Mag-log inShare
KABANATA 17
Huling Na-update:
2024-09-29 18:25:09Kaugnay na kabanata
The Rebirth of Love KABANATA 18
THEA'S P.O.V Pagkatapos ng ilang araw na pananatili sa ospital at matapos ang ilang serye ng mga tests, pinayagan na rin kaming makalabas sa ospital. At gaya ng sabi ni Zara, sila nga ang nagbayad ng buong bill. Kasama na 'yung akin. Hays. ''We'll be heading to our house, Thea. Napaayos na naming 'yung guest room na gagamitin mo doon.'' anunsyo ni Zara nang nasa sasakyan na kami. Si Tristan ang magmamaneho at nasa tabi n'ya naman si Zara. Ako lang mag-isa ang nandito sa likuran. ''N-Nakakahiya na talaga sa inyo. 'Wag kayong mag-alala, babayaran ko kayo once na makahanap na ako ng trabaho—” ''Oh, no, Thea. 'Wag mo nang isipin 'yon, okay? Ayos lang sa amin 'to. Besides, malaki rin ang naitulong ni Tito Calix at Tita Diana sa pamilya namin no'ng nabubuhay pa sila.'' putol ni Zara sa sasabihin ko. Hindi na lang ako nagsalita. Pero tinawag ko ulit s'ya nang may maalala ako. '''Y-Yung mga gamit ko nga pala, n-nasaan?'' tanong ko. Nagkatinginan silang dalawa. Parang hindi nila bigla
Huling Na-update : 2024-09-29The Rebirth of Love KABANATA 19
THEA'S P. O. V "So, the news is true. It's nice to see you again, Thea, hija." Kahit naguguluhan ako ay nagawa ko pa ring bumati sa may katandaan nang lalaking nagsabi noon. At kahit parang tutumba na ako sa sobrang hilo at pagkabigla ay nakilala ko pa rin siya. Ito ay walang iba kundi ang nag iisang ama ni Zara at ng walang hiya ng Ruan na iyon. Si... Tito Roldan. "T-Tito..." nag-aalangan pero naluluha kong saad. Hindi ako makapaniwala na nangyayari ang lahat ng ito ngayon. "Come here, anak. Give us a hug!" nakangiti nang anyaya nito sabay bukas ng dalawang kamay. Nakadipa na siya na halatang hinihintay nga ang paglapit ko para sa isang yakap. Hindi naman ako nag aksaya ng panahon at nilapitan ko na siya. Sila ni Tita Charlene. "We've been looking for you for so long. Saan ka ba napunta?" naluluha ding tanong ni Tita Charlene habang yakap ako. "M-Matagal ko na rin po kayong hinahanap l-lalo na at kayo na lang po talaga ang inaasahan kong makakatulong sa akin lalo na noong gu
Huling Na-update : 2024-09-29The Rebirth of Love KABANATA 20
RUAN'S P. O. V I've been longing to take a nap for quiet some time. Pero kung kailan naman ako nakahanap ng tsansa na makapagpahinga, doon naman may nambulabog sa akin. Bigla na lang tumunog ang cell phone ko. Tanda na may nag text sa akin. Fuck. Kahit naiinis ay inabot ko ang cell phone ko para tingnan kung sino ba ang istorbo sa pagpapahinga ko. Pero agad ring nawala ang inis ko nang makita ko kung sino ang nag message. Si Zara. "Kuya, how are you? Nakapagpahinga ka ba ng maayos?" Dahil sa simpleng mensahe na iyon ay napangiti ako. Iba pa rin pala ang pakiramdam kapag may kapatid ka na nag aalala sa iyo. I was about to type a reply nang bigla ulit akong may matanggap na mensahe galing pa rin sa kanya. "Can you come to our house later tonight for a talk? Actually, dinner iyon. May kailangan lang pag usapan. And it's all about Thea." Napakunot ang noo ko. About Thea? Hell, what about her? Pero imbis na itanong iyon ay iba ang tinipa kong mensahe. "Sure, I'll be there at s
Huling Na-update : 2024-09-29The Rebirth of Love KABANATA 21
RUAN'S P. O. V"I never expected you to show up. Buti na lang, nakinig ako sa suggestion ni Zara na subukan pa ring i-contact ka. I'm so happy to see you, son.”The old man opened his arms wide, as if welcoming me through a hug. 'Yon nga lang, nagkusa akong umiwas at lumagpas sa kanya. Instead, I went straight to the dining area and take my spot in the capital of seats—in the very center."Kuya, kay Dad sana pwesto 'yan. If you won't mind—”"Ssh, anak. It's… totally fine with me. Let your kuya sit wherever he wants. Walang kaso sa'kin 'yon,” the old man interrupted Zara.I didn't pay much attention to them—especially to that old man. Ang nakakuha kasi ang atensyon ko higit sa lahat ay ang babaeng nakaupo ilang pulgada lang ang layo sa pwesto ko. It was the stupid woman who bumped into my car on purpose. Nandito pa rin pala siya."Why are you still here? Wala kang napala sa'kin kaya nandito ka ngayon? Hoping na may mahuhuthot ka?” nakangising saad ko sa babae.Inaasahan ko na maiinis s
Huling Na-update : 2024-09-29The Rebirth of Love KABANATA 22
THEA'S P. O. VHindi ko mapigilang mapangiti habang nakatingin ako sa hindi maipintang mukha ni Ruan.Nakaupo s'ya sa swivel chair n'ya at nakaharap sa laptop—mukhang sobrang busy n'ya kahit alam ko naman 'yung totoong ginagawa n'ya. Hindi naman talaga s'ya busy at wala naman talaga s'yang inaasikaso. Alam ko kasi na front n'ya lang 'yon para 'wag kong mahalata kung ga'no na s'aya kainis na inis sa presensya ko. Partida, day one ko pa lang dito sa opisina n'ya pero mukhang imbiyernang-imbiyerna na s'ya sa'kin. Paano pa kaya kapag tugal na at araw-araw na kaming magkasama sa iisang trabaho at sa iisang opisina?Because yes, ako na ang bago n'yang assistant at wala ring ibang nagawa ang loko kundi sundin ang utos ng ama n'ya. Dati pa lang daw pala kasi ay nabanggit na ni Tito Roldan kay Ruan na may co-owner s'ya sa kumpanyang 'yon. Hindi ko lang alam kung masyado lang s'yang slow na hindi n'ya na-gets 'yon o baka immature lang talaga s'ya at hindi n'ya matanggap na may kahati s'ya sa ku
Huling Na-update : 2024-10-02The Rebirth of Love KABANATA 23
THEA'S P. O. V"Once you're done with the sorting, ipagtimpla mo 'ko ng kape.”Iyon agad ang bumungad sa'kin kapapasok ko pa lang ulit sa office ni Ruan. Dala ko ang sandamakmak na files na katatapos ko lang ayusin. I spent almost half of the day just to finish all these. Akala ko pa naman, pag-akyat ko rito ay makakapagpahinga na 'ko kahit papaano. But I guess, nakalimutan ko na kampon nga pala ng diyablo ang "boss" ko."Ruan—Sir, mawalang-galang na ho. 'Di n'yo ba nakikita 'tong mga pinagawa mo? Sobrang dami, o. Past twelve na rin. Baka pwedeng mag-lunch break muna 'ko—”"You haven't eaten yet?” Kunot-noong sabi n'ya."Hello?! Magpapaalam ba 'kong mag-lunch break kung kumain na 'ko? Tsaka common sense naman, sa dami ng pinagawa mo sa'kin, tingin mo makukuha kong mag-lunch agad?” sarkastiko at naiinis na sabi ko. Nilapag ko lahat ng files na inayos ko sa table n'ya. "Sa'n ko lalagay lahat 'to?”"Lumabas ka na. Ako nang bahala rito.” aniya.Tinaasan ko s'ya ng kilay. "Seryoso ka?”Nag
Huling Na-update : 2024-10-02The Rebirth of Love KABANATA 24
THEA'S P. O. V"WHAT TOOK YOU SO LONG? SA ANG LUPALOP KA BA NG MUNDO KUMAIN?”Kapapasok ko pa lang ng office, parang gusto ko na ulit lumabas dahil sa boses na narinig ko. Parang nawala lahat ng sayang naramdaman ko sa pagkain nang dahil sa nakakainis na boses na 'yon.Hindi ko muna s'ya pinansin at dumiretso lang ako sa table ko. Hinalungkat ko isa-isa ang mga drawer na nando'n at… bingo! Nakita ko na rin sa wakas 'yung wallet na hinahanap ko."Hey, woman. I'm talking to you—”"Alam ko at obvious namang ako 'yung kausap mo. Unless nababaliw ka na o may supernatural powers ka kaya may iba ka pang nakikita maliban sa'kin dito sa loob ng opisina mo.” sarkastikong putol ko sa kanya. Then I look at him. "Bakit ba?”Tiningnan n'ya 'ko ng mataman bago s'ya napabuntung-hininga."Remember the meeting I told you earlier? 10 a.m. sharp?” aniya.Meeting—shocks! Oo nga pala!Nataranta 'ko nang maalala ko 'yung tungkol sa bagay na 'yon. Pero imbis na ipahatala ko sa kanya 'yung pagkawindang ko ay
Huling Na-update : 2024-10-02The Rebirth of Love KABANATA 25
RUAN'S P. O. VOut of my frustration with that woman Thea, I thought of going out earlier than usual.Wala 'kong balak mag-cut off ng oras ko ngayon sa office pero nang dahil sa nakakainis na babaeng 'yon, 'eto ako ngayon. I am walking out of my building; going straight to the parking with my mind fixed on my destination—sa bar ni Tristan. I know, it was still so early to drink. Pero wala, eh. That woman already ruined my day. Therefore, I am certain that there's nothing left for me for this day.'Yon nga lang, paliko pa lang ako sa parking lot ay hinarang na 'ko ng isang babae."Sir Ruan! Sir Ruan!” she called.Ayoko sanang pansinin s'ya but she left me no choice. Humarang na s'ya sa harapan ko at bago pa 'ko makaiwas ay na-corner na n'ya 'ko."What?” inis na sabi ko na lang.The woman probably in her twenties just smiled at me. 'Tapos nilahad n'ya bigla 'yung kamay n'ya."Wala 'kong barya, Miss. Sa iba na lang.” sabi ko. Na-realize ko kasi na nanlilimos s'ya.Iniwasan ko na s'ya at
Huling Na-update : 2024-10-02
Pinakabagong kabanata
The Rebirth of Love KABANATA 85
RUAN'S P. O. VDays have passed and the constant words from others about how Thea won't be able to wake up still lingers on my mind. And sometimes, I almost listened. Sometimes, the weight of despair became too heavy to bear, the whispers of doubt too loud to ignore. The thought of waiting, of hoping for a miracle that might never come, felt like an impossible dream.But then I would look at her, at her peaceful face, at the faint rise and fall of her chest, and the doubt would recede. I would remember the warmth of her smile, the melody of her laughter, the depth of her love. And I would know that I couldn't give up.I was rotten from deep within, a man burdened by the sins of his past, haunted by the ghosts of his mistakes. But my love for Thea, a love that had blossomed in the darkest of times, was the only thing that kept me afloat, the only thing that gave me the strength to keep going.I was a broken man, clinging to a hope that felt like a fragile thread, a thread that could s
The Rebirth of Love KABANATA 84
RUAN'S P. O. VThe hospital room was a sterile, white tomb, the air thick with the scent of antiseptic and unspoken sorrow. It had been three months since the accident, three months since Hope had slipped into that deep, silent sleep. Three months of agonizing hope and crushing despair.Matagal nang tumigil 'yung mga doktor na magbigay ng assurance sa akin na gagaling pa si Hope. Na magigising pa s'ya ulit. But no matter how kind their smiles are and no matter how gentle their words are, hindi ko pa rin magawang makumbinsi na isuko s'ya. They spoke of brain injuries, of the delicate balance of life and death, of miracles that were rare and unpredictable. They spoke of letting go, of accepting the inevitable.But I refused to listen. I refused to accept their pronouncements of defeat. I clung to the faintest flicker of hope, the whisper of a possibility that she might wake up, that she might smile at me again, that she might say my name. Babalik s'ya.Every day, I sat by her bedside,
The Rebirth of Love KABANATA 83
THEA'S P. O. VThe air hung heavy with the scent of garlic and rosemary, a comforting aroma that usually signaled a pleasant evening. Parang atojo pa tuloy umalis. Lalo na nang pagtayo ko, parang bigla akong nakaramdam ng hindi maganda. Tonight, the smell seemed to cling to me like a shroud, a harbinger of the horror that was about to unfold.Kumaway pa ulit ako kay Ruan paglabas ko ng restaurant. Nakaupo pa rin s'ya sa loob pero kitang-kita ko naman s'ya sa salaming dingding. Alam ko na nakikita n'ya rin ako. As I walked to the sidewalk and before I cross the road, I took a quick glance at my watch confirmed my suspicions—it was getting late, and I needed to get home. Kaya tama lang din talaga na hindi na ako um-oo sa suggestion ni Ruan na isama pa ako. I excused myself from the table, a wave of relief washing over me as I escaped the awkward silence that had settled over the dinner.I breathe a sigh of relief—mostly like enjoying the cool night air. I took a deep breath, the crispn
The Rebirth of Love KABANATA 82
1 year lager… THEA'S P. O. VThe soft glow of the setting sun painted the city in hues of orange and pink as I walked towards the restaurant, my heart pounding a frantic rhythm against my ribs.It was our anniversary, one year since the day Ruan had promised to never let go of me again. One year since we had decided to face our demons together, to heal the wounds of the past.Isang taon na rin silang ayos ng mga magulang n'ya. It happened since they all decided to call everything quits. Nagkaliwanagan sila, nagkapatawaran. And I was indeed right. Sobrang daming bagay at side ng istorya ang hindi alam ni Ruan. Pero naliwanagan na s'ya nang magkausap sila ng mga magulang n'ya. Turns out, Ruan is really not who he seems to be. Mukha lang s'yang matapang at manhid; pero sa loob n'ya, nando'n pa rin ang batang s'ya na naghahangad ng kalinga mula sa mga magulang n'ya. And I saw that child when he cried while hugging his parents again after a very long time.Isang taon na rin, pero ni isa s
The Rebirth of Love KABANATA 81
THEA'S P. O. VKalat na sa balita ang pagkakahuli nina Tiyo Berting ar Tiya Purita. Kasama sa mga nahuli si Tejada—ang drug lord na dapat ay pagbebentahan sa akin ng mga walanghiya kong tiyuhin at tiyahin. The news of their arrests, of the drug lord and my relatives, had hit me like a tidal wave. Relief, so immense it was almost painful, washed over me. For years, the weight of their actions, the fear of what they might do, had been a constant shadow, a suffocating presence in my life. Now, that shadow was gone. Makakahinga na ako ng maluwag sa wakas.I sat on the edge of my bed, the worn, floral-patterned sheets a stark contrast to the sterile white walls of my room. The sunlight streamed through the window, casting long, dancing shadows across the floor, but it couldn’t penetrate the gloom that had settled over me. The air hung heavy, thick with the weight of the past, the echoes of whispered secrets and hushed conversations.I stared at the phone in my hand, its sleek surface cold
The Rebirth of Love KABANATA 80
Mabigat ang hangin sa kapilya, puno ng amoy ng mga liryo at kalungkutan. Ang mga bintana ng salamin na may kulay ay naghahagis ng mga makukulay na pattern sa makintab na sahig na marmol, isang matinding kaibahan sa malungkot na kapaligiran na mabigat sa hangin. Nakatayo si Ruan sa altar, ang kanyang mga mata ay nakatitig sa masalimuot na kabaong sa harap niya. Ang kanyang puso ay nasasaktan ng kalungkutan na napakalalim na nagbabanta na lamunin siya.Althea. Ang kanyang Althea. Wala na.Hindi niya kailanman naisip ang isang mundo na wala siya. Ang araw ng kanilang kasal, isang araw na dapat sana ay puno ng kagalakan at pag-asa, ay naging isang bangungot. Ang aksidente, isang malupit na pag-ikot ng kapalaran, ay nag-agaw sa kanya sa isang kisap-mata.Naalala niya ang huling pagkakataon na nakita niya siya, ang kanyang mukha ay nagniningning sa kaligayahan, ang kanyang mga mata ay kumikislap ng pag-ibig. Napakasaya nila, ang kanilang mga kamay ay magkakaugnay, ang kanilang mga puso ay t
The Rebirth of Love KABANATA 79
Sumisikat ang araw sa bintana ng nursery, naghahagis ng mainit na sinag sa dalawang kuna na magkatabi. Isang mahinang tunog ng pag-iyak ang pumuno sa hangin, isang simponya ng walang-sala na kasiyahan. Nakatayo si Ruan sa tabi ng bintana, ang kanyang puso ay umaapaw sa pag-ibig na kanyang inisip na hindi na niya mararanasan muli.Tumingin siya kay Ariadne-Althea, ang kanyang mukha ay payapa habang karga niya ang kanilang bagong panganak na anak na babae. Siya ay isang bagyo ng mga emosyon mula nang dumating ang mga kambal, isang halo ng kagalakan, pagod, at isang tahimik na kasiyahan na nagmumula sa kanya na parang isang tanglaw ng liwanag.Tinago niya ang katotohanan ng kanilang pagsasama. Walang nakakaalam na ang babaeng kanyang minamahal, ang babaeng kanyang asawa ngayon, ay isang sisidlan para sa dalawang kaluluwa, isang nakakagambalang paalala ng trahedyang naganap. Tinago niya ito, hindi dahil sa takot o kahihiyan, kundi dahil sa pag-ibig at paggalang.Natuto siyang mag-navigate
The Rebirth of Love KABANATA 78
Ang puting pader ng silid ng ospital ay parang nagsara kay Ruan, sinasakal siya sa pagiging malungkot nito. Mabigat ang hangin sa amoy ng antiseptiko at kawalan ng katiyakan, isang patuloy na paalala ng imposibleng sitwasyon na kanyang nararanasan. Nakaupo siya sa tabi ng kama, ang kanyang kamay ay mahigpit na nakahawak sa kamay ni Ariadne-Althea, ang kanyang puso ay isang magulong buhol ng mga emosyon.Napakasama ng loob niya sa kalungkutan ng pagkawala ni Althea, ang babaeng kanyang minamahal nang may matinding, hindi matitinag na debosyon, na hindi niya napansin ang banayad na paglilipat sa kanya, ang pagbabagong naganap nang ang kaluluwa ni Ariadne ay nagkaroon ng kanlungan sa kanyang katawan. Napakasama ng loob niya sa imposibleng katotohanan ng kanilang pagsasama na hindi niya napansin ang pinakamalalim na pagbabago sa lahat.Napakasama ng loob niya sa babaeng kanyang minamahal, sa babaeng hindi na pareho, na nakalimutan niya ang buhay na lumalaki sa loob niya.Pumasok ang dokto
The Rebirth of Love KABANATA 77
Ang silid ng ospital ay isang malungkot, malinis na paalala ng trahedyang naganap. Nakaupo si Ruan sa tabi ng kama, ang kanyang mga mata ay nakatitig sa babaeng nakahiga roon, ang kanyang mukha ay isang maskara ng katahimikan, ang kanyang paghinga ay mababaw at pantay. Si Althea iyon, ang kanyang Althea, ngunit hindi naman talaga.Nakita niya ang pagbabago, ang banayad na paglilipat sa kanyang kilos, ang paraan ng pagtingin ng kanyang mga mata na parang may alam na hindi pa niya nararanasan kailanman. Nadama niya ito sa kanyang paghawak, isang lamig na pumalit sa init na kanyang palaging kilala. Si Ariadne iyon, ang kanyang Ariadne, na nakulong sa katawan ni Althea.Napakadesperado niyang hanapin siya, ibalik siya mula sa libingan. Nanalangin siya, naghanap siya, kumapit siya sa isang piraso ng pag-asa na maaaring siya ay buhay pa rin. At pagkatapos, bumalik siya, ngunit hindi tulad ng kanyang inaasahan.Siya ay isang pagsasama ng dalawang kaluluwa, isang nakakagambalang, imposibleng
