Sarah
Ipinikit ko ang aking mga mata, isinandal ang likuran sa tanning bed dahil dama ko ang stress. Bumilis ang tibok ng puso ko, tumutulo ang pawis sa noo ko. Bigla akong nakaramdam ng hilo.<
Philip Nag-uumapaw sa aking kawalan ng malay ang mga hibik ni Sarah, ang kanyang tinig ay waring bumabaluktot na parang alingawngaw sa loob ng isang malaki at hungkag na tambol. Nais ko itong habulin, matukoy ang pinagmulan, at matagpuan siya. Her confession of the baby… Gusto ko siyang yakapin dahil binabalot ng takot ang kanyang tinig. Ngunit hinihila ako pabalik sa dilim hanggang sa mawala ang tinig ni Sarah… Matapos ang napakahabang katahimikan, nakasisilaw ang liwanag na humihila sa akin. Hanggang sa unti-unting nagdilat ang aking mga mata… Tinutusok ng isang daang libong karayom ang likuran ko habang nakasisilaw ang silid. Dama ko ang napakatinding kirot sa aking ulo. Literal akong napangiwi at nais kong magmura ngunit tila may nakabara naman sa aking lalamunan. "B-boss!" narinig kong tinig ng tauhan. It must be Erwan. Nagmadali siyang nagtungo sa pintuan. "D-Dr. Ethan! Nagising na si Boss Philip!" Dinig ko ang malalaking hakbang at komosyon sa hallway. Habang aligaga sil
SarahMaayos akong nakahiga sa kama nang magkaroon ako ng malay. It was dark at tanging liwanag lang mula sa paligid ng gusali ng Serenity Pines ang nagre-reflect sa loob ng silid. Nasapo ko an
Emily Seven years ago; when I first met Bronn... Summit Valley University, isang prestihiyosong eskuwelahan at masuwerte ako na nakapasok ako rito. Nasa ospital ang nanay ko dahil sa heart condition. Kamamatay lang ng ama ko noong nakaraang buwan at hindi ko na alam kung paano ko itutuloy ang college fees. Karamihan sa kanyang mana ay ipinamana niya sa kanyang tunay na anak. Yes, ibig sabihin nito ay anak ako sa labas. Ngayon na namatay na ang daddy ko, hindi ko alam kung paano ko itutuloy ang pagbayad sa dormitoryo at tuition. "Erica, please... I need your help!" Desperado akong nakiusap sa aking kapatid sa ama, nagpunta ako sa kanyang tirahan. Inaasahan ko na kahit doon man lang ay naiintindihan niya ako. Binabalot ng napakagandang kagamitan ang mansiyon na minsang tinirhan ko. Hindi siya makapaniwala na nagawa ko pa talagang makiusap doon. "Emily, gusto ko lang ipaalala sa 'yo na wala kang karapatan na kuwestiyunin ako! Inaasahan mo na bibigyan kita ng pera? Ikaw na nag
Bronn Emily Carter... the woman who lingered in my thoughts long after we last saw each other. Her natural scent, plump lips with a touch of mayonnaise, dark coffee-colored hair, tiny waist, and even the curve of her breast beneath a thick top—all of her simplicity haunted my mind like a persistent virus. Perhaps I'm a werewolf in my past life. "Bronn, alam ko na masyado pang bata ang apo ko para sa 'yo, but it's fine. Sarah is a nice young woman. She's working hard on different things," pukaw ni Grandpa Mitchell, mentor ko siya sa finance at sa strategy ng stock market. At aminado ako na marami akong natututunan sa kanya. "Bronn is doing really well, too. He's made a name for himself in the tech industry. You don't need to worry about either of them," my mom said, smiling nicely. "Salamat sa pagtanggap sa amin, Grandpa Mitchell," simpleng sabi ko. "Magpapadala ako ng regalo kay Sarah," dagdag naman ng tatay ko. Sarah was just sixteen, a detail that everyone else seemed to
Emily Nagpaalam ako sa coffeeshop na may emergency ako na kailangan gawin kaya hindi ako makakapasok sa The Grind. Sumakay ako ng bus at dumiretso sa ospital kung saan naka-admit ang nanay ko. I met Dr. Vanderbilt, my mother's surgeon, bago pa ako dumalaw kay Mommy. Despite his salt and pepper hair, his face said differently—mukha siyang bata at guwapo. "Pasensiya ka na sa biglaan kong tawag, Miss Carter," aniya. "Ikaw ang nakalagay na immediate contact ng iyong ina matapos… mamatay ng iyong tatay noong nakaraang buwan." Dama ko na nilalakasan lang ni Dr. Vanderbilt ang kanyang loob. Nag-isang linya ang labi ko. "A-anong nangyayari, doktor? Tungkol saan ito?" Inalalayan niya ako papunta sa isang tahimik na sulok. "Stable na ang kalagayan ng iyong ina, pero may ibang problema tayong problema. Huminto na ang buwanang pondo para sa kanyang pagpapagamot mula noong nakaraang buwan. Sa ngayon, may utang na ang pamilya mo sa ospital ng dalawampung libong dolyar." Nanginig ako sa p
Emily Dumadagundong ang dibdib ko habang naroon kami ni Mr. Bronn Martin sa elevator. Dama ko ang kanyang daliri na kanina pa tila nagdo-doodle sa aking tagiliran. Dahil litaw ang parteng iyon ng katawan ko, dama ko ang paso, ang mainit na haplos ng kanyang hintuturo na sumasayaw sa aking balat. All I remembered was his whispers in my ears, "Would you like to join me in my room?" And then I nodded, while meeting his gaze, dahilan para mauwi kami rito sa elevator. Kasama namin si Robert na tila kalmado lang habang dala ang gamit ng kanyang boss. Isang napakagandang unit ang bumungad sa akin nang buksan ang suite. May malawak na living space, kusina, at ilang silid, may outdoor pool sa labas kung saan binabalot ng bermuda grass ang paligid. Tinungo ko ang isang parte ng suite; ang glass wall kung saan kita ang buong siyudad. I can't imagine this place could be found inside a hotel. Habang binubusog ang mata sa kumikinang na ilaw sa labas ng gusali, naramdaman ko na lang an
EmilyBronn's personality was always different whenever we were in bed. The way his dark blue eyes gazed at me, the way he showered my body kisses, or whenever I felt him inside my body.
Emily Nagpasalamat ako na nasa tabi ko si Evelyn. Panay ang iyak ko at inasikaso ko na kaagad ang burial ng aking ina. Alam ko na malaki ang katanungan ni Evelyn kung bakit hindi niya nakikita si Bronn sa paligid, ngunit mas pinili niya na maging kaibigan ko at mag-stay sa tabi ko. Nagpadala ng mensahe sa akin si Mr. Thompson para tanungin ako kung nasaan ako sa kasalukuyan. Mabuti pa siya, nag-aalala sa lagay ko. Si Evelyn ang sumagot na naroon ako sa Los Angeles dahil para akong walang buhay. Inabot kami ng dalawang araw pa bago tuluyang maiburol ang nanay ko. Si Evelyn lang ang tanging kasama ko sa kabuuan ng mga araw na naroon ako. "Gusto mo bang sumama na muna sa akin?" tanong ni Evelyn nang ihatid ko siya sa isang hotel. Tumango ako dahil sa totoo lang ay wala na akong lakas na makabalik na muna sa villa. Kailangan ko ng kakampi, at sa villa ay siguradong mag-isa ako. Nagkaroon ng tiyansa si Evelyn na ibahagi sa akin ang gumugulo sa isipan niya habang nakahiga kami