Share
Chapter 20
Kaugnay na kabanata
The Sweet Revenge Chapter 21
"Wala akong maisip na dahilan o aking nagawang mali at kasalanan sa iyo kung bakit mo nagawa sa akin ang bagay na ito. Kung bakit nagawa mong sikmurain na ako'y mapahiya sa lahat gayon din at ang masaktan ako. Hindi pa rin ako makapaniwala sa tuwing maiisip ko iyon. Ikaw ay aking lubos na pinagkatiwalaan subalit ibinulgar mo lamang ang sekretong aking pinakatago-tago. Akala ko'y ikaw ay tunay na aking kaibigan pero ako'y nagkamali lamang dahil ikaw pa pala ang magpapahamak sa akin at magiging kaaway ko, " bulong ko pa sa aking sarili habang napaiyak sa tuwing maiisip ko ang ginawa sa akin ng taong aking pinagkatiwalaan ng lubos. Habang iniisip ko ang mga bagay na ito ay napaiyak pa ako, lalo na at parang higit pa sa isang tunay na kapatid ang aking turing sa kanya. Nang mga oras na iyon ay napapaisip ako sa magiging kalabasan ng lahat ng ito. Aminado ako na blangko itong aking isipan sa aking gagawin pag sapit ng umaga bukas. Ni hindi ko alam ang aking gagawin kapag ako'y papasok sa
The Sweet Revenge Chapter 22
Dahan-dahan naman akong napalingon kay Lynx Matthew na siyang nakaupo hindi lang kalayuan sa akin. Napangiti ako ng kunti sa kaniyang ginawa lalo pa at tila ramdam ko na may concern siya sa akin. Napatingin din siya sa akin subalit agad din naman na nabalin ang kaniyang tingin.Matapos ang klase namin ay nagsialisan na ang lahat habang ninais ko muna na manatili sa loob ng classroom. Sa hindi ko inaasahan ay nagpaiwan din pala si Lynx Matthew sa room kung saan kaming dalawa na lamang ang natira.Dahil dito ay hindi ako nag-alinlangan na lapitan siya upang pasalamatan sa kaniyang ginawa kanina.Dahan-dahan akong tumayo sa aking kinauupuan at marahan na lumapit sa kaniyang kinauupuan habang abala ito sa kaniyang ginagawang pagsususulat."Um, hi Lynx. Alam kong hindi ka mahilig makihalubilo sa mga tao o makipag-usap lalo na sa taong kagaya ko. At pasensya na rin kung inostorbo pa kita sa iyong ginagawa, subalit gusto ko lang na magpasalamat sa iyong ginawa. Hindi man sa ako'y iyong pina
The Sweet Revenge Chapter 23
Sumapit na nga ang araw ng aming graduation at naging Suma Cumlaude ako ng paaralan namin. Kahit may kalakihan na ng kunti ang aking tiyan habang nag ma-martsa sa gitna ng stage upang kumuha ng aking award, medalya at diploma ay marami pa rin naman ang bumibilib sa akin kahit na sa kabila ng lahat.Lalong lalo na ang aking mga magulang na sobrang proud na proud pa rin sa akin kahit na minsan na akong nagdala ng kahihiyan para sa kanilang dalawa. Dumalo rin mismo si Marcelo sa aking graduation at pagkatapos nga nito ay ipapakilala niya na ako sa kaniyang mga magulang. Matagal at ilang buwan din na itinago ni Marcelo ito sa kaniyang mga magulang subalit inintindi ko naman siya lalo pa at kay sarili rin siyang dahilan kagaya ko. Subalit ito na nga ang araw na aming pinakahihintay ang makilala ko na ang kaniyang magulang at makilala rin ako ng kaniyang mga magulang.Pagakatapos ng seremonya ay dumiritso kami sa bahay para sa isang maliit na selebrasyon dahil sa aking pagtatapos ng kolehi
The Sweet Revenge Chapter 24
Nagmamadali at tila parang wala sa kaniyang sarili si Marcelo habang ito'y nagmamadaling lumakad pabalik ng banyo kung saan niya ako huling iniwan.Mabuti na lang at insakto lang din ang kaniyang pagdating kung saan ngayon pa lang din ako nakalabas ng banyo kung kaya't hindi na siya nahirapan na hanapin pa ako."Oh mahal, para yatang hinihingal ka ngayon. Saan ka ba nangggaling at tila pagod na pagod ka, may tumutulo pang pawis diyan sa liig mo. Halika at punasan natin iyan. Insakto at may dala akong panyo," wika ko pa sabay inilabas ang aking panyong nakasubsob sa bulsa at sabay na pinahidan ang kaniyang nanlalakihang pawis.Patuloy pa rin si paghingal si Marcelo subalit hindi niya na lang ninais na sabihin sakin ang too na kung saan ay nakalimutan niya ako kanina."May pinuntahan lang ako sa taas, tumakbo kasi ako sa pagmamadaling bumalik dito baka kung na paano kana," ani pa niya sabay ngumiti at hinawakan ang aking kaliwang kamay habang abala sa pagpahid ng mga pawis nito."Ayeee,
The Sweet Revenge Chapter 25
Matapos ang ilang sandali ay nagpaalam sa akin si Marcelo na pumunta siya muna sa kaniyang kwarto dahil sa may kukunin siya. Nang umalis siya ay sumunod na nagpaalam ang kaniyang Ina na si senyora na siya'y aalis lang din saglit at pupunta sa kusina.Nang mga oras na iyon ay sadyang sundan ni senyora si Marcelo upang makausap ito ng personal at upang maging klaro sa kanya ang mga naging pasta o desisyon ni Marcelo patungkol sa aming relasyon.Nang makapasok sa loob ng bahay si Marcelo ay biglang inabot ni senyora qng kaniyang kamay dahilan upang mapatigil sa paglalakad si Marcelo."Sandali lamang Marcelo," malaka na boses na pagkaabi ni senyora habang may hindi kaaya-ayang reaskyon sa kaniyang mukha na makikita.Nagulat naman at nabigla si Marcelo at ito'y napalingon sa kanya."Mom, bakit po? May kailangan po ba kayo?" Tanong pa niya habang napapaisip."I need to talk to you right now and this is very important! " Sabay huminga ng malalim si senyora habang tinititigan siya sa kaniyang
The Sweet Revenge Chapter 26
"Marcelo?" Bulong ko sa aking sarili habang patuloy lamang sa pagiging tulala sa sarili.Matapos ang mga sandaling iyon ay pinapasok namin sila sa loob ng aming bahay. At dahil sila ay naririto sa aming tahanan kung kaya't hindi na namin nagawang pumunta ng simbahan upang magsimba.Nagharap harapan na kami ngayon. Ang pamilya ko at ang pamilya ni Marcelo. Kabado, kinakabahan at parang hindi ako mapakali sa aking sarili lalo pa at magkaharap ma ngayon ang both sides ng family namin ni Marcelo."Pasensya na po kayo at paumanhin sa aming maliit na tahanan," mahinang boses na sabi ni Tatay sabay ngumiti ng kunti sa kanila habang nag-aabot ng malamig na inumin sa mesa.Habang patuloy lamang sa pagtingin sa palibot ng loob ng bahay si senyora Consuelo na tila parang mayroong kakaiba sa paraan ng kaniyang reaksyon habang pinagmamasdan ang loob ng aming bahay. "Paumanhin din kung hindi namin kayo agad na nakilala kanina, kung hindi pa namin nakita si Marcelo ay tiyak na hindi pa namin kayo m
The Sweet Revenge Chapter 27
Sabado iyon ng hapon kung saan nagliligpit ako ng aking mga gamit sa aking kabinet ng may nakita akong isang maliit na box. Tila parang pamilya sa akin ang maliit na box na ito kung kaya't wala akong pag-alinlangan na kunin at buksan ito. Nag mabuksan ko ang maliit na box ay hindi ko inaasahan na larawan naming dalawa ni Colleen ang nasa loob nito. Ito 'yung mga panahon na kung saan ay nagsimula kaming magkaibigan at maging close sa isat-isa.Habang pinagmamasdan ko ang litratong ito ay nakadama ako ng kunting saya at kunting lungkot sa aking puso. Nasiyahan ako dahil naalala ko ang mga magagandang alaala naming dalawa subalit nalulungkot ko ay dahil hindi na kami gaya ng dati. Mayamaya lang din ang bigla akong napaisip patungkol sa kanya. Matagal na pa lang hindi kami dalawa nagkita simula nu'ng magtapos kami ng kolehiyo. Tila parang mahigit isang buwan na na hindi ko na siya nakikita o kahit man lang na magkasalubong kami sa kanto.Dahil dito ay napapaisip ako ng husto na baka ay pi
The Sweet Revenge Chapter 28
"Hola, welcome to our house na magiging bahay mo na rin," palakas na boses na pagsabi ni Mr. Arevalo habang dahan-dahan na bumaba sa hagdan.Ngumiti naman si Marcelo at sabay na hinawakan ang aking kamay."Magandang gabe po sa inyo Mr. Arevalo at gayon din po sa inyo Mrs. Consuelo," magandang bati ko sa kanilang dalawa."Oh no, no! Don't call us our names. Total ay magiging parte ka rin naman ng pamilyang ito so just call us like um_," sabay napapaisip si Mr. Arevalo. " Just call me papa and mama para maiba naman, it's sounds maganda kasi sa taenga," dugtong pa niya sabay ngumiti.Napangiti naman ako na may kahalong hiya. "Nako nakakahiya naman po subalit hindi pa naman kami kasal ni Marcelo, " wika ko pa sabay iwas ng tingin sa kanya."Huwag ka nang mahiya, bakit ka naman mahihiya?" Sambit ni senyora Consuelo sabay bumaba rin ng hagdan.Ito naman ay siyang ikinagulat ko."As what my husband's told you na mama at papa na lang ang itatawag mo sa amin. Magiging pamilya ka naman namin ba
Pinakabagong kabanata
