LOGINShare
KABANATA 23
Last Updated:
2024-10-02 15:47:19Related chapters
The Rebirth of Love KABANATA 24
THEA'S P. O. V"WHAT TOOK YOU SO LONG? SA ANG LUPALOP KA BA NG MUNDO KUMAIN?”Kapapasok ko pa lang ng office, parang gusto ko na ulit lumabas dahil sa boses na narinig ko. Parang nawala lahat ng sayang naramdaman ko sa pagkain nang dahil sa nakakainis na boses na 'yon.Hindi ko muna s'ya pinansin at dumiretso lang ako sa table ko. Hinalungkat ko isa-isa ang mga drawer na nando'n at… bingo! Nakita ko na rin sa wakas 'yung wallet na hinahanap ko."Hey, woman. I'm talking to you—”"Alam ko at obvious namang ako 'yung kausap mo. Unless nababaliw ka na o may supernatural powers ka kaya may iba ka pang nakikita maliban sa'kin dito sa loob ng opisina mo.” sarkastikong putol ko sa kanya. Then I look at him. "Bakit ba?”Tiningnan n'ya 'ko ng mataman bago s'ya napabuntung-hininga."Remember the meeting I told you earlier? 10 a.m. sharp?” aniya.Meeting—shocks! Oo nga pala!Nataranta 'ko nang maalala ko 'yung tungkol sa bagay na 'yon. Pero imbis na ipahatala ko sa kanya 'yung pagkawindang ko ay
Last Updated : 2024-10-02The Rebirth of Love KABANATA 25
RUAN'S P. O. VOut of my frustration with that woman Thea, I thought of going out earlier than usual.Wala 'kong balak mag-cut off ng oras ko ngayon sa office pero nang dahil sa nakakainis na babaeng 'yon, 'eto ako ngayon. I am walking out of my building; going straight to the parking with my mind fixed on my destination—sa bar ni Tristan. I know, it was still so early to drink. Pero wala, eh. That woman already ruined my day. Therefore, I am certain that there's nothing left for me for this day.'Yon nga lang, paliko pa lang ako sa parking lot ay hinarang na 'ko ng isang babae."Sir Ruan! Sir Ruan!” she called.Ayoko sanang pansinin s'ya but she left me no choice. Humarang na s'ya sa harapan ko at bago pa 'ko makaiwas ay na-corner na n'ya 'ko."What?” inis na sabi ko na lang.The woman probably in her twenties just smiled at me. 'Tapos nilahad n'ya bigla 'yung kamay n'ya."Wala 'kong barya, Miss. Sa iba na lang.” sabi ko. Na-realize ko kasi na nanlilimos s'ya.Iniwasan ko na s'ya at
Last Updated : 2024-10-02The Rebirth of Love KABANATA 26
THEA'S P. O. VKinabukasan.Kulang na lang ay takpan ko ang mukha ko at buong katawan ko habang naglalakad ako sa hallway—hinihiling na sana, 'wag kong makasalubong si Ruan. Kung pwede lang na hindi rin muna s'ya pumasok ngayon, mas maganda. Kaso, mukhang imposible 'yon. Knowing na s'ya ang boss ang base kay Zara, nagbabawi raw ngayon ng trabaho ang kumag dahil matagal daw nitong napabayaan ang kumpanya.Kahapon, paglabas ko para magbayad kay Bechay ay may nalaman akong sobrang ikinakahiya ko ngayon."Oh, Ma'am, bumalik kayo agad. Kakain kayo?” bati sa'kin ni Bechay pagkalapit n'ya sa'kin. Ngiting-ngiti pa s'ya at parang tuwang-tuwa na nakita ako. Nginitian ko rin naman s'ya pero umiling ako bilang sagot sa tanong n'ya."Hindi. Babayaran ko lang sana 'yung nakain ko kanina. Tsaka 'yung pinangako ko na dagdag—”"Ho? Ano ba 'yan. Akala ko pa naman miss n'yo na agad 'yung luto namin dito kaya kakain kayo ulit.” parang nanghihinayang na sabi n'ya. "Pero 'yung sa kinain n'yo kanina, okay n
Last Updated : 2024-10-06The Rebirth of Love KABANATA 27
THEA'S P. O. VHabang nag-uusap kami ni Ruan, hindi nakaligtas sa'kin 'yung kanang kamay n'ya. Naka-full bondage kasi 'yon na para s'yang nabalian o ewan.Hindi ko agad 'yon napansin kanina dahil iniiwasan ko kahit mapatingin lang sa kanya. Pero ngayon na nakamasid lang ako sa kanya habang tahimik s'yang nakasandal sa swivel chair n'ya at nakapikit, doon ko mas napagmasdan pa ang kabuuan n'ya. Kasama na nga ang kamay n'ya na biglang nagkabalot."Napa'no 'yang kamay mo?” biglang nasabi ko sa kabila ng sobra-sobrang pagpipigil.Napadilat si Ruan sabay tingin din sa kamay n'ya. 'Tapos tumingin din s'ya sa'kin."Kapag ba sinagot ko 'yang tanong mo, gagaling na 'tong sugat ko?”Tinaasan ko s'ya ng kilay at inismiran."Malamang, hindi. Anong tingin mo sa'kin, may special powers?” asik ko sa kanya."'Yun naman pala, eh. Then what's the point of me being required to tell you about what happened to my hand? Pakialamera.”Naiinis na inirapan ko s'ya. Hindi na rin ako nagsalita pa."Concerned na
Last Updated : 2024-10-06The Rebirth of Love KABANATA 28
1 MONTH LATER… THEA'S P. O. VNgayon, masasabi ko nga na sobrang bilis talaga ng oras at panahon. Parang kahapon lang nang mangyari ang aksidente. Ngayon, saktong isang buwan na 'kong nagtatrabaho kay Ruan bilang secretary n'ya.I've already received my first paycheck at sa ngayon, nakalipat na 'ko ng tirahan. Isang simpleng apartment lang 'yon na may isa ring kwarto at maliit na sala. Medyo maliit, pero sakto lang naman sa'kin 'yung space dahil mag-isa lang naman ako at solo ko lang din naman 'yung lugar.As for my relationship with Ruan, gano'n pa rin naman. 'Yun nga lang, hindi na kami purely awayan lang nang awayan. Level up na kami ngayon kaya may "away-bati" na. Sometimes, we're okay. Sometimes, hindi. Kaya naman pala namin maging maayos at civil sa isa't-isa. 'Yun nga lang, mukhang hinahanap na talaga ng katawan namin ang pag-aaway namin at mga bangayan. Parang hindi na kumpleto 'yung araw namin kapag walang gano'n.Anyway, maaga 'kong naghanda sa pagpasok ngayon dahil napag-u
Last Updated : 2024-10-06The Rebirth of Love KABANATA 29
THEA'S P. O. VHabang naghihintay kay Ruan, hindi ko napigilan na magtingin-tingin at lumibot aa paligid.Maganda ang ambience ng kabuuan ng bahay n'ya. It was akso huge. Napaisip tuloy ako kung hindi ba s'ya nalulungkot na mag-isa s'yang nakatira sa gano'n kalaking bahay. Wala rin naman s'yang katulong so basically, solo n'ya lang talaga 'tong buong bahay.The grand entrance hall of the mansion was a study in stark contrasts. Malapad at mataas ang kisame, its soaring heights echoing the grandeur of the structure outside. Yet, the minimalism was evident in the simplicity of the design. Tipikal na yata 'yon at dapat na i-expect given the fact na lalaki s'ya. Walang ring pakalat-kalat na dekorasyon, just the barest essentials: isang malaking chandelier na gawa sa kristal, casting an ethereal glow on the polished marble floors. This grandness, however, was tempered by a sense of refined elegance. Every piece of furniture, from the sleek, modern sofas upholstered in rich leather to the mi
Last Updated : 2024-10-06The Rebirth of Love KABANATA 30
RUAN'S O. O. V"Hold that damn elevator's panel, witch!”I shouted so loud as I hurried my way to the closing elevator. The woman inside immediately made a move to hold the panel and prevent it from closing. Binilisan ko naman lalo lumakad para maabutan ko 'yon. Waiting for another time could just result to further hassle. Late na 'ko kaya kailangan ko nang magmadali.After I made my way to the elevator, I settled myself and didn't bother to say even a word to the woman inside. It was despite the fact that she, just made a not so huge favor. And I called her a "witch" as well. Pero hindi naman s'ya nagreklamo so I guess, that's just fine with her. Or maybe, she's a witch for real. Kaya wala na lang sa kanya na matawag ng gano'n. Hindi ko na rin tiningnan 'yung babae.The elevator's panel close once again and this time, no one in a hurry came to disrupt it just like what I did. Sumara 'yon ng maayos at nagsimula nang umandar pataas.But just as it was about to go up, the lights suddenl
Last Updated : 2024-10-06The Rebirth of Love KABANATA 31
THEA'S P. O. V"Damn, that's the worst! You should've called the social security to take you away from them!”Natawa na lang ako nang makita ko kung ga'no kaapektado si Ruan sa mga ikinuwento ko sa kanya tungkol sa buhay ko. Invested na invested s'ya sa buong panahon ng pagkwekwento ko. And now, his reaction said it all."I know. Sobrang daming paraan na pwede kong gawin para makaalis sana ng mas maaga sa kanila, 'di ba? But I didn't do so. Ewan ko; siguro kasi mas nanaig sa'kin 'yung kagustuhan ko na may matawag pa ring "pamilya" kahit papa'no. Tsaka umasa rin kasi ako no'n na magbabago pa sila. Masyado akong napaniwala sa sabi-sabi nila na lahat ng tao, may capability pa na magbago. Majority siguro, oo. Pero hindi lahat. Isa 'ko sa mga buhay na patotoo sa bagay na 'yon.” sabi ko. Napahinga ako ng malalim. Kasabay no'n, unti-unting nabura 'yung ngiti ko. "Pero okay na rin siguro. Tsaka kaya baka hindi ako nagkaro'n ng lakas ng loob na tumakas dati, kasi baka hindi pa talaga 'yon 'yun
Last Updated : 2024-10-28
Latest chapter
The Rebirth of Love KABANATA 85
RUAN'S P. O. VDays have passed and the constant words from others about how Thea won't be able to wake up still lingers on my mind. And sometimes, I almost listened. Sometimes, the weight of despair became too heavy to bear, the whispers of doubt too loud to ignore. The thought of waiting, of hoping for a miracle that might never come, felt like an impossible dream.But then I would look at her, at her peaceful face, at the faint rise and fall of her chest, and the doubt would recede. I would remember the warmth of her smile, the melody of her laughter, the depth of her love. And I would know that I couldn't give up.I was rotten from deep within, a man burdened by the sins of his past, haunted by the ghosts of his mistakes. But my love for Thea, a love that had blossomed in the darkest of times, was the only thing that kept me afloat, the only thing that gave me the strength to keep going.I was a broken man, clinging to a hope that felt like a fragile thread, a thread that could s
The Rebirth of Love KABANATA 84
RUAN'S P. O. VThe hospital room was a sterile, white tomb, the air thick with the scent of antiseptic and unspoken sorrow. It had been three months since the accident, three months since Hope had slipped into that deep, silent sleep. Three months of agonizing hope and crushing despair.Matagal nang tumigil 'yung mga doktor na magbigay ng assurance sa akin na gagaling pa si Hope. Na magigising pa s'ya ulit. But no matter how kind their smiles are and no matter how gentle their words are, hindi ko pa rin magawang makumbinsi na isuko s'ya. They spoke of brain injuries, of the delicate balance of life and death, of miracles that were rare and unpredictable. They spoke of letting go, of accepting the inevitable.But I refused to listen. I refused to accept their pronouncements of defeat. I clung to the faintest flicker of hope, the whisper of a possibility that she might wake up, that she might smile at me again, that she might say my name. Babalik s'ya.Every day, I sat by her bedside,
The Rebirth of Love KABANATA 83
THEA'S P. O. VThe air hung heavy with the scent of garlic and rosemary, a comforting aroma that usually signaled a pleasant evening. Parang atojo pa tuloy umalis. Lalo na nang pagtayo ko, parang bigla akong nakaramdam ng hindi maganda. Tonight, the smell seemed to cling to me like a shroud, a harbinger of the horror that was about to unfold.Kumaway pa ulit ako kay Ruan paglabas ko ng restaurant. Nakaupo pa rin s'ya sa loob pero kitang-kita ko naman s'ya sa salaming dingding. Alam ko na nakikita n'ya rin ako. As I walked to the sidewalk and before I cross the road, I took a quick glance at my watch confirmed my suspicions—it was getting late, and I needed to get home. Kaya tama lang din talaga na hindi na ako um-oo sa suggestion ni Ruan na isama pa ako. I excused myself from the table, a wave of relief washing over me as I escaped the awkward silence that had settled over the dinner.I breathe a sigh of relief—mostly like enjoying the cool night air. I took a deep breath, the crispn
The Rebirth of Love KABANATA 82
1 year lager… THEA'S P. O. VThe soft glow of the setting sun painted the city in hues of orange and pink as I walked towards the restaurant, my heart pounding a frantic rhythm against my ribs.It was our anniversary, one year since the day Ruan had promised to never let go of me again. One year since we had decided to face our demons together, to heal the wounds of the past.Isang taon na rin silang ayos ng mga magulang n'ya. It happened since they all decided to call everything quits. Nagkaliwanagan sila, nagkapatawaran. And I was indeed right. Sobrang daming bagay at side ng istorya ang hindi alam ni Ruan. Pero naliwanagan na s'ya nang magkausap sila ng mga magulang n'ya. Turns out, Ruan is really not who he seems to be. Mukha lang s'yang matapang at manhid; pero sa loob n'ya, nando'n pa rin ang batang s'ya na naghahangad ng kalinga mula sa mga magulang n'ya. And I saw that child when he cried while hugging his parents again after a very long time.Isang taon na rin, pero ni isa s
The Rebirth of Love KABANATA 81
THEA'S P. O. VKalat na sa balita ang pagkakahuli nina Tiyo Berting ar Tiya Purita. Kasama sa mga nahuli si Tejada—ang drug lord na dapat ay pagbebentahan sa akin ng mga walanghiya kong tiyuhin at tiyahin. The news of their arrests, of the drug lord and my relatives, had hit me like a tidal wave. Relief, so immense it was almost painful, washed over me. For years, the weight of their actions, the fear of what they might do, had been a constant shadow, a suffocating presence in my life. Now, that shadow was gone. Makakahinga na ako ng maluwag sa wakas.I sat on the edge of my bed, the worn, floral-patterned sheets a stark contrast to the sterile white walls of my room. The sunlight streamed through the window, casting long, dancing shadows across the floor, but it couldn’t penetrate the gloom that had settled over me. The air hung heavy, thick with the weight of the past, the echoes of whispered secrets and hushed conversations.I stared at the phone in my hand, its sleek surface cold
The Rebirth of Love KABANATA 80
Mabigat ang hangin sa kapilya, puno ng amoy ng mga liryo at kalungkutan. Ang mga bintana ng salamin na may kulay ay naghahagis ng mga makukulay na pattern sa makintab na sahig na marmol, isang matinding kaibahan sa malungkot na kapaligiran na mabigat sa hangin. Nakatayo si Ruan sa altar, ang kanyang mga mata ay nakatitig sa masalimuot na kabaong sa harap niya. Ang kanyang puso ay nasasaktan ng kalungkutan na napakalalim na nagbabanta na lamunin siya.Althea. Ang kanyang Althea. Wala na.Hindi niya kailanman naisip ang isang mundo na wala siya. Ang araw ng kanilang kasal, isang araw na dapat sana ay puno ng kagalakan at pag-asa, ay naging isang bangungot. Ang aksidente, isang malupit na pag-ikot ng kapalaran, ay nag-agaw sa kanya sa isang kisap-mata.Naalala niya ang huling pagkakataon na nakita niya siya, ang kanyang mukha ay nagniningning sa kaligayahan, ang kanyang mga mata ay kumikislap ng pag-ibig. Napakasaya nila, ang kanilang mga kamay ay magkakaugnay, ang kanilang mga puso ay t
The Rebirth of Love KABANATA 79
Sumisikat ang araw sa bintana ng nursery, naghahagis ng mainit na sinag sa dalawang kuna na magkatabi. Isang mahinang tunog ng pag-iyak ang pumuno sa hangin, isang simponya ng walang-sala na kasiyahan. Nakatayo si Ruan sa tabi ng bintana, ang kanyang puso ay umaapaw sa pag-ibig na kanyang inisip na hindi na niya mararanasan muli.Tumingin siya kay Ariadne-Althea, ang kanyang mukha ay payapa habang karga niya ang kanilang bagong panganak na anak na babae. Siya ay isang bagyo ng mga emosyon mula nang dumating ang mga kambal, isang halo ng kagalakan, pagod, at isang tahimik na kasiyahan na nagmumula sa kanya na parang isang tanglaw ng liwanag.Tinago niya ang katotohanan ng kanilang pagsasama. Walang nakakaalam na ang babaeng kanyang minamahal, ang babaeng kanyang asawa ngayon, ay isang sisidlan para sa dalawang kaluluwa, isang nakakagambalang paalala ng trahedyang naganap. Tinago niya ito, hindi dahil sa takot o kahihiyan, kundi dahil sa pag-ibig at paggalang.Natuto siyang mag-navigate
The Rebirth of Love KABANATA 78
Ang puting pader ng silid ng ospital ay parang nagsara kay Ruan, sinasakal siya sa pagiging malungkot nito. Mabigat ang hangin sa amoy ng antiseptiko at kawalan ng katiyakan, isang patuloy na paalala ng imposibleng sitwasyon na kanyang nararanasan. Nakaupo siya sa tabi ng kama, ang kanyang kamay ay mahigpit na nakahawak sa kamay ni Ariadne-Althea, ang kanyang puso ay isang magulong buhol ng mga emosyon.Napakasama ng loob niya sa kalungkutan ng pagkawala ni Althea, ang babaeng kanyang minamahal nang may matinding, hindi matitinag na debosyon, na hindi niya napansin ang banayad na paglilipat sa kanya, ang pagbabagong naganap nang ang kaluluwa ni Ariadne ay nagkaroon ng kanlungan sa kanyang katawan. Napakasama ng loob niya sa imposibleng katotohanan ng kanilang pagsasama na hindi niya napansin ang pinakamalalim na pagbabago sa lahat.Napakasama ng loob niya sa babaeng kanyang minamahal, sa babaeng hindi na pareho, na nakalimutan niya ang buhay na lumalaki sa loob niya.Pumasok ang dokto
The Rebirth of Love KABANATA 77
Ang silid ng ospital ay isang malungkot, malinis na paalala ng trahedyang naganap. Nakaupo si Ruan sa tabi ng kama, ang kanyang mga mata ay nakatitig sa babaeng nakahiga roon, ang kanyang mukha ay isang maskara ng katahimikan, ang kanyang paghinga ay mababaw at pantay. Si Althea iyon, ang kanyang Althea, ngunit hindi naman talaga.Nakita niya ang pagbabago, ang banayad na paglilipat sa kanyang kilos, ang paraan ng pagtingin ng kanyang mga mata na parang may alam na hindi pa niya nararanasan kailanman. Nadama niya ito sa kanyang paghawak, isang lamig na pumalit sa init na kanyang palaging kilala. Si Ariadne iyon, ang kanyang Ariadne, na nakulong sa katawan ni Althea.Napakadesperado niyang hanapin siya, ibalik siya mula sa libingan. Nanalangin siya, naghanap siya, kumapit siya sa isang piraso ng pag-asa na maaaring siya ay buhay pa rin. At pagkatapos, bumalik siya, ngunit hindi tulad ng kanyang inaasahan.Siya ay isang pagsasama ng dalawang kaluluwa, isang nakakagambalang, imposibleng
