HALOS ALA-UNA NA ng madaling araw ng makarating si Bethany ng penthouse. Dumaan pa kasi siya sa isang coffee shop upang tumambay doon na malapit lang sa lugat at kumain na rin ng slice ng cake na kanyang comfort food kapag malungkot siya. Ganunpaman ay nararamdaman niya pa rin ang gutom. Hindi niya kasing nagawang kumain ng main course sa birthday party. Hindi niya tuloy na-enjoy ang mga iyon. Patay pa ang mga ilaw pagpasok niya ng pintuan, patunay na wala pa rin doon si Gavin na inaasahan na naman niya. Malamang busy pa rin ngayon ang abogado sa dating kasintahan nitong na-miss niya.“Ano bang inaasahan mo, Bethany? Umasa ka pang narito na talaga siya. Hindi ka niya priority, wake up!” Tinanggal niya ang manipis na suot an make up at naligo. Iyon ang una niyang ginawa. Matapos noon ay binalot niya ang kanyang katawan sa black silk na roba habang. Lumabas na siya ng silid matapos noon at tumayo sa tabi ng glass wall upang pagmasdan lang ang gabing buhay na buhay pa ang mga street lig
TINANGGAL MUNA NI Gavin ang kanyang suot na coat at pagkatapos ay itinapon niya iyon sa sofa. Ilang segundong naburo pa ang kanyang mga mata sa bote ng wine na nasa table. Wala pang kalahati ang bawas noon. Napalunok na siya ng laway. Kilala niya si Bethany. Hindi karaniwang gawain nito ang umiinom ng alak dahil namumuhay ng may disiplina sa kanyang sarili ang dalaga. Ang kanyang pag-inom ay nangangahulugan lamang na siya ay masama ang kalooban. Kung bakit masama ang loob niya, nahulaan na ni Gavin na siya malamang ang dahilan noon. Tuloy-tuloy na siyang pumasok sa loob ng music room na naging dahilan upang mapatayo na nang maayos si Bethany para salubungin si Gavin.“Thanie, galit ka ba sa akin?” gamit ang pagaw na boses ay tanong ni Gavin. Halos mahigit ng binata ang kanyang hininga habang hinihintay niya ang magiging sagot ng dalaga. Hindi nagsalita si Bethany. Mukhang tama yata ang sinabi ni Briel na nagtatampo ito dahil sa nangyari kanina. Hindi nagsinungaling ang dalaga upang p
NAKAGAT NA NI Bethany ang kanyang labi. Gustong-gusto na talaga niyang umiyak pero hindi iyon pwedeng makita ni Gavin. Hindi niya pwedeng makita na sobrang nasasaktan siya dahil pihadong pagtatawanan lang siya nito. Bakit ba kasi hinayaan niyang mahulog sa abogado ang kanyang sarili?‘Hindi ka pwedeng umiyak, Bethany. Hindi mo pwedeng pagmukhaing tanga pa ang sarili!’“Huwag mo sanang pansinin ang existence ni Nancy, kung iyon ang pinagsimulan nito. Nakaraan ko na iyon. Hindi mo ba kayang sumabay na makipaglaro? Pinagbigyan ko lang din siya dahil ayaw ko siyang mapahiya sa mga nakakakilala sa kanya.” rason ni Gavin na para kay Bethany ay ang lamya nito.Kaya pala okay lang sa kanya na siya ang mapahiya. Kung ganito ang mindset ng abogado sana man lang ay hindi na siya ipinakilalang girlfriend nito sa halos lahat ng bisita sa party. Nakaka-proud na sana ang bagay na iyon, kaso lang biglang natabunan ng pagpapakita doon ng nakaraang babae sa buhay nito. Hindi niya tuloy mapigilang maawa
NOONG MAKITA NI Gavin na hindi nagsisinungaling ang dalaga ay napakamot na lang ito sa kanyang ulo. Iyamot ang rumihistrong reaction sa kanyang mga mata. Malamang dahil paniguradong ilang araw na hindi niya magagawa ang gusto niya sa katawan ng dalaga. Umayos na siya ng tindig matapos na titigan ng ilang minuto si Bethany. Tuloy-tuloy itong lumabas ng nasabing silid at walang lingon sa likod na nagtungo ng sala upang kalamayin ang kanyang sarili. Dumukot siya ng isang stick ng sigarilyo sa kaha at sinindihan na iyon matapos ilagay sa bibig niya. Walang pakialam kung hubad man ang kanyang katawan na tumanaw sa labas ng penthouse habang naninigarilyo. Mababanaag sa mukha ang pagkabigo. “Wrong timing!” mahina niyang saad na sinundan iyon ng malalim na buntong-hininga. Inayos ni Bethany ang kanyang suot na bathrobe sa katawan na nagawa ng hubarin nni Gavin at walang imik na pinulot ang mga damit ni Gavin na parang sawang basta na lang iniwan sa sahig. Nanginginig pa ang katawan ni Betha
HINDI SUMAGOT SI Bethany, nagdahilan na lang siya sa kaibigan na tatawagan na lang niya ito mamaya dahil nagmamaneho siya kahit hindi pa naman umaandar ang sasakyan niya. Pinaniwalaan naman iyon ni Rina. Humigpit ang hawak ng dalaga sa manibela matapos na maputol ang tawag ng kaibigan niya. Natulala na lang siya sa unahan ng kanyang sasakyan. Prino-proseso ng kanyang isipan ang mga nalaman.Paano ba siya mawawalan ng pakialam sa binata?Paano iyon posible?Kung nagkaroon siya ng magandang relasyon sa binata kahit na wala silang label na dalawa, at pagkatapos ng lahat ay siya ay naging spoiled din sa abogado? At hindi lang iyon, she likes him too.Nang maramdamang kalmado na siya ay binuhay na niya ang makina ng sasakyan ngunit agad siyang natigilan nang muling mag-ring ang cellphone. Ang buong akala niya ay si Rina ulit ulit, ngunit pagtingin niya ay nagulat siyang si Gavin pala iyon. Mabilis niyang pinindot ang answer button noon upang sagutin, gamit ang mahinahon at kalamadong tini
BAGAMA’T INUTUSAN NI Bethany ang sarili na tama na ang panonood sa video at gumalaw na, hindi pa rin siya natinag sa harap ng cellphone na para bang may glue na nakapagkit sa kanya upang manatili dito. Ilang beses niyang inulit-ulit panoorin ang video na tila ba may magbabago pa doon kung sakaling gawin niya iyon. Nang mahimasmasan siya na para siyang tanga, nanakit ang buong katawan niya pati na ang muscles niya. Iyong tipong para siyang lalagnatin. Sumama kasi ang pakiramdam niya hindi lang ang loob niya nang dahil sa kanyang napanood. Kinusot niya na ang mga mata. Muling napahinga na naman nang malalim. Buti na lang at nasa kamusmusan pa lang ang damdaming nararamdaman niya para kay Gavin na pwede niyang baguhin at pwede niya pang kontrolin kung pipilitin. Hindi pa iyon gaanong masakit ika nga.“Ano ka ba naman, Bethany? Huwag mo na kasing pansinin iyan.” muling kastigo niya sa kanyang sarili upang iwaglit lang ang nilalaman ng napanood niyang video. Ibinaba niya ang kanyang cellp
ALAS-ONSE Y MEDYA na nang makauwi si Gavin. Masyado ng late iyon. Papunta na sana siya sa may elevator nang ma-ispatan niya ng tingin ang pamilyar na bulto ng katawan ni Bethany na nasa may garden ng building. Sa bandang iyon ay may mga stray animals. Napaatras ang binata nang makita niyang tumayo na sa pagkakaupo ang dalaga. Nakita niyang may ilang pusa dito na binigyan niya ng kaunting pagkain. “Pinakain niya sa mga ito ang dinner namin?” puno ng pagtatakang tanong niya gamit ang mababang boses, hindi pa rin siya umalis sa kanyang kinatatayuan doon.Batid niyang may mga pinapakain si Bethany na stray animals sa ibaba ng building. Noong una nga ang akala niya ay aso iyon, ngunit mga pusa pala ito. Tatlong kuting. Isang itim, isang ginger at isang kulay puti na sa tingin niya ay magkakapatid sila.“Hindi man lang siya nagsuot ng jacket, ang lamig ng hangin. Hindi man lang niya inisip na maaari siyang dapuan ng sakit.” muling sambit ni Gavin sa sarili niya. Pinili ni Gavin na manatil
MULI PANG BINASA iyon ni Gavin ng ilang beses. Kahit siya na siyang topic ng dalawa ay hindi makaisip ng magandang idadahilan kay Bethany. Ang tanging masasabi niya ay kamakailan lang nang magsimula si Nancy na bumuntot sa kanya. Noong una ang buong akala niya ay nagkataon lang iyon. Hindi niya inisip na siya talaga ang pakay ng dating nobya. Ang muling kunin ang atensyon niya. May malalim na pinagsamahan sila kung kaya naman nahihirapan siyang tuluyang e-deadma ito. Dati silang magkasintahan kung kaya naman ang pangit tingnan na muli silang mag-uusap. Ano na lang ang sasabihin ng mga taong nasa paligid nila? Batid din ng sinuman kung ano ang ibig sabihin kapag ang isang babae ay naghabol sa isang lalaki buong araw. Sa pananaw ni Gavin ay sobrang interesante rin noon. At bilang lalaki, gusto niyang subukan kung hanggang saan hahabol ang dating nobya. Wala siyang planong makipagbalikan dito, o kahit gawin itong side chick niya man. Tutal hindi naman nagtatanong si Bethany, hindi niya k
BUMUNGISNGIS LANG DOON si Gavin na hinagod na ng isang palad ang kanyang buhok na bahagyang tumakip sa kanyang mukha. Hindi malaman ni Briel kung ano ang pumasok sa utak ng kapatid at nagpahaba ito ng kanyang buhok. Pasalamat din ito na siya ang nasusunod sa kanyang propesyon kung kaya hindi ito napupuna sa bagay na iyon. Kumislap pa ang kanyang mga mata na para bang may naiisip itong nakakakilig dahil halos mapunit ang labi sa ngiti.“Oo naman, Tito. Kayang-kaya ko pa…saka matagal na akong hulog na hulog sa pamangkin mo.” humagikhik pa ito at nagawa pang takpan ang bibig ng kanyang isang palad na para bang kinikilig sa kanyang sinabi, “Kapag narinig ito ng asawa ko baka masundan namin agad si Bryson.” dagdag pa ni Gavin na ikinahalakhak na rin ni Briel habang naiiling. Humahapay na umakyat na si Gavin ng hagdan na halatang mas lalo itong nalasing. Hindi na kailangang sabihan pa si Giovanni na halatang sakto lang ang inom na patakbong hinabol si Gavin upang alalayan itong maayos na m
PARANG SUMABOG NA bombang umalingawngaw sa pandinig ni Briel ang sinabi ni Bethany patungkol sa pagpunta ni Giovanni ng Canada na lingid sa kanyang kaalaman. Bakas na bakas iyon sa mukha niya; ang labis na pagkagulat dito. Ibig sabihin ay hindi aksidente ang pagkikita nilang dalawa. Sinadya iyon ng dating Gobernador kaya sila ay nagtagpo. “Ha? Pumunta siya ng Canada?” naguguluhan na naman niyang tanong na tumayo pa upang harapin ang hipag niya.Bakit hindi niya alam iyon? Bakit sa Hongkong na sila nagkita? Hindi kaya mula Canada pa lang ay sinundan na siya nito patungo sa Hongkong? Bakit hindi niya napansin? Bakit hindi nito sinabi sa kanya noong nasa Hongkong na sila? Napakarami ng kanyang katanungan na alam niyang si Giovanni lang ang makakapagbigay ng kasagutan sa kanya.“Oo, hindi mo ba alam?” naguguluhan na rin na tanong ni Bethany sa hipag na hindi na niya mapigilang pagtaasan ng isang kilay, hindi naman ito mapagpanggap kung kaya bakit siya magsisinungaling sa kanya? “Kung ga
MAKULAY, MAINGAY AT naging masaya ang unang Pasko na sama-sama silang nagdiwang nito. Ganun nila ipinagdiwang ang noche buena ng taong iyon. Walang sinuman ang nagbukas ng usapan tungkol sa tunay na relasyon nina Giovanni at Briel. Maliit pa man ang kanilang pamilya ay nagkaroon sila ng parlor games per family. Ang mag-asawang Dankworth ang magkakampi. Ang mag-anak nina Bethany at Gavin. Sina Giovanni at Briel kasama si Brian na tanging palakpak lang ang ginagawa upang ipakita na excited siya. At upang mas maging masaya ang kanilang pagdiriwang doon ay sinali nila ang mga tauhan ni Giovanni at ng kanilang mga maid. Halos lahat naman sa kanila ay nakakuha ng prizes at gifts. Sa kanilang lahat, ang sobrang nag-enjoy sa mga palaro nila ay sina Brian at Gabe.“Bilisan niyo na kasing sundan ni Tito si Brian nang may kakampi ka na at hindi ka nang-aagaw ng anak ng iba.” pahaging ni Bethany nang gustong hiramin na naman ni Briel si Bry, hindi niya kasi mauto ang anak na palaging naka-karga
NANATILING NAKATAYO LANG doon si Briel. Pinapanood si Giovanni na kausapin ang kanilang anak na pulang-pula ang mukha bunga ng kanyang pag-iyak. Particular na ang ilong nito. Lumambot pa ang tingin niya sa anak na halatang naghahanap na ng kalinga ng ama niya. Bilang ina, hindi na niya mapigilan na mahabag sa ginagawa ng kanilang anak.“Brian, tama ang Daddy. Magbibihis lang siya sa kabilang silid at babalik din agad dito.” eksena na ni Briel, nagbabakasakaling pakikinggan siya ng kanyang anak tutal siya naman ang palaging kasama at siya ang nagpalaki.Parang walang narinig si Brian na hindi man lang nilingon ang ina. Isinandal pa nito ang ulo sa dibdib ni Giovanni at patuloy na ipinakita ang kanyang mga hikbi. Puno ng pagdududa ang mga mata nitong patuloy na namula pa doon.“O siya sige, sumama ka na sa Daddy mo at iwan mo na ako dito. Hindi mo naman yata ako love eh. Sige na, Gabriano…” Hindi pa rin nag-react doon si Brian kahit na pinalungkot pa ni Briel ang kanyang boses. Nasakta
MATAPOS NA MARINIG iyon ay nilingon na ni Giovanni ang anak na pinaglalaruan na ang toy cars na kanyang pasalubong. Pinapagulong iyon sa sofa malapit sa kanyang kinauupuan habang panaka-naka ang tingin sa kanya. Tumingin siya ulit sa itaas na palapag ng mansion. Ano kaya at siya na ang umakyat at magsabi kay Briel ng pinapasabi ng ina? Ang lungkot naman kung doon lang din silang tatlo sa mansion kahit pa pagod sa biyahe. Kahit pagod at gusto na rin niyang matulog, syempre gusto rin niyang pumunta ng Batangas para makita ang pamangkin at mga apo dito.“Daddy?” kuha ng atensyon ni Brian kay Giovanni nang mapansin ng bata ang dahan-dahan nitong paghakbang papuntang hagdan upang takasan siya. Puno ng pagiging inosente ang mga matang nagtatanong na iyon. “Where?”Ngumiti lang si Giovanni at namulsa na ang mga kamay. Ang akala niya ay makakatakas na siya sa anak.“Aakyat lang ako. Pupuntahan ko lang ang Mommy.” Patakbong lumapit na sa kanya ang bata at itinaas na ang dalawang kamay na anim
ANG BUONG AKALA ni Briel ay liliko na ito pero nakasunod pa rin talaga ang kotse sa taxi na kanyang sinasakyan. Pikon na napahilamos na siya ng mukha. Sa loob niya mabuti pang sumabay na lang siya sa kanya keysa naman nagmumukha itong stalker niya sa mga sandaling iyon. Pati ang driver ng taxi ay makahulugan na siyang tiningnan at nagtatanong.“Hay naku, ang kulit. Hindi niya naman ako kailangang ihatid. Sabing huwag na eh! Tigas talaga ng bungo niya!” “Stalker mo, Miss?” Hindi pinansin ni Briel ang taxi driver na patuloy siyang inuusisa kung sino ang nakasunod sa kanila hanggang sa mansion. Nagkunwari na lang siyang hindi niya iyon narinig. Hindi naman sila close para magkuwento siya ng mga nangyari. Ipinakita ni Briel ang busangot ng mukha niya pagbaba niya ng taxi pagdating ng kanilang mansion at malingunan na malakas pa talaga ang loob na bumaba ng kotse niya si Giovanni. Nag-iwas naman ito ng tingin nang humakbang na siya patungo ng gate nila matapos na paulanan siya ng nanlili
HUSTONG PAGPASOK NI Briel sa immigration ay siya namang tayo ni Giovanni upang pumasok na sa eroplano. Muntik ng ma-late si Briel sa flight nang dahil sa kaibigan niyang napakaraming tanong na kinailangan niya pang sagutin kahit na pasakay na siya sa loob ng sasakyang gagamitin niya papuntang airport. Deretso na sa pila agad ang babae papasok ng eroplano. Sa lalim ng kanyang iniisip ay hindi na niya namalayan pa na ilang pasahero lang ang pagitan nilang dalawa ni Giovanni na hindi sinasadyang nagkasabay ang pag-uwi nila ng bansa. Paupo na sana si Briel nang mapansin niya sa gilid na bahagi ng kanyang mga mata ang bulto na ang pares ng mga mata ay matamang nakatingin sa kanya. Damang-dama niya ang init noon. Nang lingunin niya naman ito ay saktong dumaan ang ibang pasahero kaya natakpan nila ang bulto ni Giovanni na tulala na naman at hindi makapaniwalang nakikita niya si Briel sa harap. Ganunpaman pa man ay ipinagkibit na lang iyon ni Giovanni ng balikat at naupo na sa designated niya
TUMAGAL PA ANG tingin ni Giovanni sa mukha ni Briel na para bang hinahanap niya kung totoo ba ang sinasabi nito. Ganundin ang babae na ilang sandali lang na ginawa iyon at nag-iwas na ng kanyang tingin. Sinundan ni Giovanni ng tingin ang galaw nito na kumuha na ng tisyu upang ilagay lang iyon sa kanyang isang kamay. Umawang ang bibig ni Giovanni upang magbigay ng kanyang reaction, ngunit hindi niya nagawang pakawalan kung ano iyon. Nagawa na lang makatayo ni Briel mula sa kanyang inuupuan at walang lingon sa likod na siyang iniwan ay nanatili pa rin si Giovanni na tahimik na nakatitig sa mukha ng babae na animo ay tulala. Sinundan nito ang likod noon na tuloy-tuloy ang hakbang papalayo sa kanyang table. Dumating ang order ni Briel na salad para sa kanya na hindi ni Giovanni pinag-ukulan ng pansin. Hanggang sa makalabas ay pinanood niya lang itong sumakay ng taxi at hindi niya man lang hinabol gaya ng unang pumasok sa kanyang isipan. Ewan ba niya kung bakit hindi niya magawang pakilosi
NAMUMUO NA ANG mga luhang napaangat na ang paningin ni Giovanni kay Briel na hindi na inaalis ang paningin sa kanya na gaya ng ginagawa nito kaninang panay ang iwas ng kanyang mga mata. Pigil na ng lalaki ang hinga dahil pakiramdam niya ay hindi na niya makakayanan na hindi pumatak ang mga luha sa harap ng babaeng mahal niya. Sa kabila ng pasakit na nagawa niya na alam niyang nasaktan niya ng labis si Briel, heto at pilit pa rin siya nitong iniintindi kahit na alam niyang sa part nito ay ang sakit na ng mga nagawa niya. Lumambot na ang mukha nito kumpara kanina na nagmamatigas na ayaw makipag-usap sa kanya at hindi niya alam kung anong gayuma ang nagawa na naman niya o marahil ay sobrang mahal pa rin siya ng isang Gabriella Dankworth kung kaya puno na naman ito ng pag-intindi..“Walang may kontrol, Giovanni, naiintindihan mo?” mas malumanay din ang boses ng mga sandaling iyon ni Briel na sa pakiramdam ni Giovanni ay mas lalo siyang nilalamon ng konsensya dahil puro pasakit ang naging