Share
Chapter 15
Kaugnay na kabanata
The Sweet Revenge Chapter 16
Mayamaya pa ay lumapit sa akin si Colleen at niyakap ako."Tahan na Yvonne, hindi mo deserve ang mga ganiyang klasing lalaki," ani pa niya habang hinihimas himas ang aking likod."Sobrang sakit Colleen at papaano ko nga ba ito matatago sa lahat? Tulungan mo ako Colleen," habang patuloy lamang ako sa aking pag-iyak."Huwag kang mag-alala dahil tutulungan kita sa abot ng aking makakaya."Matapos ang aming naging pag-uusap dalawa ni Colleen ay napagpasyahan ko nang umuwi lalo pa at padilim na ang buong paligid gayon din at baka mag-alala na naman sina Tatay at Nanay sa akin."Nga pala Colleen, salamat sa nga pala sa mga payo mo sa akin. Paano na lang kaya ako kung wala ka. Alam mo naman na ikaw lang ang tanging matalik at tunay kong kaibigan na siyang malalapitan ko at maasahan sa oras ng pangangailangan," sabi ko sa kanya sabay huminga ng malalim at ngumiti ng kunti.Hinawakan naman ako ni Colleen sa aking balikat. "Syempre sino pa nga ba ang magtutulungan at magdadamayan kun'di tayo-ta
The Sweet Revenge Chapter 17
Tila parang naging maganda ang aming naging pag-uusap ni Marcelo. Tila nadama ko sa aking puso ang kaniyang pag-aalala, pagmamahal at pagiging deisidido sa magiging kalalabasan ng lahat ng ito.Matapos ang aming naging pag-uusap dalawa ni Marcelo ay pumunta kami sa kanilang rest house malapit sa Vinas Beach. Kung saan nagpahangin kaming dalawa roon habang inuubos ang natitirang oras namin bago sumapit ang gabe.Kuwentuhan, yakapan at halikan sa isat-isa ang aming ginawa roon. Nagbiruan, sayahaan, kumain at kung ano-ano pa.Na-ikwento niya pa sa akin na sa kaniyang mga naging girlfriend ay ako lamang ang bukod tanging naidala niya rito sa kanilang rest house. Espesyal daw sa kanya ang lugar na ito at kung sino raw ang babaeng unang madadal niya rito ay napaka-espesyal para sa kanya.At Ako nga iyong babaeng tinutukoy niya sapagkat bukod tangi na ako ang kaniyang unang naipasyal sa lugar na ito.Matapos naman ang mga sandaling iyon ay hinatid ako ni Marcelo pauwi sa aming bahay. Kagaya
The Sweet Revenge Chapter 18
Habang dumadaan ang araw ay mas naging mahirap ang naging pagsubok sa akin. Alam kung hirap na hirap ako sa tuwing babangon ako sa umaga dulot ng aking pagsusuka at pagkahilo subalit ito'y kinakaya ko pa rin. Mas domoble pa ang aking paghihirap ay dahil kailangan kung ibahin o baguhin ang aking kilos kapag ako'y nasa loob ng aming bahay pati na yata pananamit ko ay nagbago na rin. 'Yung mga damit ko noon na kasya pa sa akin ay tila unti-unti nang sumisikap. Napansin ko rin na dumagdag ang aking timbang at ito'y aking labis na inalala sapagkat mapapansin nila talaga ito at alam kung tatanungin nila ako sa bagay na ito lalo pa at biglaan na lamang na dumagdag ang aking timbang o biglaan ang aking pagtaba ng katawan. Dumating na rin sa punto na naging mas agrisibo ako sa pang amoy at pagkain. Dumating din sa punto na kinakailangan kung ipitin ang aking tiyan upang sa ganoon ay hindi nila ito mahalata.Isang araw habang tinitingnan ko ang aking katawan sa harap ng salamin."Ang laki nga
The Sweet Revenge Chapter 19
"Osya nga pala Marcelo, halika at pumasok sa loob," pangiting sabi ko sa kanya.Nang makapasok si Marcelo sa loob ay kinausap naman ako ni Colleen. "Yvonne, bakit nandito si Marcelo? Akala ko ba ay hindi kayo maayos dalawa? Akala ko ba ay ayaw niyang panagutan iyang dinadala mo sa iyong sinapupunan?" Mahinang boses na tanong niya sa akin na tila para bang hindi mapakali sa kaniyang sarili."Ah patungkol ba roon? Sa katunayan niyan Colleen ay nagkabati na kaming dalawa ni Marcelo ang totoo pa nga niyan ay napagplanohan at napag-usapan na namin ang patungkol dito. Nangyari lang siguro ang bagay na iyon ay dahil nabigla lamang siya dahil sa bilis ng pangyayari. Kung ako nga rin siguro sa ganoong sitwasyon ay mabibigla at magugulat din ako but so far maayos naman ang lahat," paliwanag ko pa sa kanya habang may ngiti sa aking mga labi."What? Ganoon na lang ba iyon kadali sa iyo? Matapos ka niyang saktan at bigyan ng problema noon ay patatawarin mo lang siya ng ganito kadali?" Wika pa niy
The Sweet Revenge Chapter 20
Pag-uwi ko ng bahay ay tumambad agad sa aking harapan na niyayakap ni Tatay si Nanay habang ito'y umiiyak. Pakiramdam ko ay parang may sugat ang aking puso dahil sa kirot at sakit na aking naramdaman ng makita ko sila na siyang nasasaktan nang dahil lamang sa akin. Hindi ko alam kung ano ang aking unang gagawin ng mga oras na iyon, tila parang hindi ko sila kayang lapitan dahil sa hindi ko alam kung paano ko umumpisahang ipaliwanag sa kanila ang lahat. Tila wala akong mukhang maiharap habang sila ay pinagmamasdan ko lang ng palihim.Habang silayl ay aking pinagmamasdan na parehong umiiyak ay pinagmasdan ko ng mabuti ang aking sarili habang naksuot ng uniporme. Sa suot kung uniporme ay may tinatago pala akong lihim, madilim na lihim na siyang hindi inaashan ng aking mga magulang."Paano na ito Baste, ang ating anak ay buntis. Hindi ko inaasahan na mangyayari ang bagay na ito. Malaki ang aking pagtitiwala sa kanya subalit ako'y bigo lamang. Tayo ay bigo lamang, hindi siguro tayo naging
The Sweet Revenge Chapter 21
"Wala akong maisip na dahilan o aking nagawang mali at kasalanan sa iyo kung bakit mo nagawa sa akin ang bagay na ito. Kung bakit nagawa mong sikmurain na ako'y mapahiya sa lahat gayon din at ang masaktan ako. Hindi pa rin ako makapaniwala sa tuwing maiisip ko iyon. Ikaw ay aking lubos na pinagkatiwalaan subalit ibinulgar mo lamang ang sekretong aking pinakatago-tago. Akala ko'y ikaw ay tunay na aking kaibigan pero ako'y nagkamali lamang dahil ikaw pa pala ang magpapahamak sa akin at magiging kaaway ko, " bulong ko pa sa aking sarili habang napaiyak sa tuwing maiisip ko ang ginawa sa akin ng taong aking pinagkatiwalaan ng lubos. Habang iniisip ko ang mga bagay na ito ay napaiyak pa ako, lalo na at parang higit pa sa isang tunay na kapatid ang aking turing sa kanya. Nang mga oras na iyon ay napapaisip ako sa magiging kalabasan ng lahat ng ito. Aminado ako na blangko itong aking isipan sa aking gagawin pag sapit ng umaga bukas. Ni hindi ko alam ang aking gagawin kapag ako'y papasok sa
The Sweet Revenge Chapter 22
Dahan-dahan naman akong napalingon kay Lynx Matthew na siyang nakaupo hindi lang kalayuan sa akin. Napangiti ako ng kunti sa kaniyang ginawa lalo pa at tila ramdam ko na may concern siya sa akin. Napatingin din siya sa akin subalit agad din naman na nabalin ang kaniyang tingin.Matapos ang klase namin ay nagsialisan na ang lahat habang ninais ko muna na manatili sa loob ng classroom. Sa hindi ko inaasahan ay nagpaiwan din pala si Lynx Matthew sa room kung saan kaming dalawa na lamang ang natira.Dahil dito ay hindi ako nag-alinlangan na lapitan siya upang pasalamatan sa kaniyang ginawa kanina.Dahan-dahan akong tumayo sa aking kinauupuan at marahan na lumapit sa kaniyang kinauupuan habang abala ito sa kaniyang ginagawang pagsususulat."Um, hi Lynx. Alam kong hindi ka mahilig makihalubilo sa mga tao o makipag-usap lalo na sa taong kagaya ko. At pasensya na rin kung inostorbo pa kita sa iyong ginagawa, subalit gusto ko lang na magpasalamat sa iyong ginawa. Hindi man sa ako'y iyong pina
The Sweet Revenge Chapter 23
Sumapit na nga ang araw ng aming graduation at naging Suma Cumlaude ako ng paaralan namin. Kahit may kalakihan na ng kunti ang aking tiyan habang nag ma-martsa sa gitna ng stage upang kumuha ng aking award, medalya at diploma ay marami pa rin naman ang bumibilib sa akin kahit na sa kabila ng lahat.Lalong lalo na ang aking mga magulang na sobrang proud na proud pa rin sa akin kahit na minsan na akong nagdala ng kahihiyan para sa kanilang dalawa. Dumalo rin mismo si Marcelo sa aking graduation at pagkatapos nga nito ay ipapakilala niya na ako sa kaniyang mga magulang. Matagal at ilang buwan din na itinago ni Marcelo ito sa kaniyang mga magulang subalit inintindi ko naman siya lalo pa at kay sarili rin siyang dahilan kagaya ko. Subalit ito na nga ang araw na aming pinakahihintay ang makilala ko na ang kaniyang magulang at makilala rin ako ng kaniyang mga magulang.Pagakatapos ng seremonya ay dumiritso kami sa bahay para sa isang maliit na selebrasyon dahil sa aking pagtatapos ng kolehi
Pinakabagong kabanata
