Novels by Phoenix

Lalo naman ngang nadagdagan ang pagkainis ni Angelo. At dahil nga roon ay agad nga niyang kinuha ang kanyang lightar at balak na nga sana niyang sindihan ang sigarilyo. Pero bago pa man nga magawa ni Angelo iyon ay agad nga niyang napansin ang malamig na tingin ni Raymond sa kanya kaya naman napahinto nga siya sakanyang binabalak gawin.“Hindi gusto ni Sophia ang amoy ng sigarilyo. Kaya tiisin mo na lang muna yan,” walang pakialam na sabi ni Raymond.Napakurap kurap naman nga si Angelo dahil sa sinabi na iyon ni Raymond at tila ba hindi nga siya makapaniwala rito.Nang pumasok kasi sila roon kanina ay nabanggit na nga ni Raymond na ayaw nga ni Sophia ang amoy ng sigarilyo pero hindi nga niya iyon binigyang pansin. At ngayon nga lang niya napagtanto na seryoso pala talaga ito.“Tsk. O sige na nga,” tila napipilitan nga na sagot ni Angelo at saka nga niya ibinalik ang isang sigarilyo sa kaha.Hindi naman kadi ganoon kawalang hiya si Angelo. Dahil kung may isa mang tao sa kanilang grupo

CHAPTER 155Ibang iba nga talaga si Raymond kay Francis. Dahil kung hindi nga seryoso si Raymond dito ay hindi nga niya ipapakilala si Sophia sa mga taong ito. Kung hindi nga siya seryoso ay hindi nga niya hahayaan si Angelo na tawaging ‘hipag’ si Sophia na katumbas ng pagkilala sa kanya bilang bahagi na ng kanilang grupo.Sa kanila kasing mundo ang salitang ‘hipag’ ay hindi basta basta ginagamit.Hindi naman maiwasan ni Sophia na mapatingin kay Raymond na kasalukuyang walang pakialam na nagbabasa ng menu. Pero napansin nga ni Raymond na nakatingin nga sa kanya si Sophia kaya naman nag angat nga siya ng kanyang tingin at tiningnan nga rin niya ang dalaga.Napadiretso naman ng pagkakaupo nya si Sophia ng makita nga niya na nakatingin na rin sa kanya si Raymond. Bigla nga siyang nakaramdam ng kakaibang kilig.Sa pagkakataon nga na iyon ay hindi na iyon isang guni guni lamang. Matagal ngang pinagmasdan ni Sophia si Raymond ngunit ang lambing sa mga mata nito ayhindi nga nawala.Ang bana

Lihim pa nga na pinagmasdan ng waiter na iyon si Sophia. Noon kasi tuwing kasama nga nito si Francis ay laging perpekto nga ang make up ng dalaga at tilaba nagpapahiwatig nga iyon na isa siyang tao na mahirap abutin. Pero ngayon nga ay tila nawala nga ang lamig ng kanyang itsura at tila ba may kakaibang lambing at katahimikan sa kanyang aura. At ang malinis at elegante nga nitong dating ay hindi nga kayang dayain.Saglit pa nga na natulala ang waiter kay Sophia ngunit agad nga rin nitong napansin ang malamig na ekspresyon ng mukha ni Raymond. Ang dating banayad na ngiti ng binata ay biglang naglaho at ang kanyang madilim na mga mata ay tila ba naging kasung lamig ng yelo.Nagulat naman nga ang waiter kaya naman agad nga itong yumuko.“Ms. Marquez, Mr. Villamayor this way please,” sabi ng waiter saka nga ito bahagyang yumuko at nauna na nga na naglakad.Agad naman nga na sumunod sila Sophia at Ratmond sa waiter at dinala nga sila nito sa isang private room kung saan nga madalas pumunta

CHAPTER 154“Bakit nga pala ikaw ang nagmamaneho? Nandito na ba tayo?” tanong ni Sophia at napansin nga niya na nakarating na nga sila sa isang restaurant.“Huwag kang kabahan. Kakain lang naman tayo,” sagot naman ni Raymond habang pinapatay nga niya ang makina ng kanyang sasakyan. At dahil nga kailangan niyang alisin ang susi ay napilitan nga siya na bitawan ang kamay ni Sophia.“Ako? Kakabahan?” natatawa pa na turan ni Sophia.Sa totoo lang ay wala naman talagang dahilan para kabahan siya at alam din naman nga iyon ni Raymond. Sa dami ba naman ng okasyon na napuntahan ni Sophia ay bakit nga naman siya kakabahan sa isang simpleng salo salo lang.Hinawakan na nga ni Raymond ang pulso ni Sophia at handa na nga itong alalayan siya palabas ng sasakyan. Ngunit sandali ngang natigilan si Sophia. Tinitigan nga niya ang mukha ng binata at saka nga siya kumuha ng tissue mula sa kanyang bag at saka nga niya iniabot ito sa binata.“May marka pa ng lipstick ang kabi mo. Punasan mo na muna yan ba

Nang mapansin nga ito ni Sophia ay hindi nga niyamaiwasan na mapakunot ang noo habang nakataas ang kilay.“Linoloko mo ba ako?” tanong ni Sophia kay Raymond.“Hindi ko magagawa ang bagay na yun Sophia,” sagot naman ni Raymond pero ang mga mata nga nito ay nanatiling mapanukso.At kahit nga tapos na niyang ayudin ang seatbelt ni Sophia ay hindi pa rin nga siya lumayo kay Sophia. Bagkus ang kamay nga niya na nakahawk sa buckle ay biglang gumapang papunta sa kanyang baywang.Bigal naman ngang napapitlag si Sophia. Alam niyang sensitive ang bahaging iyon at bihira nga diyang hawakan ni Raymond doon. Pero sa mga oras nga na iyon ay hindi nga siya umiwas. At sa halip nga ay bahagya pa nga siyang nanginig dahil sa mainit na palad ng binata.Nakalaylay nga ang mahabng buhok ni Sophia sa likurannniya at kahit nga wala siyang kahit na naong kolorete sa mukha sa malapitan ay lalo pa ngang lumutang ang kanyang natatanging ganda na simple lang at tila ba napakabata nga nitong tingnan.Ang maouti n

CHAPTER 153Samantala naman katatapos lang basahin ni Sophia ang ilang kontrata bago ang itinakdang pagkikita nila nina Jeffrey at Angelo.Alam naman ni Sophia na mayroon talagang mga lalaki na walang kwenta. Paano na nga ba ang kasabihan na ang anyo ng asawa ay siyang dangal ng may bahay. Bagama’t hindi pa nga nasa ganoong relasyon sila Raymond at Sophia ay madalas naman itong nagpipigil sa harap ng iba. Kaya naman gusto rin nga ni Sophia na ipanalo ang laban para kay Raymond.Kung tutuusin ang ginagampanan na nga nito na papel ay parang sugar daddy at munting bituin sa buhay niya kaya naman hindi na rin imposible na lambingin ito paminsan minsan.Kaya naman nag ayos nga ng maigi si Sophia ngayon. Nagsuot nga siya ng bestida at naglagay na rin nga siya ng simpleng make up lamang kaya naman nagmukha nga siyang parang isang makinang na bituin na handang maglakad sa red carpet anumang sandali.Nang makita nga ni Raymond ang ayos na iyon ni Sophia ay hindi nga niya naiwasan na mapaluno