Kinabukasan ay tumawag sa akin si Senyora at inanyayahan niya akong mag-dinner sa labas na kaming dalawa lamang.Nang magkausap kami ay nagsimula siyang magbahagi ng kaniyang mga problema lalo na patungkol sa pera hanggang umabot sa puntong nais niyang manghiram ng pera sa akin.Nang sabihin niya iyon ay may isang bagay na sumagil sa aking isipan."Nakakatuwa lang dahil noon ay parang wala lang sa inyo ang dami ng inyong pera subalit ngayon ay nagawa niyo nang manghiram para lang may pangtustos kayo at ang mas nakaka-excite pa ay sa akin ka pa talaga tatakbo Consuelo," bulong ko pa sa aking sarili habang palihim na tumatawa."Magkano ba ang iyong kailangan Senyora?" Tanong ko sa kanya sabay uminom ng wine habang pinupukol siya ng tingin."Nakakahiya man ngunit wala na akong ibang matakbuhan pa. Limang Bilyon sana ang aking kailangan," wika pa niya habang hindi diritsang makatingin sa akin.Tila napapaisip din siya kung makakahiram nga ba siya ng ganitong kalaking pera o hindi kung kay
Mayamya pa ay biglang sumambit si Senyora sa kanilang pag-aaway dalawa"Could you stop that Colleen or else palalayasin kita sa baahay ko!" Pasigaw na sabi niya dahilan upang kumalma at tumahimik si Colleen."I'm sorry Mom. Yung anak niyo kasi ay niloloko ako," ani pa ni Colleen habang patuloy lang sa kaniyang paag-iyak."Again Marcelo?" Sabay tinitigan niya ang kaniyang anak. "And how can you prove it na niloloko ka nga naman ng anak ko, aber?" Dugtong pa niya sabay tinitigan si Colleen mula ulo hanggang paa."I have a proof. Someone send me a video na may kahalikan siyaang ibang babae. And do you think hindi pa ba iyong pangloloko?""So, saan yung video?" Pataray na tanong ppa ni senyora."Nandito sa phone ko," Pilit pang buksan at ayusin ni Colleen ang kaniyang nasirang cell phone subalit hindi niya na magawang buksan dahil sa lakas ng pagtama sa sasakyaan kanina nung' ito'y ihagis niya kung kaya't tuluyan na talagang nasira."See, there's no evidence. O baka gusto mo lang talagan
Mayamaya pa nang makaalis ng tuluyan si Colleen ay agad akong nilapitan ni Senyora. Tila napapaisip ako kung ano ang gagawin niya sa akin lalo pa at alam niya na ang totoo patungkol sa aming dalawa ni Marcelo.Humarap siya sa akin habang tinitigan ako ng husto sa aking mukha hanggang sa hindi ko inaasahan na yayakapin niya ako ng ganito."I'm really sorry for what happened, it's so embarassing," wika pa ni Senyora.Tila natigilan naman ako habang napapasip. Gayon din sina Marcelo at Mr. Arevalo ay tila naging palaisipan din sa kanila ang kanilang nakikita sa ikinikilos ni Senyora."Hindi ka ba galit sa akin Senyora?" Mahinahong tanong ko pa sa kanya sabay tinitigan siya ng husto.Tila napapaisip naman siya sa kaniyang isasagot sa aking tanong. "Ofcourse hindi, sa katunayan niyan ay nahihiya pa nga ako sa iyo dahil sa ginawa ng babaeng iyon sa iyo. You're my friend, a special friend," ani pa niya sabay ngumiti."I mean, hindi ka ba nagagalit nang malaman mong kabit ako ng iyong anak? I
Isang gabi kung saan nakipag-inuman si Marcelo sa kaniyang mga kaibigan sa isang bar. Samantalang abala naman ang kaniyang asawa na si Colleen sa pagtawag sa kaniyang cell phone upang alamin kung na saan siya at kung ano na ang kalagayan niya ngayon.Dahil sa hindi niya magawang makontak si Marcelo kung kaya't tinawagan niya na lang ang kaibigan nitong si Andrie. Insakto rin na magkasama silang dalawa kung kaya't nalaman niya kung saan naroroon ang asawa niya at kung anong ginagawa nito.Matapos nun' ay agad siyang pumunta sa bar upang sunduin si Marcelo. Pagdating niya roon ay nadatnan niya na lamang na lasing at wala na sa tamang pag-iisip ito. Subalit magagawa niya pa naman na kausapin siya kahit papaano.Nagpatulong siya sa kaibigann nitong si Andrie papasok sa kaniyang sasakyan upang sa ganoon ay makauwi silang dalawa sa kaniyang condo.Pagdating sa condo ay tila nahirapan si Colleen na alalayin si Marcelo lalo pa at makulit talaga ito sa tuwing na lalasing."Hay nako Marcelo, si
Pinagmamasdan ko lamang siya habang kumakain ay parang natutunaw na ang puso ko sa emosyon na aking nadarama ngayon. Magkahalong saya at lungkot sa hindi ko maipaliwanag na dahilan. Gusto ko siya ngayong yakapin nang mahigpit at magpakilala na ako itong anak niyan si Yvonne subalit pinipigilan lamang ako ng aking isipan.Masakit man sa aking loob ang magpanggap sa kaniyang harapan subalit kailaingan ko munang gawin ito sa ngayon."Oo nga pala, makailang beses mo na akong nilibre pero hindi ko man lang nakukuha ang pangalan mo, ano pala ang pangalan mo ija?" Tanong pa ni Nanay sa akin."Um, oo nga pala nu. Ako po pala si Mariposa," pakilala ko pa sabay abot ng aking kamay upang makipag-kamay sa kanya."Napakagandang pangalan naman niyan. Ako pala si Susan, tawagin mo na alang akong Tita Susa," ani pa niya sabay nakipag-kamay sa akin.Nang magkamayan kaming dalawa ay tila nag-Iba ang kaniyang reaksyon dahil sa bigla niyang naalala si Yvonne nang mahawakan niya ang aking kamay."Ayos
"At nagawa mo pa talagang mag-propose sa akin. Well, syempre sasagutin ko itong proposal mo upang sa ganoon ay mas aasa ka sa wala. Tignan natin kung hanggang saan iyag pagkalalaki mo Marcelo, tignan natin kung hanggang saan ka aasa. Mararanasan mo rin ang umasa sa wala at masaktan ng higit pa," bulong ko pa sa aking sarili habang palihim na tumatawa.Simula nang sagutin ko ang alok niyang proposal sa akin ay mas lumakas pa ang connection ko sa kanya at sa kaniyang pamilya. Lahat ay masaya sa kaganapang ito samantalang nagdurusa naman ang asawa nitong si Colleen. Napabalita na rin sa lahat gayon din sa kanilang mga empleyado at kasusyo sa negosyo ang patungkol sa aming relasyo dalawa ni Marcelo. Tila kay dali lang talaga nang mga pangyayari. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito ay tila madalas kaming hindi nagkakaunawaan ni Lynnx lalo na nang ipaalam ko sa kanya ang pagsagot ko sa alok na kasal ni Marcelo. Napansin ko rin na parang umiiba na ang kaniyang ikinikilos subalit nakikita ko pa
It was Friday night kung saan ay pinag-usapan namin ang kasal namin ni Marcelo. Kumakain kami nang hapunan ng mga oras na iyon ng biglang isali ni Senyora sa aming usapan ang patungol sa kasalan namin dalawa ni Marcelo. Tila yata parang nagmamadali at hindi makapaghintay si Senyora sa aming kasal kahit na ilang araw pa lamang nag-propose sa akin ang anak niya."Oh by the way, nakapagplano na ba kayo sa inyong kasal dalawa?" Tanong ni Senyora na siyang dahilan upang mapahinto ako sa aming kinakain."Um, well pagpaplanohan pa lang namin," sagot ni Marcelo."Sound so good pero mas maganda 'yung maaga hindi ba?" Ani pa ni Senyora sabay inom ng wine."Actually, tama ka Senyora. I agree with that mas maganda na 'yung maaga," sambit ko pa habang palihim na napapasip."Yes ofcourse, mas maganda nga iyon," ani pa ni Marcelo habang may galak ang tono ng kaniyang pananalita."Wow that's good. So, dapat ay bongga ang maging kasal niyong dalawa. So, kailan niyo ba plano na magpakasal? Kung gust
Kinabukasan ay maagang pumunta si Colleen sa opisina ni Marcelo habang may dala-dala itong papel. Makikita sa kaniyang mukha ang tila galit habang lumalakad ito papasok sa kaniyang opisina."What is this all about? Can you please explain it to me Marcelo? O sadyang wala kana sa tamang pag-iiisip!"Galit na sabi niya sabay inihampas ang papel or annulment paper sa mesa.Tinitigan lamang ni Marcelo ang annulment paper habang baliwala lamang ito."Bakit? Saan pa ba pupunta itong relasyon natin? Diyan din naman pupunta ha, mas mabuti nga ang maaga," wika pa ni Marcelo sabay tinitigan siya mula ulo hanggang paa."Are you insane? Hinding hindi ko pepermahan ang annulent paper na ito Marcelo. Do you think, hahayaan na lang kitang sumasaya kasama ang babaeng iyon? Pwes nagkakamali ka!""Bakit ano pa ba ang gusto mong mangyari? Hindi na ako masaya sa iyo at hindi na kita mahal Colleen. In fact, ay nagpaplano na kaming magpakasal ni Mariposa so please signed the annulment paper upang sa ganoon