NOONG MAKITA NI Gavin na hindi nagsisinungaling ang dalaga ay napakamot na lang ito sa kanyang ulo. Iyamot ang rumihistrong reaction sa kanyang mga mata. Malamang dahil paniguradong ilang araw na hindi niya magagawa ang gusto niya sa katawan ng dalaga. Umayos na siya ng tindig matapos na titigan ng ilang minuto si Bethany. Tuloy-tuloy itong lumabas ng nasabing silid at walang lingon sa likod na nagtungo ng sala upang kalamayin ang kanyang sarili. Dumukot siya ng isang stick ng sigarilyo sa kaha at sinindihan na iyon matapos ilagay sa bibig niya. Walang pakialam kung hubad man ang kanyang katawan na tumanaw sa labas ng penthouse habang naninigarilyo. Mababanaag sa mukha ang pagkabigo. “Wrong timing!” mahina niyang saad na sinundan iyon ng malalim na buntong-hininga. Inayos ni Bethany ang kanyang suot na bathrobe sa katawan na nagawa ng hubarin nni Gavin at walang imik na pinulot ang mga damit ni Gavin na parang sawang basta na lang iniwan sa sahig. Nanginginig pa ang katawan ni Betha
HINDI SUMAGOT SI Bethany, nagdahilan na lang siya sa kaibigan na tatawagan na lang niya ito mamaya dahil nagmamaneho siya kahit hindi pa naman umaandar ang sasakyan niya. Pinaniwalaan naman iyon ni Rina. Humigpit ang hawak ng dalaga sa manibela matapos na maputol ang tawag ng kaibigan niya. Natulala na lang siya sa unahan ng kanyang sasakyan. Prino-proseso ng kanyang isipan ang mga nalaman.Paano ba siya mawawalan ng pakialam sa binata?Paano iyon posible?Kung nagkaroon siya ng magandang relasyon sa binata kahit na wala silang label na dalawa, at pagkatapos ng lahat ay siya ay naging spoiled din sa abogado? At hindi lang iyon, she likes him too.Nang maramdamang kalmado na siya ay binuhay na niya ang makina ng sasakyan ngunit agad siyang natigilan nang muling mag-ring ang cellphone. Ang buong akala niya ay si Rina ulit ulit, ngunit pagtingin niya ay nagulat siyang si Gavin pala iyon. Mabilis niyang pinindot ang answer button noon upang sagutin, gamit ang mahinahon at kalamadong tini
BAGAMA’T INUTUSAN NI Bethany ang sarili na tama na ang panonood sa video at gumalaw na, hindi pa rin siya natinag sa harap ng cellphone na para bang may glue na nakapagkit sa kanya upang manatili dito. Ilang beses niyang inulit-ulit panoorin ang video na tila ba may magbabago pa doon kung sakaling gawin niya iyon. Nang mahimasmasan siya na para siyang tanga, nanakit ang buong katawan niya pati na ang muscles niya. Iyong tipong para siyang lalagnatin. Sumama kasi ang pakiramdam niya hindi lang ang loob niya nang dahil sa kanyang napanood. Kinusot niya na ang mga mata. Muling napahinga na naman nang malalim. Buti na lang at nasa kamusmusan pa lang ang damdaming nararamdaman niya para kay Gavin na pwede niyang baguhin at pwede niya pang kontrolin kung pipilitin. Hindi pa iyon gaanong masakit ika nga.“Ano ka ba naman, Bethany? Huwag mo na kasing pansinin iyan.” muling kastigo niya sa kanyang sarili upang iwaglit lang ang nilalaman ng napanood niyang video. Ibinaba niya ang kanyang cellp
ALAS-ONSE Y MEDYA na nang makauwi si Gavin. Masyado ng late iyon. Papunta na sana siya sa may elevator nang ma-ispatan niya ng tingin ang pamilyar na bulto ng katawan ni Bethany na nasa may garden ng building. Sa bandang iyon ay may mga stray animals. Napaatras ang binata nang makita niyang tumayo na sa pagkakaupo ang dalaga. Nakita niyang may ilang pusa dito na binigyan niya ng kaunting pagkain. “Pinakain niya sa mga ito ang dinner namin?” puno ng pagtatakang tanong niya gamit ang mababang boses, hindi pa rin siya umalis sa kanyang kinatatayuan doon.Batid niyang may mga pinapakain si Bethany na stray animals sa ibaba ng building. Noong una nga ang akala niya ay aso iyon, ngunit mga pusa pala ito. Tatlong kuting. Isang itim, isang ginger at isang kulay puti na sa tingin niya ay magkakapatid sila.“Hindi man lang siya nagsuot ng jacket, ang lamig ng hangin. Hindi man lang niya inisip na maaari siyang dapuan ng sakit.” muling sambit ni Gavin sa sarili niya. Pinili ni Gavin na manatil
MULI PANG BINASA iyon ni Gavin ng ilang beses. Kahit siya na siyang topic ng dalawa ay hindi makaisip ng magandang idadahilan kay Bethany. Ang tanging masasabi niya ay kamakailan lang nang magsimula si Nancy na bumuntot sa kanya. Noong una ang buong akala niya ay nagkataon lang iyon. Hindi niya inisip na siya talaga ang pakay ng dating nobya. Ang muling kunin ang atensyon niya. May malalim na pinagsamahan sila kung kaya naman nahihirapan siyang tuluyang e-deadma ito. Dati silang magkasintahan kung kaya naman ang pangit tingnan na muli silang mag-uusap. Ano na lang ang sasabihin ng mga taong nasa paligid nila? Batid din ng sinuman kung ano ang ibig sabihin kapag ang isang babae ay naghabol sa isang lalaki buong araw. Sa pananaw ni Gavin ay sobrang interesante rin noon. At bilang lalaki, gusto niyang subukan kung hanggang saan hahabol ang dating nobya. Wala siyang planong makipagbalikan dito, o kahit gawin itong side chick niya man. Tutal hindi naman nagtatanong si Bethany, hindi niya k
TAHIMIK NA UMALIS ng gabing iyon si Gavin at nagtungo ng kanyang opisina kahit na wala naman siyang trabahong gagawin. Doon siya nagpalipas ng buong magdamag habang hindi mawala sa kanyang isipan ang napag-usapan nila ni Bethany. Nang mga sumunod na araw ay pinili ng abogado na huwag umuwi ng penthouse. Ayaw niyang magpakita sa dalaga. Nahihiya siya na hindi niya mapakiwari. Ni hindi siya nag-text o kahit ang tumawag man lang sa dalaga sa loob ng mga araw na lumipas. Inutusan niya lang din ang kanyang secretary na magtungo sa penthouse upang kunan siya ng mga gamit na mga kailangan niya. Hindi na iyon ipinagtaka pa ni Bethany nang mabungaran ang secretary sa labas ng pintuan ng penthouse. Malamang kay Nancy uuwi ang binata kung kaya nagpapakuha ito ng mga gamit. Marahil ay ayaw ng makipagtalo sa kanya ng abogado kung kaya iniutos na lang niya iyon. Ganunpaman ay hindi siya nag-usisa sa secretary habang kumukuha ng gamit ng abogado at inilalagay iyon sa kanyang maleta. Ni hindi siya na
MAGKAHARAP NA SILANG naupo ng Ginang sa isang coffee shop na nasa loob pa rin ng mall matapos na bayaran ang damit na binili nito sa kanya at ang ilang set ng make up na ilang beses niyang iginiit na hindi niya kailangan pero kinuha pa rin iyon ng Ginang at ipinilit na kunin niya. Panaka-naka ang tingin nito sa mukha ni Bethany habang hinahalo ang inumin nitong nasa harapan niya. Para bang binabasa siya nito. “Hija, anong problema niyong dalawa ni Attorney Dankworth?” Napalinga-linga na si Bethany sa paligid nila dahil ang lakas ng boses ni Victoria. Kabado siyang baka may makarinig at magdulot pa iyon ng isyu. Ayaw niyang sumabay sa viral na isyu ng abogado online. “Tita, ang boses niyo po—”“Bakit biglang pumasok sa eksena ang dating nobya niya? Alam mo ba iyon o hindi?” Mariing naipikit na ni Bethany ang kanyang mga mata. Binabalot na siya ng hiya. Alam na niyang mangyayari iyon, shunga siyang hinayaan niyang makaladkad siya ng Ginang doon banda.“At bakit hinahayaan mo lang na
HINDI LANG DOON natapos ang bonding nina Bethany at ng step-mother niya. Umikot pa sila sa mall at halos yata lahat ng makitang boutique na bago sa kanilang paningin ay pinasukan nila. Pagod na pagod ang mga paa ng dalaga. Kung hindi pa siya nagreklamo na puro paltos na iyon, malamang ay hindi pa mag-aayang umuwi ang Ginang na sobrang ini-enjoy ang quality time na ibinibigay sa kanya ni Bethany.“Hindi mo naman ako kailangang ihatid sa bahay, hija.” anang Ginang na nasa passenger seat ng bago niyang sasakyan, “Kaya ko namang mag-taxi na lang pauwi ng bahay eh.”“Bakit po kung may sasakyan naman ako? Saglit lang din naman iyon. Saka mapapanatag ako kung ako mismo ang naghatid sa inyo sa bahay.” sambit ni Bethany na nanatili sa daan ang mga mata, maliit na nangingiti na ang kanyang labi. “Saka ito po ang first time na makakasakay kayo ng sasakyang binili ko. Enjoy lang, Tita Victoria. Hayaan mo na po ako…” Ilang beses na proud na sinulyapan ng Ginang si Bethany. Mukha namang masaya ang
MAKAILANG BESES NA ibinuka ni Giovanni ang kanyang bibig habang walang kurap na nakatitig sa mukha ni Briel ang mga mata na hindi na pakiramdam niya ay nanghahapdi na. Sa totoo lang ay ang dami niyang gustong sabihin sa babae. Sa sobrang dami nga noon ay hindi na niya alam kung alin ang kanyang uunahin. Napakurap na ang kanyang mga mata, dumalas pa ang kanyang hinga. Hindi pa rin inalis ni Giovanni ang mga mata kay Briel na nanatiling nakatingin sa kanya at halatang naghihintay ng mga magiging sagot niya. Matabang na itong ngumiti pagkaraan ng ilang sandali na hindi pa rin magsalita si Giovanni. Nasa dulo na ng kanyang dila ang mga sasabihin niya, ngunit hindi niya maintindihan ang kanyang sarili kung ano ang pumipigil sa kanya. Iyong tipong parang hirap na hirap siyang magsalita at magpakatotoo kay Giovanni. Ipinilig ni Briel ang ulo na para bang wala itong mapapala kahit na sigaw-sigawan niya pa ang lalaking kaharap. Napuno na naman ng pagkadismaya ang buong katawan niya. Umasa na n
BUMUNGISNGIS LANG DOON si Gavin na hinagod na ng isang palad ang kanyang buhok na bahagyang tumakip sa kanyang mukha. Hindi malaman ni Briel kung ano ang pumasok sa utak ng kapatid at nagpahaba ito ng kanyang buhok. Pasalamat din ito na siya ang nasusunod sa kanyang propesyon kung kaya hindi ito napupuna sa bagay na iyon. Kumislap pa ang kanyang mga mata na para bang may naiisip itong nakakakilig dahil halos mapunit ang labi sa ngiti.“Oo naman, Tito. Kayang-kaya ko pa…saka matagal na akong hulog na hulog sa pamangkin mo.” humagikhik pa ito at nagawa pang takpan ang bibig ng kanyang isang palad na para bang kinikilig sa kanyang sinabi, “Kapag narinig ito ng asawa ko baka masundan namin agad si Bryson.” dagdag pa ni Gavin na ikinahalakhak na rin ni Briel habang naiiling. Humahapay na umakyat na si Gavin ng hagdan na halatang mas lalo itong nalasing. Hindi na kailangang sabihan pa si Giovanni na halatang sakto lang ang inom na patakbong hinabol si Gavin upang alalayan itong maayos na m
PARANG SUMABOG NA bombang umalingawngaw sa pandinig ni Briel ang sinabi ni Bethany patungkol sa pagpunta ni Giovanni ng Canada na lingid sa kanyang kaalaman. Bakas na bakas iyon sa mukha niya; ang labis na pagkagulat dito. Ibig sabihin ay hindi aksidente ang pagkikita nilang dalawa. Sinadya iyon ng dating Gobernador kaya sila ay nagtagpo. “Ha? Pumunta siya ng Canada?” naguguluhan na naman niyang tanong na tumayo pa upang harapin ang hipag niya.Bakit hindi niya alam iyon? Bakit sa Hongkong na sila nagkita? Hindi kaya mula Canada pa lang ay sinundan na siya nito patungo sa Hongkong? Bakit hindi niya napansin? Bakit hindi nito sinabi sa kanya noong nasa Hongkong na sila? Napakarami ng kanyang katanungan na alam niyang si Giovanni lang ang makakapagbigay ng kasagutan sa kanya.“Oo, hindi mo ba alam?” naguguluhan na rin na tanong ni Bethany sa hipag na hindi na niya mapigilang pagtaasan ng isang kilay, hindi naman ito mapagpanggap kung kaya bakit siya magsisinungaling sa kanya? “Kung ga
MAKULAY, MAINGAY AT naging masaya ang unang Pasko na sama-sama silang nagdiwang nito. Ganun nila ipinagdiwang ang noche buena ng taong iyon. Walang sinuman ang nagbukas ng usapan tungkol sa tunay na relasyon nina Giovanni at Briel. Maliit pa man ang kanilang pamilya ay nagkaroon sila ng parlor games per family. Ang mag-asawang Dankworth ang magkakampi. Ang mag-anak nina Bethany at Gavin. Sina Giovanni at Briel kasama si Brian na tanging palakpak lang ang ginagawa upang ipakita na excited siya. At upang mas maging masaya ang kanilang pagdiriwang doon ay sinali nila ang mga tauhan ni Giovanni at ng kanilang mga maid. Halos lahat naman sa kanila ay nakakuha ng prizes at gifts. Sa kanilang lahat, ang sobrang nag-enjoy sa mga palaro nila ay sina Brian at Gabe.“Bilisan niyo na kasing sundan ni Tito si Brian nang may kakampi ka na at hindi ka nang-aagaw ng anak ng iba.” pahaging ni Bethany nang gustong hiramin na naman ni Briel si Bry, hindi niya kasi mauto ang anak na palaging naka-karga
NANATILING NAKATAYO LANG doon si Briel. Pinapanood si Giovanni na kausapin ang kanilang anak na pulang-pula ang mukha bunga ng kanyang pag-iyak. Particular na ang ilong nito. Lumambot pa ang tingin niya sa anak na halatang naghahanap na ng kalinga ng ama niya. Bilang ina, hindi na niya mapigilan na mahabag sa ginagawa ng kanilang anak.“Brian, tama ang Daddy. Magbibihis lang siya sa kabilang silid at babalik din agad dito.” eksena na ni Briel, nagbabakasakaling pakikinggan siya ng kanyang anak tutal siya naman ang palaging kasama at siya ang nagpalaki.Parang walang narinig si Brian na hindi man lang nilingon ang ina. Isinandal pa nito ang ulo sa dibdib ni Giovanni at patuloy na ipinakita ang kanyang mga hikbi. Puno ng pagdududa ang mga mata nitong patuloy na namula pa doon.“O siya sige, sumama ka na sa Daddy mo at iwan mo na ako dito. Hindi mo naman yata ako love eh. Sige na, Gabriano…” Hindi pa rin nag-react doon si Brian kahit na pinalungkot pa ni Briel ang kanyang boses. Nasakta
MATAPOS NA MARINIG iyon ay nilingon na ni Giovanni ang anak na pinaglalaruan na ang toy cars na kanyang pasalubong. Pinapagulong iyon sa sofa malapit sa kanyang kinauupuan habang panaka-naka ang tingin sa kanya. Tumingin siya ulit sa itaas na palapag ng mansion. Ano kaya at siya na ang umakyat at magsabi kay Briel ng pinapasabi ng ina? Ang lungkot naman kung doon lang din silang tatlo sa mansion kahit pa pagod sa biyahe. Kahit pagod at gusto na rin niyang matulog, syempre gusto rin niyang pumunta ng Batangas para makita ang pamangkin at mga apo dito.“Daddy?” kuha ng atensyon ni Brian kay Giovanni nang mapansin ng bata ang dahan-dahan nitong paghakbang papuntang hagdan upang takasan siya. Puno ng pagiging inosente ang mga matang nagtatanong na iyon. “Where?”Ngumiti lang si Giovanni at namulsa na ang mga kamay. Ang akala niya ay makakatakas na siya sa anak.“Aakyat lang ako. Pupuntahan ko lang ang Mommy.” Patakbong lumapit na sa kanya ang bata at itinaas na ang dalawang kamay na anim
ANG BUONG AKALA ni Briel ay liliko na ito pero nakasunod pa rin talaga ang kotse sa taxi na kanyang sinasakyan. Pikon na napahilamos na siya ng mukha. Sa loob niya mabuti pang sumabay na lang siya sa kanya keysa naman nagmumukha itong stalker niya sa mga sandaling iyon. Pati ang driver ng taxi ay makahulugan na siyang tiningnan at nagtatanong.“Hay naku, ang kulit. Hindi niya naman ako kailangang ihatid. Sabing huwag na eh! Tigas talaga ng bungo niya!” “Stalker mo, Miss?” Hindi pinansin ni Briel ang taxi driver na patuloy siyang inuusisa kung sino ang nakasunod sa kanila hanggang sa mansion. Nagkunwari na lang siyang hindi niya iyon narinig. Hindi naman sila close para magkuwento siya ng mga nangyari. Ipinakita ni Briel ang busangot ng mukha niya pagbaba niya ng taxi pagdating ng kanilang mansion at malingunan na malakas pa talaga ang loob na bumaba ng kotse niya si Giovanni. Nag-iwas naman ito ng tingin nang humakbang na siya patungo ng gate nila matapos na paulanan siya ng nanlili
HUSTONG PAGPASOK NI Briel sa immigration ay siya namang tayo ni Giovanni upang pumasok na sa eroplano. Muntik ng ma-late si Briel sa flight nang dahil sa kaibigan niyang napakaraming tanong na kinailangan niya pang sagutin kahit na pasakay na siya sa loob ng sasakyang gagamitin niya papuntang airport. Deretso na sa pila agad ang babae papasok ng eroplano. Sa lalim ng kanyang iniisip ay hindi na niya namalayan pa na ilang pasahero lang ang pagitan nilang dalawa ni Giovanni na hindi sinasadyang nagkasabay ang pag-uwi nila ng bansa. Paupo na sana si Briel nang mapansin niya sa gilid na bahagi ng kanyang mga mata ang bulto na ang pares ng mga mata ay matamang nakatingin sa kanya. Damang-dama niya ang init noon. Nang lingunin niya naman ito ay saktong dumaan ang ibang pasahero kaya natakpan nila ang bulto ni Giovanni na tulala na naman at hindi makapaniwalang nakikita niya si Briel sa harap. Ganunpaman pa man ay ipinagkibit na lang iyon ni Giovanni ng balikat at naupo na sa designated niya
TUMAGAL PA ANG tingin ni Giovanni sa mukha ni Briel na para bang hinahanap niya kung totoo ba ang sinasabi nito. Ganundin ang babae na ilang sandali lang na ginawa iyon at nag-iwas na ng kanyang tingin. Sinundan ni Giovanni ng tingin ang galaw nito na kumuha na ng tisyu upang ilagay lang iyon sa kanyang isang kamay. Umawang ang bibig ni Giovanni upang magbigay ng kanyang reaction, ngunit hindi niya nagawang pakawalan kung ano iyon. Nagawa na lang makatayo ni Briel mula sa kanyang inuupuan at walang lingon sa likod na siyang iniwan ay nanatili pa rin si Giovanni na tahimik na nakatitig sa mukha ng babae na animo ay tulala. Sinundan nito ang likod noon na tuloy-tuloy ang hakbang papalayo sa kanyang table. Dumating ang order ni Briel na salad para sa kanya na hindi ni Giovanni pinag-ukulan ng pansin. Hanggang sa makalabas ay pinanood niya lang itong sumakay ng taxi at hindi niya man lang hinabol gaya ng unang pumasok sa kanyang isipan. Ewan ba niya kung bakit hindi niya magawang pakilosi