Mag-log inShare
KABANATA 6
Huling Na-update:
2024-09-25 10:30:23ARIADNE'S P.O.V
Kahit labag sa loob ko ay kailangan kong iwan si Ruan. It's up to him if he'll believe on what I said or... not.
But no! Hindi ko s'ya pwedeng iwanan dito! Ngayon pa na pumalpak 'yung Thia na 'yon sa plano nila? For sure, gagawa ulit 'yon ng panibagong plano para makuha lahat ng gusto nila kay Ruan.
Kaya imbis na umalis, bumalik ako sa bahay ni Ruan.
Inisip ko mabuti kung saan sa bahay n'ya ang hindi n'ya madalas puntahan.
Tama, sa music room!
Naglaho ako agad at nanatili sa music room.
''Ariadne!''
Napakunot-noo ako.
S-Si Ruan! Tinatawag ako ni Ruan!
''Naniniwala na ako sa'yo, okay? I guess... tama ka. May pinaplano ngang hindi maganda sa akin si Thia. Hindi na ako galit. So, if you're still here, please, magpakita ka sa akin.'' rinig kong sabi n'ya ulit sa mas malakas na tinig.
Pakiramdam ko ay naiiyak na naman ako dahil sa mga sinasabi n'ya.
I can feel his sincerity...
''Ariadne, kung naririnig mo ako, I'm... thankful for what you've done. Hindi mo lang alam kung gaano kalaking tulong ang nagawa mo. You saved me from a sure danger. Utang ko 'to sa'yo.''
Hindi ko na napigilan ang pag-agos ng luha ko.
Hindi ko na rin napigilan ang kagustuhan na muling magpakita kay Ruan.
''Akala mo talaga, umalis na ako, 'noh? Asa ka, Ruan! Hindi ako aalis sa tabi mo. Babantayan kita at ililigtas hangga't kaya ko!'' natatawa pero umiiyak na sigaw ko kay Ruan bago ako tuluyang nagpakita sa kanya.
''A-Ariadne... Y-You're back.'' masayang sabi n'ya.
Tumawa ako.
''No, Ruan. I'm not back.''
Nawala ang ngiti sa mga labi n'ya.
''W-What do you mean you're not back? I-Ibug bang sabihin nito, a-aalis ka pa rin—"
''No.'' putol ko sa sasabihin n'ya. Then I smiled. ''Hindi ako bumalik dahil... hindi naman talaga ako umalis.''
Nagtatakang tumingin s'ya sa akin.
''Nasa music room mo lang ako, Ruan.'' pag-amin ko at tumawa.
''Damn. I thought, umalis ka na. Nakakahiya!''
Tinaasan ko s'ya ng kilay.
''Nakakahiya? 'Yung alin?'' takang tanong ko.
''I... nevermind.'' sagot n'ya at tumingin ng diretso sa akin. ''But, you're also naughty, huh? Sabi mo, ayaw mo mag- stay dito invisibly dahil para ka na ring nagsisinungaling, 'di ba? But there you are, nag-stay ka sa music room habang ako, iniisip ko na nilayasan mo na ako.''
Tumawa ako ulit.
''Ginawa ko lang naman po 'yon para sa'yo. Para matulungan ka. Utu-uto ka kasi. Tsk.'' pang-aasar ko na may halong inis.
''Oh? How can you say na utu-uto ako?'' natatawang tanong n'ya.
''Seriously? Makikipag-ano ka talaga sa babaeng 'yon kahit alam mong may possibility na mabuntis mo s'ya?'' sagot ko naman.
''Paano ako naging utu-uto doon?''
I rolled my eyeballs up.
''Hello?! Igi-give up mo 'yung possibility na mabuntis s'ya just to have sex with her! Tsaka, 'di ba naniwala ka no'ng sinabi n'ya sa'yo na wala nang stock ng— ano nga ba 'yon? Ah, basta 'yon. Naniwala kang wala na no'n kahit 'yung totoo, tinago n'ya lang. At lastly. sa akin ka pa hindi naniwala no'ng sinabi ko na—''
''Enough, Ariadne!'' sabi n'ya at tumawa ng malakas. ''Para ka nang nanay ko sa pangsesermon mo, eh.''
''What the...? Nanay talaga? Hindi ba pwedeng nagseselos na girlfriend lang— I mean, w-wala. A-A concerned... f-friend.''
Napapikit ako ng mariin.
Saang lupalop ko na naman ba aksi pinulot 'yon? Nagseselos na girlfriend, huh?
''Sorry, Ariadne. Hindi ako pumapatol sa multo.''
Bigla ay parang may kumurot sa dibdib ko. It's like there are thousands of pin pricking in my heart. Ang sakit...
Pero bakit?
''B-Biro lang naman. A-Ang seryoso mo masyado.'' sabi ko na lang at tumawa ng peke.
''HAHAHAHA! Joke lang din.'' sabi n'ya at tinitigan ako. ''Kung gusto mo, why not? Besides, maganda ka naman. Sexy—"
''See? Utu-yto ka talaga, Ruan Dela Merced.'' sabi ko. ''Basta maganda at sexy, nagugustuhan mo agad. Kahit multo. Basta maganda at sexy, ayos na. Hays.''
Tumawa s'ya.
''Joke nga lang! Sakit mo magsalita. Tss.''
Hindi na ako nag-sorry dahil mukhang hindi naman s'ya na- offend sa sinabi ko.
''Ruan, are you here? Nasaan ka?!''
Nagkatinginan kami nang may marinig kaming magsalita.
''It's Thia.'' sabi ko.
''I know.'' halatang inis na sabi n'ya.
Pagkatapos no'n ay naglakad s'ya palabas ng entertainment room.
Sinundan ko naman s'ya agad, You know, back up. In case na kailanganin na naman ng Thia na 'yon ng invisible na taga sakal. BWAHAHAHA!
''Thia,'' tawag ni Ruan sa babae na ngayon ay nasa pintuan na ng kwarto n'ya. ''What are you doing here?''
Lumingon naman s'ya agad sa amin—kay Ruan lang pala dahil hindi n'ya ako nakikita. Hehe.
''Baby—''
''What? You're going to seduce me para mabuntis ka? Then what? Magkano ang gugustuhin mong ibigay ko sa'yo? Half a million per month? One million? O baka gusto mong dito na tumira kasama 'yung kung sinuman na kasama mong nagplano ng lahat?''
Bakas ang gulat at kaba sa mukha ni Thia. Bigla s'yang namutla.
''R-Ruan... W-What are you talking a-about?'' utal nitong tanong.
''Alam ko na lahat, Thia. So you may now leave. At 'wag na 'wag ka nang magpapakita ulit sa akin. 'Cause I swear, hindi ako nananakit ng babae pero baka hindi kita matantsa.'' galit na sagot ni Ruan.
Napalunok naman si Thia at bigla ay nagmamadaling naglakad palayo.
''Nice one, Ruan! Hindi ka na marupok.''
Tumingin s'ya sa akin at ngumiti.
''Hindi na rin ba ako utu-uto?'' tanong n'ya.
Tiningnan ko siya at nginitian ng mapang-asar.
''Nah. Utu- uto ka pa rin.'' sagot ko at mabilis na akong naglaho.
RUAN'S P.O.V
Napapailing na lang ako kapag naiisip ko lahat ng nangyari. I am living alone here back then. Pero ngayon, I'm with the ghost of an Egyptian Princess named 'Ariadne'. Crazy, right? But yeah, it's happening.
Halos isang oras na akong nandito sa kwarto ko pero hindi pa rin ako mapakali kakahanap ng damit na maisusuot ko.
Today, I have a business meeting. At ito ang kauna-unahang pagkakataon na haharap ako sa mga shareholders ng isang kumpanya na pag-aari ko rin. Yes, I owned 75% of that company kaya ako ang maituturing na major owner nito. Pero kahit minsan, hindi ako sumama sa mga business meetings. It's always my proxy who's always showing up. But this time, ako naman.
'''Wag 'yan 'yung suotin mo. Ang panget.''
Gulat na lumingon ako sa babaeng bigla-bigla na lang nagsasalita.
Sino pa nga ba? Eh, 'di si Ariadne! Tss. Buti na lang hindi ako topless ngayon.
I am wearing a black tuxedo with a green polo inside.
''Huh? Paanong panget?'' takang tanong ko.
''Business meeting po 'yung pupuntahan mo. Hindi party. Tsaka mukha kang lumot d'yan. Green pa talaga?'' sunud- sunod na sabi n'ya.
Napailing ako.
''Sorry, okay? First time ko kasing pupunta ng business meeting. I'm not into corporate attires.'' dahilan ko.
Totoo naman, eh. Pumupunta ako sa opisina ko pero simpleng long sleeved polo lang at fitted pants 'yung get up ko.
Huminga s'ya ng malalim at lumapit sa kama ko kung saan nakalatag ang mga damit na pinagpipilian ko.
''Alam mo kasi, hindi mo naman kailangan ipilit sa sarili mo 'yung attire na hindi mo naman kinasanayan, eh. Just be yourself and be confident. Confidence is the best attire a person can wear. That's it.''
Napangiti ako dahil sa sinabi n'ya.
''Wow.'' sabi ko. ''I can't believe this.''
''Huh?''
Tumawa ako.
''May kaibigan na akong multo, may spy na, may companion, 'tapos ngayon, may outfit designer pa, may morale booster din—''
''Mananahimik ka o mawawala lahat ng 'yanl sa'yo?'' parang inis na sabi n'ya. Then she smiled sarcastically.
''You know what? You're so cute being sarcastic. Well, kahit hindi naman. Lagi ka kasing cute, eh. HAHAHAHA!'' bulalas ko.
Hindi s'ya nagsalita at inirapan lang ako.
''Now, I know what to wear.'' sabi ko. ''At magbibihis na ako. It's up to you kung aalis ka muna dito para hindi mo ako makita o tatayo ka lang d'yan at papanoorin mo akong magbihis sa harapan mo.''
Nanlaki ang mga mata n'ya.
''HAHAHAHA! Just kidding!'' bawi ko. Then I seriously look at her. ''Pero kung matalino ka at balak mo gawin parehas 'yon... baka magpaka-invisible ka para kunwari, umalis ka. But the truth is. nandito ka pa rin at nakamasid sa akin.''
Ariadne's eyes grew even wider as she exclaimed, "Bastos!” Nawala na rin agad s'ya sa paningin ko pagkatapos no'n. Naiwan akong mag-isa at natatawa. I wonder, ano kayang magiging reaksyon ng ibang tao kapag nakita nila akong kausap si Ariadne? I am aware, magmumukha talaga akong nakikipag-usap sa bula o nagsasalita nang mag-isa. And when that happen—kung may makakakita man sa akin na kausap si Ariadne—that for sure, baka magulat na lang ako na may sasakyan na ng isang mental facility ang naghihintay sa labas para sunduin ako at ipasok sa asylum ng mga may sira ang ulo.
Kaugnay na kabanata
The Rebirth of Love KABANATA 7
ARIADNE'S P.O.V Buong araw ay hindi ako mapakali sa paghihintay kay Ruan. Normal pa bang kabahan ang isang multo? HAHAHAHA! Biro lang. Alam ko kasi na ito ang unang pagkakataon na haharapin ni Ruan 'yung mga business partners n'ya. Kaya sigurado din na babatuhin s'ya ng napakaraming tanong ng mga 'yon.Lalo pa akong nag-alala dahil pasado alas sais na ng gabi ay wala pa rin s'ya. Samantalang dati, alas kwatro pa lang ay nandito na s'ya. Naghahanda sa party o naghihintay ng taong bibisita sa kanya. At ang taong 'yon ay karaniwang babae.Napasinghap ako nang marinig ang pagbangga ng kung ano'ng mabigat na bagay sa isa pang mabigat at malaking bagay.S-Si Ruan...!Dali-dali akong naglaho at nagpunta sa labas ng bahay ni Ruan.Sa garahe...May nakita ko doon na pamilya na kotse. And yes, it's Ruan's.Hindi 'yon naiparada ng maayos dahil nakabangga 'yon sa pader ng garahe n'ya. Bukas pa rin 'yung mga headlights.Lumapit ako at agad namang tumagos sa sasakyan n'ya kaya nakapasok ako sa lo
Huling Na-update : 2024-09-25The Rebirth of Love KABANATA 8
ARIADNE'S P.O.V Habang mag-isa kong hinihintay si Ruan sa bahay n'ya ay hindi ko maiwasang mag-isip ng kung anu-ano. Tama ba 'yung ginawa ko? Tama ba na sinabi ko sa kanya na mahal ko na rin s'ya? Hay.Pabuntung-hininga akong umupo sa malaking sofa na pag- aari n'ya.Bakit ba kasi gan'to? Hindi naman ako basta-basta nagkakagusto sa isang tao, eh. Lalo na sa lalaki.Si Rano? Minahal ko s'ya sampung taon pa mula nang magkakilala kami. At si Belazar na mismong asawa ko... sa loob ng pitong taon naming pagsasama ay kailanman hindi ko nagawang mahalin. Pero si Ruan na kamakailan ko lang nakilala...Hindi ko alam kung ano ba'ng meron s'ya at nagawa n'ya akong paibigin ng gano'n kadali. At... ano ring meron ako para magawa n'ya akong mahalin kahit gan'to na ako? Kahit isa na akong multo na anumang oras ay maaaring mawala?''A-Ariadne. I'm glad that you're still here.'' sabi ng isang pamilyar na boses ng lalaki na nakapagpapitlag sa akin.Si Ruan.''S-Sinabi ko na... n-na hihintayin kita. D
Huling Na-update : 2024-09-25The Rebirth of Love KABANATA 9
RUAN'S P.O.V It's been two months since I and Ariadne became official. At sa loob ng dalawang buwan na 'yon, tuluyan na akong nagbago. At marami pang nabago sa sarili ko at sa pamumuhay na kinasanayan ko. ''Mr. Dela Merced, you're here again. Akala namin ay una at huling beses ka na naming makakasama sa meeting two months ago.'' nakangiting bati ni Mr. Linares.I gave him a casual laugh.'''Seems like you changed a lot after that accident.''Accident? Nah. Kung alam n'yo lang 'yung totoong dahilan kung bakit ako nagbago at patuloy pang nagbabago. And yes, that reason is no other than my girlfriend. Si Ariadne.Dalawang buwan na mula nang maaksidente ako. At 'yon din ang araw na naging kami ni Ariadne. In short, second monthsary na namin ngayon.Time flies so fast, right?''Wanna join us for a drink? Nagyayaya si Mr. Salcedo. His treat.'' alok n'ya.Umiling ako.''No, thanks. I have to go home early. You know, someone's waiting for me there.'' natatawang sabi ko.Tumawa din s'ya.''T
Huling Na-update : 2024-09-25The Rebirth of Love KABANATA 10
1 YEAR LATER… RUAN'S P.O.VTime flies so fast. At hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala sa mga pagbabagong nangyari sa buhay ko.''I can't believe this, babe.'' mahinang sabi ko kay Ariadne.We're here now in my mansion's rooftop.Magkatabi kaming nakahiga habang nakamasid sa madilim na kalangitan, sa nagliliwanag na buwan, at sa mga bituing nakasabog sa kaitiman ng langit.Dati, naco-corny-han ako sa mga gan'tong bagay. I only saw romantic things as a huge piece of shit. Pero mula no'ng nakilala ko si Ariadne? Wala na. Everything has changed.'''Yung alin? Na nagbabago ka na? Na wala na 'yung kinasanayan mong buhay dati?'' tanong n'ya.''Nope.'' sagot ko habang nakatitig pa rin sa kawalan. ''I can't believe na isang taon na tayo and yet, hindi pa rin kita nahahawakan. Nahahalikan. O nayayakap man lang. In the way I want to.''Narinig ko s'yang tumawa.''That's okay, babe. Hayaan mo na. At least, nahahawakan naman kita, 'di ba? Nararamdaman mo pa rin ako.'' katuwiran n'ya.'
Huling Na-update : 2024-09-25The Rebirth of Love KABANATA 11
RUAN'S P.O.V For the first time in our one year relationship, nakatabi ko matulog 'yung girlfriend ko. Nakangiting nag-inat ako.''Good morning, babe—babe?''Takang nilibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng kwarto ko.Wala si Ariadne.Napangiti ulit ako.I knew it! Malamang, nasa kitchen na naman s'ya at naghahanda ng almusal sa hindi ko pa rin maintindihang paraan.Muli akong nag-inat bago ako tuluyang bumangon.Hindi na ako naghilamos. Dire-diretso na akong lumabas at naglakad pababa. Papunta sa kusina.Pero imbis na si Ariadne ang makita ko, purong katahimikan ang agad na sumalubong sa akin.Pagkatapos ng matagal na panahon, ngayon na lang ulit ako nakaramdam ng gan'to. 'Yung pakiramdam ng... mag-isa.Bigla akong nakaramdam ng kaba.Damn. Ano bang nangyayari?Dali-dali akong nagpunta sa dining hall pero... wala rin s'ya doon.''Ariadne?'' tawag ko sa kanya habang tumatakbo ako paakyat sa hagdanan. Papunta sa entertainment room.Shit. Ayoko ng gan'tong pakiramdam.Inakala ko na mak
Huling Na-update : 2024-09-25The Rebirth of Love KABANATA 12
A FEW MONTHS AFTER… RUAN'S P.O.V Arriadne already left me. Ilang buwan na rin ang nakakalipas pero hanggang ngayon, hindi pa rin nagsi-sink in sa akin lahat. Parang kahapon kasi, nand'yan pa s'ya, eh. 'Tapos ngayon, biglang wala na. ''Give me another shot of tequila.'' wala na sa loob na utos ko sa bartender na ngayon ay nasa harapan ko.''Pero sir—''Inis na binagsak ko ang shot glass ko sa counter.''Bingi ka ba? I said, give me another shot of tequila!'' mas malakas nang sabi ko.''Pero lasing na po kayo—''''Hindi pa ako lasing. Damn it! Just give me another one!'' sigaw ko.Nilabas ko ang wallet ko at nilapag ko 'yon sa counter. Pinakita ko rin sa kanya ang cash na dala ko, pati ang mga credit cards ko.''See that? I can pay. I can even buy this whole place! Right here, right now. Lahat ng tao dito, kaya ko kayong bilhin lahat! And yet, you refused to give me a fucking shot of a fucking tequila?!''''It's not that, sir. Lasing na po kasi kayo—''''Hindi nga ako lasing!''Tumay
Huling Na-update : 2024-09-25The Rebirth of Love KABANATA 13
ZARA'S P.O.V Ala una na ng madaling araw pero hanggang ngayon, wala pa rin si Tristan, ang asawa ko. Btw, I am Zara Dela Merced-Buenavino. Kuya Ruan's half sister and yes, Tristan's wife. ''Mommy, why are you still awake po?'' Gulat na napalingon ako sa ibaba ng hagdanan kung saan nanggaling ang maliit na boses na 'yon. There I saw my four year old daughter. Si Sharia. ''I'm waiting for your dad, baby.'' mahinahong sabi ko. Mula sa pagkakaupo ko sa sofa ay tumayo ako at naglakad palapit sa kanya. Lumuhod ako para mapantayan ko s'ya. Then I hold her cheek as I gave her an assuring smile. ''Go back to your sleep now, baby. Everything's okay.'' sabi ko ulit. Ilang sandali n'ya akong tinitigan sa mga mata ko. Pagkatapos ay hinalikan n'ya ako sa pisngi. ''Go to sleep na rin po.'' malambing na sabi n'ya. Tumango ako. Binuhat ko s'ya bago ako naglakad pataas sa hagdanan. Hinatid ko s'ya sa kwarto n'ya. I put her down on her bed. Kinumutan ko na rin s'ya. ''Sleep tight, baby. M
Huling Na-update : 2024-09-25The Rebirth of Love KABANATA 14
RUAN'S P.O.V Almost eight months and maybe... tanggap ko na na wala na talaga si Arriadne. She already left me. Kaya mas mabuti siguro kung kalimutan ko na lang s'ya. Maybe, it would be better if I came back in to my previous life. No'ng hindi ko pa nakikilala si Ariadne. ''So, you're back in life again, huh?'' sabi ng babaeng nakatayo ngayon sa harapan ko. And that woman is none other than Thia. ''Just shut up and start.'' malamig na sabi ko. She smiled at me seductively. Lumapit s'ya sa akin at sinimulan n'ya na akong halikan. ''Oh, man!'' Dahil sa narinig ko ay naitulak ko si Thia. ''What's this? Walang special and extra service sa bar ko, bro!'' natatawang sabi ulit ni Tristan. I rake my hair in disgust. Yeah, wala ako sa bahay ko. At lalong wala ako sa kwarto ko. I'm here at Tristan's bar. ''What do you want?'' inis na tanong ko. ''Excuse me lang, huh?'' sabi ni Tristan kay Thia na ngayon ay halatang nawawalan na ng pasensya. ''I just have to talk to my brother-in-la
Huling Na-update : 2024-09-25
Pinakabagong kabanata
The Rebirth of Love KABANATA 85
RUAN'S P. O. VDays have passed and the constant words from others about how Thea won't be able to wake up still lingers on my mind. And sometimes, I almost listened. Sometimes, the weight of despair became too heavy to bear, the whispers of doubt too loud to ignore. The thought of waiting, of hoping for a miracle that might never come, felt like an impossible dream.But then I would look at her, at her peaceful face, at the faint rise and fall of her chest, and the doubt would recede. I would remember the warmth of her smile, the melody of her laughter, the depth of her love. And I would know that I couldn't give up.I was rotten from deep within, a man burdened by the sins of his past, haunted by the ghosts of his mistakes. But my love for Thea, a love that had blossomed in the darkest of times, was the only thing that kept me afloat, the only thing that gave me the strength to keep going.I was a broken man, clinging to a hope that felt like a fragile thread, a thread that could s
The Rebirth of Love KABANATA 84
RUAN'S P. O. VThe hospital room was a sterile, white tomb, the air thick with the scent of antiseptic and unspoken sorrow. It had been three months since the accident, three months since Hope had slipped into that deep, silent sleep. Three months of agonizing hope and crushing despair.Matagal nang tumigil 'yung mga doktor na magbigay ng assurance sa akin na gagaling pa si Hope. Na magigising pa s'ya ulit. But no matter how kind their smiles are and no matter how gentle their words are, hindi ko pa rin magawang makumbinsi na isuko s'ya. They spoke of brain injuries, of the delicate balance of life and death, of miracles that were rare and unpredictable. They spoke of letting go, of accepting the inevitable.But I refused to listen. I refused to accept their pronouncements of defeat. I clung to the faintest flicker of hope, the whisper of a possibility that she might wake up, that she might smile at me again, that she might say my name. Babalik s'ya.Every day, I sat by her bedside,
The Rebirth of Love KABANATA 83
THEA'S P. O. VThe air hung heavy with the scent of garlic and rosemary, a comforting aroma that usually signaled a pleasant evening. Parang atojo pa tuloy umalis. Lalo na nang pagtayo ko, parang bigla akong nakaramdam ng hindi maganda. Tonight, the smell seemed to cling to me like a shroud, a harbinger of the horror that was about to unfold.Kumaway pa ulit ako kay Ruan paglabas ko ng restaurant. Nakaupo pa rin s'ya sa loob pero kitang-kita ko naman s'ya sa salaming dingding. Alam ko na nakikita n'ya rin ako. As I walked to the sidewalk and before I cross the road, I took a quick glance at my watch confirmed my suspicions—it was getting late, and I needed to get home. Kaya tama lang din talaga na hindi na ako um-oo sa suggestion ni Ruan na isama pa ako. I excused myself from the table, a wave of relief washing over me as I escaped the awkward silence that had settled over the dinner.I breathe a sigh of relief—mostly like enjoying the cool night air. I took a deep breath, the crispn
The Rebirth of Love KABANATA 82
1 year lager… THEA'S P. O. VThe soft glow of the setting sun painted the city in hues of orange and pink as I walked towards the restaurant, my heart pounding a frantic rhythm against my ribs.It was our anniversary, one year since the day Ruan had promised to never let go of me again. One year since we had decided to face our demons together, to heal the wounds of the past.Isang taon na rin silang ayos ng mga magulang n'ya. It happened since they all decided to call everything quits. Nagkaliwanagan sila, nagkapatawaran. And I was indeed right. Sobrang daming bagay at side ng istorya ang hindi alam ni Ruan. Pero naliwanagan na s'ya nang magkausap sila ng mga magulang n'ya. Turns out, Ruan is really not who he seems to be. Mukha lang s'yang matapang at manhid; pero sa loob n'ya, nando'n pa rin ang batang s'ya na naghahangad ng kalinga mula sa mga magulang n'ya. And I saw that child when he cried while hugging his parents again after a very long time.Isang taon na rin, pero ni isa s
The Rebirth of Love KABANATA 81
THEA'S P. O. VKalat na sa balita ang pagkakahuli nina Tiyo Berting ar Tiya Purita. Kasama sa mga nahuli si Tejada—ang drug lord na dapat ay pagbebentahan sa akin ng mga walanghiya kong tiyuhin at tiyahin. The news of their arrests, of the drug lord and my relatives, had hit me like a tidal wave. Relief, so immense it was almost painful, washed over me. For years, the weight of their actions, the fear of what they might do, had been a constant shadow, a suffocating presence in my life. Now, that shadow was gone. Makakahinga na ako ng maluwag sa wakas.I sat on the edge of my bed, the worn, floral-patterned sheets a stark contrast to the sterile white walls of my room. The sunlight streamed through the window, casting long, dancing shadows across the floor, but it couldn’t penetrate the gloom that had settled over me. The air hung heavy, thick with the weight of the past, the echoes of whispered secrets and hushed conversations.I stared at the phone in my hand, its sleek surface cold
The Rebirth of Love KABANATA 80
Mabigat ang hangin sa kapilya, puno ng amoy ng mga liryo at kalungkutan. Ang mga bintana ng salamin na may kulay ay naghahagis ng mga makukulay na pattern sa makintab na sahig na marmol, isang matinding kaibahan sa malungkot na kapaligiran na mabigat sa hangin. Nakatayo si Ruan sa altar, ang kanyang mga mata ay nakatitig sa masalimuot na kabaong sa harap niya. Ang kanyang puso ay nasasaktan ng kalungkutan na napakalalim na nagbabanta na lamunin siya.Althea. Ang kanyang Althea. Wala na.Hindi niya kailanman naisip ang isang mundo na wala siya. Ang araw ng kanilang kasal, isang araw na dapat sana ay puno ng kagalakan at pag-asa, ay naging isang bangungot. Ang aksidente, isang malupit na pag-ikot ng kapalaran, ay nag-agaw sa kanya sa isang kisap-mata.Naalala niya ang huling pagkakataon na nakita niya siya, ang kanyang mukha ay nagniningning sa kaligayahan, ang kanyang mga mata ay kumikislap ng pag-ibig. Napakasaya nila, ang kanilang mga kamay ay magkakaugnay, ang kanilang mga puso ay t
The Rebirth of Love KABANATA 79
Sumisikat ang araw sa bintana ng nursery, naghahagis ng mainit na sinag sa dalawang kuna na magkatabi. Isang mahinang tunog ng pag-iyak ang pumuno sa hangin, isang simponya ng walang-sala na kasiyahan. Nakatayo si Ruan sa tabi ng bintana, ang kanyang puso ay umaapaw sa pag-ibig na kanyang inisip na hindi na niya mararanasan muli.Tumingin siya kay Ariadne-Althea, ang kanyang mukha ay payapa habang karga niya ang kanilang bagong panganak na anak na babae. Siya ay isang bagyo ng mga emosyon mula nang dumating ang mga kambal, isang halo ng kagalakan, pagod, at isang tahimik na kasiyahan na nagmumula sa kanya na parang isang tanglaw ng liwanag.Tinago niya ang katotohanan ng kanilang pagsasama. Walang nakakaalam na ang babaeng kanyang minamahal, ang babaeng kanyang asawa ngayon, ay isang sisidlan para sa dalawang kaluluwa, isang nakakagambalang paalala ng trahedyang naganap. Tinago niya ito, hindi dahil sa takot o kahihiyan, kundi dahil sa pag-ibig at paggalang.Natuto siyang mag-navigate
The Rebirth of Love KABANATA 78
Ang puting pader ng silid ng ospital ay parang nagsara kay Ruan, sinasakal siya sa pagiging malungkot nito. Mabigat ang hangin sa amoy ng antiseptiko at kawalan ng katiyakan, isang patuloy na paalala ng imposibleng sitwasyon na kanyang nararanasan. Nakaupo siya sa tabi ng kama, ang kanyang kamay ay mahigpit na nakahawak sa kamay ni Ariadne-Althea, ang kanyang puso ay isang magulong buhol ng mga emosyon.Napakasama ng loob niya sa kalungkutan ng pagkawala ni Althea, ang babaeng kanyang minamahal nang may matinding, hindi matitinag na debosyon, na hindi niya napansin ang banayad na paglilipat sa kanya, ang pagbabagong naganap nang ang kaluluwa ni Ariadne ay nagkaroon ng kanlungan sa kanyang katawan. Napakasama ng loob niya sa imposibleng katotohanan ng kanilang pagsasama na hindi niya napansin ang pinakamalalim na pagbabago sa lahat.Napakasama ng loob niya sa babaeng kanyang minamahal, sa babaeng hindi na pareho, na nakalimutan niya ang buhay na lumalaki sa loob niya.Pumasok ang dokto
The Rebirth of Love KABANATA 77
Ang silid ng ospital ay isang malungkot, malinis na paalala ng trahedyang naganap. Nakaupo si Ruan sa tabi ng kama, ang kanyang mga mata ay nakatitig sa babaeng nakahiga roon, ang kanyang mukha ay isang maskara ng katahimikan, ang kanyang paghinga ay mababaw at pantay. Si Althea iyon, ang kanyang Althea, ngunit hindi naman talaga.Nakita niya ang pagbabago, ang banayad na paglilipat sa kanyang kilos, ang paraan ng pagtingin ng kanyang mga mata na parang may alam na hindi pa niya nararanasan kailanman. Nadama niya ito sa kanyang paghawak, isang lamig na pumalit sa init na kanyang palaging kilala. Si Ariadne iyon, ang kanyang Ariadne, na nakulong sa katawan ni Althea.Napakadesperado niyang hanapin siya, ibalik siya mula sa libingan. Nanalangin siya, naghanap siya, kumapit siya sa isang piraso ng pag-asa na maaaring siya ay buhay pa rin. At pagkatapos, bumalik siya, ngunit hindi tulad ng kanyang inaasahan.Siya ay isang pagsasama ng dalawang kaluluwa, isang nakakagambalang, imposibleng
