KABANATA 89: Biglaang Kasal

Philip

"Tara na, ibabalik kita sa suite mo," bulong ko, inilalagay ang braso ko sa paligid ng baywang ni Sarah upang tulungan siyang maglakad nang maayos.

Umiyak siya na para bang namaalam siya sa kanyang matalik na kaibigan nang inilabas ko siya sa bar, at awang-awa ako sa kanya.

"Shh, don't cry, babe... your pretty eyes will go red and puffy."

"Kasalanan mo! Sinasaktan mo ako. Bakit hindi mo ako mahal? Bakit walang nagmamahal sa'kin?" Umiyak siya na parang bata habang kami ay nasa pasilyo. Pinagtitinginan na kami ng mga tao na dumadaan.

"I'm sorry, babe… Come on… I'll take you to your bed," I told her.

"No, Philip! Why does everyone hurt me?" I could hear the pain in her voice. Para bang kahit sa kalasingan ay dinadala niya ang sakit na dinulot ko.

"Listen, kung alam mo lang kung gaano kasakit ang magsinungaling. Ang gabing 'yon ang pinakabobong bagay na ginawa ko sa buong buhay ko, Sarah! Pero ginawa ko ang kailangan kong gawin. My mother keeps bothering you, and I could