CHAPTER 5
“Hindi ako kailanman nagkautang kay Bianca at hindi rin ako nagkautang sa’yo Francis. Maaaring sa trabaho ay senior nya lamang ako. Pero sa personal naming buhay ay wala kaming utang na loob sa kanya,” seryoso pa na sabi ni Sophia kay Francis. Napadako naman ang tingin ni Francis kay Sophia at napabuntong hininga na lamang sya rito. Nakasuot lamang kasi si Sophia ngayon ng simpleng damit at simpleng mahabang palda at balingkinitan pa ang baywang nito. Maganda rin ang mata at kilay ni Sophia. Si Sophia kasi ay may pagkamatigas at malamig ang ugali. Napakatalino rin nito at talaga naman na hinahangaan din ang kagandanhan nito. “Pasensya na. Alam kong kasalanan ko ito,” seryoso naman na sabi ni Francis kay Sophia. Hindi naman na nagsalita pa si Sophia at napabuntong hininga na lamang sya dahil doon. Katahimikan naman ang namayani sa kanilang dalawa at hindi nga maiwasan ni Francis na mapasulyap sa magandang mukha ni Sophia. KINABUKASAN…… May lumabas naman na balita tungkol sa pagbagsak ni Max Villamayor. Tiningnan sya ni Marvin bilang isang magiliw na tao pero sopistikado at makapangyarihan sa ibang pamamaraan. Gumawa kasi ng paraan si Marvin para malantad ang mga masamang gawain ni Max kaya agad itong naalis sa posisyon sa kumpanya. Nang ibigay ni Sophia ang mga produkto ay si Marvin ang tumingin noon at pumasa naman iyon sa kalidad na nais nya. “Wala ka man lang yatang kati katiwala sa akin ms. Marquez ah,” nakataas pa ang kilay na sabi ni Marvin kay Sophia. Kita naman nya ang pawis sa noo ng dalaga at napapalunok na nga lamang ng sariling laway nya si Marvin dahil talagang nagagandahan sya kay Sophia. “Hindi naman. Nag iingat lamang ako dahil baka magkaproblema na naman,” nakangiti pa na sagot ni Sophia kay Marvin. Dahan dahan naman na tumango si Marvin kay Sophia saka nya ito matamis na nginitian. Hindi naman nakalagpas sa paningin ni Francis at Bianca ang senaryo na yun dahil kitang kita nga nila ang mga ito. At kitang kita nga ni Francis kung paano titigan ni Marvin si Sophia. “Sophia mukhang magkasundong magkasundo kayo kayo ni Mr. Marvin Villamayor. At infairness mukhang bagay nga kayong dalawa,” nakangiti pa na sabi ni Bianca ng makalapit sila sa pwesto nila Sophia at Marvin. Nagkatinginan naman sila Marvin at Sophiabdahil sa sinabi ni Bianca pero hindi naman na iyon pinansin pa ng dalawa at nagpatuloy na lamang sila sa kanilang ginagawa. “Ang pagtutulungan na ito ay magdudulot lamang ng gulo sa mga Villamayor,” madilim ang tingin na sabi ni Francis. “Wala namang gulo Mr. Francis,” sagot ni Marvin kay Francis habang may nakakalokong ngiti sa labi nito. “Lalong lalo na kung may kasama kang napakagandang babae kagaya ni Ms. Sophia,” dagdag pa ni Marvin habang nakatitig ito sa magandang mukha ni Sophia. “Si Ms. Sophia ay alam kong isinasantabi ang personal na buhay nya sa kanyang trabaho. Natatakot ako Mr. Marvin na baka hindi mo iyon naiintindihan at magkaroon tayo ng hindi pagkakaunawaan,’” seryosong sagot naman ni Francis. Makahulugan namang tinitigan ni Francis si Sophia. At kaagad naman iyong napansin ni Marvin kaya naman napapangisi na lamang ito. “Hindi naman mahirap na ipagbukod ang personal na buhay sa trabaho. Kapag may gusto tayo sa isang babae ay gagawa at gagawa tayo ng paraan para mapansin nila tayo.. At isa pa ay alam ko naman na wala kang pakialam sa personal na buhay ng iyong mga empleyado, tama ba ako Mr. Francis?” sagot naman ni Marvin kay Francis habang nakangisi pa ito. “Kaswal lamang ako Mr. Villamayor,” seryosong sagot ni Francis dito. Pagkatapos nyang sabihin iyon ay agad na nyang hinawakan sa kamay si Bianca at agad na silang umalis na dalawa. Nasundan na lamang nila Sophia at Marvin ng tingin ang papaalis na sila Francis at Bianca. “May pagkamasama talaga ang ugali ng isa na yun. Paano mo nagawang pakisamahan ang ganoong klase ng tao Ms. Sophia?” iiling iling na sabi ni Marvin kay Sophia. Napansin naman ni Sophia na parang naiinis nga sa pinapakitang ugali ni Francis si Marvin kaya hindi na lamang sya nagsalita pa. “Hindi naman ako nagsisisi sa mga sinabi ko,” sabi pa ni Marvin saka sya sumandal sa kinauupuan nila ni Sophia. Hindi naman na ito pinansin pa ni Sophia. Sa kabilang banda ay naayos na nga ni Sophia ang naging problema nila sa kanilang produkto at naiwasan ang anumang hindi pagkakaintindihan. Pinagmulta at pinarusahan naman ni Francis si Bianca ng kung anumang dapat na ipataw rito na parusa para naman maging patas sya sa iba pa nilang empleyado. Pagbalik naman ni Sophia sa kumpanya ay masayang masaya ang lahat ng naroon dahil naresolba nga nya ang problema sa kanilang produkto. “Mahirap talaga kapag palakasan lamang kaya naupo sa pwesto. Laging nagrurunong runungan,” sabi ng isang empleyado roon. “Matalino naman si Ms. Bianca kaso ay masyado lang nagmagaling dahil sekretarya agad ang posisyon nya. Kaya ayan nagkaproblema tuloy. Wala talagang makakatalo sa katalinuhan ni ms. Sophia. Ano ba kasi ang nakita ni sir Francis sa babae na yun?,” daldal naman ng isa pang empleyado. Ang kumpanya kasi nila Francis ay kilala sa isa sa mga malalaking kumpanya sa bansa. Napabuntong hininga naman si Bianca dahil sa kanyang mga naririnig. “Itigil nyo na yang bulung bulungan ninyo. Bata pa si Bianca at bago pa lamang. Sige na itigil nyo na yan at bumalik na kayo sa inyong mga trabaho,” saway na ni Sophia sa mga nagtsitsismisan na mga empleyado. Agad naman na tumigil ang mga ito at agad na rin na bumalik sa kani kanilang trabaho. Akmang papasok na sana si Sophia sa opisina ni Francis pero natigilan na lamang sya ng marinig nya na nag uusap si Francis at Bianca roon. Naluluha naman si Bianca habang kagat kagat nya ang labi nya at nagpapaawa kay Francis. “Francis, masyado na ba akong inutil? Narinig ko na sabi nila ay hindi ako kasing galing ni ate Sophia,” naiiyak ng sabi ni Bianca kay Francis. Napakunot naman ang noo ni Francis dahil sa sinabi ni Bianca. “Kung ikukumpara ka kay Sophia ay magkaibang magkaiba kayo. Kaya wag mo na lamang pakinggan ang mga sinasabi nila,” sagot ni Francis sa dalaga. Tahimik naman na nakikinig si Sophia sa pag uusap ng dalawa bago sya nagpasya na pumasok ng tuluyan doon.CHAPTER 6Hindi naman na nakatiis pa si Sophia at itinulak na nga nya ang pinto ng opisina ni Francis at kaagad na pumasok doon. Blangko lamang ang ekspresyon ng kanyang mukha at sandali pa nga nyang tiningnan ang kanyang kapatid na si Bianca na parang natuod na sa kinupuan nito at hindi magawang tumingin sa kanya.Agad naman na iniabot ni Sophia ang dala dala nyang mga dokumento kay Francis. Mga bagong kontrata iyon sa bagong kooperasyon na iminungkahi nila Marvin at Raymond Villamayor.Si Raymond Villamayor ay isang tao na may malalim na pag iisip ngunit sa pagkakataon na ito ay basta basta na lamang nito iminungkahi ang tungkol sa bagong kooperasyon na para bang nagustuhan nito ang isang bagay na para bang tiyak sya na mananalo.“Mr. Francis ito na ang mga bagong impormasyon tungkol sa bagong kooperasyon mula sa mga Villamayor,” seryosong sabi ni Sophia kay Francis.Napasimangot naman si Francis at saka nya pinasadahan ng tingin si Sophia. Sa trabaho kasi ay madalas nga na nakasuo
CHAPTER 7Bigla namang natigilan ang security guard dahil sa sinabi ni Sophia at bigla pa nga siyang kinabahan dahil baka maparusahan pa sya. Akmang lalapitan na nga sana ng guard si Bianca upang palabasin ng conference room ng bigla nga itong tumakbo papunta kay Sophia.Nang makalapit si Bianca kay Sophia ay agad nya nga itong hinawakan sa kamay at saka nya ito matalim na tinitigan.“Ate hindi mo ito pwedeng gawin sa akin,” sabi pa ni Bianca kay Sophia.Bigla namang natigilan si Sophia dahil sa ginawa at sinabi ni Bianca. Ate? Tinawag sya nitong ate. Nagtitimpi naman si Sophia na matawa dahil paano sya natatawag ng ganito ni Bianca. Nagpapasalamat na lamang din sya sa ginawa ni Bianca na pagtawag na ate dahil magagawa nyang magmumukha inosente at tawagin syang ate na nakakaawa.“Bianca nag iisa lamang ako na anak ng aking ina. Kaya hindi ako karapat dapat na tawaging ate,” sagot naman ni Sophia habang may nakakaawang ekspresyon ng mukha.“Ms. Bianca kung anoman yang pinag uusapan
CHAPTER 8Pagkaalis naman ni Sophia sa conference room ay may nakita naman sya na delivery boy. Nang makita nga sya nito ay agad nga itong lumapit sa kanya habang nakangiti.“Ikaw po ba si Ms. Sophia Marquez? Pinapabigay nga po pala ni Mr. Raymond Villamayor itong isang Blue Enchantress,” sabi ng delivery boy kay Sophia.Agad naman na napatingin sa gawi ni Sophia ang mga naroon ng marinig ang sinabi ng delivery boy.Ang Blue Enchantress kasi ay isang malaking bungkos ng blue roses at tila nagniningning ito sa malambot na liwanag.Sa kabilang kamay naman ng delivery boy ay may hawak pa siyang jewelry box na yari sa kahoy at may nakaukit pa nga roon na phoenix pattern.Sa loob ng kahon ay may laman itong isang Red Agate Neclace. Ang kulay nitong dugong pula ay sobrang kumikinang at nakakasilaw at hindi mo maiwasang tumitig dito kapag nakita mo na.Mayroong maliit na card sa loob ng kahonnna may nakasulat sa isang magarbo eleganteng estilo.‘May you be as bright and radiant as the risin
CHAPTER 9Ang mga tampok ng mukha ni Sophia ay talaga namang napakaganda at maselan Ang kanyang mga kilay at mata ay maliwanag at tila ba may bahid ng kahinaan, lamig, at kawalan. Sa sandaling ito, ang pulang agata na kuwintas ay lalo pang nagpatingkad sa ganda ng kanyang mga mata at kilay.May ngiti sa kanyang mga labi, na nagbigay sa kanya ng mas malaya at magaan na aura kumpara sa karaniwan niyang malamig at mailap na hitsura."Maganda ba ang kuwintas na ito sa akin?" malumanay na tanong pa ni Sophia kay Francis habang hinahaplos ng kanyang mahahabang daliri ang mabigat at mamahaling agata na nakasabit sa kanyang leeg.Bigla namang naging madilim ang awra ng mukha ni Francis dahil sa tanong ni Sophia.“Sophia hindi iyan bagay sa’yo," malamig na sagot ni Francis kay Sophia.Ngunit imbis na mainis ay lalo pang lumawak ang ngiti ni Sophia at tiningnan niya ang lalaki gamit ang kanyang mga matang tila nang-aakit."Ganon ba? Wala naman iyong problema kung bagay ba ito sa akin o hindi an
CHAPTER 10Nang mapansin naman ni Raymond na naiinis na si Sophia sa kanya ay tumigil na lamang sya sa kanyang ginagawa at iniba na lamang nya ang kanilang usapan.Bumalik naman si Raymond sa kanyang pwesto kanina at may kinuha roon na folder.“Tingnan mo ang mga impormasyon na ito Ms. Sophia. Gusto ko lang malaman kung interesado ka rito,” sabi ni Raymond at saka nya iniabot kay Sophia ang folder na naglalaman ng mga dokumento.Napasulyap naman si Sophia kay Raymond at ng tumango ito ay kinuha na nga nya ang iniaabot nitong mga dokumento at saka nya iyon binasa.Habang binabasa ni Sophia ang mga dokumento ay hindi naman nya naiwasan na magulat dahil sa nilalaman noon. Plano pala ni Raymond na magsaliksik sa larangan ng holograpiya ang isa sa napakamahal na larangan ng pananaliksik.“Mr. Raymond sa pagkakaalala ko ay mayroon ng mas bihasang grupo sa ibang bansa na nagsasagawa ng ganitong pananaliksik anim na taon na ang nakalilipas ngunit hanggang 3D projection pa lamang ang naabot ni
CHAPTER 11Habang nakatanaw sa labas ng bintana si Sophia ay ramdam na ramdam naman niya ang malamig na simoy ng hangin. Nang mapadako ang tingin nya sa loob ng sasakyan ay napansin kaagad nya ang malaking pagbabago roon. Ang mga naiwan nya roon ay wala na.Sa tatlong taon kasi nilang pagsasama ni Francis ay madalas nga siyang sumasakay sa kotse nito dahil sa pakikisama na rin nya sa pamilya ni Francis. Sa paglipas nga ng panahon ay naiwanan na nga ang bakas nya sa loob ng kotse.Ang mga laruan at ang inosenteng amoy ng jasmine ay nawala na rin. Para syang biglang nawala bigla sa buhay ni Francis.“Ate Sophia pasensya ka na kung wala na ang mga gamit mo rito sa loob ng kotse ni Francis. Hindi ko rin kasi gusto ang amoy ng jasmine kaya pinapaltan ko na lamang din iyon kay Francis. Ang mga laruan mo naman ay aksidente kong nadumihan kaya naman itinapon ko na lamang,” sabi ni Bianca ng mapansin nya na iginagala ni Sophia ang tingin nito sa loob ng kotse. “Pasensya ka na ate kung itinapon
CHAPTER 12Gusto na lamang matawa ni Sophia ng marinig nyang sabihin ni Francis na hubarin daw nya ang kuwintas na suot nya.Alam naman ni Sophia na noon pa man ay may pagka possessive na talaga si Francis. Kahit kasi hindi siya mahal nito ay pagkatapos ng kasal nila noon ay hindi nito matanggap na may ibang lalaki sa kanyang paligid.Kaya noon para lamang mapasaya si Francis ay palagi na lamang nya itong inuunawa at hindi nga sya nakikihalubilo sa ibang mga lalaki.Pero ngayon na hiwalay na nga sila anong dahilan ni Francis para utusan sya na tanggalin ang suot niyang kwintas? Bakit kailangan pa na ipatanggal ng dati niyang asawa ang kwintas na bigay ng tagahanga nya?Tumingin naman si Sophia kay Francis at seryoso nya nga itong pinakatitigan na animo’y binabasa nya ang damdamin ng lalaki. Nakipagtitigan din naman si Francis kay Sophia.“Bakit ko naman kailangan na hubarin ang kwintas na ito?” tanong pa ni Sophia kay Francis habang hinihipo niya ang mamahaling Red Agate Necklace na n
CHAPTER 13“Paano ba nagagawa ng isang babae na magsuotng pormal na damit sa buong araw?” tanong pa ni lolo Robert kay Sophia. Napabaling naman ang tingin ni lolo Robert kay Francis.“Huwag mo ng patagalin pa ito Ali. Dalhin mo bukas na bukas din si Sophia sa mall para ipamili ng mga damit nya at damihan mo na rin yun,” sabi naman ni lolo Robert kay Francis.Natigilan naman si Francis dahil sa sinabi ng kanyang lolo. Akmang tatanggi na sana si Francis ng bigla namang magsalita si Sophia.“Lolo Robert may trabaho pa po ako bukas at may mga kailangan pa po akong tapusin sa opisina,” nakangiti pa na sabi ni Sophia sa matanda.Hindi pa man tumatanggi si Francis ay kusa na ngang tumanggi si Sophia sa sinasabi ng matanda.Napabuntong hininga naman si Francis at kita nya ang lungkot sa mukha ng kanyang lolo Robert kaya parang bigla nga syang nakunsensya dahil doon.“Pwede ka namang umabsent bukas sa trabaho mo Sophia. Sasamahan na rin kita bukas na mamili ng iyong mga damit sa mall” sabi ni
Lalo naman ngang nadagdagan ang pagkainis ni Angelo. At dahil nga roon ay agad nga niyang kinuha ang kanyang lightar at balak na nga sana niyang sindihan ang sigarilyo. Pero bago pa man nga magawa ni Angelo iyon ay agad nga niyang napansin ang malamig na tingin ni Raymond sa kanya kaya naman napahinto nga siya sakanyang binabalak gawin.“Hindi gusto ni Sophia ang amoy ng sigarilyo. Kaya tiisin mo na lang muna yan,” walang pakialam na sabi ni Raymond.Napakurap kurap naman nga si Angelo dahil sa sinabi na iyon ni Raymond at tila ba hindi nga siya makapaniwala rito.Nang pumasok kasi sila roon kanina ay nabanggit na nga ni Raymond na ayaw nga ni Sophia ang amoy ng sigarilyo pero hindi nga niya iyon binigyang pansin. At ngayon nga lang niya napagtanto na seryoso pala talaga ito.“Tsk. O sige na nga,” tila napipilitan nga na sagot ni Angelo at saka nga niya ibinalik ang isang sigarilyo sa kaha.Hindi naman kadi ganoon kawalang hiya si Angelo. Dahil kung may isa mang tao sa kanilang grupo
CHAPTER 155Ibang iba nga talaga si Raymond kay Francis. Dahil kung hindi nga seryoso si Raymond dito ay hindi nga niya ipapakilala si Sophia sa mga taong ito. Kung hindi nga siya seryoso ay hindi nga niya hahayaan si Angelo na tawaging ‘hipag’ si Sophia na katumbas ng pagkilala sa kanya bilang bahagi na ng kanilang grupo.Sa kanila kasing mundo ang salitang ‘hipag’ ay hindi basta basta ginagamit.Hindi naman maiwasan ni Sophia na mapatingin kay Raymond na kasalukuyang walang pakialam na nagbabasa ng menu. Pero napansin nga ni Raymond na nakatingin nga sa kanya si Sophia kaya naman nag angat nga siya ng kanyang tingin at tiningnan nga rin niya ang dalaga.Napadiretso naman ng pagkakaupo nya si Sophia ng makita nga niya na nakatingin na rin sa kanya si Raymond. Bigla nga siyang nakaramdam ng kakaibang kilig.Sa pagkakataon nga na iyon ay hindi na iyon isang guni guni lamang. Matagal ngang pinagmasdan ni Sophia si Raymond ngunit ang lambing sa mga mata nito ayhindi nga nawala.Ang bana
Lihim pa nga na pinagmasdan ng waiter na iyon si Sophia. Noon kasi tuwing kasama nga nito si Francis ay laging perpekto nga ang make up ng dalaga at tilaba nagpapahiwatig nga iyon na isa siyang tao na mahirap abutin. Pero ngayon nga ay tila nawala nga ang lamig ng kanyang itsura at tila ba may kakaibang lambing at katahimikan sa kanyang aura. At ang malinis at elegante nga nitong dating ay hindi nga kayang dayain.Saglit pa nga na natulala ang waiter kay Sophia ngunit agad nga rin nitong napansin ang malamig na ekspresyon ng mukha ni Raymond. Ang dating banayad na ngiti ng binata ay biglang naglaho at ang kanyang madilim na mga mata ay tila ba naging kasung lamig ng yelo.Nagulat naman nga ang waiter kaya naman agad nga itong yumuko.“Ms. Marquez, Mr. Villamayor this way please,” sabi ng waiter saka nga ito bahagyang yumuko at nauna na nga na naglakad.Agad naman nga na sumunod sila Sophia at Ratmond sa waiter at dinala nga sila nito sa isang private room kung saan nga madalas pumunta
CHAPTER 154“Bakit nga pala ikaw ang nagmamaneho? Nandito na ba tayo?” tanong ni Sophia at napansin nga niya na nakarating na nga sila sa isang restaurant.“Huwag kang kabahan. Kakain lang naman tayo,” sagot naman ni Raymond habang pinapatay nga niya ang makina ng kanyang sasakyan. At dahil nga kailangan niyang alisin ang susi ay napilitan nga siya na bitawan ang kamay ni Sophia.“Ako? Kakabahan?” natatawa pa na turan ni Sophia.Sa totoo lang ay wala naman talagang dahilan para kabahan siya at alam din naman nga iyon ni Raymond. Sa dami ba naman ng okasyon na napuntahan ni Sophia ay bakit nga naman siya kakabahan sa isang simpleng salo salo lang.Hinawakan na nga ni Raymond ang pulso ni Sophia at handa na nga itong alalayan siya palabas ng sasakyan. Ngunit sandali ngang natigilan si Sophia. Tinitigan nga niya ang mukha ng binata at saka nga siya kumuha ng tissue mula sa kanyang bag at saka nga niya iniabot ito sa binata.“May marka pa ng lipstick ang kabi mo. Punasan mo na muna yan ba
Nang mapansin nga ito ni Sophia ay hindi nga niyamaiwasan na mapakunot ang noo habang nakataas ang kilay.“Linoloko mo ba ako?” tanong ni Sophia kay Raymond.“Hindi ko magagawa ang bagay na yun Sophia,” sagot naman ni Raymond pero ang mga mata nga nito ay nanatiling mapanukso.At kahit nga tapos na niyang ayudin ang seatbelt ni Sophia ay hindi pa rin nga siya lumayo kay Sophia. Bagkus ang kamay nga niya na nakahawk sa buckle ay biglang gumapang papunta sa kanyang baywang.Bigal naman ngang napapitlag si Sophia. Alam niyang sensitive ang bahaging iyon at bihira nga diyang hawakan ni Raymond doon. Pero sa mga oras nga na iyon ay hindi nga siya umiwas. At sa halip nga ay bahagya pa nga siyang nanginig dahil sa mainit na palad ng binata.Nakalaylay nga ang mahabng buhok ni Sophia sa likurannniya at kahit nga wala siyang kahit na naong kolorete sa mukha sa malapitan ay lalo pa ngang lumutang ang kanyang natatanging ganda na simple lang at tila ba napakabata nga nitong tingnan.Ang maouti n
CHAPTER 153Samantala naman katatapos lang basahin ni Sophia ang ilang kontrata bago ang itinakdang pagkikita nila nina Jeffrey at Angelo.Alam naman ni Sophia na mayroon talagang mga lalaki na walang kwenta. Paano na nga ba ang kasabihan na ang anyo ng asawa ay siyang dangal ng may bahay. Bagama’t hindi pa nga nasa ganoong relasyon sila Raymond at Sophia ay madalas naman itong nagpipigil sa harap ng iba. Kaya naman gusto rin nga ni Sophia na ipanalo ang laban para kay Raymond.Kung tutuusin ang ginagampanan na nga nito na papel ay parang sugar daddy at munting bituin sa buhay niya kaya naman hindi na rin imposible na lambingin ito paminsan minsan.Kaya naman nag ayos nga ng maigi si Sophia ngayon. Nagsuot nga siya ng bestida at naglagay na rin nga siya ng simpleng make up lamang kaya naman nagmukha nga siyang parang isang makinang na bituin na handang maglakad sa red carpet anumang sandali.Nang makita nga ni Raymond ang ayos na iyon ni Sophia ay hindi nga niya naiwasan na mapaluno
Pero sa totoo lang ay wala namang may makalumang pag iisip sa pamilya Mendoza. At ang dahilan nga kung bakit hindi nila hinabol si Sophia noon ay dahil hindi pa kumalat ang balita ng divorce na nga ito kay Francis. Pero sino nga ba ang mag aakala na mauunahan sila ni Raymond?Pero ano pa nga ba ang magagawa ni Angelo ngayon dahil hindi naman nga niya magawang magreklamo. At sa huli nga ay wala siyang nagawa kundi ang lunukin ang pagkainis niya.**********“Tumawag nga pala ang kaibigan ko kanina. Gusto mo ba siyang makilala?” deretsahan nga na sinabi ni Raymond kay Sophia ang tungkol sa relasyon niya pamilya Mendoza.“Sabihin mo lang kung kailan at saan,” nakangiti naman na sagot kaagad ni Sophia at talagang hindi na nga siya tumanggi rito.Nang marinig nga ni Raymond na pumayag si Sophia ay napatikhim nga siya bigla.“B-Baka nga pala makilala mo na rin si Jeffrey Cristobal,” sabi ni Raymond.Napakurap kurap naman si Sophia dahil sa sinabi na pangalan ni Raymond.“J-Jeffrey Cristoba
CHAPTER 152Si Angelo Mendoza ay ang pangalawang anak ng pamilya Mendoza ay kilala bilang palabiro at mahilig sa kalokohan lalo na at ang kanyang nakatatandang kapatid ang tagapagmana ng kanilang negosyo. Pero sa kabila nga ng kanyang tila walang interes sa negosyo ng pamilya ay may malalim siyang pakikitungo at ugnayan kila Raymond at Jeffrey.Gayunpaman medyo wala ngang preno ang dila ni Angelo sa pagsasalita kaya naman palaging nag alala si Raymond na baka may masabi siyang hindi dapat marinig o ipalabas.Isang malalim na buntong hininga naman nga ang pinakawalan ni Raymond bago nya muling tiningnan si Sophia.“Sophia saglit lang. Sasagutin ko lamang ang tawag na ito,” sabi ni Raymond kay Sophia.Hindi naman siya pinigilan ni Sophia. Dahil kahit naman magkasintahan nga silang dalawa ay alam naman nilang kailangan pa rin nilang bigyan ang isa’t isa ng kaunting pribadong espasyo.“Hindi ko na alam kung ano ba ang iisipin ko. Para akong nasa isang mundo na guguho na lang bigla dahil h
**********Sa kabilang banda naman si Raymond ay bahagya ngang naningkit ang mga mata habang tinitingnan ang mga komento sa internet. Maya maya nga ay bumaling ang tingin niya kay Sophia na abala sa pagdidilig ng mga halaman.Palagi nga lamang simple ang ayos ni Sophia kapag nasa bahay ito ngunit kahit nasa loob nga lang ito ay tila hindi pa rin nga siya kubusang nakaka relax. Marahil ay dahil matagal na siyang nasanay na nakasuot ng maskara na sanay sa ilaw ng entablado at sa palakpakan ng madla. Bahagya nga na umubo si Raymond saka nya nga kinuha ang pandilig. Pag aari niya rin ang bahay na ito kaya bakit hindi niya ito tulungan? Pero bago pa man nga niya maibuhos ang tubig ay agad siyang tinitigan ni Sophia.Kaya naman napakunot nga ang noo ni Raymond dahil wala pa naman nga siyang sinasabi.Bagamat hindi nga tumutol si Sophia ay tila ba may kung anong gumapang sa pakiramdam ni Raymond dahil sa titig na iyon.“Hindi mo pwedeng basta basta na lamang diligan ang mga iyan. Hindi ni