Kinabukasan ay maagang pumunta si Colleen sa opisina ni Marcelo habang may dala-dala itong papel. Makikita sa kaniyang mukha ang tila galit habang lumalakad ito papasok sa kaniyang opisina."What is this all about? Can you please explain it to me Marcelo? O sadyang wala kana sa tamang pag-iiisip!"Galit na sabi niya sabay inihampas ang papel or annulment paper sa mesa.Tinitigan lamang ni Marcelo ang annulment paper habang baliwala lamang ito."Bakit? Saan pa ba pupunta itong relasyon natin? Diyan din naman pupunta ha, mas mabuti nga ang maaga," wika pa ni Marcelo sabay tinitigan siya mula ulo hanggang paa."Are you insane? Hinding hindi ko pepermahan ang annulent paper na ito Marcelo. Do you think, hahayaan na lang kitang sumasaya kasama ang babaeng iyon? Pwes nagkakamali ka!""Bakit ano pa ba ang gusto mong mangyari? Hindi na ako masaya sa iyo at hindi na kita mahal Colleen. In fact, ay nagpaplano na kaming magpakasal ni Mariposa so please signed the annulment paper upang sa ganoon
Lahat ay sa akin diritso ang tingin lalong lalo na si Marcelo na halos napanganga dahil sa pagakabigla at hindi makapaniwala. Tila biglang balisa naman sa sarili si Senyora."Sandali lamang at mawalang galang na sa iyo ginoo subalit parang nagkamali ka yata sa pagbanggit ng pangalan. Hindi naman siguro ka respi-respito na isali mo rito sa usapan o banggitin ang pangalan ng ibang tao lalo pa at wala naman dito ngayon," wika pa ni Senyora sabay pinukol ng hindi magandang tingin si Lynnx."At ano ang iyong pinagsasabi? Ulitin mo nga ang sinabi mo? Yvonne Madrigal A.K.A Mariposa Sandoval? Pinagloloko mo ba kaming lahat?" Sambit naman ni Marcelo habang may malaking katanungan sa kaniyang isipan."At hindi ba na si Mr. Andrew Chua ang bumili ng aming mga properties? Tila yata may hindi tama rito," dugtong naman ni Mr. Arevalo habang napapaisip ng husto.Tila nagkagulo naman ang isip ng mga taong nakakarinig sa kanilang mga sinasabi dagdag pa rito ang ingay at bulong-bulungan ng iba."Matano
Matapos ang mga sandaling iyon ay agad na umalis si Colleen at pumasok sa loob ng kaniyang sasakyan habang tulala pa rin at balisa sa kaniyang sarili."Kaya pala ang tindi ng galit ko at kumukulo ang dugo ko sa iyo Mariposa dahil ikaw din pala si Yvonne. Pero papaanong nangyari ito, until now ay litong llito pa rin ang aking isipan. Papaanong nag-iba ang iyong mukha at papaanong bigla ka na lang naging bilyonarya at ikaw pa talaga ang bumili ng mga properties nila. Oh my God!" Wika pa ni Colleen habang napakamot na lamang sa kaniyang ulo dahil sa kakaisip."Lahat pala ng ito ay set up mo na Yvonne, pinaniwala mo kaming lahat sa bago mong anyo para magawa mo ang mga plano mo. Baliw ka Yvonne baliw ka!""Gumaganti ka na ngayon sa akin sa kasalanang ginawa ko sa iyo noon lalong lalo na ang pag-agaw ko kay Marcelo sa iyo at ngayon ay ako na naman ang nakakaaranas ng dinanas mo noon. Bwesit!"Alam kong malaki ang nagawang kasalanan ko sa iyo Yvonne, subalit hindi ako makakapayag na tuluyan
Nagpatuloy sa pagtatalo ang dalawa hanggang sa biglang sumambit si Marcelo."Pwedi ba tumahimik kayo at tama na dahil hindi naman makakatulong iyan sa pproblema natin ang pagtatalo niyong dalawa!" Pasigaw na sabi ni Marcelo habang napatayo sa kaniyang kinauupuan."Puro kayo away at pagtatalo, wala naman kayong mapapala diyan. Aminin na lang natin na walang wala na tayo, na naghihirap na tayo. Tanggapin na lang natin na kinakarma na tayo ngayon. Tignan niyo kung gaano tayo kayaman noon. Maraming negosyo, kompanya at ibat-ibang properties subalit nagyon ay wala na. Ibininta na natin dahil wala na tayong pera dahil lubog na tayo sa otang. Bumaliktad na ang kapalaran natin. Siya na ngayon itong yumayaman at tayo na naman ngayon ang naghihirap. Tama naman si Dad, na hindi maganda ang naging trato natin noon kay Yvonne. Ikaw Mom, hindi mo siya tanggap sa ating pamilya at ako naman itong gago na iniwan siya at pinabayaan. Ni wala man lang akong pakialam noon sa pagkawala ng anak namin nng da
Araw ng Lunes kung saan ay bumungad agad kay Colleen ang isang masamang balita."Miss Colleen, I have something to tell you," wika pa ng kaniyang secretary habang siya'y abala sa kaniyang trabaho.Bigla naman siyang nappatigil at napahinto sa kaniyang ginagawa."How many times I told you to knock the door first before you enter. You interrupt me!" Ani pa niya sabay napataas ang kaniyang kilay."I'm sorry to bother you po but it's an emergency.""Emergency? What arre you talking about?" Pagtatakang tanong niya sabay napapaisip."Nandito po kasi ngayon ang ilang staff ng Zokuro Bank at gusto kayong makausap," wika pa ng sceretary niya na siyang dahilan upang siya'y mapatulala. "Are you okay miss Colleen?" Dagdag pa nito."Oh my God," mahinang boses na sabi niya sabay napakamot sa kaniyang ulo. "Sabihan mo na lang sila to come back tomorrow or in the other day, sabihin mo na I'm out of the town pa. Just do something!" Saad pa niya habang balisa sa kaniyang sarili."I'm sorry po miss Col
Tanghali ng mg oras na iyon kung saan ay tulalang nakatingin sa malayo si Senyora nang bigla siyang tawagin ng isa sa kaniyang mga katulong."Senyora, mawalang galang na po subalit may mga tao po sa labas ng mansyon ang naghahanap sa inyo," wika pa ng katulong.Tila hindi batid ni Senyora na may kumakausap sa kanya kung kaya't makailang beses pa siyang kausapin ng kaniyang katulong bago niya ito mapansin."Se_senyora ayos lang po ba kayo?" "Marisol? Ikaw pala iyan at ano naman ang ginagawa mo rito ngayon?" Tanong pa ni Senyora sa kanya sabay napalunok ng kaniyang laway."Sa katunayan po niyan ay kanina pa ako nandirito Senyora at kanina ko pa kayo kinakausap. Mabuti na lang at napansin niyo na ako," ani pa niya sabay pumailalim ang tingin."Talaga ba? Well, pasensya kana. Oo nga pala ano pala ang sinsabi mo pwedi bang ulitiin mo?""Kasi Senyora may mga taong naghahanap sa inyo. Naroroon po sila sa labas ng mansyon, hindi ko na muna po pinapasok kasi mas mabuti ng may alam kayo,"Ti
"Hanggang ngayon pa ba ay iyan pa ang inaalala mo. Mas inaalala mo pa ang sasabihin ng ibang tao kesa sa kalagayan natin ngayon Consuelo? Why should you accept na walang wala na tayo upang sa ganoon ay hindi mo na iisipin at ikukumpara iyang sarili mo sa mga kaibgan mong mayayaman. Look, ni hindi ka nga kayang bisitahin o kahit na tawagan man lang ng mga kaibigan mo para kamustahin simula nang mapabalita na wala na tayong pera na naghihirap na tayo. Where are they now? Wala na sila, dahil ang tunay na kaibigan sa hirap man at ginahawa ay hindi ka iiwan," wika pa ni Mr. Arevalo na siyang dahilan upang mamulat sa reyalidad si Consuelo."I hate this life. Bakit nangyayari sa akin ito ngayon? May nagawa ba tayong mali at bakit parang lahat ng problema at kamalasan ay napupunta sa atin!! This is so very unfair," wika pa ni Senyora habang naging emosyonal sa kaniyang sarili."Tigilan mo na iyan Consuelo, wala naman tayong magagawa pa. Mahirap ng ibalik ang dating pamumuhay natin noon. Let'
"And by the way let's go back to the main topic. For you Senyora, parang ang dali mo naman yata makalimot sa ating napag-usapan noon at napagkasunduan. Let me remind you that I have the documents in my hand right now ang siyang pinermahan mo dahil sa perang inutang mo sa akin na nagkakahalagang limangpong milyong peso lang naman kapalit ng iyong mansyon kung sakaling hindi ka makakapagbayad sa takdang panahon," wika ko pa sabay pinukol siya ng masamang tingin habang itinataas ko ang dokumentong hawak ko ngayon."What? 50 Million? Totoo ba ang sinasabi niya Consuelo? Nagkaroon ka ng 50 milyones na utang sa kanya? But how? Anong ginawa mo sa pera na iyan?" Tanong pa ni Mr. Arevalo sa kanya habang may pagkabigla at pagtataka na makikita sa kaniyang mukha."What, is that true Mom and our house ay isinanla muna pala? But how?" Sambit naman ni Marcelo sabay tinitigan siya."I can explain naman but please not now," ani pa ni Senyora habang hindi makadiritsa ang tingin sa kanila."Oh, wait hi