Emily Dumadagundong ang dibdib ko habang naroon kami ni Mr. Bronn Martin sa elevator. Dama ko ang kanyang daliri na kanina pa tila nagdo-doodle sa aking tagiliran. Dahil litaw ang parteng iyon ng katawan ko, dama ko ang paso, ang mainit na haplos ng kanyang hintuturo na sumasayaw sa aking balat. All I remembered was his whispers in my ears, "Would you like to join me in my room?" And then I nodded, while meeting his gaze, dahilan para mauwi kami rito sa elevator. Kasama namin si Robert na tila kalmado lang habang dala ang gamit ng kanyang boss. Isang napakagandang unit ang bumungad sa akin nang buksan ang suite. May malawak na living space, kusina, at ilang silid, may outdoor pool sa labas kung saan binabalot ng bermuda grass ang paligid. Tinungo ko ang isang parte ng suite; ang glass wall kung saan kita ang buong siyudad. I can't imagine this place could be found inside a hotel. Habang binubusog ang mata sa kumikinang na ilaw sa labas ng gusali, naramdaman ko na lang an
EmilyBronn's personality was always different whenever we were in bed. The way his dark blue eyes gazed at me, the way he showered my body kisses, or whenever I felt him inside my body.
Emily Nagpasalamat ako na nasa tabi ko si Evelyn. Panay ang iyak ko at inasikaso ko na kaagad ang burial ng aking ina. Alam ko na malaki ang katanungan ni Evelyn kung bakit hindi niya nakikita si Bronn sa paligid, ngunit mas pinili niya na maging kaibigan ko at mag-stay sa tabi ko. Nagpadala ng mensahe sa akin si Mr. Thompson para tanungin ako kung nasaan ako sa kasalukuyan. Mabuti pa siya, nag-aalala sa lagay ko. Si Evelyn ang sumagot na naroon ako sa Los Angeles dahil para akong walang buhay. Inabot kami ng dalawang araw pa bago tuluyang maiburol ang nanay ko. Si Evelyn lang ang tanging kasama ko sa kabuuan ng mga araw na naroon ako. "Gusto mo bang sumama na muna sa akin?" tanong ni Evelyn nang ihatid ko siya sa isang hotel. Tumango ako dahil sa totoo lang ay wala na akong lakas na makabalik na muna sa villa. Kailangan ko ng kakampi, at sa villa ay siguradong mag-isa ako. Nagkaroon ng tiyansa si Evelyn na ibahagi sa akin ang gumugulo sa isipan niya habang nakahiga kami
Sarah"Are you sure you're going out?" tanong ni Philip sa akin. "Let me…" Inabot niya mula sa kamay ko ang dalawang piraso ng diamond earrings at siya ang nagsuot niyon sa tainga ko.&nb
SarahEmily was busy with her daughter, so I had no choice but to attend some gatherings that required my presence; they were important events for keeping my social and business connections str
SarahNang mawala ang mag-ina sa paningin ng mga reporter dahil may bagong dumating na personality na kasalukuyang dumadanas ng issue, nilapitan nila ako.
SarahSa sobrang pagkaasar ko kay Philip ay pinalabas ko siya ng kuwarto at saka frustrated at mabilis na kinalma ko ang sarili ko. That annoying and utterly jerk! Tss!
Sarah Taimtim akong nakatingin sa itinuring kong ama ng ilang taon. Nakaupo siya sa couch at hinarap din ang mga mata ko. Wala akong makitang emosyon sa kanya. "Is it true that you insulted Lila and Margarette last night? Laman kayong parehas ni Lila sa social news at kung saan-saan blog sites dahil sa naganap kagabi." Dad paused and then looked at his assistant na nagpatuloy ng sasabihin. "Miss, this social blog claims you bullied Sarah Benner, who was actually Miss Lila, pretended to be you. Of course, no one knew you were the real Sarah Benner, but people are saying Benner managed to let it go." Siyempre nga naman, bakit hahayaan na sampalin ko ang isang Sarah Benner. Ngunit bakit parang kasalanan ko? "You are tarnishing your own name! No, my name! Paano ko ipaliliwanag sa mga tao na walang dapat ikabahala?" Naiintindihan ko ang ipinupunto ng aking ama. "Ginagamit nila ang identity ko!" Hindi ko na rin napigilan na magtaas ng tinig. "She's parading around as Sarah Benner!"