Share

Chapter 16

Author: Creivyr19
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

Mayamaya pa ay lumapit sa akin si Colleen at niyakap ako.

"Tahan na Yvonne, hindi mo deserve ang mga ganiyang klasing lalaki," ani pa niya habang hinihimas himas ang aking likod.

"Sobrang sakit Colleen at papaano ko nga ba ito matatago sa lahat? Tulungan mo ako Colleen," habang patuloy lamang ako sa aking pag-iyak.

"Huwag kang mag-alala dahil tutulungan kita sa abot ng aking makakaya."

Matapos ang aming naging pag-uusap dalawa ni Colleen ay napagpasyahan ko nang umuwi lalo pa at padilim na ang buong paligid gayon din at baka mag-alala na naman sina Tatay at Nanay sa akin.

"Nga pala Colleen, salamat sa nga pala sa mga payo mo sa akin. Paano na lang kaya ako kung wala ka. Alam mo naman na ikaw lang ang tanging matalik at tunay kong kaibigan na siyang malalapitan ko at maasahan sa oras ng pangangailangan," sabi ko sa kanya sabay huminga ng malalim at ngumiti ng kunti.

Hinawakan naman ako ni Colleen sa aking balikat. "Syempre sino pa nga ba ang magtutulungan at magdadamayan kun'di tayo-ta
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

  • The Sweet Revenge    Chapter 17

    Tila parang naging maganda ang aming naging pag-uusap ni Marcelo. Tila nadama ko sa aking puso ang kaniyang pag-aalala, pagmamahal at pagiging deisidido sa magiging kalalabasan ng lahat ng ito.Matapos ang aming naging pag-uusap dalawa ni Marcelo ay pumunta kami sa kanilang rest house malapit sa Vinas Beach. Kung saan nagpahangin kaming dalawa roon habang inuubos ang natitirang oras namin bago sumapit ang gabe.Kuwentuhan, yakapan at halikan sa isat-isa ang aming ginawa roon. Nagbiruan, sayahaan, kumain at kung ano-ano pa.Na-ikwento niya pa sa akin na sa kaniyang mga naging girlfriend ay ako lamang ang bukod tanging naidala niya rito sa kanilang rest house. Espesyal daw sa kanya ang lugar na ito at kung sino raw ang babaeng unang madadal niya rito ay napaka-espesyal para sa kanya.At Ako nga iyong babaeng tinutukoy niya sapagkat bukod tangi na ako ang kaniyang unang naipasyal sa lugar na ito.Matapos naman ang mga sandaling iyon ay hinatid ako ni Marcelo pauwi sa aming bahay. Kagaya

  • The Sweet Revenge    Chapter 18

    Habang dumadaan ang araw ay mas naging mahirap ang naging pagsubok sa akin. Alam kung hirap na hirap ako sa tuwing babangon ako sa umaga dulot ng aking pagsusuka at pagkahilo subalit ito'y kinakaya ko pa rin. Mas domoble pa ang aking paghihirap ay dahil kailangan kung ibahin o baguhin ang aking kilos kapag ako'y nasa loob ng aming bahay pati na yata pananamit ko ay nagbago na rin. 'Yung mga damit ko noon na kasya pa sa akin ay tila unti-unti nang sumisikap. Napansin ko rin na dumagdag ang aking timbang at ito'y aking labis na inalala sapagkat mapapansin nila talaga ito at alam kung tatanungin nila ako sa bagay na ito lalo pa at biglaan na lamang na dumagdag ang aking timbang o biglaan ang aking pagtaba ng katawan. Dumating na rin sa punto na naging mas agrisibo ako sa pang amoy at pagkain. Dumating din sa punto na kinakailangan kung ipitin ang aking tiyan upang sa ganoon ay hindi nila ito mahalata.Isang araw habang tinitingnan ko ang aking katawan sa harap ng salamin."Ang laki nga

  • The Sweet Revenge    Chapter 19

    "Osya nga pala Marcelo, halika at pumasok sa loob," pangiting sabi ko sa kanya.Nang makapasok si Marcelo sa loob ay kinausap naman ako ni Colleen. "Yvonne, bakit nandito si Marcelo? Akala ko ba ay hindi kayo maayos dalawa? Akala ko ba ay ayaw niyang panagutan iyang dinadala mo sa iyong sinapupunan?" Mahinang boses na tanong niya sa akin na tila para bang hindi mapakali sa kaniyang sarili."Ah patungkol ba roon? Sa katunayan niyan Colleen ay nagkabati na kaming dalawa ni Marcelo ang totoo pa nga niyan ay napagplanohan at napag-usapan na namin ang patungkol dito. Nangyari lang siguro ang bagay na iyon ay dahil nabigla lamang siya dahil sa bilis ng pangyayari. Kung ako nga rin siguro sa ganoong sitwasyon ay mabibigla at magugulat din ako but so far maayos naman ang lahat," paliwanag ko pa sa kanya habang may ngiti sa aking mga labi."What? Ganoon na lang ba iyon kadali sa iyo? Matapos ka niyang saktan at bigyan ng problema noon ay patatawarin mo lang siya ng ganito kadali?" Wika pa niy

  • The Sweet Revenge    Chapter 20

    Pag-uwi ko ng bahay ay tumambad agad sa aking harapan na niyayakap ni Tatay si Nanay habang ito'y umiiyak. Pakiramdam ko ay parang may sugat ang aking puso dahil sa kirot at sakit na aking naramdaman ng makita ko sila na siyang nasasaktan nang dahil lamang sa akin. Hindi ko alam kung ano ang aking unang gagawin ng mga oras na iyon, tila parang hindi ko sila kayang lapitan dahil sa hindi ko alam kung paano ko umumpisahang ipaliwanag sa kanila ang lahat. Tila wala akong mukhang maiharap habang sila ay pinagmamasdan ko lang ng palihim.Habang silayl ay aking pinagmamasdan na parehong umiiyak ay pinagmasdan ko ng mabuti ang aking sarili habang naksuot ng uniporme. Sa suot kung uniporme ay may tinatago pala akong lihim, madilim na lihim na siyang hindi inaashan ng aking mga magulang."Paano na ito Baste, ang ating anak ay buntis. Hindi ko inaasahan na mangyayari ang bagay na ito. Malaki ang aking pagtitiwala sa kanya subalit ako'y bigo lamang. Tayo ay bigo lamang, hindi siguro tayo naging

  • The Sweet Revenge    Chapter 21

    "Wala akong maisip na dahilan o aking nagawang mali at kasalanan sa iyo kung bakit mo nagawa sa akin ang bagay na ito. Kung bakit nagawa mong sikmurain na ako'y mapahiya sa lahat gayon din at ang masaktan ako. Hindi pa rin ako makapaniwala sa tuwing maiisip ko iyon. Ikaw ay aking lubos na pinagkatiwalaan subalit ibinulgar mo lamang ang sekretong aking pinakatago-tago. Akala ko'y ikaw ay tunay na aking kaibigan pero ako'y nagkamali lamang dahil ikaw pa pala ang magpapahamak sa akin at magiging kaaway ko, " bulong ko pa sa aking sarili habang napaiyak sa tuwing maiisip ko ang ginawa sa akin ng taong aking pinagkatiwalaan ng lubos. Habang iniisip ko ang mga bagay na ito ay napaiyak pa ako, lalo na at parang higit pa sa isang tunay na kapatid ang aking turing sa kanya. Nang mga oras na iyon ay napapaisip ako sa magiging kalabasan ng lahat ng ito. Aminado ako na blangko itong aking isipan sa aking gagawin pag sapit ng umaga bukas. Ni hindi ko alam ang aking gagawin kapag ako'y papasok sa

  • The Sweet Revenge    Chapter 22

    Dahan-dahan naman akong napalingon kay Lynx Matthew na siyang nakaupo hindi lang kalayuan sa akin. Napangiti ako ng kunti sa kaniyang ginawa lalo pa at tila ramdam ko na may concern siya sa akin. Napatingin din siya sa akin subalit agad din naman na nabalin ang kaniyang tingin.Matapos ang klase namin ay nagsialisan na ang lahat habang ninais ko muna na manatili sa loob ng classroom. Sa hindi ko inaasahan ay nagpaiwan din pala si Lynx Matthew sa room kung saan kaming dalawa na lamang ang natira.Dahil dito ay hindi ako nag-alinlangan na lapitan siya upang pasalamatan sa kaniyang ginawa kanina.Dahan-dahan akong tumayo sa aking kinauupuan at marahan na lumapit sa kaniyang kinauupuan habang abala ito sa kaniyang ginagawang pagsususulat."Um, hi Lynx. Alam kong hindi ka mahilig makihalubilo sa mga tao o makipag-usap lalo na sa taong kagaya ko. At pasensya na rin kung inostorbo pa kita sa iyong ginagawa, subalit gusto ko lang na magpasalamat sa iyong ginawa. Hindi man sa ako'y iyong pina

  • The Sweet Revenge    Chapter 23

    Sumapit na nga ang araw ng aming graduation at naging Suma Cumlaude ako ng paaralan namin. Kahit may kalakihan na ng kunti ang aking tiyan habang nag ma-martsa sa gitna ng stage upang kumuha ng aking award, medalya at diploma ay marami pa rin naman ang bumibilib sa akin kahit na sa kabila ng lahat.Lalong lalo na ang aking mga magulang na sobrang proud na proud pa rin sa akin kahit na minsan na akong nagdala ng kahihiyan para sa kanilang dalawa. Dumalo rin mismo si Marcelo sa aking graduation at pagkatapos nga nito ay ipapakilala niya na ako sa kaniyang mga magulang. Matagal at ilang buwan din na itinago ni Marcelo ito sa kaniyang mga magulang subalit inintindi ko naman siya lalo pa at kay sarili rin siyang dahilan kagaya ko. Subalit ito na nga ang araw na aming pinakahihintay ang makilala ko na ang kaniyang magulang at makilala rin ako ng kaniyang mga magulang.Pagakatapos ng seremonya ay dumiritso kami sa bahay para sa isang maliit na selebrasyon dahil sa aking pagtatapos ng kolehi

  • The Sweet Revenge    Chapter 24

    Nagmamadali at tila parang wala sa kaniyang sarili si Marcelo habang ito'y nagmamadaling lumakad pabalik ng banyo kung saan niya ako huling iniwan.Mabuti na lang at insakto lang din ang kaniyang pagdating kung saan ngayon pa lang din ako nakalabas ng banyo kung kaya't hindi na siya nahirapan na hanapin pa ako."Oh mahal, para yatang hinihingal ka ngayon. Saan ka ba nangggaling at tila pagod na pagod ka, may tumutulo pang pawis diyan sa liig mo. Halika at punasan natin iyan. Insakto at may dala akong panyo," wika ko pa sabay inilabas ang aking panyong nakasubsob sa bulsa at sabay na pinahidan ang kaniyang nanlalakihang pawis.Patuloy pa rin si paghingal si Marcelo subalit hindi niya na lang ninais na sabihin sakin ang too na kung saan ay nakalimutan niya ako kanina."May pinuntahan lang ako sa taas, tumakbo kasi ako sa pagmamadaling bumalik dito baka kung na paano kana," ani pa niya sabay ngumiti at hinawakan ang aking kaliwang kamay habang abala sa pagpahid ng mga pawis nito."Ayeee,

Pinakabagong kabanata

  • The Sweet Revenge    Chapter 89

    Matapos nun ay tumawag siya sa mga pulis upang hanapin ang sasakyan na dumukot sa akin gayon din at mailigtas ako sa kapahamakan.Ilang sandali lang ay nakarating na si Colleen sa isang abandonadong gusali na kung saan ay doon niya ako dinala.Nang magkaroon ako ng malay ay unti-unti kong naaninag ang paligid ng gusali hangganng sa tuluyan akong makagising at mapag-alaman na ako'y nasa isang abandonadong gusali habang nakatali ang mga paa at kamay."Oh my God! Ano ito? Anong ginagawa ko rito? Tulong, tulungan niyo ako!' Sigaw ko pa habang hindi ko maipaliwanag sa aking sarili ang nerbyos at kaba na aking nadarama.Makailang beses na ako sa pagsigaw subalit tila parang walang may nakakarinig sa akin. Mayamaya pa ay may nakita akong taong nakasuot ng maskara na siyang papalapit sa akin habang may dala-dala itong baril. Ito naman ay siyang labis kong ikinatakot sa posibling gagawin niya sa akin ngayon."Sino ka, at ano ang kailangan mo sa akin? Anong kasalanan ko sa iyo bakit ginaganito

  • The Sweet Revenge    Chapter 88

    Tila medyo kabado si mang Pido sa kaniyang sasabihin lalo ppa at wala siyang kasiguraduhan dito subalit iba ang kaniyang hinala at pakiramdam kong kaya't kailangan niyang sabbihin ito sa kanya."Iyan po ang gamot na pinainom ni ma'am Colleen kay Senyora. Nakita ko kasi siya noong isang araw na pumunta ako rito, yung gamot na niresita ng doctor ay itinapon niya sa basurahan at iyang gammot na hawak mo po sir ang kaniyang pinainum kay Senyora. Medyo nagtataka lang kasi ako sir sa kilos niya ng mga araw na iyon kung kaya't ninais kong kunin ang sisidlan ng gamot na iyan upang ipakita sa inyo gayon din at nang malaman natin kung anong klase ng gamot iyan," paliwanag pa ni mang Pido habang napapaisip ng husto gayon din at tila may kunting kaba na nararamdaman.Tila nagtaka at napaisip naman si Marcelo sa sinabi niya."Actuallly, hindi ko alam ang gamot na ito at sa katunayan nga ay parang ngayon ko lamang nakita ito," wika pa niya habang may malaking katanungan sa kaniyang isipan. Ma

  • The Sweet Revenge    Chapter 87

    Parehas kami ng nadarama ng mga sandaling iyon. Halos hindi namin maipaliwanag sa aming sarili kung gaano kami ka saya at katuwa ng mga oras na iyon. Isa lang ang masasabi namin, ito na ang simula ng aming pagmamahalan na walang hanggan.Ibinahagi na rin pala namin sa aming pamilya, mga kakilala, ka-trabaho at kaibigan ang patungol sa engagement namin ni Lynnx. Halos lahat ay natuwa at binati kami sa magandang nangyari sa aming relasyon. Naibalita na rin sa mga dyaryo at TV ang patungkol sa engagement namin na siya namang nakarating at nabalitaan ni Marcelo. Sa kalagitnaan ng kaniyang panonoood ng balita sa TV patungkol sa amin ni Lynnx ay agad niyang pinatay ito habang may hindi kaaya-aya na reaksyon sa kaniyang mukha na makikita. Mayamaya pa ay itinapon niyan ang remote na ahwak niya at nagsimula na siyang magawala sa kaniyang sarili lalo pa at hindi niya matanggap sa kaniyang sarili na engage na ako kay Lynnx."Hindi pwedi ito, hindi pweding mangyari ito. Hindi ka pweding magpak

  • The Sweet Revenge    Chapter 86

    Matapos ang kanilang pag-uusap tatlo ay pumasok sila sa loob kung saan naka-confine si Senyora. Ilang sandali lang din ay dumating si Colleen."Papa, Marcelo?" Wika pa niya habang hindi mapakali sa kaniyang sarili."Colleen, what happen? Ano ang nangyari at bakit inatake sa puso si Mom?" Tanong pa ni Marcelo habang hindi rin mapakali sa kaniyang sarili.Tila natagalan pa bago makapagsalita si Colleen lalo pa at natatakot siyang malaman nila na siya ang dahilan kung bakit inatake sa puso si Senyora na siyang muntik na niyang ikamatay."Hindi ko rin alam, nakita ko na lang si mama na nakahandusay na sa sahig. Mabuti na nga lang at insakto ang pagdating ko ng bahay kung kaya't naisugod ko siya agad dito," palusot pa niya habang napapaisip ng husto."Salamat sa iyo Colleen, mabuti na lang at naisugod mo siya rito," ani pa ni Marcelo sabay niyakap siya."Huwag mo nang alalahanin iyan. By the way kamusta na pala ang kalagayan niya ngayon?""So far, okay naman ang kalagayan niya ngayon as wh

  • The Sweet Revenge    Chapter 85

    Sa kalagitnaan pa lang ng kaniyang byahe papunta ng bangko ay hindi na siya mapakali sa kaniyang sarili, dagdag pa rito ang mga sari-saring iniisip niya kung ano ang mangyayari sa kanya lalo pa at nangyari na ang kinakatakutan niya.Nang makarating siya sa kaniyang distinasyon ay agad siyang bumaba ng kaniyang sasakyan at nagmamadaling pumasok sa loob ng bangko. Makikita ang galit sa kaniyang mukha habang siya'y palakad papuntang counter.Tila hindi lingid sa kanya ang pagbati ng mga empleyado sa kaniyang pagpasok dahil sa kaniyang nararamdaman ngayon."Ano itong pinanggagawa niyo sa akin? This is against the law. Sasampa ako ng kaso laban sa inyo dahil sa inyong pagsara na wala man lang akong final notice na natanggap galing sa inyo. I'll make sure na mananagot kayong lahat dahil dito," galit na sabi niya sabay pagtaas ng kaniyang dalawang kilay."I'm sorry ma'am . Please huwag po kayong mag-iskandalo rito. You can talk with our manager to all your concerns," wika pa ng staff ng bang

  • The Sweet Revenge    Chapter 84

    Pagdating sa bahay ni Colleen."Hay finally, kahit papaano ay guminhawa rin ng kunti ang aking pakiramdam ang maraming salamat sa iyo my daughter-in-law. Maashan talaga kkita kahit papaano," wika pa ni Senyoora sabay umupo sa sofa at huminga nang malalim.Hindi na lamang kumibo si Colleen bakus ay nngumiti na lang ng kunti kay Senyora.Ilang sandali pa ay nilapitan siya ni Mr. Arevalo na kung saan ay nagpapasalamat siya sa kaniyang pagkupkop sa kanila, sa kabila ng hindi magandang nangyari sa pagitan niya at sa kanilang pamilya.Nagsimula na din siyang magtanong patungkol sa mga nangyayari ngayon lalo na ang pag-alis nila sa mansyon. Ipinaliwanag naman nila ito ng mabuti sa kanya na siyang labis niyang ikinagulat at hindi lubos na makapaniwala sa nangyari. Nalaman na din niya ang katotohanan kung ano ang kanilang kalagayan ngayon, na sila ay wala nang yaman pa bagkus ay naghihirap na. Mahirap man paniwalaan subalit kailangan tanggapin lalo pa at nangyayari na saa totoong buhay.Matapo

  • The Sweet Revenge    Chapter 83

    Binigyan ko lamang sila ng ilan pang mga oras upang magligpit ng kanilang mga gamit at mag-impaki nang makaalis ng tuluyan sa mansyon na siyang nakapangalan na sa aking pangalan kagaya ng aming napag-usapan o napagkasunduan noon. Kagaya ng aking binitawang salita kanina ay nagsimula silang maglipit at mag-impaki ng kani-kanilang mga gamit lalo pa at wala na silang ibang choice kun''di ang umalis.Bakas naman sa kani-kanilang mga mukha ang lungkot habang patuloy sa kanilang ginagawa. Hindi maikakaila na sila'y naghihinayang sa kanilang mansyon na basta-basta na lamang mawawala sa kanila sa tagal ng panahon na kanilang pananatili rito."Ayos ka lang ba Mom?" Malungkot na tanong ni Marcelo kay Senyora."I'm okay son," maikling sagot niya sabay pahid ng kaniyang luha sa mata."Umiiyak ka po ba?" Pagtatakang tanong niya sabay hinawakan sa balikat si Senyora."No I'm not, na puwing lang kasi ako," pagkukunwari pa niya.Sa kalagitnaan ng pagliligpit nila ng kanilang mga kagamitan ay nagsila

  • The Sweet Revenge    Chapter 82

    "And by the way let's go back to the main topic. For you Senyora, parang ang dali mo naman yata makalimot sa ating napag-usapan noon at napagkasunduan. Let me remind you that I have the documents in my hand right now ang siyang pinermahan mo dahil sa perang inutang mo sa akin na nagkakahalagang limangpong milyong peso lang naman kapalit ng iyong mansyon kung sakaling hindi ka makakapagbayad sa takdang panahon," wika ko pa sabay pinukol siya ng masamang tingin habang itinataas ko ang dokumentong hawak ko ngayon."What? 50 Million? Totoo ba ang sinasabi niya Consuelo? Nagkaroon ka ng 50 milyones na utang sa kanya? But how? Anong ginawa mo sa pera na iyan?" Tanong pa ni Mr. Arevalo sa kanya habang may pagkabigla at pagtataka na makikita sa kaniyang mukha."What, is that true Mom and our house ay isinanla muna pala? But how?" Sambit naman ni Marcelo sabay tinitigan siya."I can explain naman but please not now," ani pa ni Senyora habang hindi makadiritsa ang tingin sa kanila."Oh, wait hi

  • The Sweet Revenge    Chapter 81

    "Hanggang ngayon pa ba ay iyan pa ang inaalala mo. Mas inaalala mo pa ang sasabihin ng ibang tao kesa sa kalagayan natin ngayon Consuelo? Why should you accept na walang wala na tayo upang sa ganoon ay hindi mo na iisipin at ikukumpara iyang sarili mo sa mga kaibgan mong mayayaman. Look, ni hindi ka nga kayang bisitahin o kahit na tawagan man lang ng mga kaibigan mo para kamustahin simula nang mapabalita na wala na tayong pera na naghihirap na tayo. Where are they now? Wala na sila, dahil ang tunay na kaibigan sa hirap man at ginahawa ay hindi ka iiwan," wika pa ni Mr. Arevalo na siyang dahilan upang mamulat sa reyalidad si Consuelo."I hate this life. Bakit nangyayari sa akin ito ngayon? May nagawa ba tayong mali at bakit parang lahat ng problema at kamalasan ay napupunta sa atin!! This is so very unfair," wika pa ni Senyora habang naging emosyonal sa kaniyang sarili."Tigilan mo na iyan Consuelo, wala naman tayong magagawa pa. Mahirap ng ibalik ang dating pamumuhay natin noon. Let'

DMCA.com Protection Status