Sarah Maayos namin nagawa ni Jakob ang presentation sa mga investors kahit pa nga diretso at malalim ang tingin sa akin ni Philip habang naroon ako sa gitna at inilalahad kung paano magwo-workout ang LoveLogic app namin; kung gaano kalalim ang interest ng kasalukuyang henerasyon. Alam mo iyong tingin pa lang ngunit nag-iinit na ang loob ko dahil para niya akong kakainin? Para bang pumapahid ang kanyang hininga sa aking himaymay... Ipinagsawalang bahala ko na muna siya. Nakatakda na i-launch ang virtual dating app sa susunod na linggo sa official store at ilan pang application store para masubok na ng ilang users. Ngunit magaganap ang big event nito sa susunod na buwan—iyon ang napag-usapan kaya naman masaya kami ni Jakob. Sakto lang din naman ito na matatapos ni Jane ang non-player character ni Bronn. After the event, lumapit sa akin si Emily at saka ako binulungan. Dama ko na hindi siya mapakali mula nang makausap namin siya ni Jakob. "Sarah, pwede ba akong bumalik na sa Highla
Sarah "Philip!" His name escaped my lips in a breathless gasp as waves of ecstasy crashed over me, reaching their crescendo. "Sarah..." Philip spoke in a husky voice, rough with spent passion. Our eyes met, his dark to my molten gray, still charged with the aftershocks tingling through me. But then my stomach rumbled loudly, breaking the intimate silence and shattering the spell between us. Nag-init ang pisngi ko at hindi ko maiwasang mapangiti. Malapad na ngiti ni Philip ang nagpakita sa kanyang pagmamahal. Humiga ako sa sofa, nangungulila sa kanyang ngiti. He nuzzled against me, peppering tender kisses along my collarbone as his rough palm lovingly stroked my flushed cheek. “Hindi ka pa kumain?” tanong niya sa akin. “Kumain…” Nagkaroon kami ni Jakob ng meryenda sa aking suite, ngunit napagod ako sa pagpapaliwanag ng presentasyon. “Anyway, may trip ka rin naman ngayong gabi…” Kinuha ni Philip ang kamay ko at saka iyon hinalikan. “Talaga bang hindi ako pwedeng sumama sa ‘y
Sarah Hindi ako mapakali sa balitang natangap ko mula kay Josh. I tried to contact Philip, making sure he was okay. Ngunit hindi ko sinabi na may ideya ako sa gagawin niya para maiwasan ang pag-aalala niya. Naghahati ang damdamin at isipan ko sa gusto kong gawin dahil ginagawa ito ni Philip dahil sa akin! What an idiot! He should’ve just asked me to join the race! Ngunit hindi ako pwedeng basta kumilos na lang at sirain ang plano niya. May mga tao rin na umaasa sa akin. Pinilit kong ipagsawalang bahala si Philip habang binabantayan ang stock market… hanggang sa makadaan ang grupo ko sa Serenity Pines Estate. Muli kong nakita ang babae na nakita ko noong nagpunta kami ni Jane sa shop ni Azuré. "Please stop the van!" I commanded the driver. "Miss?" He looked puzzled but complied. Gayunman ay inihinto niya ang sasakyan sa tirahan namin ni Philip. Naguguluhan si Amanda. Bumaba ako ng sasakyan at saka tiningala ang mataas na gate. Napansin ako ng babae, nahintakutan siya at sa
Sarah Mabilis ang planong pag-atake ni Megan. Nilapitan niya ako para sakalin. Ngunit napigil ni Josh ang kanyang mga kamay at agad siyang inilayo. “Sagabal ka sa buhay ko!” sigaw ni Megan, napalitan ng galit ang mukha. “Ano ba ang mayroon ka, ha? Kahit na ano pa ang gawin mo, hindi ka na mamahalin pa ni Philip! Naaawa lang siya sa ‘yo dahil namatay ang anak ninyo!” Tumiim ang bagang ko sa narinig. Sa lahat ng maaaring sabihin sa akin ni Megan sa oras na ito, ang pagkanti sa aking anak ang huli kong nais na marinig. Nilapitan ko siya at saka siya sinampal nang marahas. Nanginginig si Megan sa galit. Hinawakan niya ang kanyang pisngi na namula. “Y-you—! I will kill you!” Tinapatan ko ng pagdidilim ng mata ang kanyang galit hanggang sa nag-iwas na siya ng tingin. Hinawakan ko siya sa baba. Pinisil iyon. “Hindi mo pa rin yata naiintindihan... Pinaghahanap ngayon ng mga awtoridad si Madam Cornell dahil sa pagdawit ni Dr. Smith sa pangalan ng biyenan ko. Pero hindi nila alam na dama
Philip Sa ilaim ng bilog na buwan, maingay sa puno ng race, naghihiyawan ang mga tao. Nag-aalab ang tensyon sa panimulang linya habang umuugong ang mga makina, ang usok mula sa tambutso ay humahalo sa simoy ng hangin sa bundok. Orlie Petrov met me at the starting line. Lumapit siya sa akin nang masama ang mukha. Nilabanan ko ang kanyanng tingin. Ngunit dumiin ang pagkakahawak niya sa balikat ko. "Philip, you shouldn't have agreed to this! Alam mong delikado ito. Makasisira ito sa reputasyon mo bilang racer kung sakaling may naganap na hindi maganda sa ‘yo.” Kita ko ang concern sa mukha ni Orlie. Inalis ko ang kamay niya na mahigpit na nakahawak sa akin. Naiiling ako na pinakatitigan siya. “Orlie, gusto kong ipaalala sa ‘yo na ikaw itong dahilan kung bakit ako narito sa posisyon na ito! Ikaw ang nagpakilala sa akin kay Mariano!” I growled. Natigilan siya. Ngunit sumunod siya sa akin. “May oras pa para umayaw ka.” “At ano? Magkaroon ng ikatlong parusa? Hindi ko sinunod ang una
Sarah Tila kalmado ako habang naghihintay ng oras ng hating-gabi, ngunit hindi mapakali ang isipan ko. It was already ten in the evening; dalawang oras na lang ang hihintayin ko. Simula alas otso ng gabi ay kausap ko si Jakob at ang team namin sa video call, ganoon din si Jane. Naroon nga lang ako sa silid habang nasa living space si Jane. We recruited five more people. Isa sa kanila ang kumuha ng trabaho ko sa coding ng application. “May ilang libo na ang nag-download ng app natin, and so far the app LoveLogic is doing good,” pagbibigay-alam ni Jakob. Binasa niya ang ilan sa mga reviews na nakuha namin. Naroon ako sa meeting ngunit wala doon ang isipan ko. “Sarah?” asked Jakob. “Sarah! Naputol ba ang koneksiyon n’yo, Jane?” Nakalarawan ang katanungan sa mukha ni Jane, “No, so far, ayos naman ang internet namin.” Tumikhim ako. “Sorry, guys, I’m just tired…” Hinilot ko ang sentido ko, at saka nginitian ang mga naroon sa video call. Kailangan kong gumayak para sumama kay Mada
Sarah Nagsimulang dumilim ang tingin ko. Pakiramdam ko ay aatakihin ako ng panic attack dahil sa kaba. Bumagal din ang paghinga ko habang nakatingin sa grupo ni Amir. "I've been observing your movements closely, Sarah. Marahil ay nakalimutan mo na, pero ako ang may-ari ng villa na tinitirhan mo. Alam ko talaga kung ano ang ginagawa mo," Amir stated firm. Nilapitan ko siya. “Amir, please…” nakikiusap kong sabi. Gusto ko lang makita si Philip! Ngunit hindi ko na iyon isinatinig. Umiling siya. “Seriously, Sarah! What are you doing?! Sa palagay mo ba ay hahayaan ko na mapahamak ka?” Nagsimulang lumuha ang mata ko. Naninikip ang dibdib ko dahil may bagay ako na nais gawin, ngunit hindi ko magawa. Hinawakan ako ni Amir sa braso. Nagsalita siya sa mahinahon na paraan. “Ginagawa nila ang lahat para mahanap si Philip. Delikado ka ngayon sa mata ni Mariano, iyon ang naiintindihan ko kaya hindi kita hahayaan na umalis.” Sa oras na iyon ay nahihirapan na akong huminga. Sinabayan pa ng s
Sarah "That doesn't make any sense!" Madam Olsen scoffed, shaking her head at Josh's statement. Desidido si Josh sa kanyang sinabi. "All I know for certain is that Mariano is a woman masquerading as a man, and Megan is that person." Sumeryoso si Madam Olsen at diretso ang tingin sa akin. "Unbelievable! Are you sure about this, Sarah?" Nananatili ako na walang emosyon. "I apologize, Madam Olsen. Sa palagay ko ay nakalimutan mo yatang hindi na ako interesado kay Philip Cornell." Tinigasan ko ang aking panga. "You!" Tinuro niya si Josh! "You will come with us immediately. Ibibigay ko si President Cornell since abala rin siya sa akin. This is annoying!" "You will not lay a hand on my bodyguard!" banta ko kay Madam Olsen. "Nakakatawa na mas concern ka sa bodyguard mo kaysa sa asawa mo." Ngumisi siya. "Dating asawa!" mariin kong pagtatama. Iginiya na ako ni Amir palayo sa grupo ng ginang. Binabalot ng kakaiba ang damdamin ko habang nakatalikod at palayo. Hindi ba mapapahamak si J