกร่งนั้นกอดประกบมิวแน่นจนไร้ช่องวาง ดันเต้เอียงใบหน้ากระเซ้าเย้าแหย่ติ่งหูและซอกคอขาวเนียน สูดดมกลิ่นกายอันเป็นเอกลักษณ์ด้วยความเพลิดเพลิน ในขณะที่ด้านล่าง… แก่นเนื้อที่อิสระก็คอยกระตุ้นแก้มก้นทั้งสองข้างอันกลมเกลี้ยงอย่างสนุกสนาน ท่อนแขนอุดมด้วยกล้ามเนื้อสอดลอดซอกคอของมนุษย์หนุ่ม มิววางศีรษะทับลงไปอย่างช้าๆ พลันได้ยินเสียงชีพจร

  • The bonding wings เสน่หาพันธะปีศาจ (Mpreg)   ตอนที่ 31 คุ้นชินกับสิ่งที่จะเข้าไป

    ท่ามกลางความโกลาหลเชี่ยวกราก มีเพียงแขนใหญ่ยักษ์ของปีศาจคิวที่คอยฉุดรั้งมนุษย์หนุ่ม ไม่ให้โดนกระแสพิษสวาทพัดพาจนหลุดไกล ดันเต้โอบกอดยึดโยงมิวเอาไว้จากทางด้านหลัง ลมหายใจติดขัดจากอาการเหนื่อยหอบ ใบหน้าแดงฉานราวดวงตะวันใกล้ตกดิน ท่อนล่างชุ่มโชกไปด้วยของเหลวหลากหลายชนิด รวมไปถึงโซฟาเลอะเป็นคราบจนทั่ว คาดว่าการทำความสะอาดคงไม่ง่าย ร่างเล็กในวงแขนดิ้นกระสับกระส่ายด้วยจิตใจไม่มั่นคง ถึงภารกิจจะลุล่วงไปด้วยดี ทว่าก็ยังเหลือช่องว่างรอการเติมเต็ม นัยน์ตาของอมนุษย์ในร่างชายหนุ่มเรืองรองเป็นสีทอง แม้พลังจะกลับคืนมาไม่เต็มร้อย แต่ก็มากพอจะพาเขาและมนุษย์นอ้อมกอดหลบลี้หนีข้ามไปยังอีกดินแดน เพียงฝ่ามือหนาใหญ่กางออกทาบทับเข้ากับใบหน้าหื่นกระหาย มนุษย์หนุ่มก็ผล็อยหลับโดยไม่ทันตั้งตัว ความรู้สึกทุกอย่างมลายหายพร้อมกับสติ ราวกับทุกอย่างกำลังเริ่มต้นใหม่… เปลือกตาหนักอึ้งค่อยๆเปิดออกอย่างช้าๆ เปลวไฟแผดเผาตามร่างกายมอดดับลง มิวรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก แม้จะมีเศษเสี้ยวบางอย่างคุกรุ่นอยู่ในช่องท้อง ทั้งห้องสาดส่องด้วยแสงจากธ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status