Chapter 7: You Reek Of Her

Mahigpit ang hawak ni Sebastian sa manibela. Nagmamaneho siya palayo ng mansyon, habang ang isipan ay naiwan sa umiiyak na asawa. Nadatnan niya itong umiiyak at iniwan niya rin itong umiiyak.

Si Sebastian ang unang lalaki sa buhay ni Alexa, ang unang lalaki na pinag-alayan nito ng puso at sarili. Hindi manhid si Sebastian, ramdam niya ang pagmamahal ni Alexa para sa kanya sa bawat kibot ng katawan at sa bawat ngiti ng labi nito. But what to do when he can't love her back?

He's been sleeping with Katelyn for almost a year now, but he never once tells her that he loves her because he doesn't. Sebastian's heart still belongs to one and the same person, and that is his first wife.

Ring-ring-ring...

"Seb, asan ka?" Sa kabilang linya ay umere ang mapanghalina na tinig ni Katelyn.

"Driving..." walang emosyon sagot ni Sebastian.

"Let's meet."

"Kate, huwag ngayon. I want to be alone, eh."

"No, I'll come to you." Dismayado nitong sabi. Kung dati rati ay ayaw ni Sebastian nadidismaya si Katelyn, ngayon ay madali siyang naiinis sa pangungulit nito. Agad pinutol ni Sebastian ang tawag at pinatay ang cellphone.

Pinarada ni Sebastian ang puting Maserati sa baywalk kung saan tanaw ang Manila Bay. Binuksan ang tinted window ng sasakyan at sinenyasan ang mga taong sakay ng itim na sedan na kanina pa nakabuntot sa kanya.

Tulad nang dati ay mistulang anino niya ang assistant bodyguards na sina Jim at Carlos. Sila ang lulan ng itim na sedan.

"Buy me beers, Jim." Inabot niya ang debit card sa may kaitiman na lalaki.

Kahit tag-ulan ay tila tag-init pa rin sa Pilipinas. Kahit gabing-gabi na ay may kainitan pa rin. Ang makulay na night lights mula sa naglalakihang buildings na nakapaligid sa baywalk ay nagbibigay ng kaibang pustura sa tubig ng Manila Bay.

Tahimik na uminom ng beer si Sebastian habang nakaupo sa backseat ng sasakyan at ang mga mata ay nakatuon sa kawalan.

Umiiyak pa kaya si Alexa?

Gaano, kaya siya kagalit sa'kin?

The more he thought of Alexa, the more beers he drank, and the more he drank, the easier he got drunk.

Hindi ko naman sinasadya sabihin yon... nabigla lang ako.

Lahat ng tao ay may hideaway at ito ang kay Sebastian. Hindi lang ito basta hideaway para sa kanya, sa lugar na'to kasi niya nakilala ang first love niya, si Candice. Dito rin niya ibinaon ang lahat ng memories nila. At sa ngayon, hindi pa siya handang ibahagi ang lugar na ito sa ibang babae.

Ang biglang pagbukas ng pintuan ng sasakyan at ang pagpasok ng pamilyar na imahe ang pumutol sa pagninilay-nilay ni Sebastian.

Paano siya nito nahanap?

"You don't come to our townhouse anymore. I miss you!" Nakanguso na turan ni Katelyn tsaka sinunggaban ng halik si Sebastian.

Madaling araw na nakauwi si Sebastian. Sumusuray niyang binaybay ang tahimik na mansyon. Kahit ano'ng oras ay maliwanag ang kabuoan ng mansyon. Dahil sa trauma ni Sebastian sa dilim ay mahigpit ipinagbawal ang pagpatay ng ilaw sa buong mansyon.

Pagbukas ng silid ay tumambad sa paningin niya ang natutulog na asawa sa sopa. Nilapitan niya ito at naupo sa sobrang espasyo ng sopa. Hinimas-himas ang malambot na buhok at makinis nitong mukha.

Nag-flashed sa isip niya ang nakita niya kanina. Tumigas ang tingin niya sa natutulog na asawa.

"Ako lang ang lalaking pwede sa kuwarto natin, hmm?"

"Ako lang ang pwedeng humawak sayo ng ganito, hmm?"

"Sa susunod puputulin ko ang kamay ng kahit na sinong lalaking hahawak sayo ng ganito, hmm?"

Namamaga ang bilugan na mga mata ni Alexa at pulang-pula ang maliit nitong labi pati ang ilong at pisngi malamang dahil sa kakaiyak.

Dumapo ang daliri ni Sebastian sa ibabang labi nito. Napangiti siya nang makitang kumunot ang noo ni Alexa at gano'n din ang baba tapos ay ngumuso.

Napagtanto niyang nanaginip ito. Napabuntong-hininga si Sebastian.

Hanggang panaginip ay umiiyak ang asawa...

Ang hitsura nito ngayon ang lalong nagpalutang sa kainosentehan nito. Yong kainosentehan na kikiliti sa kaloob-looban ng kahit na sinong lalaki. Di naiwasan mag-init ni Sebastian. Daig pa niya yong naka-aphrodisiac. May ngiti siya sa labi nang bulungan ito. "I told you, no sleeping anywhere other than our bed." Akto niya itong bubuhatin, pero nagising ito.

"I can go to bed by myself!" turan ni Alexa ng hindi nakatingin sa asawa na sinundan ng mabilis na pagbangon sa pagkakahiga sa sopa. Lumakad palayo kay Sebastian.

Sa kinilos niyang ito ay nataranta si Sebastian. Humakbang ng malalaki at mula sa likuran ay hinapit ng yakap si Alexa! Idinikit ang mukha sa makinis nitong leeg, nilanghap ang kahali-halina at nakaka-kalma na amoy ng balat nito at puno ng lambing na nag-turan. "I'm sorry for everything I said, Alexa, baby. I just need to breathe."

Breathe?

Sa puso ni Alexa ay hindi niya naiwasan kutyain ang salita ng asawa.

"Why? Are you the only one who needs to breathe, Sebastian? I need to breathe too!" Rinig ang tampo sa tinig ni Alexa. Pilit siyang kumalas sa pagkakayakap ni Sebastian, pero lalo lang humigpit ang yakap nito.

"I'm sorry. Promise, sa susunod isasama na kita kahit saan ako magpunta." Nakikiusap ang tinig ni Sebastian.

Natigilan si Alexa.

Ito ang unang beses niyang narinig ang tinig ni Sebastian na nakikiusap. He is, after all, Sebastian Dior.

Naramdaman ni Sebastian ang pagtigil sa panlalaban ni Alexa. Lasing sa lahat ng beer na nainom kanina at sa pagnanasa sa maliit na katawan ng asawa ay tuluyan pumikit ang mga mata niya then... Hugging his wife from behind, his hands greedily roamed her body. From her waist, his hand found its way to her breast, which was covered with thin silk, and like always, underneath it was her bareness. Sebastian squeezed her perky little breast. His thick fingers caught her nipple outside the thin silk. Feeling her pulse through her nipple, he groans and starts moving more like a beast. Puno ng gigil ang bawat lapat ng palad niya sa asawa na nag-iiwan ng marka sa balat nito. Mentras nakikita ang pamumula ng balat nito ay lalo siyang tinitigasan.

In the past days of their marriage, weirdly, Sebastian started craving the simple yet cute face of his wife. His body started to react in the worst ways. Just seeing Alexa get out of the shower aroused him. He's having a hard-on and is starting to crave her like some crazy maniac!

Weird. His weird.

He knows, but he can't help it.

"Sebastian... No." Impit na tutol ni Alexa, pero halos umungol na siya sa sarap.

No matter how much she doesn't want to respond to her husband's touch, she can't control her own body. Indeed, not only her heart but her body and soul now belong to her husband too.

Sebastian's other hand caught the middle of her legs, and she shuddered. Like always, she was wearing cute sleepwear—a set of sleeveless and short Disney character designs. His wet lips threw kisses on her neck all the way down her shoulders, throwing bites in between.

"Mmmn..." Alexa moaned in response, and she couldn't help but arch herself into him. Sebastian leaned in and pulled her into a kiss when she smelled it—her scent!

Ang pabango na hinding-hindi niya malilimutan! Matapang at Mapang-akit! Naiiwan ang amoy nito. Bagay na bagay sa kabit!

The scent hit her heart—bullseye. It was as fierce as a knife cutting through her flesh without anesthesia; tears sprung from her eyes.

How?

Why did they meet so late at night?

Did they have sex?

Once again, Katelyn's existence shattered Alexa. Pinaalala nito na kontrata ang kasal nila ni Sebastian! Hiram ang oras nila bilang mag-asawa. Gano'n pa man, sa mata ng Diyos, ng batas, at ng mga tao ay mag-asawa sila. She is his, and he is hers!

Kinagat niya ang labi at binuksan ang luhaan na mga mata. "You reek of her," she said, releasing herself from Sebastian's back hug.

"Hmm?"

"KATELYN."