Chapter 3: Alexandra Villegas

Marahan pero nasa punto ang hagod ng mga daliri ni Alexa sa grand piano habang tinutugtog ang kantang "Somewhere Over The Rainbow". Kita ang paghanga mula sa pamilya, kapuwa teachers, at mga bisita na prenteng nanunuod habang kumakain sa restaurant.

Ang masayang pakikinig ay nahaluan naman ng malakas na cheers ng nasa pangalawang intro na ng kanta. Sa pangalawang intro kasi ay may munting singer na, si Savannah.

"You look familiar. Have we met before?" Curious na tanong ni Sebastian kay Alexa nang nakaupo na sila.

Kanina ay agad tinapos ang school program nang dumating si Alexa sa school gymnasium na karga si Savannah. Sobra ang pasalamat ng pamilya Dior kay Alexa sa pagkatagpo niya kay Savannah. Sinubukan nilang bigyan siya ng pabuya kapalit ng kabutihan-loob, pero puno ng galang niyang tinanggihan ang lahat.

Napag-alaman din ng pamilya Dior na anak si Alexa ng kasalukuyang school principal at nagmula sa pamilya ng mga teacher. Magalang, edukada, may talento, maganda, at higit sa lahat ay may delikadesa kaya gano'n na lang ang paghanga ng lola at nanay ni Sebastian kay Alexa.

Napangiti si Sebastian pagkita sa tila nangamatis sa pula na mukha ni Alexa. Masyadong inosente, turan niya sa isip.

"Oo, nagkita na tayo a few weeks ago, sa 100th day sale ng newly opened shop ng Love Dior."

"That time, you saved me, but I ended up soaking you with water."

Umawang ang bibig at kumislap ang kulay abo na mga mata ni Sebastian, "Oh, I remember now. "Are you that girl?"

"It must be fate that you saw each other again. Right, Mikaela?" Singit ng isang mestisang matandang babae. Light na light na brown ang buhok nito na halatang natural at hindi kinulayan. Kita ang edad nito sa kulubot na balat at sa dalang mamahaling tungkod, pero lutang pa rin ang sopistikada sa kagandahan nito. Si Madam Antoinette, ang eldest madam Dior, ang lola ni Sebastian. Nasa isang lamesa kasi nakaupo ang pamilya Dior at pamilya Villegas.

"I agree with mama. "You saved her before, Sebastian, and she saved your daughter this time," segunda ni Madam Mikaela, ang nanay ni Sebastian.

Napansin ni Alexa na hawig si Sebastian sa nanay. Halatang may dugong banyaga at pareho na maamo ang mukha. Mukhang mabait.

Masayang natapos ang kuwentuhan ng dalawang pamilya. Pamilyang magkalayo ng estado sa buhay pero kung meron pareho yon ay ang tuwa nila kay Alexa. Paghanga mula sa eldest madam Dior, habang proud parents naman ang mga magulang ni Alexa.

Walang tigil din ang pambubuska ng mga titser lalo na ni Annie kay Alexa.

"It's alright. If I can't have him, then you should." Natatawa pang sabi ni Annie kay Alexa na may kasamang tapik sa balikat.

***

Samantala sa mansyon ng mga Dior ay tahimik na nakaupo sina Sebastian at Madam Mikaela sa elegant couch habang sa single seater couch naman si Madam Antoinette. Sa di malamang dahilan ay balot ng tensyon ang silid.

"I've decided. It's time for you to remarry, Sebastian."

Halos malaglag ang puwitan ni Sebastian sa tinuran ng lola, habang napa-buntonghininga naman si Mikaela.

Nasa loob sila ng library office ni Madam Antoinette, ang dating office ng asawa nito.

"Alexandra Villegas..."

"Granny!" Angal na sigaw ni Sebastian pagkadulas palang ng pangalan sa dila ng lola.

"Mama, alam ko natutuwa ka sa dalaga na yon pero baka nabibigla ka lang," segunda ni Mikaela. Oo, gusto niya rin ang dalaga, pero sa nakita niya ay masyado itong puro. Kahinaan na hindi dapat taglay ng youngest madam Dior.

"Gusto ko siyang maging parte ng pamilya natin. I'm planning to propose a marriage to her family, and if they accept, you will marry her, Sebastian!" Desidido ang tono ng eldest madam.

"And you better pray that they accept my offer. Tandaan mo, lahat ng meron ka ay galing sa akin kaya pwede ko bawiin yan kailan ko man gustuhin!" Pahabol nito tapos tumayo at tinungo ang study table. Full of grace, she sat on her golden swivel chair.

Kahit na three years na lang ay eighty years old na ito ay kung gaano ito katatag kumilos at magsalita ay siyang tatag pa rin nitong magdesisyon. Kahit nang nabubuhay pa ang lolo at tatay ni Sebastian ay madalas na ang lola niya ang gumagawa ng huling desisyon sa pamilya.

"No, Granny, I will not!" Galit na tumayo si Sebastian. He stormed out of the room, but when his mother shouted, he looked back. He saw his grandmother painfully holding on to her chest while his mother helped her.

"Kunin mo ang gamot ng granny mo!"

Tarantang kumilos si Sebastian. Paglapit sa nanay at lola, dala na niya ang gamot at tubig.

Pero ng maayos na ang pakiramdam ng lola niya ay nagturan ito ng mga salita na tuluyan nagpaalis sa kanya ng mansyon.

"Tandaan mo apo, that venomous snake will never be a part of this family, as long as I'm alive!"

Kalahating oras ang lumipas, sa labas ng kotse ay sobrang lakas ng hagupit ng hangin at bagsak ng ulan pero hindi ito alintana ni Sebastian. Itinigil niya ang kotse sa harapan ng townhouse na nasa loob ng exclusive subdivision. Nagpupuyos ang damdamin sa galit sa pamilya.

Bakit hindi nila ako gustong maging masaya?

Bumukas ang pintuan ng townhouse at bumati sa kanya ang babaeng nakasuot ng kinky lingerie. Red na see-through lace ang tela ng lingerie. Nakalugay ang kulot na buhok ng babae. Basa pa ang buhok nito halatang kagagaling lang sa banyo at base sa parada ng kotse nito ay malamang nauna lang itong dumating ng ilang minuto sa kanya.

“Seb!” Mapang-akit na pinulupot ng babae ang balingkinitan na katawan kay Sebastian.

Si Katelyn—pagkamatay ng asawa niya sa car accident two years ago ay ito lang ang naiwan sa kanya. Ito ang nagpakilala sa kanya kay Candice, ang yumao niyang asawa. Magkakaibigan silang tatlo mula nang college.

Si Katelyn—kahit gaano kaabala, isang tawag lang niya ay lumilipad ito patungo sa mga bisig niya.

Dumampi ang nagliliyab sa init na labi ng babae sa labi ni Sebastian. Nilaro ng bihasang kamay nito ang basa pa sa ulan na katawan ng lalaki.

Kinabukasan ay nagising ang babae sa rebulto ni Sebastian na nagbibihis. Mula sa bintana ay tanaw ang madilim na paligid. Madilim ang panahon dahil walang tigil ang ulan.

"Alright, marry that pumpkin, Seb. She will be our assurance that your grandmother will give you everything she owns before she dies!"

Sa loob-loob ay walang bahid ng pag-aalala ang babae dahil matanda na ang eldest madam. She can die anytime, and even if it's an unnatural death, who knows? Since old people are supposed to die!

Nakasimangot na nilingon ni Sebastian ang babae na nakabalandra ang kahubaran sa kama.

"But Sebastian, don't you dare love that pumpkin because if you do, I might end up killing her!"

Sa kabila ng lamig ng panahon ay maagang nagising si Sebastian dahil sa phone call ng nanay niya. Ayon dito ay ngayon pupunta sa bahay nina Alexandra ang granny niya.

Nang nasa sasakyan na ay tinawagan niya ang assistant. "Carlos, nakuha mo ba ang location ni Alexandra?" Isang malalim na buntonghininga ang pinakawalan niya tapos ay pinagana ang makina ng sasakyan.

"Granny, I won't lose a thing!"

***

Pumarada ang puting Maserati ni Sebastian ilang metro ang layo sa St. Elizabeth Academy. Kung tama siya nang basa sa pamilya ni Alexandra, hindi ito mukhang pera. Kaya hindi nila basta hahayaan magpakasal ang anak nila sa kanya na isang single father, sa kabila ng yaman na mayroon ang pamilya niya.

Nasa bukana pa lang siya ng school gate ay natanaw na niya si Alexa. Kahit nang una niya itong nakita ay sadyang mukha itong bata, lalo sa uniporme nito. Sa totoo lang hindi maganda at nakakatanda ang kulay ng uniporme nito na maroon. Gano'n pa man ay sadyang mukha itong bata ano man ang kulay at isuot nito. Naglalakad ito na tila prinsesa—pinapayungan ng isang lalaki.

"Cute." Sebastian couldn't help but murmur under his breath. Unknowingly, a smile crept on his lips.

Kasuwal na naglakad si Sebastian patungo sa mga ito. "Xander, puwede ba na ako na ang maghatid sa kapatid mo, sa bahay niyo? Nandun kasi ang granny ko kaya kailangan ko rin pumunta dun." Nakangiti niyang turan sa lalaking bersyon ni Alexa, ang kaibahan lang ay matangkad ito at laging malamig ang ekspresyon. Pero hindi ito sumagot sa halip ay nilingon nito ang akbay-akbay na kapatid.

Sebastian knows that Villegas' family will be tough, and his only way out is through this innocent woman who always blushes, Alexandra.

Kulay pula pa rin ang mukha ni Alexa nang lumipat sa payong at sa tabi ni Sebastian.

Nang una ay mabagal ang lakad nila, pero napansin ni Sebastian na nababasa ang mga damit nila sa lakas ng hagupit ng hangin na may ulan, "Alexandra, nandun yong sasakyan ko. Tumakbo na tayo para hindi na tayo mabasa." Tumango naman ang dalaga ng may halong ngiti.

Inakbayan ni Sebastian si Alexa at mas inilapit sa katawan niya at parang bata silang tumakbo sa ulanan. Nang nasa loob na ng kotse ay mabilis tinuyo ni Sebastian ng maliliit na mga tuwalya si Alexa, pero natigilan siya nang magsalita ito sa seryosong tinig.

"Alam ko kung bakit ka nandito, Sebastian. Gusto mo na humindi ako sa alok na kasal ng lola mo. Huwag ka mag-alala—"

"Ang totoo kabaligtaran ang gusto ko." Tinigil ni Sebastian ang ginagawa at hinarap ang dalaga na kitang natigilan pagdinig sa kanya. Bahagya siyang ngumiti at maingat na hinawakan ang maliit at malambot nitong mga palad.

"If I'm going to marry again, I want it to be with someone I like. To be with a pure and warm woman who can love me and my children unconditionally." Inilapit niya ang palad ni Alexa sa labi at dinampian ito ng halik at tinitigan sa mata ang dalaga.

"At alam kong ikaw yon, Alexandra. I know I don't deserve you, but I promise to give my all to make you happy and not make you cry. Will you please marry me, Alexandra?"

Nahagip ng mga mata niya ang munting luha na pumatak mula kay Alexa. Maagap niya itong pinunasan gamit ang palad.

Sa loob-loob ni Alexa, alam niya na nang unang beses pa lang niyang nakita si Sebastian ay tumibok na ang puso niya para dito. Kung kaya't walang paglagyan ang saya niya nang malaman ang alok ng eldest madam. Pero hindi niya ito tatanggapin kung ayaw ni Sebastian.

"Alexa. "Mula ngayon tawagin mo kong Alexa, Sebastian."

"At oo, magpapakasal ako sa'yo, and I promised to love you and your children unconditionally, Mr. Sebastian Dior."

Nakahinga ng maluwag si Sebastian nang mahigpit siyang yakapin ni Alexa.

"Ikaw ang una at huli kong mamahalin, Sebastian," bulong ni Alexa na kahit ano'ng lakas ng ulan ay nadinig pa rin ni Sebastian. Bulong na nagdala ng kuryente sa puso niya.

I don't deserve you, but I need you in my life now, Alexa. Bulong niya sa sarili habang ginantihan ng mahigpit na yakap ang dalaga. Pumatak ang mumunting luha niya, luha na hindi niya alam kung ano ang ibig sabihin.