Kabanata 03: Ang kanyang lihim na pagkatao

Pinilit niyang bumaba ng hagdan para makalabas. Nang tumingin siya sa paligid, nakita niya ang madilim na alleyway, ilang hakbang lang ang layo. Alam niyang mapanganib ang gagawin niya, pero wala na siyang ibang pagpipilian. Mabilis niyang ipinadala ang kanyang lokasyon kay Aiden, ang mga daliri niya ay kumikimkim habang tinatype ang address.

Samantala, si Aiden ay nagmamadaling nagmamaneho patungo sa lugar na ipinadala ni Zephyrine. Nanginginig ang mga kamay niya sa sobrang kaba. Hindi niya alam kung ano ang pwedeng mangyari sa kaibigan, at alam niyang kailangan niyang tulungan ito.

Nang makarating siya sa lugar na sinend ni Zephyrine, dali-dali niyang nilibot ang paningin para mahanap ito. Maya-maya’y nakita niya rin ito sa wakas, nakatayo sa isang sulok, hirap na hirap maglakad at parang nanghihina. Dali-dali niyang nilapitan, ang puso niya ay nagmamadaling tumitibok dahil sa pag-aalala.

Huminga siya nang malalim, nagtipon ng lakas. “Zephyrine,” sabi niya, “Halika na.” Lumapit siya rito, at hinawakan ang kamay nito, ang kanyang mga daliri ay nagbigay ng init at lakas. “Ayos ka lang ba?” Nakita niya ang takot sa mga mata ni Zephyrine, at ang panginginig ng mga kamay nito, ang mga palatandaan ng paghihirap nito.

Inalalayan niya si Zephyrine, pero bigla na lamang itong nawalan ng lakas. Napayakap ito sa braso ni Aiden, namumutla ang mukha, at nakapikit ang mga mata. “Aiden…” halos pabulong na sabi nito. Nanlaki ang mga mata ni Aiden nang mawalan ito ng malay.

Nasalo agad ni Aiden si Zephyrine, nanlalamig ang mga kamay niya dahil sa takot. “Zephyrine!” sigaw niya, puno ng pag-aalala ang boses. Dali-dali niyang binuhat ito papunta sa sasakyan. Bago niya paandarin ang sasakyan, tinitigan niya muna si Zephyrine, puno ng pag-aalala ang mga mata.

Naawa si Aiden kay Zephyrine. Alam niya ang pinagdadaanan ng kaibigan. Magkababata sila, at alam niya ang sikreto nitong tanging ang mga magulang at siya lang ang nakakaalam.

Alam niyang si Zephyrine ay may Multiple Personality Disorder o Dissociative Identity Disorder. Parang dalawang tao ang nakatira sa iisang katawan, may kanya-kanyang pagkatao at karanasan. Alam niya ang paghihirap ng kaibigan dahil mula pagkabata, pinilit ng mga magulang ni Zephyrine na itago ang sakit nito dahil sa kahihiyan at sa reputasyon ng kompanya nila. Mas importante sa kanila ang pangalan at negosyo kaysa sa kalusugan ng anak.

Kaya naman nag-aral si Aiden ng Psychology at Medicine para maging psychiatrist at matulungan si Zephyrine. Gusto niyang maintindihan ang sakit ng kaibigan at maibsan ang paghihirap nito. Gusto niyang gawin ang lahat upang makawala ang kaibigan sa sakit na matagal nang nagpapahirap rito.

Habang nagda-drive ay nakita niyang nagising na si Zephyrine ngunit bilang Zaraeah. Sanay na siya sa nangyayari sa kaibigan dahil ganoon ang nangyayari – sasakit ang ulo ni Zephyrine ng sobra, mawawalan siya ng malay, at pagkagising niya, iba na ang personalidad niya.

Kilala niya si Zaraeah, ang alter personality ni Zephyrine. Magkaiba sila ng ugali kahit iisang katawan lang ang ginagamit.

Si Zaraeah ay isang simpleng dalaga, masayahin, mahiyain, at mabait; malayong-malayo sa istilo at ugali ni Zephyrine na palaban, sarkastiko, at ambisyosa. Madaling malaman kapag nagbago sila ng personality.

Pumunta sila sa isang department store para mamili ng damit para kay Zaraeah dahil naiilang daw ito sa suot nitong backless dress.

Pagkatapos magbihis, nakita ni Aiden si Zaraeah na nakasuot na ng puting puff blouse at pink na floral skirt. May suot din itong puting rubber shoes at maliit na body bag. Naka-braid ang buhok nito sa magkabilang gilid, parang dalawang ribbon na nagpaganda sa mukha niya. Ang style niya ay ibang-iba sa pormal at intimidating na style ni Zephyrine. Napangiti na lamang si Aiden dahil sa ngiting ibinigay sa kanya ni Zaraeah.

“Dito ka lang ha, magbabayad lang ako,” malambing na bilin ni Aiden sa kanya, ang boses niya ay puno ng pagmamahal at pag-aalaga. Iniwan niya si Zaraeah sa labas ng boutique at nagtungo sa cashier.

Natagalan siya sa pagbabayad dahil sa mahabang pila. Ngunit nang lumingon siya para tignan kung nasaan si Zaraeah, wala na siya. Nakaramdam siya ng pag-aalala. Hindi kasi siya pwedeng mawala sa paningin niya lalo na kapag si Zaraeah ang nasa katauhan.

Samantala, hindi na tinapos ni Azriel ang party at nagpasundo na sa driver niya. Hindi rin naman talaga siya mahilig sa mga ganoong klaseng party. Matapos niyang makausap ang mga bigating tao ay dali-dali rin siyang umalis roon. Habang nasa daan, naisip niyang dumaan muna ng mall para bumili ng regalo sa dalawang anak ng kanyang nag-iisang pamangkin na si Serenity. Sila na lamang kasi ang pinakamalapit na magkamag-anak kaya naman sobrang mahal na mahal niya ito.

Habang nasa loob ng mall, nagtitingin siya ng mga items na pwede niyang bilhin. Sa di kalayuan, nakita niya ang isang pamilyar na babae. “Si Zephyrine ba ‘yun?” bulong niya sa sarili, nagtataka dahil hindi ganoon ang pananamit ni Zephyrine. Ang babae ay nakasuot ng simpleng damit, ibang-iba sa karaniwang pormal na ayos ni Zephyrine. Nagtaka siya kaya naman sinundan niya ito.