Matapos magkaroon ng malay, may naririnig na mga boses si Waylon sa paligid niya at dahan-dahang binuksan ang kaniyang mata. Nang nabuksan niya na ang mata niya sa malakas na liwanag, nagsimula na siyang makakita ng malalabong tao sa paligid niya.“Wayne.”“Willy?”Nang makita na ni Waylon ang tao sa paligid niya at na-realize niyang sila Cameron at Sunny iyon, dahan-dahan siyang umupo. Agad siyang tinulungan ni Sunny. “Nagpapagaling ka pa rin sa mga injury mo kaya dahan-dahan muna.”Tumingin si Waylon sa paligid at nalaman niyang nasa ospital siya. Tinakpan ng palad niya ang kaniyang mukha, kinamot niya ang kaniyang noo at tumawa. “Mula kailan pa akong nandito?” Sumagot si Sunny, “Nang sinabi ni Cam sa akin na magpadala ng susundo sayo, nakahiga ka na at walang malay. May lagnat ka dahil sa infection sa sugat mo.”Noong una ay iniisip ni Sunny na makakapag wedding bouquet na sila agad pag dumating sila Waylon sa East Island pero walang nag-akala na mangyayari ang bagay na iyo
Matagal na hindi tinanggal ni Sunny ang mata niya sa balita. ‘Hindi ba may scandal si Waylon at Minzy noong nakaraan? Halos atakihin na ako sa puso ng makita ko ang balita na ‘yon. Malapit ko na maisip na mawawala na sa akin ang isang excellent son-in-law.’“Dad!” Pumunta si Cameron sa courtyard, at tulad ng inaasahan, nakita niya ang mga dekorasyon na tinatanggal sa pader ng courtyard. “Naghanda ka ba ng secret wedding banquet para sa amin ni Waylon? Bakit hindi mo muna tinanong ang opinyon ko?”Kumunot ang noo ni Sunny. “Bakit hindi mo sinasamahan si Sunny sa ospital?” Humalukipkip di Cameron at sinabi, “Hindi na siya bata. Bakit kailangan ko pang manatili sa tabi niya para magbantay?”“Ikaw…” Sobrang galit si Sunny at nakaramdam siya ng lungkot. “Hindi ko na alam kung ano pa ang gagawin ko sayo. Sa tingin ko kailangan ko na sabihin sayo lahat ngayon.“Oo, baka sa tingin mo nasa posisyon ka para magpahabol pero huwag ka lang talaga babalik dito na umiiyak dahil ang asawa ko a
Kumunot ang noo ni Cameron. “Hindi mo ba kaya na paalisin na lang ang mga babae na ‘yon?” Ngumisi si Waylon. “Kakaiba ito. Kailangan ko magkaroon ng kontrol.”“Wala ka ba napapagod?”“Bakit naman ako mapapagod sa isang bagay na nagbibigay init at saya sa isang relasyon?” Hinalikan ni Waylon ang sulok ng mata ni Cameron. “Kahit na anong problema ang ibigay mo sa akin sa susunod, mas magiging masaya pa ako na harapin ang lahat ng iyon bilang parte ng buhay ko.”Kinurot ni Cameron ang pisngi ni Waylon. “Anong ibig mong sabihin na nagbibigay ako ng problema kahit saan? I— Hmm!”Hinalikan siya sa labi ni Waylon, agad na nilagay ni Cameron ang kamay niya sa dibdib ni Waylon. “Wayne Goldmann, hindi ka pa kumakain ng dinner…”“Dessert muna ang uunahin ko.”“Kailan pa nagkaroon ng dessert?”Tumingin si Waylon at binalot ng yakap si Cameron. “Hindi ba ikaw ang dessert ko?”Hinaplos ni Waylon si Cameron mula ulo hanggang paa, nag-igting ang ngipin ni Cameron at namula ang pisngi niya. “
Hindi nagsalita si Daisie.Nakita ni Zephir si Daisie sa reception table.Ngumiti si Daisie, magalang siyang tumango, at agad din binawi ang tingin.Hindi pa niya nakikita si Zephir matapos ang filming nila.Nagulat si Daisie na pumunta si Zephir sa fashion show. Matapos ang show, sa huli ay naging katabi ni Daisie si Zoey, baka sinadya iyon gawin ng mga organizer. Nakaupo rin sa tabi nila sila Zephir at Hannah.Pero ang atensyon ng media ay nakala Daisie at Zoey.Hindi naisip ni Zoey na gagawin iyon ng mga organizer. Habang binabati nila ang mga reporter, may sinabi siya na si Daisie lang ang nakarinig. “Ang malas nito. Sana hindi sabihin ng mga tanga mong fans na sinusubukan ko na naman sumikat dahil tumatabi ako sayo.”Ngumiti si Daisie. “Sa pagkakaalam ko, mga fans mo naman ang mga tanga.”Nawala ang ngiti ni Zoey. Dahil sa nangyari noong variety show, maraming ginawa na nakakatuwang sitwasyon ang mga fans niya para lang sumikat si Zoey ulit. Halos lahat ng mga netizen ay t
Umiwas ng tingin si Cameron. “Pwede bang tumahimik ka? Hindi ako nagmamadali.”Dahan-dahang uminom si Waylon ng kape ar ngumiti.Pumasok si Mahina at nakasunod sa kaniya ang grupo ng mga taong maraming mga dalang gamit. Pinahinto ni Cameron si Mahina. “Anong ginagawa mo?”Ngumiti si Mahina at sinabi, “Naghahanda lang kami para sa kasak mo. Sabi ni Mr. Southern kukunin daw natin ang best wedding planner sa buong island para planuhin ang kasal mo.”Nagulat si Cameron. “Kailangan ba natin pagdaanan ang hassle na ‘yan?”Kasal lang naman ‘yon.Ngumiti ang crew member sa likod nila. “Hindi ito hassle. Minsan lang sa buhay ang event na ito. Lahat naman ay gusto maging magandang bride. Responsibilidad namin na maging masaya kayo.”Matapos iyon, naging seryoso ang ekspresyon ni Cameron.Ngumiti siya. “Saan nakuha ng matandang iyon ang wedding planner?’Hinawakan ni Mahina ang kamay niya. “Tara. Ipapakita ko sa’yo.”“Anong dapat kong makita— Ano?”Bago pa siya matapos, hinila siya
Matagal ng alam ni Leah na may gusto si Zephir kay Daisie.Nang iniwan ni Zephir ang pag-aaral ng finances at lumipat sa filming, pinapakita nito na pupunta siya sa entertainment industry para kay Daisie.Tinaas ni Daisie ang kilay niya. “Leah, kasal na ako.”“Kasal? Kanino?” Nagulat si Leah.Sinabi ni Daisie sa kaniya ang tungkol kay Nollace. Nagulat si Leah dahil hindi niya inaasahan na magbabago ang plot.“Ibig sabihin, wala kang nararamdaman para kay Zephir?”Huminto si Daisie. “Hindi ko naman sinabi na gusto ko siya.”Hindi alam ni Leah ano ang magiging reaksyon niya. “Nakita ko na close ka sa kaniya noong nasa school pa tayo. Sinasabi mo ba ngayon na wala ka talagang nararamdaman para sa kaniya?”Hinawakan ni Daisie ang noo niya, naging awkward na ang paligid. “Big brother naman ang tingin ko sa kaniya. Hindi ko siya gusto sa ganyang paraan.”Marahil masyado pa silang mga bata para pag-ibahin ang mga nararamdaman nila pero sa puso ni Daisie, isang nakakatandang kapatid niy
Matapos ang matagal na pananahimik, tumawa si Zephir. “Hindi ko na nga kilala ang sarili ko.”Sa Taylorton…Sinabi ni Daisie kay Nollace ang tungkol sa naging usapan nila ni Leah kanina.Nagbalat ng orange si Nollace para kay Daisie at sinubuan niya ito pero hindi niya napigilan na tumawa. “Anong kinain mo?”Kumandong si Daisie sa hita ni Nollace. “Lahat. Pero napansin ko na wala ako masyadong gana kumain nitong mga nakaraan, ayos lang din naman pero nadagdagan timbang ko.”Inakala ni Daisie na buntis siya pero ‘di ba dapat kumakain siya nang marami kung buntis siya?Kung wala siyang gana kumain, iyon ay maaaring dahil iba-iba ang sleep cycle niya. Baka late lang din ang period niya dahil hindi balance ang kaniyang hormones.Napahinto si Nollace at tiningnan niya si Daisie.Hindi napansin ni Daisie ang pagbabago sa ekspresyon ni Nollace at nagpatuloy siya sa pagsasalita. “Laging nag-aalala ang mga artista sa timbang nila. Kasalanan mo kasi lagi kang nagluluto ng masarap at pina
Posible bang buntis siya?Gumagawa ng almusal si Nollace nang bumaba si Daisie habang nakasuot ng pajamas. Tahimik niyang niyakap ang likod ni Nollace habang hinahaplod ng kamay niya ang dibdib nito.Hinawakan ni Nollace ang kamay niya at tumawa. “Bakit ang aga mo naman ako paglaruan?” Sinandal ni Daisie ang baba niya sa balikat ni Nollace at ngumiti. “Parang ang kalmado mo nitong mga nakaraan. Hindi ka ba naaakit sa kagandahan ko?”Pinatay ni Nollace ang gas, tumalikod siya, at niyakap si Daisie. “Nakalimutan mo ba na gusto mo na matulog tayo sa magkaibang kwarto?”Nahiya si Daisie at yumuko siya.Magaling talaga si Nollace sa self-control. Sobrang flexible ng self-control niya. Parang string iyon na mahigpit, pero pag nakawala, kaguluhan ang mangyayari. Kinarga siya ni Nollace, pinaupo siya sa mesa, at lumapit sa kaniya. “Sinisisi mo ba ako?”Hinawakan ni Daisie ang mukha ni Nollace. “Wala lang akong magandang stamina tulad mo. Magsisimula na ako bukas sa training.”Naning
Bumaba ang tingin ni Nick. “Napakabuti ng pagtrato at mataas ang tingin niyo sa akin. Gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para tapatan ang inaasahan niyo. Kung hindi, ako si Nick Wickam ay magkakaroon ng mapait na pagkamatay.”Umatras siya at lumuhod sa sahig. Nang pababa na siya sa sahig, huminto si Sunny at inalalayan siya. “Tumayo ka. Hindi mo kailangan na lumuhod.”Tiningnan siya ni Nick. “Master.”Tinulungan siya ni Sunny na tumayo. “Tawagin mo na ako na ninong ngayon.”Ngumiti si Nick. “Ninong.”“Mabuti.”to.” Tumango si Sunny sa saya at tiningnan si Nick. “Babalik kami ni Mahina bukas sa Southeast Eurasia kasama ka.”“Hindi niyo kailangan na gawin ‘yon. Babalik ako nang mag-isa.”“Hindi. Kapag hindi ako pumunta doon kasama ka, baka kalabanin ka ng mga matatanda sa Wickam gamit ang kanilang edad. Inaanak na kita kaya dapat nandoon ako para suportahan ka.”Malakas na tumawa si Dylan at ang iba pa, masaya sila para sa kanilang boss.Pagkalipas ng ilang araw, sa residence ng
Tumawa si Nick. “Hindi sapat na salita ang galit para gamitin.”“Kung gusto mong sumama sa amin o hindi, hindi ikaw ang magde-desisyon, Nick. Basta isa ka sa mga tagapagmana ng mga Wickam, kailangan mo bumalik sa akin!”Inilinaw ni Arthur ang sarili niya. Kahit na kailangan niyang itali ang anak niya at hilain pauwi, hindi siya tatanggap nang pagtanggi sa ganitong panahon.Kinabahan si Dylan at nagsimulang kabahan, natatakot siya na baka pilit na kunin si Nick ng mga lalaki na ‘yon.Sa oras na ‘yon, pumasok si Sunny sa training center gamit ang tungkod niya at sa suporta mi Mahina habang nakalagay ang kamay sa likod. “Yo, nag-iisip ako kung bakit maingay ang training center nang ganito kaaga. Nandito ka pala, Mr. Wickam.”Mukhang naiinis si Arthur. “Mr. Southern, bakit nasa Bassburgh ka rin?”“Nandito si Cam sa Bassburgh kaya natural lang para sa akin na pumunta dito. Ngayon, nag desisyon ako na pumunta at bisitahin ang estudyante ko. Hindi ko inaasahan na makikita kita.”Habang
Natigilan si Zephir at tinaas niya ang kaniyang tingin. “Bakit mo ako tinatanong ng ganito?” Kinamot ni Ursule ang pisngi niya. “Matagal ka ng nandito sa homestay, at naging pamilyar ka na sa mga taong nagtatrabaho dito. Kung aalis ka lang agad, sa tingin ko lahat naman sila ay malulungkot sa pag-alis mo.”Biglang ngumiti si Zephir. “Babalik pa rin ako dito paminsan-minsan para bisitahin kayo.” “Ah… talaga ba?” Nahihiyang tumawa si Ursule.Tumitig si Zephir sa pusa. “Sa akin muna si Kisses ngayong gabi.”Tumango si Ursule. “Okay, sa tingin ko iiwan muna kita mag-isa para makapagpahinga ka na.” Tumalikod si Ursule, umalis siya, at mabilis na naglakad pababa sa hagdan. Pero bigla niyang nakasalubong si Yale at nagulat siya. “Mr. Quigg?” Nang makita na hindi kasama ni Ursule si Kisses, alam na agad ni Yale ano ang ginawa niya at hindi niya napigilan na tumawa. “Bakit ka kinakabahan? Siguro ayaw mo lang siyang umalis, tama ba?” “Hindi ah!” “Okay, little girl, sa tingin mo
Mas maraming tao na ang pumunta sa bakod. Ilan sa kanila ang tumawag ng mga pulisMabilis na lumapit si Ursule kay Zephir. Nag-CPR si Zephir sa lalaki, at dahan-dahan siyang bumalik sa kaniyang kamalayan matapos ibuga ang tubig na nainom niya.Napa-buntong hininga si Ursule.Samantala, dumating na rin ang pulis xa senaryo. Matapos nilang tanungin ang mga tao sa paligid anong nangyari, lumapit sila kay Zephir at sinabi, “Hi, sir, pwede ba kayo sumama sa amin sa police station? Kailangan lang namin makuha ang statement niyo.” Tumango si Zephir. Sa police station…Hinihintay ni Ursule si Zephir sa corridor. Nang lumabas na si Zephir matapos sabihin ang statement niya, lumapit si Ursule sa kaniya. “Ayos ka lang ba? Tara na at para makapagpalit ka ng damit mo.” “Okay,” sagot ni Zephir. Nang bumalik na sila sa homestay, sinabi ni Ursule kay Yale na may lalaking sinubukang magpakamatay sa pamamagitan ng pagtalon sa ilog at sinagip iyon ni Zephir. Matapos makinig sa istorya, nagt
Hindi naman sa ayaw niyang hawakan ang anak niya. Sadyang hindi pumapayag ang dad niya pati si Waylon na kargahin ang mga baby niya. Natatakot ang dad niya na baka aksidente niyang masaktan ang mga baby.Tumawa si Freyja. “Well, naiintindihan ko naman ang dad mo. Pero kahit na ganon, hindi mo dapat masyadong kinakarga ang mga baby mo sa first three months nila. Maliban sa pagbibigay sa kanila ng milk o kung gusto nila ng yakap, hayaan mo lang silang matulog sa mga crib nila.” Kumurap si Cameron. “Parang ang dami mo pa lang alam. Tulad ng inaasahan sa isang babaeng mom na.” Nag-stay muna sila Colton at Freyja nang ilang sandali sa Emperon bago sila umalis. Umupo si Cameron sa tabi ng crib at tinitingnan ang dalawang baby. Mahinahon niyang tinusok ang kanilang pisngi gamit ang daliri niya. ‘Oh my gosh, sobrang lambot nila at sobrang cute. Parang mga doll lang sila,’ naisip ni Cameron. “Bakit hindi ka nagsuot ng sapatos mo?” narinig niya ang boses ni Waylon mula sa kaniyang likod
Nagsalita si Mahina at sinabi, “Totoo ‘yon, miss. Hinihintay ka naming lahat sa labas.” Tiningnan ni Cameron si Waylon. Hinawi ni Waylon ang buhok ni Cameron sa likod ng kaniyang tainga at sinabi, “Magaling ang ginawa mo, Cam.” …Nang marinig nila Daisie at Nollace na nanganak ng twins si Cameron, agad silang tumawag kay Waylon para batiin sila. Nang ibaba nila ang tawag, dinala ni Waylon si Cameron sa kanilang mga anak na nasa nursery room.Sumandal si Cameron sa bintana at tumingin sa dalawang baby. Hindi niya kayang pigilan ang tawa niya. “Sobrang liit nila. Sigurado akong kamukha mo sila pag lumaki na sila.Kung magiging kamukha nila si Waylon, sobrang magiging gwapo sila. Tumawa si Waylon at binalot niya ang kaniyang kamay sa balikat ni Cameron. “Gusto mo bang bumalik para magpahinga ka muna?” “Hindi. Gusto ko tumingin sa kanila.” “Oh sige.”Matapos nilang tingnan nang matagal ang mga baby, bumalik na silang dalawa sa ward. At nakita nila sila Colton at Freyja na n
“James?” tinawag ni Giselle si James. Nang hindi siya sumagot, tinulak niya ito para magising pero wala siyang nagawa. Natutulog siya na parang bato. ‘Ang galing. Ngayon hindi na ako makakatulog.’Ayun ang unang bagay na pumasok sa isip niya. Dahil hindi niya kayang magising si James, wala na siyang ibang pagpipilian kundi manatiling gising hanggang umaga. Nang umaga na, nawala ang dilim sa kwarto dahil sa liwanag. Binukas ni James ang mga mata niya at nagulat siya nang makita ang mukha na nasa harap niya. Naningkit ang mata niya, napatigil sa pagtibok ang kaniyang puso. Dahan-dahan niyang inalis ang kamay niya nang hindi nagigising si Giselle. “Alam mo ba na ang pangit ng sleeping position mo?” Kagigising lang ni Giselle at nakatitig siya kay James. Tumayo si James. Umupo siya sa gilid ng kama at nilagay niya ang kamay niya sa kaniyang noo. “Hindi mo ako masisisi. Sanay… sanay akong matulog mag-isa.”Tumayo na rin si Giselle. Dahil isang pwesto lang siya buong gabi,
Binuksan ni James ang pinto. Nang makita niya si Giselle na hawak ang photo album, mabilis siyang lumapit at pinigilan siya. “Huwag! Bawal kang tumingin dyan!”Naningkit ang mata ni Giselle nang makita niya na kinabahan si James. “Bakit naman? May mga picture ba dito na hindi magandang tingnan?” “Huwag mo ‘yan pakialaman. Sinabi sayo ng Dad ko na matulog ka sa kwarto ko pero hindi ibig sabihin nun ay pwede mo na pakialaman ang mga bagay na nandito!” “Talaga? Anong gagawin mo kung nagpumilit ako na tumingin?” Hinawakan ni James ang kamay ni Giselle nang sinusubukan niyang kunin ang photo album sa kaniyang kamay. “Bakit kailangan mo tingnan ang photo album ko? Crush mo ba ako?” Hindi nakapagsalita si Giselle. Matapos ang ilang sandali, binitawan ni James ang kamay ni Giselle at umatras siya. Mahigpit niyang hinawakan ang photo album at sinabi, “Pwede mong galawin ang lahat ng gusto mo dito sa kwarto pero hindi ko hahayaan na hawakan mo itong photo album.” Nang tumalikod siya
Tanong ni Giselle, “Pwede ko ba siyang i-pet?”Tumango si Jefferson. “Syempre naman. Edamame, come here.”Nang marinig ang boses niya, tumalon si Edamame sa couch at naglakad palapit kay Jefferson. Hinaplos niya ang ulo nito. Inunat ni Giselle ang kamay niya, at sinimulan iyon amuyin ni Edamame at hinayaan niya na haplusin siya. Nang hinawakan siya, nilabas ni Edamame ang dila niya at pumikit dahil sa saya. Sabi ni Jefferson, “‘Di ba mabait na baby siya?”Ngumiti si Giselle. “Yes.”Tumikhim si James at tinawag si Edamame para bumalik sa kaniya, pero tumalikod lang ito at hindi gumalaw. Kumunot ang noo ni James. “Bad dog ka na ba ngayon? Come.”Yumuko si Edamame at naging malungkot.Masamang tiningnan ni Jefferson si James, at tinanong, “Giselle, kung hindi ka pa kumakain, sumabay ka na sa amin.”Napahinto si Giselle, binawi niya ang kaniyang kamay, at tumayo. “I—”“Daughter-in-law mo siya kaya natural lang na sumabay siya sa dinner, ‘di ba?” Tumingin si James kay Gisell