Hindi pa nagtatagal si Trixie sa banyo nang biglang narinig niya ang usapan ng mga staff ng sales office sa labas ng cubicle na ino-occupy niya. "Ang galing din pumili ni Mr. Valderama, ‘no? Ang ganda ng girlfriend niya." "Oo nga, ang ganda rin ng nanay ng girlfriend niya, napaka-elegante at maayos kumilos. Ang importante pa, kahit ‘yung asawa at biyenan niya, sinusunod lang ang gusto niya, sobrang spoiled talaga! Tignan mo sila tapos tignan mo ‘yung asawa at biyenan ko... nakakainis talaga!" "Di ba? Sobrang bait pa ni Mr. Valderama sa girlfriend niya. Ni hindi pa nga sila kasal, pero bumili na siya ng villa na mahigit 600 million para sa pamilya nito. Grabe, winner talaga sa buhay ‘yung babae na ‘yon!" Paglabas ni Trixie mula sa banyo, sampung minuto na ang lumipas. Hindi man niya aminin sa sarili, nanunuot sa kaniyang kalamnan ang pait mula sa usapan ng dalawang babaeng iyon. Matapos nilang maghapunan ni Racey, bigla niyang naisipang pumunta sa sanatorium. Narating na
Pagkatapos ibaba ang tawag, bumalik si Trixie sa kanyang gawain. Halos buong gabi ay inubos niya sa pagbabasa at pagkalap ng kaalaman. Bandang alas-nuebe ng gabi, matapos mababad ang kanyang isipan sa mga impormasyong pinag-aralan niya, mas gumaan na ang kanyang pakiramdam.Sakto naman, biglang tumawag si Casper."Gusto mo bang lumabas at maglibang?" tanong nito sa kabilang linya.Bahagyang nag-alinlangan si Trixie, pero napagpasyahan niyang sumang-ayon. Kailangan din naman niyang magpahinga kahit sandali.Makalipas ang kalahating oras, dumating na si Trixie sa bar na kanilang napagkasunduan. Sinalubong siya ni Casper sa pintuan, suot ang karaniwan niyang nakangising ekspresyon."Uy, ikaw pala 'yan!" biro ni Casper, sabay tingin mula ulo hanggang paa. "Akala ko magsusuot ka ng pamburol. Buti naman at normal pa rin ang outfit mo."Napangiti si Trixie. "Sira ka talaga.""Gusto mo bang uminom?" tanong ni Casper, nakangiti pa rin.Saglit na nag-isip si Trixie bago sumagot, "Sige, inom ta
Pinakilala sila ni Professor Soma na may malamig na ekspresyon, "Mr. Gael Camero, Mr. Ernest Turner, ang estudyante kong si Ms. Trixie Salvador." Nakita na ni Trixie ang mga ito sa balita noon. Ang isa sa kanila ay may mataas na posisyon sa militar, at ang isa naman ay isang kilalang personalidad sa larangan ng politika. Ngunit sa kabila ng kanilang mga impluwensiya, malumanay ang kanilang pakikitungo kay Trixie. Nakipagkamay sila rito at sinabing, "I've heard so much about you from Prof, Ms. Salvador." Bagamat medyo nagtataka si Trixie, nanatili siyang kalmado. Magalang niyang kinamayan ang dalawa at tumugon, "Ako po dapat ang nagsasabi niyan sa inyo. It's a pleasure to meet such powerful figure in our country." Ngumiti sina Mr. Camero at Mr. Turner at inanyayahan siyang maupo. Nang makaupo na siya, nagsalita si Mr. Camero, "Matagal na naming nais makilala ka, pero palaging abala ang lahat kaya hindi natutuloy. Nitong mga nakaraang araw, pinag-aaralan ng mga tauhan namin ang s
Pagkauwi ni Trixie mula sa unexpected meeting na iyon, halos kakarating pa lang niya sa bahay nang tumawag si Casper. Agad niyang sinagot ang tawag."Hello?" sagot ni Trixie, halatang pagod."I heard from Professor Soma na isinama ka niya somewhere kanina. Ano bang meron?" tanong ni Casper, bakas sa boses niya ang pag-aalala."Ah, oo..." Saglit na nag-isip si Trixie, parang sinusubukang buuin sa isip ang mga nangyari. "Pinatawag ako ni Prof. Soma para sa isang lunch meeting... tapos pagdating ko ro'n, andun na sina Mr. Gael Camero at Mr. Ernest Turner.""Wait... what?" biglang sumeryoso ang boses ni Casper. "As in the Mr. Camero and Mr. Turner?""Oo," sagot ni Trixie. "Nagulat nga rin ako. Hindi ko alam na ganun kalaki ‘yung meeting na ‘yun. Akala ko si Prof. Soma lang talaga ang kakausap sa akin.""Anong pinag-usapan n’yo?" tanong ni Casper, halatang curious."Yung system na ginawa ko," sagot ni Trixie. "Sabi nila pinag-aaralan daw ng team nila ‘yung project ko nitong mga nakaraang a
Hindi na nagulat si Emily nang makita si Trixie. Alam na pala niya ito dahil nasabi na iyon ni Wendy sa kanya. Nang makita niyang naroon si Trixie, na asawa ni Sebastian, ngunit parang ordinaryong empleyado lang na naghihintay sa kanyang pinsan bago makapagpatuloy sa trabaho, hindi naiwasang magpakita ng bahagyang pang-aasar ni Emily. Wala namang pakialam si Trixie kung bakit naroon si Emily at nakasuot ng professional na kasuotan. Ipinagwalang-bahala niya ito at ibinaling ang tingin sa ibang direksyon. Lumapit si Wendy at magalang na humingi ng paumanhin, "Pasensya na, pinaghintay ko kayo." Seryoso at taos-puso ang tono ni Wendy, pero habang siya'y nagsasalita, tanging sina Michael at Casper lang ang kanyang tinitingnan. Ni hindi man lang niya tinapunan ng tingin si Trixie. Halatang hindi siya kasali sa pinagpapakumbabaan ni Wendy. Hindi naman nakatutok kay Trixie ang atensyon ni Michael, kaya hindi na rin niya pinansin ang mga detalyeng iyon. Bagkus, tumugon siya ng mad
Pagkaalis nila sa Techspire at pagsakay sa kotse, halatang inis pa rin si Casper. Tahimik itong nakatitig sa daan habang madiin ang hawak sa manibela. Nang hindi na nakatiis, bigla siyang nagtanong, "Siyanga pala, sino 'yung babaeng naka-business suit na nasa likod ni Wendy kanina? Parang hindi maganda 'yung tingin niya sa'yo. Kilala mo ba siya?" Mabilis na lumingon si Trixie, na tila nagugulat na napansin iyon ni Casper. "Ah... pinsan ni Wendy." Napakunot-noo si Casper. "Pinsan? Tsk..." Napailing siya, tila may naisip na hindi niya nagustuhan. "That jerk of a husband... hindi lang pala pinapunta si Wendy sa Techspire, pati mga kamag-anak niya libre na rin maglabas-masok doon? Sa ugali niya, I won’t be surprised kung one day maging 'Bolivar Techspire' na pangalan ng kumpanya." Napakagat-labi si Trixie at tumingin sa bintana. Pareho lang pala sila ng iniisip ni Casper. "Oo," sagot niya nang malamig. Napabuntong-hininga si Casper, pero halata pa rin sa mukha niya ang inis. "Kun
Ang mga araw na abala ay laging mabilis lumipas.Hindi namalayan ni Trixie na Biyernes na naman.Nang umaga ng araw na iyon, bagong gising pa lang siya nang tumawag si Helios."Si Yanyan gusto raw mag-camping," sabi nito.Napaisip si Trixie. "Magpapalipas ba kayo ng gabi roon?""Oo," sagot ni Helios. "Huwag kang mag-alala, may magbabantay sa inyo para sa kaligtasan niyo. Ako na ang bahala sa mga sleeping bag, tent, heater, at iba pang gamit. Pumunta ka na lang.""Okay," sagot ni Trixie.Kinabukasan, Sabado ng umaga, bumalik si Trixie sa bahay ng mga Salvador para kumain at magtanong tungkol sa bagong proyekto ni Shaun. Sa kabila ng mga agam-agam niya tungkol sa deal na inalok ni Helios, nais pa rin niyang makasigurong magiging maayos ang lahat.Nadatnan niyang abala si Shaun sa veranda, may hawak na tasa ng kape habang nakatuon sa kanyang laptop. Lumapit siya at naupo sa tapat nito.“Good morning, Tito,” bati ni Trixie.“Morning,” sagot ni Shaun nang hindi inaalis ang tingin sa screen
Nagpatuloy sila sa paglalaro kasama si Yanyan hanggang sa lumalim ang hapon. Mabilis lumipas ang oras. Pagsapit ng dapithapon, nagsimula nang dumilim ang paligid. Amoy na rin sa ere ang mabangong usok mula sa barbecue grill, at nag-iilawan na ang mga tent. Maraming tao ang nagpunta sa camping na iyon. Bagamat hindi dikit-dikit ang mga tent, ramdam pa rin ang kasiglahan sa paligid. "May bonfire party daw mamaya," dagdag pa ni Helios. "Ayos lang ako," sagot ni Trixie, tila umiiwas sa ideya ng masyadong maraming tao. “Gusto mo ba ng seafood?” tanong ni Helios habang iniabot kay Trixie ang ilang skewer. Nag-aalanganin si Trixie, pero kinuha rin niya ito. “Salamat.” Magpapaliwanag pa sana si Helios nang biglang tumunog ang cellphone niya. Si Ysabel ang tumatawag. Lumayo nang kaunti si Helios bago sinagot ang tawag. "Mag-iinom ka ba mamaya?" tanong ni Ysabel. "No. You guys go ahead," sagot ni Helios, malamig ang boses. "Ano bang ginagawa mo?" Sakto namang lumapit si Yanyan bitbi
Malapit nang magtanghalian noon.Matapos kumain kasama si Atty. Juan Miguel, nagtungo sina Trixie at Casper sa bahay ni Trixie upang ipagpatuloy ang kanilang pagsusulat ng thesis.Samantala, sa Valderama Group, nagsisimula pa lang si Sebastian sa pag-review ng mga dokumento nang tumunog ang kanyang cellphone.Walang pag-aalinlangan niyang sinagot ito. "Hello, Sebastian Valderama speaking. Who's this?""Good morning, Mr. Valderama. I'm Attorney Juan Miguel Castillo, Ms. Trixie Salvador's legal counsel. My client has already signed the divorce papers and has entrusted me with the next steps. Do you have time to meet today, Mr. Valderama?"Saglit na natahimik si Sebastian. Itinuon niya ang tingin sa mga dokumentong nasa kanyang harapan, pero hindi niya magawang ipagpatuloy ang pagbasa.May kung ano sa kanyang dibdib sa narinig."I still have two conference meeting left for today, I can't go out," aniya, malamig ang boses. "But you can come here at Valderama Group tomorrow, maybe 10 in th
Matapos ibaba ang tawag kay Trixie, agad namang tinawagan ni Helios si Ysabel.The moment she picked up, he didn’t waste time.“You told me Sebastian is taking full custody of Xyza. Trixie didn’t fight back? Is she planning to file a case?”Ysabel had been waiting to tell him this.“No! She agreed!” halos hysterical na sagot nito. “She signed the papers without a single complaint. Not even about the divorce, not even about Xyza. She was so calm, it was like I was looking at a ghost!”Helios was stunned.Hindi iyon ang inaasahan niyang magiging tugon ni Trixie. Katulad ni Ysabel, naniniwala rin siya na hindi basta-basta papayag si Trixie na mawala sa kanya ang kustodiya ni Xyza.Something about this didn’t feel right.“I know, right?” pagpapatuloy ni Ysabel. “What do you think?”Helios was still processing everything nang magsalita ulit ang kausap.“Maybe she’s doing this to get on Sebastian’s good side. Para makuha ang loob ng kaibigan natin? Trying to make him feel guilty or somethi
Samantala, sa ospital na pinagdalhan kay Wendy, habang nasa kwarto pa rin sina Sebastian at Xyza, si Ysabel naman ay nasa labas ng pasilyo, may kausap sa telepono.“Sebastian and Trixie are getting a divorce,” diretsong sabi niya.Sa labas ng bayan, kasalukuyang naglalakad si Helios nang marinig niya iyon. Agad siyang napatigil.“What?!”Napatigil siya sa gitna ng kalsada, bahagyang napaangat ang isang paa, para bang saglit na tumigil ang mundo sa paligid niya. Napaatras siya nang kaunti, pilit inuulit sa isip ang narinig.A divorce?Matapos ang ilang segundo, bumuntong-hininga siya, pinipilit ang sarili na huminahon. “Are you sure?” tanong niya, mas mababa na ang boses, ngunit may bahid pa rin ng tensyon.Napatigil siya sa gitna ng kalsada, bahagyang napaangat ang isang paa, para bang saglit na tumigil ang mundo sa paligid niya. Napaatras siya nang kaunti, pilit inuulit sa isip ang narinig.A divorce?Matapos ang ilang segundo, bumuntong-hininga siya, pinipilit ang sarili na huminaho
Biglang tumikhim si Lola Thallia. "Ysabel, ano bang tinititigan mo diyan?"Napansin ng matandang ginang na kanina pa tila nakatitig si Ysabel kay Trixie, kaya napakunot ang noo niya.Nang mapansin ito ni Ysabel, agad siyang umisip ng palusot na siguradong magugustuhan ng matanda."Ah, wala po, Lola," sagot niya. "Napansin ko lang po kasi na parang tahimik si Trixie ngayon. Hindi man lang siya nagsasalita o nakikipag-usap kay Seb. It's very unusual for her napatingin ako sa kanya."Pinaganda ko ito sa pamamagitan ng mas malinaw na paglalarawan ng emosyon ng mga tauhan at pagdaragdag ng lalim sa kanilang mga reaksyon.Napansin din ni Lola Thallia ang pagbabago—hindi na kasing maalaga si Trixie kay Sebastian tulad ng dati. Napabuntong-hininga si Lola Thallia at tumingin kay Sebastian bago napailing. “Kasalanan mo ‘yan, Sebastian,” aniya, may halong paninisi sa tinig. Hindi agad sumagot si Sebastian. Bahagya lang siyang ngumiti, pero walang aliwalas sa ekspresyon niya. Para bang hindi
Alam ng lahat na hindi naging madali ang paraan ni Trixie sa pag-angat sa buhay.Bagama't hindi nagustuhan ni Sebastian si Trixie matapos ang nangyari noon, kapwa naman nilang nakita ni Ysabel kung gaano kamahal ni Trixie si Sebastian sa loob ng maraming taon.Dahil sa labis na pagmamahal ni Trixie kay Sebastian, inakala ni Ysabel na hindi matatanggap ni Trixie ang paghihiwalay. Akala niya'y labis itong malulungkot at gagawin ang lahat para hindi ito mangyari.Ngunit sa gulat ni Ysabel, nang makita ni Trixie ang kasunduan, hindi lang siya agad pumayag kundi wala rin siyang pagtutol sa pagkuha ng sole custody ni Sebastian kay Xyza.Kulang na lang talaga ay mapangaga si Ysabel sa hindi inaasahang reaksiyon nito.Saka siya tumingin kay Sebastian na tila hindi makapaniwala.Pagkalabas ni Trixie, hindi nakapagpigil si Ysabel at napalapit kay Sebastian. “Ayos lang ba siya?”Dahan-dahang ibinaling ni Sebastian ang tingin sa kanya, tila may bumabagabag sa isip niya. Sa mahina at walang kasigu
Kailangan ko bang gawin ito? Huwag na lang kaya, Trixie? Gusto mo bang magbago ang lahat ng ito?Madaming nagdududang tanong ang nasa isip ng babae ngayon, ngunit lahat ng iyon ay isinantabi niya. This time she will choose peace, and she will choose her herself. Tama na ang pagpapanggap. Tama na ang lahat ng ito.Kinuha ni Trixie ang inaabot ni Sebastian. At tama nga siya. After those months of waiting, finally, Sebastian got a hold of these damn divorce papers. Gustong ngumiti ni Trixie ng malawak ngunit pinigilan niya ang kaniyang sarili.Habang nakatitig siya sa dokumento, isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ng babae. "So this is it?" Hindi na niya napigilan ang magtanong.Hindi pa siya handang magbitiw ng salita, ngunit ang mga mata ni Sebastian ay nagsasabing "wala nang atrasan."Walang kibo, walang kahit anong reaksyon sa mukha ni Sebastian, maliban sa mata nitong tila malalim at puno ng mga tanong. May mga linggong lumipas na puno ng sakit at pag-iwas, ngu
Nahawakan naman agad ang lalaki upang hindi makatakas, ngunit bakas sa mukha ni Sebastian ang labis na pag-aalala. Agad niyang binuhat si Wendy at mabilis na isinakay sa kotse.Mabilis na nawala ang sasakyan sa paningin nina Trixie at Casper.Napuno ng katahimikan ang paligid habang minamasdan nina Trixie at Casper ang mabilis na pag-alis ng sasakyan ni Sebastian. Kasabay ng tunog ng makina ang pagkalat ng dugo sa sahig ng parking lot, nag-iiwan ng pulang marka sa sementong tila hindi agad mabubura.Huminga nang malalim si Casper bago hinawakan ang braso ni Trixie. "Tara na."Saglit siyang natigilan. Hindi niya alam kung ano ang iniisip niya sa mga oras na iyon, kung dapat ba siyang mag-alala sa nasugatan o dapat ba niyang ipikit ang mga mata at kalimutan ang lahat ng nangyari sa gabing ito.Napaiwas ng tingin si Trixie, saka mahina ngunit walang kasiguraduhang sumagot, "Oo..." Sa nangyari, hindi na natuloy ang balak nina Trixie at Casper na mag-inom dahil parehong nawalan na sila n
Nararamdaman pa rin ni Trixie ang bigat sa kanyang dibdib habang naglalakad sa hallway ng Techspire. Matagal na niyang gustong isara ang kabanatang ito sa kanyang buhay, ang kabanata ng pagtatrabaho sa kumpanyang pag-aari ni Sebastian. Ngunit kahit natapos na nila ni Casper ang kanilang mga tungkulin, hindi pa rin siya ganap na nakahinga nang maluwag.Ang tanong na matagal nang bumabagabag sa kanya ay nananatili pa rin. Kailan ba talaga matatapos ang lahat sa pagitan nila ni Sebastian?Ito nga ang gusto niyang pag-usapan kagabi. Pero tulad ng dati, bigla na lang itong umalis at tila nalimutan ang pangako nitong mag-uusap sila. Hindi na siya nagulat. Sa nakalipas na tatlong buwan, palagi na lang siyang nauuna, palagi siyang naghihintay."Just divorce him already, no questions needed," malamig na sabi ni Casper habang binubuksan ang pinto ng sasakyan.Bahagyang tumingin si Trixie sa malayo. Oo nga, naisip niya. Pagdating ng tanghali, nabalitaan nila mula kay Dr. Ziloah na maayos na
Hindi nagtagal, lumapit si Sebastian, tila narinig nito ang pagtanggi ni Casper na sumama sa kanila.Lumapit ito, iniabot ang kamay kay Casper at magalang na nagsabi, "Then we will leave first. I hope that Mr. Yu will do me a favor next time.""Of course," tugon ni Casper.Tipid na ngumiti si Sebastian, tapos ay tumingin kay Trixie saglit, at saka tumalikod upang umalis kasama sina Wendy at ang iba pang naghihintay sa kanya sa may pintuan.Matapos ang tanghalian, bumalik din agad sina Casper at Casper sa Techspire.Makalipas ang ilang sandali, dumating din sina Wendy at ang kanyang mga kasamahan.Nang mag-aalas-sais na ng gabi, natapos na sina Trixie at Casper sa kanilang trabaho sa araw na iyon at nagpasya nang umalis.Ang natitirang gawain ay maaari namang dahan-dahang tapusin sa susunod na mga araw.May oras pa sila rito, kaya hindi kailangang magmadali.Ngunit tila abala pa rin sina Wendy at ang iba pa, at wala pa silang balak umuwi.Nagsalita si Bright nang makita niyang mukhang