MULI PANG IGINALA ng magkaibigan ang kanilang mga mata. Naghahanap ng tamang tyempo upang kunin ang atensyon at makausap nila si Audrey nang hindi nagiging involved doon si Albert. Isa pa may mga grupo pang ini-istema ang babae kung kaya naman hindi silang dalawa biglang makasingit. Nanatili lang silang dalawa na nakatayo sa may bulwagan ng hall. Ang ibang mga naroroon ay nakita na sila ngunit hindi naman sila pinag-ukulan ng pansin. Saglit lang silang tiningnan pagkatapos noon ay wala na agad.“Tama ang mindset na ganyan, Girl. Huwag na huwag ka ng manghinayang kay Albert. Isipin mo na lang ang naging kapalit noon. Isa pa, malaya ka na. Saka, di hamak naman na okay ang pumalit sa kanya ah?”Tinaasan lang ni Bethany ng kilay si Rina sabay kibot-kibot ng kanyang labi. Sign iyon na sinasabi niyang tumahimik na ito at ayaw na rin niyang pag-usapan pa ang nakaraan na dapat na nilang kinakalimutan. Baka kapag narinig pa 'yun ni Albert ay isipin nitong hindi pa siya nakaka-move on sa relasy
NAGKAROON NG KATAHIMIKAN sa kabuohan ng hall na parang may anghel na dumaan. Ang mga dating kaklase nila ay may kanya-kanyang ekspresyon na sa mukha. Bethany used to be the campus sweetheart. Sikat siya at gusto ng lahat. Her family was middle-class. Kaya marahil hindi rin inaasahan ng karamihan sa kanila na pagdadaanan niya ang lahat ng mga nangyari sa kanilang pamilya. Ang ilan rin sa kanila ay hindi naniniwala na magagawa niya iyon; ang magpagamit sa matandang hukluban gaya ng kalat na balita sa kanya. Ngunit ngayon na sila mismo ang makakasaksi ay wala ng ibang dahilan para hindi sila maniwala kay Audrey. Isa lang naman ang rason noon, si Albert na kung masama lang ang ugali niya ay siya ay kanina niya pa ipinagsigawan na salarin sa mukha ng mga taong nasa lugar.“Wow, ako pa talaga ang plastic? Concern lang naman ako—”“So stop being concerned kung iyan ang tawag mo sa ginagawa mo. Hindi ko iyan kailangan!”Napawi ang ngiti ni Audrey nang makita kung gaano naging matapang si Beth
AWTOMATIKONG UMIRAP SI Bethany kay Gavin nang ibaling nito ang mga mata sa kanya. Gusto niyang ipakita ditong hindi niya gusto ang sinabi niya. Pinapalabas nitong masama siya kahit na di naman totoo. Mahina lang iyong ikinatawa ng abugado. Alam niyang medyo napikon niya ang dalaga. Hindi naman iyon ang intensyon niya, ang gusto niya lang talagang iparating niya sa mga naroroon ay submissive siya sa kanya bilang boyfriend nito. Iyon lang. Subalit naging mali naman ang pagkaintindi doon ni Bethany.“Kailan pa kita pinagbawalang manigarilyo ha?” palihim na asik nito sa kanya sa mahinang tinig.Ngumisi lang si Gavin bilang tugon sa kanya. Alam niyang magre-react doon ang dalaga at hindi nga siya nagkamali. Sinabi lang naman niya iyon para pag-usapan ito at maka-earn ng respeto na nakita niyang wala ni katiting sa mga dating kaklase nila na agad niyang napansin pag-apak pa lang sa lugar. Hindi lingid sa kaalaman niya ang mga nangyayaring pangbu-bully sa kanya lalo na noong Audrey Caballer
PALIHIM NA KINUROT ni Bethany sa tagiliran si Gavin nang walang nakakakita. Sa halip na tumigil ang abugado, mas lalo pa siya nitong inasar nang hawakan nito ang gilid ng ulo niya at kabigin iyon palapit sa kanyang mukha. Walang pakundangan siya nitong hinalikan sa gilid ng kanyang labi. Parang kakapusin na ng hininga si Bethany nang gawin niya iyon. Hindi niya na matagalan ang pagiging sweet ni Gavin. Idagdag pa na nakarinig pa sila ng mahinang mga tili galing sa mga ibang kasama nila sa gathering. Malamang ay dahil iyon sa kalokohang ginawa ni Gavin na lantad sa mata ng halos karamihan sa mga dumalong bisita.“Gavin? Bakit ka ganyan? Sa halip na tumigil ka, mas ginaganahan ka pa ha?” kastigo niya dito. “Hindi ba may usapan tayo?” lamlam ng mga mata nitong nakikiusap sa kanya. “Uwi na tayo, Baby…”Napaawang na ang bibig ni Bethany. Hindi niya alam kung gaano na kapula ang kanyang mukha. Hindi niya malilimutan ang sinabi nito. Parang gusto niyang sampalin ang mukha dahil nang marinig
PARANG DINAANAN NG anghel ang buong paligid ng pagkatapos magsalita ni Gavin ay nanahimik ang lahat na parang tumigil sa pag-inog ang mundo. Marami ang nagkaroon ng hinuha na paniguradong may nalalaman si Gavin Dankworth sa relasyon na mayroon si Audrey at Albert kung kaya naman niya nagawang sabihin ang bagay na iyon. Nagsimulang mag-usap ang mga tao sa kanilang paligid gamit lang ang makahulugan nilang mga sulyap at hindi ang bibig. Walang imik na umahon si Albert sa kanyang upuan upang pagbigyan ang hiling ng magiging bayaw niya. Kung tatanggihan niya iyon mas lalo lang mapapahiya silang dalawa ni Audrey dahil parang inamin nilang pareho silang naduwag sa abugado. Alam ni Albert na iisipin ng mga makakakita na walang alam sa relasyon niya kay Audrey ay pagbibigyan niya ang abugado dahil future siyang brother in law nito. Mabuti na iyong ganun ang isipin nito. Obvious iyon dahil tinawag nga siya nitong bayaw, malamang ay dahil kinikilala na siya nitong parte ng pamilya.“Thanks, Mis
HINDI SINAGOT NI Albert ang patutsada ni Gavin. Matapos na uminom ay walang imik na itong bumalik ng upuan niya. Kumukulo ang dugo sa future bayaw niya. Hindi niya mapigilang ikuyom ang mga kamao matapos na itago iyon sa ilalim ng kamesa at ipatong sa mga hita niya. Ilang beses siyang huminga nang malalim upang kalamayin ang kanyang sarili. Ikinangiti lang iyon ng abugado na inubos na rin ang lamang alak ng hawak niyang baso. Unti-unting namula ang dalawang tainga ng binata na hindi nakaligtas sa paningin ni Bethany kung kaya naman pinaupo niya muna ito sa pag-aalalang baka lasing na siya agad. Panay ang ngiti ni Gavin sa mga bumabati sa kanya which is nakakapanibago rin iyon sa dalaga. Hindi ganun ang ugali ni Gavin. Suplado ito. Naisip niya na hindi kaya nalasing ang abugado sa kaunting alak? “Imposible,” mahinang bulong ng dalaga habang naiiling, hindi makapaniwala sa mga iniisip niya. Ang mga babaeng naroroon ay halatang nabighani sa hitsura niya at gustong makausap si Attorney
NAGING PARANG BINGING-AHAS pa rin si Gavin kahit na malinaw niyang narinig ang mga sinabi ni Audrey. Ayaw niyang bigyan ito ng katiting na atensyon dahil hindi niya naman deserve iyon. Wala namang planong sumuko doon ang babae na inayos pa ang tindig na parang walang nakakahiyang nangyari. Minsan lang siya magkaroon ng pagkakataon kung na magpapansin sa abugado kaya naman hindi niya na iyon sasayangin pa ngayong naririto na. “Kilala ko ang Manager sa Hotel na ito. Alam niyo ba na binigyan niya ako ng malaking discount dahil nga kakilala ko. Akalain niyo iyon? Kaya uminom lang kayo at kumain since may discount tayo. Baka nga may maging sobra pa sa naging ambagan natin dahil sa discount ko.” pagyayabang niya na nais niya lang namang iparinig kay Gavin kung gaano kalawak ng connection niya, nais niyang bigyan siya nito ng katiting na pansin ng dahil sa bagay na iyon. Natural na marami ang namangha nang marinig nila ang sinabi ng babae dahil hindi lahat ay kayang makahingi ng discount k
NILINGON NA SIYA ni Albert gamit ang puno ng pagbabantang mga mata. Umiling-iling na ito. Ang buong akala ng lalaki ay malinaw na dito ang lahat ngunit mukhang hindi. Nagkasundo sila nito na no strings attached. Walang magde-demand. Kung kailan kailanganin ng isa ang katawan marapat na pagbigyan. Hindi malayo sa pagiging bayarang babae ang tingin ni Albert sa kanya. Iyon lang. Wala ng iba dahil may fiance din siya. Nagbulungan na ang ibang nakarinig. Nadismaya na sila kay Audrey dahil ang papansin nito. Kanina lang ay tahasan nitong inaakit si Attorney Dankwork na boyfriend ni Bethany. Medyo nakakaawa na si Audrey. “Hindi ko kailangan ng pagmamahal mo. Hindi kita kailangan sa buhay ko, Audrey. Alam mo iyan. Alam mo kung ano ka lang sa buhay ko. Ilagay mo sa lugar iyang galaw at salita mo.” lantarang pagtanggi ni Albert na ang buong akala ng lahat ay isa sa mga babae niya si Audrey.Napaluha na doon si Audrey dala ng kalasingan. Sobrang nakakahiya ang eksenang iyon na huli na niyang
PARANG HANGING DUMAAN sa pandinig ni Patrick ang mga salitang binitawan ni Briel. Wala rin siyang panahon na pakinggan ito. Gustong-gusto niyang makita ang pagkapikon ng babae na para sa kanya ay mas naging hot sa kanyang paningin kahit na manipis ang katawan nito. Nananatiling malakas ang appeal.“Saka, himala na naka-move on ka na sa hipag ko? Hindi mo ako mauuto. Ayoko ng maulit iyong nangyari sa amin ng gago kong ex-fiance, kaya pwede ba? Huwag mo akong madiskartehan niyang bulok mong paraan. Bakit, Patrick? Kasi alam mong hindi mo magagawang matalo si Kuya Gav at maagaw si Bethany sa kanya?” humagalpak ng tawa si Briel nang makita ang pagbabago ng hilatsa ng mukha ni Patrick, “Oh, well…wala ka naman talagang panama sa kapatid ko. Walang-wala. Alam ko ang likaw ng bituka mo...” Sa halip na magpaliwanag si Patrick ay mas ininis lang niya si Briel sa kanyang naging sagot sa kanya.“Tama ka, Gabriella. Hindi ko nga makakayang talunin ang kapatid mo kaya naman ang kapatid na lang niy
KINABUKASAN NA NAGAWANG makita ni Briel ang message ni Giovanni paggising niya, saglit lang siyang natuwa dahil bigla na lang niyang naalala ang pagtitikis nito ng mga nakaraang araw sa kanilang mag-ina. Para kay Briel ay marapat lang na parusahan niya si Giovanni. Umismid siya kahit na hindi niya kaharap ang lalaki. Piniling hinid pansinin ang mga message ng Gobernador. Binuksan niya lang ang mga iyon. Ilang beses na binasa habang halos mapunit na ang mga ngiti sa labi niya. Pakiramdam niya ay nagwagi na siya. Muli pang umirap ang kanyang mga mata sa kawalan ngunit may halo ng kilig iyon. Nungkang reply’an niya ang message nitong wala namang kabuluhan para sa kanya. Habang nasa kanyang trabaho ay hindi pa rin mawala sa isipan ni Briel ang laman ng mga message ni Giovanni. Nangungumusta lang naman ito. “Tsk, nag-alala? Kung nag-alala siya, sana ng gabing iyon tinawagan niya na ako o di kaya ay tinext.”Ilang beses niyang inisip na mag-reply kaya siya? Kinukumusta rin kasi nito ang an
PINAGPAG NI BRIEL ang bigat na nakadagan sa kanyang dibdib sa pamamagitan ng pakikipagharutan at kulitan sa dalawang bata na pinunuo ng malalakas na irit at tawanan ang bawat sulok ng kanilang silid. Hindi pwede na maging matamlay siya nang dahil lang doon. Hindi rin siya ang maninikluhod at dito ay manlilimos ng atensyon at panahon. Tama ang kanyang Kuya Gav, makakaya at makakaya niya rin iyon. “Iniwan ka na naman ba ng Mommy at Daddy mo dito, Gabe?” tanong niya nang mahuli niya ito ng kanyang mga bisig at mahigpit na niyakap. Hindi niya ito pinakawalan na pinaulanan na ng mga halik. “No, Tita Briel. Dito lang daw po kami kakain ng dinner tapos uuwi rin kami ng Batangas.”Tumango-tango lang si Briel. Wala namang problema kung manatili doon ang pamangkin. Sanay naman siya na naroon ang bata. Nagpapaalala lang ito sa kanya ng bagay na hindi naman dapat pero ayos lang.“Ayaw mo bang dito matulog?” lambing niya na mariing ikinailing ni Gabe, “Bakit? Hindi naman kita aawayin at paiiyaki
MAKAHULUGANG NGINITIAN ng Ginang si Briel sa pag-aakalang may ibang kahulugan ang kanyang mga sinabi. Agad niya nga lang pinutol ang pantasya ng kanyang ina dahil malinaw niya ng nabasa iyon. Hindi pwede na mag-conclude ito ng isang bagay na hindi naman tunay na nangyari. Aasa at aasa lang din sila.“Sa villa nina Kuya Gav sa Batangas ako natulog, Mom hindi sa kung saan gaya ng iniisip mo.” May pag-irap pa ito sa kanyang ina upang iparating ang inis na nararamdaman niya. Gulantang naman ang Ginang sa kanyang narinig. Ikiniling pa ang ulo upang mas sipatin ang mukha ng bunso niyang anak. Baka gino-goodtime lang siya nito at nais na itago ang kung anumang nangyari sa pagitan nila ng Gobernador.“Ha? Bakit naman doon? Sa tawag mo sa akin kagabi, hindi at si Governor Bianchi ang kasama mo—” “Kukunin na si Brian sa silid niyo, Mommy.” Bago pa muling maituloy ang salita ng ina ay tinalikuran na niya ito at tuluyang iniwan. Hahaba pa ang magiging explanation niya kung sakaling magtagal pa
PAGGISING NILA KINABUKASAN ay nakahanda na rin na umalis si Briel na halata sa mga mata niyang nangingitim ang nanlalaking eyebags na halos di man lang nakatulog nang nagdaang gabi. Malapad itong ngumiti sa mag-asawa na para bang walang nangyaring malalang iyakan nang nagdaang gabi sa pagitan.“Tita Briel?” nanlalaki ang mga matang tanong ni Gabe nang maaninag ang tiyahin na nakatayo doon.“Hi, Gabe. Goodmorning!” kaway pa ni Briel at pinasigla ang kanyang boses na bumati sa pamangkin.Mabilis na tumakbo palapit sa kanya si Gabe matapos na bumitaw ito sa hawak ng kanyang ama. Naka-uniform na at handang pumasok na naman ng school. Lumuhod naman si Briel upang yakapin ang pamangkin na halos umabot sa kanyang tainga ang malapad na ngiti. Matapos na yakapin ito ng ilan pang minuto ay nagpaalam na rin si Briel sa kanyang kapatid at hipag na mauuna ng umuwi ng mansion.“Sumabay ka na sa amin, ihahatid lang namin si Gabe ng school at luluwas rin naman kami.” Puno ng katanungang nilingon ni
KINUROT NA NI Bethany si Gavin sa tagiliran para tumigil na ito sa paglason ng isipan ni Briel, ngunit hindi pa rin siya nito pinansin. Bahagyang napapiksi lang ng kaunti at nagpatuloy ang bibig nitong walang tigil. Napailing na lang doon si Bethany na sinulyapan na si Briel na masama na rin ang mga tingin sa kapatid. “It's not against the law to be in a relationship, Gabriella. O baka naman kasi natatakot ka na kahit may karelasyon ka ng iba ay wala pa ring pakialam sa’yo si Governor Bianchi? Kung siya pa rin ang gusto mo, e di sundin mo ang gusto niya. Hintayin mo siya. Magpaka-martir ka. Ganun lang. Huwag mo ng gawin pang komplikado ang lahat. Matanda ka na eh, dapat alam mo na ang ganitong bagay. Di ka na nahihirapan.”“Ayoko ngang maghintay, Kuya Gav!” may diin ang salitang iyon na para bang hindi makuha ng kapatid.“O e ‘di maghanap ka ng iba. Tapos ang problema mo. Ang dali lang hindi ba? Huwag mo ng idamay pa ang hipag mo at i-stress sa mga problema mo. Ngayon pa lang ay solv
SABAY NA SINUNDAN ng mga mata ng dalawang babae ang bulto ng katawan ni Gavin na dire-diretsong mabagal na umakyat ng hagdan bitbit ang baso ng gatas. Nang tuluyang makarating na ito ng itaas ay marahang hinawakan na ni Bethany ang isang braso ni Briel upang igiya naman ang hipag patungo ng kusina kung nasaan ang pagkain nitong nakahain na at naghihintay sa kanya. Nang lumingon si Briel ay matamis pang ngumiti si Bethany na animo ay bata ang kanyang inaamo ng mga sandaling iyon. “Halika, kumain ka na muna. Alam kong gutom na gutom ka na sa kakaiyak.”Walang angal na nagpahila naman si Briel sa hipag. Sumisinghot na naupo na siya sa tapat ng nakahaing pagkain na kagaya ng niluluto ng tiyuhin nitong si Giovanni. Humikbi pa si Briel na nais pa sanang magreklamo na bakit ganun ang pagkaing inihanda niya, feeling niya tuloy ay parang si Giovanni ang siyang may gawa noon kahit na hindi naman. Mas ipinakita ng mukha niya na na-touch siya sa ginawa ng hipag dahil kapag bumusangot siya, isipi
NAPAHAWAK NA SA kanyang dibdib si Bethany bilang pangunahing reaction sa sinabing iyon ng kanyang asawa. Bahagya na siyang namutla, tila ba nagbalik sa kanyang isipan ang bangungot ng panahon na nalaman niyang buntis siya noon. Hindi iyong dahil buntis siya, kung iyong panahon na bago siya manganak. Natatakot siya na paano kung may panibagong pagsubok na naman sa kanila? Ngunit ang lahat ng iyon ay napawi nang maramdaman niya ang mahigpit na yakap ni Gavin. Napalitan ng hagikhik ang malakas na dagundong at pintig ng kanyang puso na animo ay lalabas sa loob ng kanyang dibdib. Ano ba ang dapat niyang ikabahala? Nasa tabi niya naman ang asawa. Siguradong natuto na rin ito.“What’s wrong, Thanie? Bakit ganyan ang reaction mo? Hindi ka ba masaya na madadagdagan na tayo?” Ganun na lang ang naging iling niya habang nakahinang pa rin ang mga mata kay Gavin. Titig na titig siya sa asawa. Pilit na inaarok ang laman ng kanyang isipan ng mga sandaling iyon. Binabasa niya rin iyon.“I promise, h
KUNG ANONG BUHOS ng mga luha ng Gobernador na nagawa ng sapuhin ng dalawang palad ang mukha, ganundin ang lakas ng hagulhol ni Briel sa likod ng taxi dahil sobrang nasasaktan siya. Nag-expect pa naman siya na mabubuo na nila ang pamilya. Mabibigyan na niya ng kumpletong pamilya ang anak na si Brian na gaya ng kanyang pamangking si Gabe. Nabigo siya. Nagkamali siya. Iba ang gusto ni Giovanni. Ang gusto nito ay ang hintayin niya ulit ng two years? Isang kabaliwan iyon. Hindi pa rin siya nahihibang.“Miss ayos ka lang ba?” nag-aalangang tanong ng taxi driver, dahilan para mas lumakas ang iyak ni Briel. Tumango si Briel habang patuloy pa rin ang kanyang pag-atungal, tinanggap na ang balot ng tisyu na iniabot sa kanya ng driver. Kumuha siya ng fly at nagawa pang suminga. Nang bahagyang kumalma ay pinili niyang tawagan si Bethany na nang marinig itong umiiyak ay ganun na lang ang pag-aalala sa kanyang hipag. Nag-drama pa si Briel, alam niyang dadamayan siya nito at pakikinggan ang sasabihi