Share

KABANATA 10

Author: Eyah
last update Huling Na-update: 2024-09-25 10:33:12

1 YEAR LATER…

RUAN'S P.O.V

Time flies so fast. At hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala sa mga pagbabagong nangyari sa buhay ko.

''I can't believe this, babe.'' mahinang sabi ko kay Ariadne.

We're here now in my mansion's rooftop.

Magkatabi kaming nakahiga habang nakamasid sa madilim na kalangitan, sa nagliliwanag na buwan, at sa mga bituing nakasabog sa kaitiman ng langit.

Dati, naco-corny-han ako sa mga gan'tong bagay. I only saw romantic things as a huge piece of shit. Pero mula no'ng nakilala ko si Ariadne? Wala na. Everything has changed.

'''Yung alin? Na nagbabago ka na? Na wala na 'yung kinasanayan mong buhay dati?'' tanong n'ya.

''Nope.'' sagot ko habang nakatitig pa rin sa kawalan. ''I can't believe na isang taon na tayo and yet, hindi pa rin kita nahahawakan. Nahahalikan. O nayayakap man lang. In the way I want to.''

Narinig ko s'yang tumawa.

''That's okay, babe. Hayaan mo na. At least, nahahawakan naman kita, 'di ba? Nararamdaman mo pa rin ako.'' katuwiran n'ya.

'
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

  • The Rebirth of Love   KABANATA 11

    RUAN'S P.O.V For the first time in our one year relationship, nakatabi ko matulog 'yung girlfriend ko. Nakangiting nag-inat ako.''Good morning, babe—babe?''Takang nilibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng kwarto ko.Wala si Ariadne.Napangiti ulit ako.I knew it! Malamang, nasa kitchen na naman s'ya at naghahanda ng almusal sa hindi ko pa rin maintindihang paraan.Muli akong nag-inat bago ako tuluyang bumangon.Hindi na ako naghilamos. Dire-diretso na akong lumabas at naglakad pababa. Papunta sa kusina.Pero imbis na si Ariadne ang makita ko, purong katahimikan ang agad na sumalubong sa akin.Pagkatapos ng matagal na panahon, ngayon na lang ulit ako nakaramdam ng gan'to. 'Yung pakiramdam ng... mag-isa.Bigla akong nakaramdam ng kaba.Damn. Ano bang nangyayari?Dali-dali akong nagpunta sa dining hall pero... wala rin s'ya doon.''Ariadne?'' tawag ko sa kanya habang tumatakbo ako paakyat sa hagdanan. Papunta sa entertainment room.Shit. Ayoko ng gan'tong pakiramdam.Inakala ko na mak

    Huling Na-update : 2024-09-25
  • The Rebirth of Love   KABANATA 12

    A FEW MONTHS AFTER… RUAN'S P.O.V Arriadne already left me. Ilang buwan na rin ang nakakalipas pero hanggang ngayon, hindi pa rin nagsi-sink in sa akin lahat. Parang kahapon kasi, nand'yan pa s'ya, eh. 'Tapos ngayon, biglang wala na. ''Give me another shot of tequila.'' wala na sa loob na utos ko sa bartender na ngayon ay nasa harapan ko.''Pero sir—''Inis na binagsak ko ang shot glass ko sa counter.''Bingi ka ba? I said, give me another shot of tequila!'' mas malakas nang sabi ko.''Pero lasing na po kayo—''''Hindi pa ako lasing. Damn it! Just give me another one!'' sigaw ko.Nilabas ko ang wallet ko at nilapag ko 'yon sa counter. Pinakita ko rin sa kanya ang cash na dala ko, pati ang mga credit cards ko.''See that? I can pay. I can even buy this whole place! Right here, right now. Lahat ng tao dito, kaya ko kayong bilhin lahat! And yet, you refused to give me a fucking shot of a fucking tequila?!''''It's not that, sir. Lasing na po kasi kayo—''''Hindi nga ako lasing!''Tumay

    Huling Na-update : 2024-09-25
  • The Rebirth of Love   KABANATA 13

    ZARA'S P.O.V Ala una na ng madaling araw pero hanggang ngayon, wala pa rin si Tristan, ang asawa ko. Btw, I am Zara Dela Merced-Buenavino. Kuya Ruan's half sister and yes, Tristan's wife. ''Mommy, why are you still awake po?'' Gulat na napalingon ako sa ibaba ng hagdanan kung saan nanggaling ang maliit na boses na 'yon. There I saw my four year old daughter. Si Sharia. ''I'm waiting for your dad, baby.'' mahinahong sabi ko. Mula sa pagkakaupo ko sa sofa ay tumayo ako at naglakad palapit sa kanya. Lumuhod ako para mapantayan ko s'ya. Then I hold her cheek as I gave her an assuring smile. ''Go back to your sleep now, baby. Everything's okay.'' sabi ko ulit. Ilang sandali n'ya akong tinitigan sa mga mata ko. Pagkatapos ay hinalikan n'ya ako sa pisngi. ''Go to sleep na rin po.'' malambing na sabi n'ya. Tumango ako. Binuhat ko s'ya bago ako naglakad pataas sa hagdanan. Hinatid ko s'ya sa kwarto n'ya. I put her down on her bed. Kinumutan ko na rin s'ya. ''Sleep tight, baby. M

    Huling Na-update : 2024-09-25
  • The Rebirth of Love   KABANATA 14

    RUAN'S P.O.V Almost eight months and maybe... tanggap ko na na wala na talaga si Arriadne. She already left me. Kaya mas mabuti siguro kung kalimutan ko na lang s'ya. Maybe, it would be better if I came back in to my previous life. No'ng hindi ko pa nakikilala si Ariadne. ''So, you're back in life again, huh?'' sabi ng babaeng nakatayo ngayon sa harapan ko. And that woman is none other than Thia. ''Just shut up and start.'' malamig na sabi ko. She smiled at me seductively. Lumapit s'ya sa akin at sinimulan n'ya na akong halikan. ''Oh, man!'' Dahil sa narinig ko ay naitulak ko si Thia. ''What's this? Walang special and extra service sa bar ko, bro!'' natatawang sabi ulit ni Tristan. I rake my hair in disgust. Yeah, wala ako sa bahay ko. At lalong wala ako sa kwarto ko. I'm here at Tristan's bar. ''What do you want?'' inis na tanong ko. ''Excuse me lang, huh?'' sabi ni Tristan kay Thia na ngayon ay halatang nawawalan na ng pasensya. ''I just have to talk to my brother-in-la

    Huling Na-update : 2024-09-25
  • The Rebirth of Love   KABANATA 15

    UNKNOWN P.O.V Akala ko nakatakas na ako sa karahasan na pwede kong pagdaanan. Pero hindi pa rin pala... Hindi mapakaling naglakad ako pabalik-balik, paikot sa maliit na kwarto kung nasaan ako. Kailangan ko nang makaalis dito sa lalong madaling panahon. Nagmamadaling kinuha ko ang isang maliit na bag. Nilagay ko na rin doon ang ilang damit at mahahalagang gamit ko. Mamaya, kahit ano'ng mangyari, aalis ako. Tatakas ako. TRISTAN'S P.O.V It's passed two a.m but we're still here in my bar. Nag-iinuman. Nagku-kwentuhan at nagtatawanan. ''I think, we need to end this, bro. Mag-uumaga na.'' sabi ko kay Ruan na ngayon ay nakasubsob na sa counter. Medyo nakakaramdam na rin kasi ako ng hilo. Hindi ako masyadong uminom dahil binilin sa akin ni Zara na ihatid ko pauwi ang kapatid n'ya. ''Y-Yeah... U-Uuwi na tayoOooO!'' sabi n'ya naman. Tinaas n'ya pa ang kamay n'ya pero hindi nagtagal ay unti-unti ring kusang bumaba 'yon. He's really wasted. Tss! Pinilit kong tumayo. ''Tara na, bro.

    Huling Na-update : 2024-09-25
  • The Rebirth of Love   KABANATA 16

    ZARA'S P.O.V Halos dalawang oras na ako dito sa ospital. Tristan also went here but I ask him to go to the police station. Kailangan daw imbestigahan ang nangyaring aksidente. Lalo na't hindi lang si Kuya Ruan ang sangkot doon. Yes, may ibang tao pa na nadamay sa aksidente. And unfortunately, the other victim was a girl. Wala daw nakakakilala dito. At base sa mga gamit na dala nito na nakita sa area kung saan nangyari ang aksidente, mukha daw itong pinalayas o kusang lumayas. Wala rin daw dalang cell phone o ID 'yung babae kaya nahihirapan silang tukuyin kung sino at taga-saan ba ito. Hanggang ngayon, nasa operating room pa si Kuya at 'yung babae. Agad akong napatayo nang makita ko si Tristan na may kasamang dalawang pulis. Papalapit sila sa akin kaya sinalubong ko na sila agad. Tristan immediately hugged me. ''Good morning, Mrs. Buenavino.'' bati ng isang pulis. ''G-Good morning din po.'' bati ko rin. ''N-Nalaman n'yo na po ba kung Ano'ng eksaktong nangyari kay Kuya?'' ''Ye

    Huling Na-update : 2024-09-29
  • The Rebirth of Love   KABANATA 17

    ZARA'S P.O.V Hindi pa rin ako makapaniwala na nasa harapan ko na ngayon ang kaibigan kong matagal ko nang hindi nakikita. And yes, she's Althea Hope San Andres. Ang babaeng nadamay sa pagkaka-aksidente ni Kuya Ruan. ''M-May naaalala ako. P-Pero 'yung Zara na kilala at kaibigan ko mula no'ng bata ako ako... w-wala s'yang kapatid. P-Parehas kaming nag-iisang anak k-kaya... kaya nga kami 'yung laging magkasama no'n, eh. At sabi mo kanina... k-kapatid mo 'yung nakasagasa sa akin. K-Kaya imposible na ikaw 'yung Zara na kilala ko. A-At... Dela Merced ang apelyido n'ya, hindi Buenavino.'' Natawa ako dahil sa sinabi n'ya. ''It's really you, Thea! I can't believe this!'' masayang sabi ko. ''H-Ha?'' Huminga ako ng malalim. ''Ako at ang Zara na tinutukoy mo ay iisa lang. And yes, nag-iisang anak lang ako. Ni Daddy Roldan at ni Mommy Charlene. Pero may half brother ako. Sa side ni Daddy. And that's Kuya Ruan. S'ya 'yung kasama mo sa aksidente. And... I am Zara Dela Merced-Buenavino. 'Cause

    Huling Na-update : 2024-09-29
  • The Rebirth of Love   KABANATA 18

    THEA'S P.O.V Pagkatapos ng ilang araw na pananatili sa ospital at matapos ang ilang serye ng mga tests, pinayagan na rin kaming makalabas sa ospital. At gaya ng sabi ni Zara, sila nga ang nagbayad ng buong bill. Kasama na 'yung akin. Hays. ''We'll be heading to our house, Thea. Napaayos na naming 'yung guest room na gagamitin mo doon.'' anunsyo ni Zara nang nasa sasakyan na kami. Si Tristan ang magmamaneho at nasa tabi n'ya naman si Zara. Ako lang mag-isa ang nandito sa likuran. ''N-Nakakahiya na talaga sa inyo. 'Wag kayong mag-alala, babayaran ko kayo once na makahanap na ako ng trabaho—” ''Oh, no, Thea. 'Wag mo nang isipin 'yon, okay? Ayos lang sa amin 'to. Besides, malaki rin ang naitulong ni Tito Calix at Tita Diana sa pamilya namin no'ng nabubuhay pa sila.'' putol ni Zara sa sasabihin ko. Hindi na lang ako nagsalita. Pero tinawag ko ulit s'ya nang may maalala ako. '''Y-Yung mga gamit ko nga pala, n-nasaan?'' tanong ko. Nagkatinginan silang dalawa. Parang hindi nila bigla

    Huling Na-update : 2024-09-29

Pinakabagong kabanata

  • The Rebirth of Love   KABANATA 85

    RUAN'S P. O. VDays have passed and the constant words from others about how Thea won't be able to wake up still lingers on my mind. And sometimes, I almost listened. Sometimes, the weight of despair became too heavy to bear, the whispers of doubt too loud to ignore. The thought of waiting, of hoping for a miracle that might never come, felt like an impossible dream.But then I would look at her, at her peaceful face, at the faint rise and fall of her chest, and the doubt would recede. I would remember the warmth of her smile, the melody of her laughter, the depth of her love. And I would know that I couldn't give up.I was rotten from deep within, a man burdened by the sins of his past, haunted by the ghosts of his mistakes. But my love for Thea, a love that had blossomed in the darkest of times, was the only thing that kept me afloat, the only thing that gave me the strength to keep going.I was a broken man, clinging to a hope that felt like a fragile thread, a thread that could s

  • The Rebirth of Love   KABANATA 84

    RUAN'S P. O. VThe hospital room was a sterile, white tomb, the air thick with the scent of antiseptic and unspoken sorrow. It had been three months since the accident, three months since Hope had slipped into that deep, silent sleep. Three months of agonizing hope and crushing despair.Matagal nang tumigil 'yung mga doktor na magbigay ng assurance sa akin na gagaling pa si Hope. Na magigising pa s'ya ulit. But no matter how kind their smiles are and no matter how gentle their words are, hindi ko pa rin magawang makumbinsi na isuko s'ya. They spoke of brain injuries, of the delicate balance of life and death, of miracles that were rare and unpredictable. They spoke of letting go, of accepting the inevitable.But I refused to listen. I refused to accept their pronouncements of defeat. I clung to the faintest flicker of hope, the whisper of a possibility that she might wake up, that she might smile at me again, that she might say my name. Babalik s'ya.Every day, I sat by her bedside,

  • The Rebirth of Love   KABANATA 83

    THEA'S P. O. VThe air hung heavy with the scent of garlic and rosemary, a comforting aroma that usually signaled a pleasant evening. Parang atojo pa tuloy umalis. Lalo na nang pagtayo ko, parang bigla akong nakaramdam ng hindi maganda. Tonight, the smell seemed to cling to me like a shroud, a harbinger of the horror that was about to unfold.Kumaway pa ulit ako kay Ruan paglabas ko ng restaurant. Nakaupo pa rin s'ya sa loob pero kitang-kita ko naman s'ya sa salaming dingding. Alam ko na nakikita n'ya rin ako. As I walked to the sidewalk and before I cross the road, I took a quick glance at my watch confirmed my suspicions—it was getting late, and I needed to get home. Kaya tama lang din talaga na hindi na ako um-oo sa suggestion ni Ruan na isama pa ako. I excused myself from the table, a wave of relief washing over me as I escaped the awkward silence that had settled over the dinner.I breathe a sigh of relief—mostly like enjoying the cool night air. I took a deep breath, the crispn

  • The Rebirth of Love   KABANATA 82

    1 year lager… THEA'S P. O. VThe soft glow of the setting sun painted the city in hues of orange and pink as I walked towards the restaurant, my heart pounding a frantic rhythm against my ribs.It was our anniversary, one year since the day Ruan had promised to never let go of me again. One year since we had decided to face our demons together, to heal the wounds of the past.Isang taon na rin silang ayos ng mga magulang n'ya. It happened since they all decided to call everything quits. Nagkaliwanagan sila, nagkapatawaran. And I was indeed right. Sobrang daming bagay at side ng istorya ang hindi alam ni Ruan. Pero naliwanagan na s'ya nang magkausap sila ng mga magulang n'ya. Turns out, Ruan is really not who he seems to be. Mukha lang s'yang matapang at manhid; pero sa loob n'ya, nando'n pa rin ang batang s'ya na naghahangad ng kalinga mula sa mga magulang n'ya. And I saw that child when he cried while hugging his parents again after a very long time.Isang taon na rin, pero ni isa s

  • The Rebirth of Love   KABANATA 81

    THEA'S P. O. VKalat na sa balita ang pagkakahuli nina Tiyo Berting ar Tiya Purita. Kasama sa mga nahuli si Tejada—ang drug lord na dapat ay pagbebentahan sa akin ng mga walanghiya kong tiyuhin at tiyahin. The news of their arrests, of the drug lord and my relatives, had hit me like a tidal wave. Relief, so immense it was almost painful, washed over me. For years, the weight of their actions, the fear of what they might do, had been a constant shadow, a suffocating presence in my life. Now, that shadow was gone. Makakahinga na ako ng maluwag sa wakas.I sat on the edge of my bed, the worn, floral-patterned sheets a stark contrast to the sterile white walls of my room. The sunlight streamed through the window, casting long, dancing shadows across the floor, but it couldn’t penetrate the gloom that had settled over me. The air hung heavy, thick with the weight of the past, the echoes of whispered secrets and hushed conversations.I stared at the phone in my hand, its sleek surface cold

  • The Rebirth of Love   KABANATA 80

    Mabigat ang hangin sa kapilya, puno ng amoy ng mga liryo at kalungkutan. Ang mga bintana ng salamin na may kulay ay naghahagis ng mga makukulay na pattern sa makintab na sahig na marmol, isang matinding kaibahan sa malungkot na kapaligiran na mabigat sa hangin. Nakatayo si Ruan sa altar, ang kanyang mga mata ay nakatitig sa masalimuot na kabaong sa harap niya. Ang kanyang puso ay nasasaktan ng kalungkutan na napakalalim na nagbabanta na lamunin siya.Althea. Ang kanyang Althea. Wala na.Hindi niya kailanman naisip ang isang mundo na wala siya. Ang araw ng kanilang kasal, isang araw na dapat sana ay puno ng kagalakan at pag-asa, ay naging isang bangungot. Ang aksidente, isang malupit na pag-ikot ng kapalaran, ay nag-agaw sa kanya sa isang kisap-mata.Naalala niya ang huling pagkakataon na nakita niya siya, ang kanyang mukha ay nagniningning sa kaligayahan, ang kanyang mga mata ay kumikislap ng pag-ibig. Napakasaya nila, ang kanilang mga kamay ay magkakaugnay, ang kanilang mga puso ay t

  • The Rebirth of Love   KABANATA 79

    Sumisikat ang araw sa bintana ng nursery, naghahagis ng mainit na sinag sa dalawang kuna na magkatabi. Isang mahinang tunog ng pag-iyak ang pumuno sa hangin, isang simponya ng walang-sala na kasiyahan. Nakatayo si Ruan sa tabi ng bintana, ang kanyang puso ay umaapaw sa pag-ibig na kanyang inisip na hindi na niya mararanasan muli.Tumingin siya kay Ariadne-Althea, ang kanyang mukha ay payapa habang karga niya ang kanilang bagong panganak na anak na babae. Siya ay isang bagyo ng mga emosyon mula nang dumating ang mga kambal, isang halo ng kagalakan, pagod, at isang tahimik na kasiyahan na nagmumula sa kanya na parang isang tanglaw ng liwanag.Tinago niya ang katotohanan ng kanilang pagsasama. Walang nakakaalam na ang babaeng kanyang minamahal, ang babaeng kanyang asawa ngayon, ay isang sisidlan para sa dalawang kaluluwa, isang nakakagambalang paalala ng trahedyang naganap. Tinago niya ito, hindi dahil sa takot o kahihiyan, kundi dahil sa pag-ibig at paggalang.Natuto siyang mag-navigate

  • The Rebirth of Love   KABANATA 78

    Ang puting pader ng silid ng ospital ay parang nagsara kay Ruan, sinasakal siya sa pagiging malungkot nito. Mabigat ang hangin sa amoy ng antiseptiko at kawalan ng katiyakan, isang patuloy na paalala ng imposibleng sitwasyon na kanyang nararanasan. Nakaupo siya sa tabi ng kama, ang kanyang kamay ay mahigpit na nakahawak sa kamay ni Ariadne-Althea, ang kanyang puso ay isang magulong buhol ng mga emosyon.Napakasama ng loob niya sa kalungkutan ng pagkawala ni Althea, ang babaeng kanyang minamahal nang may matinding, hindi matitinag na debosyon, na hindi niya napansin ang banayad na paglilipat sa kanya, ang pagbabagong naganap nang ang kaluluwa ni Ariadne ay nagkaroon ng kanlungan sa kanyang katawan. Napakasama ng loob niya sa imposibleng katotohanan ng kanilang pagsasama na hindi niya napansin ang pinakamalalim na pagbabago sa lahat.Napakasama ng loob niya sa babaeng kanyang minamahal, sa babaeng hindi na pareho, na nakalimutan niya ang buhay na lumalaki sa loob niya.Pumasok ang dokto

  • The Rebirth of Love   KABANATA 77

    Ang silid ng ospital ay isang malungkot, malinis na paalala ng trahedyang naganap. Nakaupo si Ruan sa tabi ng kama, ang kanyang mga mata ay nakatitig sa babaeng nakahiga roon, ang kanyang mukha ay isang maskara ng katahimikan, ang kanyang paghinga ay mababaw at pantay. Si Althea iyon, ang kanyang Althea, ngunit hindi naman talaga.Nakita niya ang pagbabago, ang banayad na paglilipat sa kanyang kilos, ang paraan ng pagtingin ng kanyang mga mata na parang may alam na hindi pa niya nararanasan kailanman. Nadama niya ito sa kanyang paghawak, isang lamig na pumalit sa init na kanyang palaging kilala. Si Ariadne iyon, ang kanyang Ariadne, na nakulong sa katawan ni Althea.Napakadesperado niyang hanapin siya, ibalik siya mula sa libingan. Nanalangin siya, naghanap siya, kumapit siya sa isang piraso ng pag-asa na maaaring siya ay buhay pa rin. At pagkatapos, bumalik siya, ngunit hindi tulad ng kanyang inaasahan.Siya ay isang pagsasama ng dalawang kaluluwa, isang nakakagambalang, imposibleng

DMCA.com Protection Status