Napaka-awkward ng ambiance sa dining room. Bagama’t puno ang hapag ng masasarap na pagkain, tila hindi kayang tunawin ng mga tiyan ang bigat ng tensyon sa pagitan ni Azriel at Zephyrine. Sa bawat galaw at sulyap nila sa isa’t isa, para bang may hindi nakikitang labanan na nagaganap. Nang hindi na nila matagalan ang tensyon, tumayo sina Luis at Estella. "Maiwan na namin kayo rito, may mga dapat pa kaming tapusin," paalam ni Luis, na para bang may gusto siyang takasan. Saktong isusubo ni Zephyrine ang pagkain nang magsalita si Azriel. "Mind if I stay the night?" casual na tanong ni Azriel, pero ang epekto nito sa paligid ay tila isang bomba na sumabog. Napatingin agad si Zephyrine sa kanya, punong-puno ng pagkagulat at inis. "Bakit ka matutulog dito? May bahay ka naman!" mariing sabi ni Zephyrine habang pasimpleng napalakas ang lagapak ng kutsara niya sa plato. Bago pa man makasagot si Azriel, si Luis na mismo ang tumugon. "Of course, you are welcome to stay here at your convenie
Naglakad-lakad si Azriel sa sala habang hawak ang kanyang laptop, pero hindi talaga siya makapag-focus sa trabaho. Hindi ito ang dahilan kung bakit siya narito. Hindi rin ito ang dahilan kung bakit siya nanatiling gising. Kada may bababa ng hagdan, napapatingin siya agad, umaasang si Zarraeah ang makikita niya. Ilang beses na siyang napasilip sa orasan, ngunit patuloy lang ang paglipas ng oras at wala pa rin itong paramdam. Muling bumuntong-hininga si Azriel at napatingin sa itaas ng hagdan. "Katokin ko na kaya siya sa kwarto?" mahina niyang bulong sa sarili. Pero agad din niyang tinimbang ang ideya. Kung sasadyain niyang puntahan si Zarraeah, tiyak na magdududa ang iba. Lalo pa't alam niyang pilit nitong iniiwasang malaman ng kahit sino na nagkakausap na silang dalawa. Napakuyom siya ng kamao. "Kailangan ko siyang makita." Habang nag-iisip ng paraan, napatingin siya sa dingding kung saan nakasabit ang mga larawan ng pamilya Rivera. Isa-isang pinagmasdan ni Azriel ang mga litrato
“Shhh, relax. Ako ‘to,” bulong ni Azriel habang mahigpit na tinatakpan ang bibig ni Zarraeah. Ramdam niya ang mabilis na paghinga nito—halata ang takot at gulat sa mga mata. Ilang segundo ang lumipas bago unti-unting huminahon ang babae. Dahan-dahan niyang inalis ang kamay niya sa bibig nito. "A-anong ginagawa mo dito? Anong ginawa mo sa akin?" nagtatakang tanong ni Zarraeah, ang boses nito’y nanginginig. Napakamot si Azriel ng ulo at bumuntong-hininga. “Sshhh, wala akong ginawa sa’yo. Promise! Hindi ko rin alam kung bakit ako nandito. Ang alam ko, sa kwarto ni Zephyrine ako natulog kagabi.” Nakita niya ang pagdududa sa mukha ni Zarraeah, kaya bahagya siyang ngumiti, nagtatangkang palambutin ang tensyon sa pagitan nila. Pero halata pa rin sa kilos nito ang kaba. Tumayo siya mula sa kama at naglakad palapit sa pinto. “Saan ka pupunta?” tanong ni Zarraeah, may halong pag-aalala sa tinig. “Lalabas lang ako,” sagot niya, inilagay ang kamay sa doorknob. Tila nag-alinlangan s
“No, hindi pwede!” bulalas ni Estella na para bang nag-aalala siya. "I need to find her. Now. This trip... it's not going to work without her. You know what happens when things don't go according to plan." sabi niya na parang may pamamanta. Napa-hinga nalang ng malalim ang matanda at napakuyom ang mga kamao na para bang nagpipigil sa galit. “Okay, you can bring Zarraeah, but make sure na ibabalik mo siya bukas,” saad ni Luis na ikinagulat ni Estella at Zarraeah. “Sure pa,” sabi naman ni Azriel. “Pero Luis-” kokontra pa sana si Estella. “Zarraeah, go to your room and prepare your things.” saad naman ni Luis saka siya umalis at sinundan naman siya ni Estella. “Zarraeah, let’s talk!” sabi ni Estella at nakita naman ni Azriel na parang natatakot si Zarraeah pero wala siyang magawa. Gusto niyang pigilan pero wala siyang karapatan. Samantala nagtungo si Zarraeah sa kwarto niya kasama ang mama niya para ihanda ang dadalhin niya. Hindi maipaliwanag ni Zarraeah ang nararamdaman dahil nat
"P-pero bakit mo ginawa yun? Hindi ba't may asawa ka na? Sabi ni Mama mag-asawa daw kayo ni Zephyrine," tanong ni Zarraeah, hindi maitago ang gulat sa kanyang mga mata. "About that, Me and Zephyrine have a secret. I'll tell you honestly, our marriage with Zephyrine is just a contract. It's a 3-year contract, and it's almost 3 months before it ends," sagot ni Azriel, hindi na nagtangkang magtago ng alinlangan sa kanyang mga salita. Nagkatinginan sila ni Zarraeah, at hindi mapigilan ni Zarraeah ang magulat sa sinabi ni Azriel. Ang mga salitang iyon ay nagbigay sa kanya ng kakaibang pakiramdam. Isang uri ng ginhawa, at medyo kalituhan din. "M-mahal mo ba siya?" tanong ni Zarraeah, na parang hindi niya rin maintindihan kung bakit iyon ang una niyang nasabi. Pati siya ay naguguluhan sa sarili. "Honestly? Nah, I don't have any feelings for her. And she probably doesn't have any for me either," sagot ni Azriel. "We both know kung sino ang talagang puso niya, di ba? For the past 3 years of
Bigla na lang parang tumalon ang puso ni Azriel. Hindi siya makagalaw sa ginawa ni Zarraeah. Ang init ng mukha niya at ang kabog ng puso niya ay parang sumabog. Pakiramdam niya ay aatakehin na siya sa puso. Maya-maya, bumitaw na si Zarraeah. Nagbow siya sa kanya, parang humihingi ng tawad. "Sorry! Sorry kung kiniss kita ng walang paalam! Sinubukan ko lang ‘yung napapanood ko sa TV. Feeling ko kasi matamis ‘yung lips mo." Sabi ni Zarraeah, habang para siyang estatwa sa pagkakatulala si Azriel. Hindi siya makapagsalita. Tumayo na si Zarraeah at mabilis na nagsalita, "SORRY ULI! Magbibihis na ako!" Sabay takbo niya papunta sa kwarto. Naiwan si Azriel, tulala pa rin at hindi makapaniwala sa nangyari. Ang totoo, iyon ang unang halik na naranasan niya sa buong buhay niya. Sa edad na 35, iyon na ang unang beses na hinalikan siya ng babae. Tulala pa siya habang lumabas ng kwarto. Agad niyang tinawagan si Dylan. "Hello?" sabi ni Dylan sa kabilang linya. "Dylan pare, hindi na virgin ‘yung
Napahinto si Azriel sa kanyang paglalakad. Parang tumigil ang mundo sa kanyang paligid. “Anong ginagawa ng lalaking ‘yan?” Tanong niya sa sarili. Parang may hindi maipaliwanag na galit na umusbong sa kanyang dibdib. Ayaw niyang may lumalapit na ibang lalaki kay Zarraeah, at hindi niya kayang itago ang nararamdaman. Hinawakan niya ang sarili at pinilit magpatahimik. Huminga ng malalim, iniwasan ang mga hindi magandang iniisip. Pero habang pinagmamasdan ang dalawa, hindi na niya kayang pigilan ang nararamdaman. Parang may apoy na dahan-dahang kumakalat sa kanyang dibdib. Wala siyang ibang nagawa kundi lumapit na lang sa kanila at pilit na ngumiti. “Zarraeah?” tawag niya sa pangalan ng dalaga. Napalingon si Zarraeah at ngumiti ng matamis. “Azriel, andito ka na pala!” Sabay ngiti na parang walang kaalam-alam sa nararamdaman ni Azriel. “Oo, bumili lang ako ng maiinom, may kasama ka na agad na iba?” tanong ni Azriel na may bahid ng inis sa tono ng kanyang boses. Tumingin siya sa lalaki
Parang tumalon ang puso ni Azriel nang makita niya ang dalaga na tanging twalya lamang ang bumabalot sa katawan nito. Pero nataranta siya nang biglang tumakbo ito papunta sa kanya, takot na takot. Napaatras siya dahil hindi niya alam ang gagawin. Namumula ang mukha niya. Biglang pumulupot si Zarraeah sa braso ni Azriel. Nakapikit ito dahil sa takot. “Sorry, natatakot ako sa kulog,” takot na takot na sabi ni Zarraeah. Ang kabog ng puso ni Azriel ay parang hindi na niya makontrol. "Ano bang nangyayari sa akin? Bakit grabe naman yung tibok ng puso ko?" isip niya. Napansin niyang mas lalong humigpit ang hawak ni Zarraeah sa kanyang braso. Tumingin siya kay Zarraeah. Nakasiksik ang dalaga sa kanya, halatang natatakot. Agad niyang iniwas ang tingin nang maalalang nakatapis lang pala ito ng twalya. Parang may kuryenteng dumaan sa katawan niya. Naisip niyang haplosin ang buhok nito para mawala ang awkwardness, pero nag-aalangan pa siya. “H-huwag kang matakot,” sabi niya. “Nandito ako.” Pa
Azriel froze.The world stopped.At ang tanging narinig niya ay ang munting iyak ng kanilang baby."Congratulations! It’s a baby girl!"Dahan-dahang bumagsak ang mga balikat ni Azriel habang tumutulo ang luha sa kanyang mga mata. "Oh my God… she's here…"Ngunit hindi pa sila tapos."Okay, Mr. Dela Vega, isa pa!" sabi ng doktor.Napabalikwas ulit si Azriel. "Ha?! May isa pa?!"Napairap si Zarraeah sa kabila ng pagod. "TWINS, AZRIEL! TWINS! KUNG GUSTO MONG BUMUO NG TEAM, TAPUSIN MO NA ANG ARENA TOUR MO NGAYON!"Muling napahawak si Azriel sa kamay niya, halos mapaigtad ulit nang lalo pang lumakas ang kapit ng asawa. "Yes, yes, love! Kaya mo 'to! Isa pa, promise, tapos na!"At isang huling pag-ire pa, isang panibagong iyak ang pumuno sa silid."Congratulations! A healthy baby boy!"Azriel was speechless.Napaluhod siya sa tabi ni Zarraeah, humahagulgol na parang bata habang hinahalikan ang kamay ng asawa. "Love… you did it. We did it."Napahinga nang malalim si Zarraeah, pagod na pagod ng
Maagang nagising si Azriel, puno ng sigla habang naghahanda ng almusal para kay Zarraeah. Naka-apron pa siya, seryosong nagpiprito ng bacon habang sinisiguradong perfect ang sunny-side-up eggs. Everything had to be perfect—his wife was carrying their twins, and he wanted to make her morning special."Hmm, smells good," narinig niyang mahinang bulong ni Zarraeah mula sa likod niya. Napangiti siya at lumingon, pero bago pa siya makapagsalita, bigla siyang natigilan.Napangiwi si Zarraeah, hawak ang tiyan. "Azriel... I think my water just broke."Nanlaki ang mga mata ni Azriel, napaatras siya at natabig ang frying pan. "WHAT?!""My. Water. Just. Broke." Inulit ni Zarraeah, mas mabagal, habang pilit na pinapanatili ang kalmado.Nataranta si Azriel. "Oh my God. Okay! Okay! Ano'ng gagawin ko?!""Dadalhin mo ako sa ospital?" sagot ni Zarraeah, kunot-noo pero halatang inaaliw ang sarili sa kakulitan ng asawa."Yes! Yes! Ospital!" Nagsimula siyang maglakad papunta sa pinto, pero walang sapatos
Habang tinatanggap nina Azriel at Zarraeah ang pagbati ng kanilang mga bisita, hindi maitatanggi ang saya sa kanilang mga mata. Hawak ni Azriel ang kamay ng kanyang asawa, mahigpit ngunit may banayad na pag-iingat, parang natatakot siyang mawala ito sa kanya muli."Are you happy?" bulong ni Azriel habang nakatitig kay Zarraeah.Zarraeah smiled softly, hinayaan ang sarili niyang lumubog sa init ng pagmamahal ni Azriel. "More than I ever thought I could be."Azriel’s lips curled into a soft smile, then he tightened his grip on her hand. "Good. Because I'm never letting you go."---Nagpatugtog ng isang romantic song at tinawag ng host ang bagong kasal para sa kanilang first dance. Tumayo sila sa gitna ng dance floor habang pinapalibutan ng mga ilaw at petals na unti-unting bumabagsak mula sa itaas.Azriel pulled Zarraeah close, wrapping his arms around her waist. Zarraeah rested her hands on his chest, feeling the strong, steady beat of his heart."You look stunning, Mrs. Dela Vega," bu
Samantala, nakatayo si Aiden sa loob ng isang sikat na unibersidad sa Amerika, hawak ang isang stack ng books habang lumalakad palabas ng library. Matagal na rin mula nang umalis siya sa Pilipinas, at sa kabila ng lahat ng nangyari, alam niyang kailangan niya itong gawin—para sa sarili niya, para sa bagong simula.Ngunit kahit anong pilit niyang ituon ang sarili sa pag-aaral, hindi niya maiwasang mapaisip tungkol sa nakaraan. Kay Zarraeah. Kay Zephyrine. Sa lahat ng hinanakit at pagsubok na pinagdaanan nila.Huminga siya nang malalim at itinulak ang pinto palabas ng gusali. At doon, sa hindi inaasahang pagkakataon, nakita niya siya.Isang babae ang nakatayo sa may courtyard, tila may hinahanap sa loob ng kanyang bag. Mahangin ang paligid, at bahagyang lumipad ang kanyang buhok, dahilan upang mas lumitaw ang kanyang maamong mukha.Napahinto si Aiden.Ang puso niya ay biglang bumilis ang tibok.Mula sa malayo, para siyang si Zarraeah—ang bawat kilos, ang postura, maging ang paraan ng pa
Ang araw na hinihintay ni Azriel ay dumating na. Lahat ng plano niya, kasama ang kanyang mga kaibigan, ay nasa lugar na. Isang napakagandang garden venue sa isang private resort ang pinili nila para sa proposal—punong-puno ng fairy lights, eleganteng mga bulaklak, at isang intimate na ambiance na perpektong akma sa gabing ito.Si Miguel ang nag-asikaso ng security at VIP treatment ng mga guests. Si Dylan ang nag-manage ng decorations, ensuring na perpekto ang romantic setup. Si Nagi naman ang nag-aasikaso ng musical arrangement, kasama ang isang violinist na tutugtog ng romantic melody habang nangyayari ang proposal.---Sa Hotel Room ni Zarraeah“Bakit kailangan ko pa talagang mag-dress up?” reklamo ni Zarraeah habang nakatingin sa sarili sa salamin. Suot niya ang isang eleganteng white dress na may soft, flowy fabric, na lalong nagpapatingkad sa kanyang natural na ganda.Tumawa si Serenity habang inaayos ang buhok niya. “Wala namang masama kung maganda ka, ‘di ba? Special dinner lan
Maagang nagising si Azriel kinabukasan, pero hindi niya inalis ang braso niyang nakayakap kay Zarraeah. Pinagmasdan niya ito—ang mapayapang mukha nito habang natutulog, ang bahagyang pagtaas-baba ng dibdib nito sa bawat hininga.He smiled. After everything, she was finally his again.Dahan-dahan niyang inalis ang isang hibla ng buhok na nakalugay sa pisngi nito bago niya marahang hinalikan ang noo nito. Pero nang gumalaw si Zarraeah at bahagyang dumilat ang mga mata nito, napangisi si Azriel.“Good morning, Mrs. Dela Vega,” he whispered in a teasing voice.Napakislot si Zarraeah, at nang maramdaman niya ang init ng katawan ni Azriel malapit sa kanya, agad siyang bumalikwas ng bangon, hinatak ang kumot para itakip sa katawan. “Azriel!” she gasped, her face turning red in an instant.Tumawa si Azriel sa reaksyon nito, halatang natutuwa sa hiya ni Zarraeah. “Bakit parang nagulat ka? Gabi pa lang, alam mo na namang hindi ka na makakatakas sa akin.”“Shut up,” she mumbled, avoiding his gaz
Ang araw na hinihintay ni Azriel ay dumating na. Lahat ng plano niya, kasama ang kanyang mga kaibigan, ay nasa lugar na. Isang napakagandang garden venue sa isang private resort ang pinili nila para sa proposal—punong-puno ng fairy lights, eleganteng mga bulaklak, at isang intimate na ambiance na perpektong akma sa gabing ito.Si Miguel ang nag-asikaso ng security at VIP treatment ng mga guests. Si Dylan ang nag-manage ng decorations, ensuring na perpekto ang romantic setup. Si Nagi naman ang nag-aasikaso ng musical arrangement, kasama ang isang violinist na tutugtog ng romantic melody habang nangyayari ang proposal.---____“Bakit kailangan ko pa talagang mag-dress up?” reklamo ni Zarraeah habang nakatingin sa sarili sa salamin. Suot niya ang isang eleganteng white dress na may soft, flowy fabric, na lalong nagpapatingkad sa kanyang natural na ganda.Tumawa si Serenity habang inaayos ang buhok niya. “Wala namang masama kung maganda ka, ‘di ba? Special dinner lang naman ‘to.”Si Xena
Maagang nagising si Azriel kinabukasan, pero hindi niya inalis ang braso niyang nakayakap kay Zarraeah. Pinagmasdan niya ito—ang mapayapang mukha nito habang natutulog, ang bahagyang pagtaas-baba ng dibdib nito sa bawat hininga.He smiled. After everything, she was finally his again.Dahan-dahan niyang inalis ang isang hibla ng buhok na nakalugay sa pisngi nito bago niya marahang hinalikan ang noo nito. Pero nang gumalaw si Zarraeah at bahagyang dumilat ang mga mata nito, napangisi si Azriel.“Good morning, Mrs. Dela Vega,” he whispered in a teasing voice.Napakislot si Zarraeah, at nang maramdaman niya ang init ng katawan ni Azriel malapit sa kanya, agad siyang bumalikwas ng bangon, hinatak ang kumot para itakip sa katawan. “Azriel!” she gasped, her face turning red in an instant.Tumawa si Azriel sa reaksyon nito, halatang natutuwa sa hiya ni Zarraeah. “Bakit parang nagulat ka? Gabi pa lang, alam mo na namang hindi ka na makakatakas sa akin.”“Shut up,” she mumbled, avoiding his gaz
Tahimik na nakatingin si Zarraeah kay Azriel, hindi makapaniwala sa mga salitang binitiwan nito."Because I love you, Zarraeah. And I want to make you fall in love with me again."Mabilis ang tibok ng puso niya. Hindi niya alam kung dahil sa kaba, sa gulat, o sa kilig na pilit niyang isinasantabi mula pa noon.Hindi siya nakasagot. Paano nga ba? Kapag tinititigan siya ni Azriel nang ganoon, parang natutunaw ang lahat ng depensang itinayo niya.Tiningala niya ito. "Azriel..."Ngunit bago pa niya maituloy ang sasabihin, hinaplos nito ang pisngi niya—banayad, halos parang panaginip."I missed you." Mahinang bulong ni Azriel, puno ng emosyon ang boses.Napapikit si Zarraeah nang maramdaman ang init ng palad nito sa balat niya. Hindi niya alam kung bakit, pero parang may kung anong pumunit sa loob niya."Mahal mo siya."Hindi na niya kailangang itanggi. Hindi na niya kailangang lumaban.Dahan-dahan siyang lumapit. At bago pa man niya mapigilan ang sarili, nadama na niya ang labi ni Azriel