Hindi maipaliwanag ni Azriel ang nararamdaman niya sa sandaling iyon. Para siyang nakuryente sa pagyakap ni Zarraeah—parang may kakaibang init na dumaloy sa kanyang katawan. Hindi niya maintindihan kung bakit siya naapektuhan nang ganoon. Pakiramdam niya ay bumilis ang tibok ng kanyang puso, kaya’t agad niyang hinawakan ang magkabilang balikat ni Zarraeah at marahang inilayo ito. Nagulat naman ang dalaga sa naging kilos niya. "Wala iyon, Zarraeah," aniya, pilit na pinapanatili ang kanyang boses na kalmado. Pero hindi niya maitago ang pamumula ng kanyang pisngi kaya napayuko na lang siya. Napangiti naman si Zarraeah. "Sobra akong nag-enjoy ngayon! Salamat ulit, Azriel," aniya bago tuluyang bumitaw sa kanya. "Anything for you," sagot ni Azriel, bahagyang umiwas ng tingin. "Tara na, gabi na. Baka hinahanap ka na ng magulang mo." “Sige po.” Sumakay na sila sa sasakyan, at habang nagmamaneho, hindi maiwasan ni Azriel na sulyapan ang dalaga. May kakaiba sa kanya—isang misteryong hindi
Chapter 10Pagmulat pa lang ng kanyang mga mata, agad na bumungad kay Zephyrine ang matinding sakit sa kanyang katawan. Parang binagsakan siya ng mabigat na bato—ang bawat kalamnan niya ay tila nagrereklamo sa bawat kilos na kanyang gawin.“Ouch…” daing niya, marahang hinaplos ang kanyang nananakit na pisngi.Napangiwi siya habang dahan-dahang bumangon mula sa kama. Pakiramdam niya ay parang hindi siya nakapagpahinga nang maayos kahit na mahaba naman ang oras ng kanyang tulog. Ngunit ang mas nakakainis ay hindi niya maalala kung anong nangyari bago siya nakatulog. Bakit parang bugbog ang katawan niya? Bakit pakiramdam niya ay may nangyari kagabi na hindi niya maalala?Napailing siya at pilit na inalis ang gumugulo sa kanyang isipan. Siguro ay napagod lang siya nang husto.Dahan-dahan siyang tumayo at nagtungo sa banyo para maligo. Ang malamig na tubig mula sa shower ay bahagyang nagbigay ng ginhawa sa kanyang namamagang katawan, ngunit hindi nito tuluyang nawala ang kirot na bumabalot
Pagkarating ni Zephyrine sa klinika ni Aiden, agad siyang sinalubong nito. Nakatayo ang binata sa may pinto, suot ang puting coat na lalong nagpapatingkad sa kanyang pagiging psychiatrist. May bahagyang kunot sa kanyang noo, tila may iniisip na malalim. “There you are,” anito, nakatingin sa kanya na para bang may gusto itong sabihin pero nag-aalangan. Naupo sila sa malambot na sofa ng clinic, at ramdam ni Zephyrine ang pag-aalalang bumabalot kay Aiden. “So, bakit mo ako pinatawag? Hindi pa naman ngayon ang schedule ng session ko sa'yo,” tanong niya, pilit pinapanatili ang normal na tono ng boses. Aiden sighed, his fingers tapping lightly against the armrest of the couch. “Noong hinatid kita sa party, lumabas si Zarraeah. She wasn’t comfortable with what you were wearing, so we went to the department store to buy her clothes.” Tumigil ito saglit bago nagpatuloy, “Then, bigla na lang siyang nawala. The next thing I knew, nakita siya ni Azriel.” Nanlamig ang pakiramdam ni Zephyrine s
"W-Well, kahit kasal tayo, hindi naman tayo close. Besides, we don't live under the same roof. So I guess I don’t have a reason to introduce my sister to you," paliwanag ni Zephyrine habang pinipilit na gawing casual ang kanyang tono. Tinitigan siya ni Azriel, para bang sinusuri ang bawat salitang lumalabas sa kanyang bibig. Isang manipis na smirk ang sumilay sa labi ng lalaki bago ito muling bumaling sa mga papel na inaayos sa kanyang mesa. "You have a point," maikli nitong sagot. "So, anything else? Yun lang ba ang ipinunta mo rito?" Napalunok si Zephyrine at pinilit pigilan ang kaba sa kanyang dibdib. Hindi siya maaaring magpakita ng alinmang senyales ng pagkabalisa. Kailangan niyang panatilihing maayos ang kanyang facade. “Bakit mo ako hinanap kahapon sa bahay?” diretsong tanong niya. "Mom told me you came looking for me." Mabilis na napaiwas ng tingin si Azriel, ngunit agad din niya itong binawi at muling bumalik sa kanyang seryosong ekspresyon. "D-Do I have a reason para ha
FLASHBACK – CONTINUATION Sinalubong siya ng isa sa mga receptionist ng restaurant. “Kaninong reservation po kayo, ma’am?” tanong nito na may mahinhing ngiti. “Kay Mr. Dela Vega,” matipid na sagot ni Zephyrine habang pinipilit itago ang kaba sa kanyang dibdib. “This way po.” Habang sinusundan ang receptionist papunta sa private table, natanaw niya mula sa malayo ang likuran ni Azriel. Nakaupo ito nang maayos, may hawak na baso ng kape habang seryosong nakatingin sa hawak nitong dokumento. Napahinto siya. "I need to go to the restroom first." Nagpaalam siya at mabilis na nagtungo sa CR. Wala siyang konkretong plano kung paano niya mapapaatras si Azriel sa kasal, pero isa lang ang sigurado—ayaw niyang matuloy ito. Dala ang isang paper bag na may ekstrang damit, mabilis siyang nagpalit. Mula sa kanyang eleganteng cream blouse at trousers, sinuot niya ang isang mas radikal na porma—isang itim na sando na kita ang cleavage, maikling leather skirt, butas-butas na stocking, at itim n
Maghapon nang nakaupo si Azriel sa kanyang swivel chair, ang mga mata ay nakatutok sa monitor ng kanyang computer, pero wala naman siyang naiintindihan sa mga dokumentong nasa harapan niya. Kahit ilang ulit niyang subukang ibaling ang atensyon sa trabaho, hindi niya maalis sa isip si Zarraeah. Ang ngiting ‘yon—malaya, walang bahid ng pagpapanggap. Ang mga matang nagniningning sa tuwa tuwing tumatawa siya. Ang paraan ng pagsasalita niya, parang isang musika na gustong-gusto niyang pakinggan nang paulit-ulit. Napabuntong-hininga si Azriel at bahagyang napailing. "Ano ba ‘to, Azriel? Magtrabaho ka nga nang maayos." pinagsabihan niya ang sarili. Ilang araw pa lang simula nang makita niya si Zarraeah, pero tila ba na-obsess na siya rito. He wanted to see her again. The problem was, he had no idea how to find her. Wala siyang contact details nito, at kung totoo man ang sinabi ni Zephyrine na bihira itong lumabas, baka mahirapan siyang makita uli ito. Napatingin siya sa relo. 5:00 PM na.
Napaka-awkward ng ambiance sa dining room. Bagama’t puno ang hapag ng masasarap na pagkain, tila hindi kayang tunawin ng mga tiyan ang bigat ng tensyon sa pagitan ni Azriel at Zephyrine. Sa bawat galaw at sulyap nila sa isa’t isa, para bang may hindi nakikitang labanan na nagaganap. Nang hindi na nila matagalan ang tensyon, tumayo sina Luis at Estella. "Maiwan na namin kayo rito, may mga dapat pa kaming tapusin," paalam ni Luis, na para bang may gusto siyang takasan. Saktong isusubo ni Zephyrine ang pagkain nang magsalita si Azriel. "Mind if I stay the night?" casual na tanong ni Azriel, pero ang epekto nito sa paligid ay tila isang bomba na sumabog. Napatingin agad si Zephyrine sa kanya, punong-puno ng pagkagulat at inis. "Bakit ka matutulog dito? May bahay ka naman!" mariing sabi ni Zephyrine habang pasimpleng napalakas ang lagapak ng kutsara niya sa plato. Bago pa man makasagot si Azriel, si Luis na mismo ang tumugon. "Of course, you are welcome to stay here at your convenie
Naglakad-lakad si Azriel sa sala habang hawak ang kanyang laptop, pero hindi talaga siya makapag-focus sa trabaho. Hindi ito ang dahilan kung bakit siya narito. Hindi rin ito ang dahilan kung bakit siya nanatiling gising. Kada may bababa ng hagdan, napapatingin siya agad, umaasang si Zarraeah ang makikita niya. Ilang beses na siyang napasilip sa orasan, ngunit patuloy lang ang paglipas ng oras at wala pa rin itong paramdam. Muling bumuntong-hininga si Azriel at napatingin sa itaas ng hagdan. "Katokin ko na kaya siya sa kwarto?" mahina niyang bulong sa sarili. Pero agad din niyang tinimbang ang ideya. Kung sasadyain niyang puntahan si Zarraeah, tiyak na magdududa ang iba. Lalo pa't alam niyang pilit nitong iniiwasang malaman ng kahit sino na nagkakausap na silang dalawa. Napakuyom siya ng kamao. "Kailangan ko siyang makita." Habang nag-iisip ng paraan, napatingin siya sa dingding kung saan nakasabit ang mga larawan ng pamilya Rivera. Isa-isang pinagmasdan ni Azriel ang mga litrato
Azriel froze.The world stopped.At ang tanging narinig niya ay ang munting iyak ng kanilang baby."Congratulations! It’s a baby girl!"Dahan-dahang bumagsak ang mga balikat ni Azriel habang tumutulo ang luha sa kanyang mga mata. "Oh my God… she's here…"Ngunit hindi pa sila tapos."Okay, Mr. Dela Vega, isa pa!" sabi ng doktor.Napabalikwas ulit si Azriel. "Ha?! May isa pa?!"Napairap si Zarraeah sa kabila ng pagod. "TWINS, AZRIEL! TWINS! KUNG GUSTO MONG BUMUO NG TEAM, TAPUSIN MO NA ANG ARENA TOUR MO NGAYON!"Muling napahawak si Azriel sa kamay niya, halos mapaigtad ulit nang lalo pang lumakas ang kapit ng asawa. "Yes, yes, love! Kaya mo 'to! Isa pa, promise, tapos na!"At isang huling pag-ire pa, isang panibagong iyak ang pumuno sa silid."Congratulations! A healthy baby boy!"Azriel was speechless.Napaluhod siya sa tabi ni Zarraeah, humahagulgol na parang bata habang hinahalikan ang kamay ng asawa. "Love… you did it. We did it."Napahinga nang malalim si Zarraeah, pagod na pagod ng
Maagang nagising si Azriel, puno ng sigla habang naghahanda ng almusal para kay Zarraeah. Naka-apron pa siya, seryosong nagpiprito ng bacon habang sinisiguradong perfect ang sunny-side-up eggs. Everything had to be perfect—his wife was carrying their twins, and he wanted to make her morning special."Hmm, smells good," narinig niyang mahinang bulong ni Zarraeah mula sa likod niya. Napangiti siya at lumingon, pero bago pa siya makapagsalita, bigla siyang natigilan.Napangiwi si Zarraeah, hawak ang tiyan. "Azriel... I think my water just broke."Nanlaki ang mga mata ni Azriel, napaatras siya at natabig ang frying pan. "WHAT?!""My. Water. Just. Broke." Inulit ni Zarraeah, mas mabagal, habang pilit na pinapanatili ang kalmado.Nataranta si Azriel. "Oh my God. Okay! Okay! Ano'ng gagawin ko?!""Dadalhin mo ako sa ospital?" sagot ni Zarraeah, kunot-noo pero halatang inaaliw ang sarili sa kakulitan ng asawa."Yes! Yes! Ospital!" Nagsimula siyang maglakad papunta sa pinto, pero walang sapatos
Habang tinatanggap nina Azriel at Zarraeah ang pagbati ng kanilang mga bisita, hindi maitatanggi ang saya sa kanilang mga mata. Hawak ni Azriel ang kamay ng kanyang asawa, mahigpit ngunit may banayad na pag-iingat, parang natatakot siyang mawala ito sa kanya muli."Are you happy?" bulong ni Azriel habang nakatitig kay Zarraeah.Zarraeah smiled softly, hinayaan ang sarili niyang lumubog sa init ng pagmamahal ni Azriel. "More than I ever thought I could be."Azriel’s lips curled into a soft smile, then he tightened his grip on her hand. "Good. Because I'm never letting you go."---Nagpatugtog ng isang romantic song at tinawag ng host ang bagong kasal para sa kanilang first dance. Tumayo sila sa gitna ng dance floor habang pinapalibutan ng mga ilaw at petals na unti-unting bumabagsak mula sa itaas.Azriel pulled Zarraeah close, wrapping his arms around her waist. Zarraeah rested her hands on his chest, feeling the strong, steady beat of his heart."You look stunning, Mrs. Dela Vega," bu
Samantala, nakatayo si Aiden sa loob ng isang sikat na unibersidad sa Amerika, hawak ang isang stack ng books habang lumalakad palabas ng library. Matagal na rin mula nang umalis siya sa Pilipinas, at sa kabila ng lahat ng nangyari, alam niyang kailangan niya itong gawin—para sa sarili niya, para sa bagong simula.Ngunit kahit anong pilit niyang ituon ang sarili sa pag-aaral, hindi niya maiwasang mapaisip tungkol sa nakaraan. Kay Zarraeah. Kay Zephyrine. Sa lahat ng hinanakit at pagsubok na pinagdaanan nila.Huminga siya nang malalim at itinulak ang pinto palabas ng gusali. At doon, sa hindi inaasahang pagkakataon, nakita niya siya.Isang babae ang nakatayo sa may courtyard, tila may hinahanap sa loob ng kanyang bag. Mahangin ang paligid, at bahagyang lumipad ang kanyang buhok, dahilan upang mas lumitaw ang kanyang maamong mukha.Napahinto si Aiden.Ang puso niya ay biglang bumilis ang tibok.Mula sa malayo, para siyang si Zarraeah—ang bawat kilos, ang postura, maging ang paraan ng pa
Ang araw na hinihintay ni Azriel ay dumating na. Lahat ng plano niya, kasama ang kanyang mga kaibigan, ay nasa lugar na. Isang napakagandang garden venue sa isang private resort ang pinili nila para sa proposal—punong-puno ng fairy lights, eleganteng mga bulaklak, at isang intimate na ambiance na perpektong akma sa gabing ito.Si Miguel ang nag-asikaso ng security at VIP treatment ng mga guests. Si Dylan ang nag-manage ng decorations, ensuring na perpekto ang romantic setup. Si Nagi naman ang nag-aasikaso ng musical arrangement, kasama ang isang violinist na tutugtog ng romantic melody habang nangyayari ang proposal.---Sa Hotel Room ni Zarraeah“Bakit kailangan ko pa talagang mag-dress up?” reklamo ni Zarraeah habang nakatingin sa sarili sa salamin. Suot niya ang isang eleganteng white dress na may soft, flowy fabric, na lalong nagpapatingkad sa kanyang natural na ganda.Tumawa si Serenity habang inaayos ang buhok niya. “Wala namang masama kung maganda ka, ‘di ba? Special dinner lan
Maagang nagising si Azriel kinabukasan, pero hindi niya inalis ang braso niyang nakayakap kay Zarraeah. Pinagmasdan niya ito—ang mapayapang mukha nito habang natutulog, ang bahagyang pagtaas-baba ng dibdib nito sa bawat hininga.He smiled. After everything, she was finally his again.Dahan-dahan niyang inalis ang isang hibla ng buhok na nakalugay sa pisngi nito bago niya marahang hinalikan ang noo nito. Pero nang gumalaw si Zarraeah at bahagyang dumilat ang mga mata nito, napangisi si Azriel.“Good morning, Mrs. Dela Vega,” he whispered in a teasing voice.Napakislot si Zarraeah, at nang maramdaman niya ang init ng katawan ni Azriel malapit sa kanya, agad siyang bumalikwas ng bangon, hinatak ang kumot para itakip sa katawan. “Azriel!” she gasped, her face turning red in an instant.Tumawa si Azriel sa reaksyon nito, halatang natutuwa sa hiya ni Zarraeah. “Bakit parang nagulat ka? Gabi pa lang, alam mo na namang hindi ka na makakatakas sa akin.”“Shut up,” she mumbled, avoiding his gaz
Ang araw na hinihintay ni Azriel ay dumating na. Lahat ng plano niya, kasama ang kanyang mga kaibigan, ay nasa lugar na. Isang napakagandang garden venue sa isang private resort ang pinili nila para sa proposal—punong-puno ng fairy lights, eleganteng mga bulaklak, at isang intimate na ambiance na perpektong akma sa gabing ito.Si Miguel ang nag-asikaso ng security at VIP treatment ng mga guests. Si Dylan ang nag-manage ng decorations, ensuring na perpekto ang romantic setup. Si Nagi naman ang nag-aasikaso ng musical arrangement, kasama ang isang violinist na tutugtog ng romantic melody habang nangyayari ang proposal.---____“Bakit kailangan ko pa talagang mag-dress up?” reklamo ni Zarraeah habang nakatingin sa sarili sa salamin. Suot niya ang isang eleganteng white dress na may soft, flowy fabric, na lalong nagpapatingkad sa kanyang natural na ganda.Tumawa si Serenity habang inaayos ang buhok niya. “Wala namang masama kung maganda ka, ‘di ba? Special dinner lang naman ‘to.”Si Xena
Maagang nagising si Azriel kinabukasan, pero hindi niya inalis ang braso niyang nakayakap kay Zarraeah. Pinagmasdan niya ito—ang mapayapang mukha nito habang natutulog, ang bahagyang pagtaas-baba ng dibdib nito sa bawat hininga.He smiled. After everything, she was finally his again.Dahan-dahan niyang inalis ang isang hibla ng buhok na nakalugay sa pisngi nito bago niya marahang hinalikan ang noo nito. Pero nang gumalaw si Zarraeah at bahagyang dumilat ang mga mata nito, napangisi si Azriel.“Good morning, Mrs. Dela Vega,” he whispered in a teasing voice.Napakislot si Zarraeah, at nang maramdaman niya ang init ng katawan ni Azriel malapit sa kanya, agad siyang bumalikwas ng bangon, hinatak ang kumot para itakip sa katawan. “Azriel!” she gasped, her face turning red in an instant.Tumawa si Azriel sa reaksyon nito, halatang natutuwa sa hiya ni Zarraeah. “Bakit parang nagulat ka? Gabi pa lang, alam mo na namang hindi ka na makakatakas sa akin.”“Shut up,” she mumbled, avoiding his gaz
Tahimik na nakatingin si Zarraeah kay Azriel, hindi makapaniwala sa mga salitang binitiwan nito."Because I love you, Zarraeah. And I want to make you fall in love with me again."Mabilis ang tibok ng puso niya. Hindi niya alam kung dahil sa kaba, sa gulat, o sa kilig na pilit niyang isinasantabi mula pa noon.Hindi siya nakasagot. Paano nga ba? Kapag tinititigan siya ni Azriel nang ganoon, parang natutunaw ang lahat ng depensang itinayo niya.Tiningala niya ito. "Azriel..."Ngunit bago pa niya maituloy ang sasabihin, hinaplos nito ang pisngi niya—banayad, halos parang panaginip."I missed you." Mahinang bulong ni Azriel, puno ng emosyon ang boses.Napapikit si Zarraeah nang maramdaman ang init ng palad nito sa balat niya. Hindi niya alam kung bakit, pero parang may kung anong pumunit sa loob niya."Mahal mo siya."Hindi na niya kailangang itanggi. Hindi na niya kailangang lumaban.Dahan-dahan siyang lumapit. At bago pa man niya mapigilan ang sarili, nadama na niya ang labi ni Azriel