Pagkaalis nga ni James ay muli ngang binalot ng katahimikan ang buong bahay na iyon. Tahimikk nga na binuksan ni Francis ang dating walk-in closet ni Sophia na puno nga ng makukulay at mamahaling damit. Karamihan pa nga roon ay pulang bestida, makikintab at mamula-mula na halos sumisigaw sa ilaw ng chandelier.Napatingin nga si Francis sa mga tela na iyon na magagara at mamahalin pero may masakit nga na alaala.Bigla nga niyang naalala ang isang gabi ng pagtitipon ilang linggo matapos nga ang kanilang divorce ni Sophia. Nakatayo nga si Sophia sa gitna ng madilim na bulwagan, hawak ang gunting at walang pag-aalinlangan niyang pinag pira-piraso ang isang pulang bestida. At ang mga hibla nga ng tela ay tila ba mga dugo na tumalsik sa sahig— kagaya g damdaming unti-unti nga na pinapatay.Hindi nga niya malilimutan ang mga mata ni Sophia noon na basag pero matatag, buo ang desisyon at isang pamamaalam. At ang bestida nga na iyon ay simbolo nga ng tuluyang pagkalas.Kaya paanong basta na la
CHAPTER 218“Alam mo ba kung gaano kahalaga ang Homen negotiations noon? Si Sophia ang mag-isang nagpatumba kay Michael at nakabili ng lupa ng dalawang bilyon na mas mababa pa sa orihinal na presyo nito. Nagulat pa nga noon ang mga banyagang negosyo at financial circle.”“Alam mo ba kung bakit tinawag na Homen negotiations yon? asi isa yon sa mga patibong na sinadya ng mga banyaga para hiyain ang ibang mga kumpanya. Pero si Sophia ang sumira ng plano nil. Siya ang dahilan kung bakit naipanalo ang negosasyon at naipamukha sa lahat ang kakayahan nila. At sa tulong nga ni Sophia ay nagbago ang tingin ng mundo sa bansa pagdating sa mga internationl na pag-uusap.”“Kung hindi nga dahil sa kanya ay sa tingin nyo ba magkakaroon ng pagkakataon ang iba para makipag-cooperate? Pati nga itong financial summit sa lungsod ay dito pa sa atin gaganapin. Hindi lang dahil lumipat doon ang headquarters ng Prudence. Isa pa ay dahil si Sophia na nakipaglaban noon sa Homen negotiations ay naroon din sa lu
Hindi naman malaman ni Sophia kung saan nahalungkat ni Raymond ang mga ganitong matatamis na salita. At kasama pa nga sa post nito ang isang litrato ng kanyang likuran — isang kuha nga iyon na puno ng lambing at kalinawan at kahit ang simpleng pagtalikod niya ay napakaganda sa mata ni Raymond.Napangiti naman nga si Sophia at saka nga niya pinindot ang like sa post na iyon. Pagkatapos ay nagpatuloy pa ng siya sa pag-browse sa iba pang mga post ng binata.[Ang makilala ka ay isang napakagandang bagay at para nga itong marahang hangin sa tabing dagat, parang bituin sa gabi, parang malamig na pakwan sa tag-init at parang lahat ng magagandang bagay sa mundo.]Matamis naman nga na napangiti si Sophia matapos nga niyang mabasa iyon. At sa sobrang kilig nga niya ay nag comment nga siya sa ilalim ng post na iyon.“Parang si Sophia na nakilala ni Raymond.”Marami pa nga na post si Raymond na may kinalaman kay Sophia. Is-isa nga iyon na tiningnan ni Sophia at para bang gusto niyang damhin ang
CHAPTER 1Habang umiinom ng gamot si Sophia ay bigla namang tumunog ang kanyang phone kaya naman dali dali na nya iyong kinuha at nakita nga nya na ang kanyang matalik na kaibigan na si Karylle ang nagmessage sa kanya kaya naman agad na nga nya iyong binuksan.“Girl, Bumalik na pala ang asawa mo,” basa ni Sophia sa mensahe ng kanyang kaibigan. Kaya naman bigla syang natigilan dahil doon. Higit isang buwan din kasi silang walang komunikasyon ng kanyang asawa matapos itong ipadala ng ama nito sa ibang bansa para pamahalaan ang kumpanya ng pamilya nito roon.“Hindi ko alam na bumalik na pala siya ng bansa,” sagot ni Sophia sa kanyang kaibiganBigla namang tumunog muli ang kanyang phone kaya agad na nga nya itong binuksan muli.“Bumalik na sya at alam mo ba na mayroon syang kasamang babae na mukhang mas bata pa sa kanya at kilalang kilala mo rin,” sagot pa ni Karylle sa kanyang kaibigan at kalakip pa ng kanyang mensahe ay isang larawan at nakita nga roon ni Sophia ang kanyang asawa na
CHAPTER 2Matapos ang isang linggong sick leave ni Sophia ay muli na nga syang pumasok sa opisina.Pagkapasok nga nya sa loob ng kumpanya ay napansin nya ang ilang mga empleyado na nagbubulungan.“Manager Sophia hindi nyo pa po ba alam? May bago na pong sekretarya si sir Francis at ang apelyido rin po nito ay Marquez kagaya nyo,” daldal naman ng isang empleyada kay Sophia.Nagulat naman si Sophia sa sinabi ng isang empleyada nila. Bigla tuloy syang napaisip na talaga palang ipinalit ni Francis si Bianca sa kanya bilang sekretarya nito.Pagkalipas ng ilang sandali ay pinatawag nga si Sophia sa opisina ni presidente kaya naman agad na syang pumunta roon.Agad naman na napatingin si Francis sa bagong dating na si Sophia.“Dahil gusto mong manatili rito sa kumpanya ang pagiging personal na sekretarya ko ay hindi na nababagay pa sa’yo. Sakto naman na may bakanteng posisyon sa isang department dito kaya naman inilipat na kita roon bilang manager,” agad na sabi ni Francis kay Sophia.Dahil n
CHAPTER 3Kahit na nasasaktan sa sinabi ni Francis ay pinilit ni Sophia na magpakahinahon. Napabuntong hininga na nga lamang sya para pakalmahin ang kanyang sarili.“Mr. Bustamante pinaalalahanan ko si ms. Bianca tungkol sa bagay na yan. May surveillance camera ang ating kumpanya kung hindi ka naniniwala sa sinasabi ko. Maaari natin itong paimbestigahan at i-verify kung gusto mo,” sagot ni Sophia kay Francis dahil parang gusto nitong isisi sa kanya ang pagkakamali ni Bianca.Bigla namang namutla si Bianca dahil sa sinabi ni Sophia.“A-ate Sophia siguro ay nadistract lamang ako kaya hindi ko masyado narinig ang mga sinabi mo kaya nagkamali ako. P-pasensya na,” pagdadahilan na lamang ni Bianca kay Sophia dahil alam naman nya na sya ang mali at yun na lamang ang naisip ni Bianca na idahilan.Hindi naman sya pinansin pa ni Sophia at sinamaan lamang nya ito ng tingin.“Sa dami ng produkto na yun. Imposibleng palampasin lamang ng mga Villamayor iyon. Ako na muna ang hahawak sa mga produkto
CHAPTER 4“Hindi ko pa alam,” sagot ni Sophia sa kaibigan habang mahigpit nyang hawak ang pregnancy test kit na iniabot sa kanya ni Karylle.Hindi kasi dinaratnan ng buwanang dalaw si Sophia ngayon at parang may kakaiba rin kasi syang nararamdaman nitong mga nakaraang araw kaya napagpasyahan nga nya na gumamit na ng pregnancy test kit.“Kung buntis ka nga. Anong gagawin mo? Sasabihin mo ba ito kay Francis?” tanong pa ni Karylle sa kanyang kaibigan.Bigla namang natigilan si Sophia. Naalala nya kasi na ayaw ni Francis na magkaanak sa kanya. Ito na lang sana din ang pag asa nya para kay Francis pero natatakot sya na baka magalit ito sa kanya.“Hindi. Hindi ko sasabihin sa kanya kung sakali ngang buntis ako. Ayaw kong ipilit sa kanya ito dahil alam ko na ayaw nya. Mas mabuti pa na ilihim ko ito kung sakali,” malungkot na sagot ni Sophia sa kanyang kaibigan.Tatlong taon na rin talaga syang naghihintay na magkaroon ng anak pero ngayon na dumating na nga ito ay mukhang huli na nga ang laha
CHAPTER 5 “Hindi ako kailanman nagkautang kay Bianca at hindi rin ako nagkautang sa’yo Francis. Maaaring sa trabaho ay senior nya lamang ako. Pero sa personal naming buhay ay wala kaming utang na loob sa kanya,” seryoso pa na sabi ni Sophia kay Francis. Napadako naman ang tingin ni Francis kay Sophia at napabuntong hininga na lamang sya rito. Nakasuot lamang kasi si Sophia ngayon ng simpleng damit at simpleng mahabang palda at balingkinitan pa ang baywang nito. Maganda rin ang mata at kilay ni Sophia. Si Sophia kasi ay may pagkamatigas at malamig ang ugali. Napakatalino rin nito at talaga naman na hinahangaan din ang kagandanhan nito. “Pasensya na. Alam kong kasalanan ko ito,” seryoso naman na sabi ni Francis kay Sophia. Hindi naman na nagsalita pa si Sophia at napabuntong hininga na lamang sya dahil doon. Katahimikan naman ang namayani sa kanilang dalawa at hindi nga maiwasan ni Francis na mapasulyap sa magandang mukha ni Sophia. KINABUKASAN…… May lumabas naman na balita tun
Hindi naman malaman ni Sophia kung saan nahalungkat ni Raymond ang mga ganitong matatamis na salita. At kasama pa nga sa post nito ang isang litrato ng kanyang likuran — isang kuha nga iyon na puno ng lambing at kalinawan at kahit ang simpleng pagtalikod niya ay napakaganda sa mata ni Raymond.Napangiti naman nga si Sophia at saka nga niya pinindot ang like sa post na iyon. Pagkatapos ay nagpatuloy pa ng siya sa pag-browse sa iba pang mga post ng binata.[Ang makilala ka ay isang napakagandang bagay at para nga itong marahang hangin sa tabing dagat, parang bituin sa gabi, parang malamig na pakwan sa tag-init at parang lahat ng magagandang bagay sa mundo.]Matamis naman nga na napangiti si Sophia matapos nga niyang mabasa iyon. At sa sobrang kilig nga niya ay nag comment nga siya sa ilalim ng post na iyon.“Parang si Sophia na nakilala ni Raymond.”Marami pa nga na post si Raymond na may kinalaman kay Sophia. Is-isa nga iyon na tiningnan ni Sophia at para bang gusto niyang damhin ang
CHAPTER 218“Alam mo ba kung gaano kahalaga ang Homen negotiations noon? Si Sophia ang mag-isang nagpatumba kay Michael at nakabili ng lupa ng dalawang bilyon na mas mababa pa sa orihinal na presyo nito. Nagulat pa nga noon ang mga banyagang negosyo at financial circle.”“Alam mo ba kung bakit tinawag na Homen negotiations yon? asi isa yon sa mga patibong na sinadya ng mga banyaga para hiyain ang ibang mga kumpanya. Pero si Sophia ang sumira ng plano nil. Siya ang dahilan kung bakit naipanalo ang negosasyon at naipamukha sa lahat ang kakayahan nila. At sa tulong nga ni Sophia ay nagbago ang tingin ng mundo sa bansa pagdating sa mga internationl na pag-uusap.”“Kung hindi nga dahil sa kanya ay sa tingin nyo ba magkakaroon ng pagkakataon ang iba para makipag-cooperate? Pati nga itong financial summit sa lungsod ay dito pa sa atin gaganapin. Hindi lang dahil lumipat doon ang headquarters ng Prudence. Isa pa ay dahil si Sophia na nakipaglaban noon sa Homen negotiations ay naroon din sa lu
Pagkaalis nga ni James ay muli ngang binalot ng katahimikan ang buong bahay na iyon. Tahimikk nga na binuksan ni Francis ang dating walk-in closet ni Sophia na puno nga ng makukulay at mamahaling damit. Karamihan pa nga roon ay pulang bestida, makikintab at mamula-mula na halos sumisigaw sa ilaw ng chandelier.Napatingin nga si Francis sa mga tela na iyon na magagara at mamahalin pero may masakit nga na alaala.Bigla nga niyang naalala ang isang gabi ng pagtitipon ilang linggo matapos nga ang kanilang divorce ni Sophia. Nakatayo nga si Sophia sa gitna ng madilim na bulwagan, hawak ang gunting at walang pag-aalinlangan niyang pinag pira-piraso ang isang pulang bestida. At ang mga hibla nga ng tela ay tila ba mga dugo na tumalsik sa sahig— kagaya g damdaming unti-unti nga na pinapatay.Hindi nga niya malilimutan ang mga mata ni Sophia noon na basag pero matatag, buo ang desisyon at isang pamamaalam. At ang bestida nga na iyon ay simbolo nga ng tuluyang pagkalas.Kaya paanong basta na la
CHAPTER 217Pagkapasok nga ni Harold sa loob ng bahay na iyon ay agad nga niyang nasalubong ang malamig at matalim na titig ni Francis. Malamig nga ang titig ng lalaki ngunit may bahid nga ng pag-aalinlangan habang nakatitig nga ito sa kanya.“Sinabi mong mahal mo si Raymond. Sabihin mo nga sa akin kung sino ba talaga siya?” tanong pa nga ni Francis kay Sophia habang nakatingin nga siya sa bagong dating na si Harold.“Anuman ang relasyon niya sa akin ay wala ka ng pakialam pa roon at wala ka nang karapatan pa na malaman iyon, Francis,” sagot naman nga ni Sophia.“At isa lang ang dapat mong tandaan,” sabi pa ni Sophia at saka nga niya ito tinitigan ng buong dignidad habang nakaupo nga sya sa kanyang wheelchair. “Pinatay mo ang sarili mong anak gamit ang sarili mong mga kamay. Ikaw miso ang nagtakip sa akin at ikaw rin nga ang dahilan kung bakit hindi na ako magkakaanak pa kailanman. Ikaw ang tunay na may kasalanan,” sabi pa ni Sophia at bawat salita nga na kanyang binitawan ay parang
Isang halik nga iyon na parang parusa. Isang halik na parang pag-angkin. At hindi na niya gustong marinig pa ang pangalan ni Raymond mula sa mga labi ni Sophia.Sa isip ni Francis si Sophia nga ay sa kanya. At hindi ito kailanman dapat na maging kay Raymond.Nanginginig naman nga sa galit si Sophia. Pilit nga niyang itinutula si Francis na pumupwersa sa kanya pero hindi nga niya ito kaya lalo na at mas malakas nga talaga ito sa kanya at isa pa ay hindi pa naman talaga siya ganoon kalakas muli.Kaya naman mariin nga niyang kinagat ang dulo ng dila ni Francis. At nalasahan pa nga niya ang dugo nito sa kanyang bibig.Ngunit hindi pa rin nga siya binitawan ni Francis. At sa halip nga ay gumanti nga ito at kinagat nga nito ang gilid ng kanyang labi. At habang tumatagal nga pareho na nga nilang nalalasahan ang dugo.Lalo ngang lumalim pa ang bigat ng halik na iyon hanggang sa parehas na nga silang halos kapusin na ng hininga. At sa wakas nga ay binitiwan na ni Francis ang labi ni Sophia.Ng
“Yun na siguro ang nag-iisa kong anak,” mahina ngunit buo nga ang tinig na sabi ni Sophia. Bahagya pa nga na nanginginig ang kanyang kamay.“Alam mo ba kung bakit ako nakasakay sa wheelchair na ito? Yun ay dahil may sakit ako,” mariin pa nga na sabi ni Sophia. “At hindi na ako magkakaanak pa… kailanman,” pagpapatuloy p anga ni Sophia at doon na nga niya tuluyang sinabi ang isang masakit na katotohanan.Noong una nga na nalaman ni Sophia na nagdadalang-tao siya sa anak nila ni Francis ay sumagi nga sa kanyang isipan na ipa-abort ang bata. Ngunit pinigilan nga siya ni Dr. Gerome.sinabi nga nito na kapag itinuloy niya ang balak niyang iyon ay lalo lamang itong makakasama sa kanyang mahinang katawan. Ngunit kahit ano ngang pag-iingat ang ginawa niya y hindi rin nga talaga nailigtas pa ang bata. At habang lumilipas nga ang panahon ay lalo pa ngang nanghina ang kanyang katawan. At lalo pa ngang lumala ang kanyang karamdaman.Ramdam ni Sophia ang pagkalito ng kanyang isipan at ang pagkaliga
CHAPTER 216Hindi naman na nga naglakas pa ng loob si Francis na direktang sumulat kay Sophia. Kaya naman sa harap nga mismo ni Sophia ay tinawagan at kinausap nga niya si Dr. Gerome.Maaari nga na hindi alam iba ang tungkol dito pero si Dr. Gerome— siya ang mas nakakaalam ng lahat.At nang makumpirma nga ni Francis dito ang totoo ay tila ba nawalan nga siya ng lakas. Dumulas pa nga sa kanyang kamay ang kanyang cellphone at malakas nga itong bumagsak sa sahig.Halos hindi na nga makatayo si Francis. Nanginginig nga ang buo niyang katawan. Hindi nga niya maikuyom ang kanyang kamao. At a mga mata nga niya ay bakas nga ag labis na pagkalito at pagdududa sa sarili.“A-akin? Akin daw? P-pero bakit? Bakit hindi kay Raymond? Bakit akin? Paanong ngaing akin iyon?” sunod-sunod pa nga na tanong ni Francis at tila ba hindi nga siya makapaniwala sa katotohanan na iyon. Dahil kung totoo nga na anak niya iyon ay ano nga ba itong nagawa niya.Tumingin naman nga si Sophia sa gawi ni Francis at saka n
“Francis, ikaw mismo ang pumatay sa anak mo. Ikaw mismo ang nagplano para patayin ang tagapagmana mo,” sabi ni Sophia at patuloy pa rin nga sa pag agos ang kanyang luha habang sinasabi nga niya iyon.At talagang napakasakit nga nitong isipin. Siya ang nasaktan pero tila si Francis ay wala ngang pakialam. Paanong nagawa niyang patayin ang sarili niyang anak na para bang wala lang?“Bakit Francis? Bakit mo nagawa ito? Ikaw ang salarin dito. At iaw ang ugat sa lahat ng kasamaan na ito. Kaya dapat lang na magdusa ka rin kasama ko,” sabi pa ni Sophia.Nanatili naman nga na nakatayo lang si Francis at nakaatulala. Paa bang pakiramdam nga niya ay bigla ngang nawalan ng saysay ang lahat. At para bang wala siyang ibang naririnig kundi ang isang pangungusap na paulit-ulit nga sa kanyang isip.“Francis, ikaw mismo ang pumatay sa anak mo.’Napakurap kurap pa nga si Francis habang nakatingin nga siya kay Sophia at tila ba naguguluhan nga siya. Hindi nya alam kung anong ibig sabihin no’n? Paanong s
CHAPTER 215Sa mga sandali nga na iyon ay para bang tuluyan nang nakalimutan ni Francis ang lahat ng hindi nila pagkakaunawaan ni Sophia.Para bang hindi kailanman nangyari ang diborsyo, ang aksidente o ang lahat ng sakit sa pagitan nila. At para bang mag-asawa pa rin nga sila. At talaga namang nakakatawa nga iyon. KKung noon siguro ito ay maaaring natuwa pa nga si Sophia pero ngayon nga ay tila ba isa na itong katawa-tawang biro na lamang.“Francis, mukhang nakalimutan mo na ang lahat ng pader sa pagitan nating dalawa. Kailangan pa ba kitang paalalahanan ngayon?” sabi ni Sophia at saka nga siya napatingin sa red wine na nasa harapa nga niya at sa loob-loob nga niya ang may bahid nga ng pangungutya.“At saka kelan lang ako nakunan. Masyado pang mahina ang katawan ko. Hindi pa ako pwedeng uminom ng ganyan,” dagdag pa nga ni Sophia.Sa pagbanggit nga ni Sophia ng salitang ‘nakunan’ ay bigla ngang nagdilim ang mata ni Francis.“Huwag mo nang banggitin ang bagay na iyan sa harapan ko,” m