"At nagawa mo pa talagang mag-propose sa akin. Well, syempre sasagutin ko itong proposal mo upang sa ganoon ay mas aasa ka sa wala. Tignan natin kung hanggang saan iyag pagkalalaki mo Marcelo, tignan natin kung hanggang saan ka aasa. Mararanasan mo rin ang umasa sa wala at masaktan ng higit pa," bulong ko pa sa aking sarili habang palihim na tumatawa.Simula nang sagutin ko ang alok niyang proposal sa akin ay mas lumakas pa ang connection ko sa kanya at sa kaniyang pamilya. Lahat ay masaya sa kaganapang ito samantalang nagdurusa naman ang asawa nitong si Colleen. Napabalita na rin sa lahat gayon din sa kanilang mga empleyado at kasusyo sa negosyo ang patungkol sa aming relasyo dalawa ni Marcelo. Tila kay dali lang talaga nang mga pangyayari. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito ay tila madalas kaming hindi nagkakaunawaan ni Lynnx lalo na nang ipaalam ko sa kanya ang pagsagot ko sa alok na kasal ni Marcelo. Napansin ko rin na parang umiiba na ang kaniyang ikinikilos subalit nakikita ko pa
It was Friday night kung saan ay pinag-usapan namin ang kasal namin ni Marcelo. Kumakain kami nang hapunan ng mga oras na iyon ng biglang isali ni Senyora sa aming usapan ang patungol sa kasalan namin dalawa ni Marcelo. Tila yata parang nagmamadali at hindi makapaghintay si Senyora sa aming kasal kahit na ilang araw pa lamang nag-propose sa akin ang anak niya."Oh by the way, nakapagplano na ba kayo sa inyong kasal dalawa?" Tanong ni Senyora na siyang dahilan upang mapahinto ako sa aming kinakain."Um, well pagpaplanohan pa lang namin," sagot ni Marcelo."Sound so good pero mas maganda 'yung maaga hindi ba?" Ani pa ni Senyora sabay inom ng wine."Actually, tama ka Senyora. I agree with that mas maganda na 'yung maaga," sambit ko pa habang palihim na napapasip."Yes ofcourse, mas maganda nga iyon," ani pa ni Marcelo habang may galak ang tono ng kaniyang pananalita."Wow that's good. So, dapat ay bongga ang maging kasal niyong dalawa. So, kailan niyo ba plano na magpakasal? Kung gust
Kinabukasan ay maagang pumunta si Colleen sa opisina ni Marcelo habang may dala-dala itong papel. Makikita sa kaniyang mukha ang tila galit habang lumalakad ito papasok sa kaniyang opisina."What is this all about? Can you please explain it to me Marcelo? O sadyang wala kana sa tamang pag-iiisip!"Galit na sabi niya sabay inihampas ang papel or annulment paper sa mesa.Tinitigan lamang ni Marcelo ang annulment paper habang baliwala lamang ito."Bakit? Saan pa ba pupunta itong relasyon natin? Diyan din naman pupunta ha, mas mabuti nga ang maaga," wika pa ni Marcelo sabay tinitigan siya mula ulo hanggang paa."Are you insane? Hinding hindi ko pepermahan ang annulent paper na ito Marcelo. Do you think, hahayaan na lang kitang sumasaya kasama ang babaeng iyon? Pwes nagkakamali ka!""Bakit ano pa ba ang gusto mong mangyari? Hindi na ako masaya sa iyo at hindi na kita mahal Colleen. In fact, ay nagpaplano na kaming magpakasal ni Mariposa so please signed the annulment paper upang sa ganoon
Lahat ay sa akin diritso ang tingin lalong lalo na si Marcelo na halos napanganga dahil sa pagakabigla at hindi makapaniwala. Tila biglang balisa naman sa sarili si Senyora."Sandali lamang at mawalang galang na sa iyo ginoo subalit parang nagkamali ka yata sa pagbanggit ng pangalan. Hindi naman siguro ka respi-respito na isali mo rito sa usapan o banggitin ang pangalan ng ibang tao lalo pa at wala naman dito ngayon," wika pa ni Senyora sabay pinukol ng hindi magandang tingin si Lynnx."At ano ang iyong pinagsasabi? Ulitin mo nga ang sinabi mo? Yvonne Madrigal A.K.A Mariposa Sandoval? Pinagloloko mo ba kaming lahat?" Sambit naman ni Marcelo habang may malaking katanungan sa kaniyang isipan."At hindi ba na si Mr. Andrew Chua ang bumili ng aming mga properties? Tila yata may hindi tama rito," dugtong naman ni Mr. Arevalo habang napapaisip ng husto.Tila nagkagulo naman ang isip ng mga taong nakakarinig sa kanilang mga sinasabi dagdag pa rito ang ingay at bulong-bulungan ng iba."Matano
Matapos ang mga sandaling iyon ay agad na umalis si Colleen at pumasok sa loob ng kaniyang sasakyan habang tulala pa rin at balisa sa kaniyang sarili."Kaya pala ang tindi ng galit ko at kumukulo ang dugo ko sa iyo Mariposa dahil ikaw din pala si Yvonne. Pero papaanong nangyari ito, until now ay litong llito pa rin ang aking isipan. Papaanong nag-iba ang iyong mukha at papaanong bigla ka na lang naging bilyonarya at ikaw pa talaga ang bumili ng mga properties nila. Oh my God!" Wika pa ni Colleen habang napakamot na lamang sa kaniyang ulo dahil sa kakaisip."Lahat pala ng ito ay set up mo na Yvonne, pinaniwala mo kaming lahat sa bago mong anyo para magawa mo ang mga plano mo. Baliw ka Yvonne baliw ka!""Gumaganti ka na ngayon sa akin sa kasalanang ginawa ko sa iyo noon lalong lalo na ang pag-agaw ko kay Marcelo sa iyo at ngayon ay ako na naman ang nakakaaranas ng dinanas mo noon. Bwesit!"Alam kong malaki ang nagawang kasalanan ko sa iyo Yvonne, subalit hindi ako makakapayag na tuluyan
Nagpatuloy sa pagtatalo ang dalawa hanggang sa biglang sumambit si Marcelo."Pwedi ba tumahimik kayo at tama na dahil hindi naman makakatulong iyan sa pproblema natin ang pagtatalo niyong dalawa!" Pasigaw na sabi ni Marcelo habang napatayo sa kaniyang kinauupuan."Puro kayo away at pagtatalo, wala naman kayong mapapala diyan. Aminin na lang natin na walang wala na tayo, na naghihirap na tayo. Tanggapin na lang natin na kinakarma na tayo ngayon. Tignan niyo kung gaano tayo kayaman noon. Maraming negosyo, kompanya at ibat-ibang properties subalit nagyon ay wala na. Ibininta na natin dahil wala na tayong pera dahil lubog na tayo sa otang. Bumaliktad na ang kapalaran natin. Siya na ngayon itong yumayaman at tayo na naman ngayon ang naghihirap. Tama naman si Dad, na hindi maganda ang naging trato natin noon kay Yvonne. Ikaw Mom, hindi mo siya tanggap sa ating pamilya at ako naman itong gago na iniwan siya at pinabayaan. Ni wala man lang akong pakialam noon sa pagkawala ng anak namin nng da
Araw ng Lunes kung saan ay bumungad agad kay Colleen ang isang masamang balita."Miss Colleen, I have something to tell you," wika pa ng kaniyang secretary habang siya'y abala sa kaniyang trabaho.Bigla naman siyang nappatigil at napahinto sa kaniyang ginagawa."How many times I told you to knock the door first before you enter. You interrupt me!" Ani pa niya sabay napataas ang kaniyang kilay."I'm sorry to bother you po but it's an emergency.""Emergency? What arre you talking about?" Pagtatakang tanong niya sabay napapaisip."Nandito po kasi ngayon ang ilang staff ng Zokuro Bank at gusto kayong makausap," wika pa ng sceretary niya na siyang dahilan upang siya'y mapatulala. "Are you okay miss Colleen?" Dagdag pa nito."Oh my God," mahinang boses na sabi niya sabay napakamot sa kaniyang ulo. "Sabihan mo na lang sila to come back tomorrow or in the other day, sabihin mo na I'm out of the town pa. Just do something!" Saad pa niya habang balisa sa kaniyang sarili."I'm sorry po miss Col
Tanghali ng mg oras na iyon kung saan ay tulalang nakatingin sa malayo si Senyora nang bigla siyang tawagin ng isa sa kaniyang mga katulong."Senyora, mawalang galang na po subalit may mga tao po sa labas ng mansyon ang naghahanap sa inyo," wika pa ng katulong.Tila hindi batid ni Senyora na may kumakausap sa kanya kung kaya't makailang beses pa siyang kausapin ng kaniyang katulong bago niya ito mapansin."Se_senyora ayos lang po ba kayo?" "Marisol? Ikaw pala iyan at ano naman ang ginagawa mo rito ngayon?" Tanong pa ni Senyora sa kanya sabay napalunok ng kaniyang laway."Sa katunayan po niyan ay kanina pa ako nandirito Senyora at kanina ko pa kayo kinakausap. Mabuti na lang at napansin niyo na ako," ani pa niya sabay pumailalim ang tingin."Talaga ba? Well, pasensya kana. Oo nga pala ano pala ang sinsabi mo pwedi bang ulitiin mo?""Kasi Senyora may mga taong naghahanap sa inyo. Naroroon po sila sa labas ng mansyon, hindi ko na muna po pinapasok kasi mas mabuti ng may alam kayo,"Ti