KABANATA 27

THEA'S P. O. V

Habang nag-uusap kami ni Ruan, hindi nakaligtas sa'kin 'yung kanang kamay n'ya. Naka-full bondage kasi 'yon na para s'yang nabalian o ewan.

Hindi ko agad 'yon napansin kanina dahil iniiwasan ko kahit mapatingin lang sa kanya. Pero ngayon na nakamasid lang ako sa kanya habang tahimik s'yang nakasandal sa swivel chair n'ya at nakapikit, doon ko mas napagmasdan pa ang kabuuan n'ya. Kasama na nga ang kamay n'ya na biglang nagkabalot.

"Napa'no 'yang kamay mo?” biglang nasabi ko sa kabila ng sobra-sobrang pagpipigil.

Napadilat si Ruan sabay tingin din sa kamay n'ya. 'Tapos tumingin din s'ya sa'kin.

"Kapag ba sinagot ko 'yang tanong mo, gagaling na 'tong sugat ko?”

Tinaasan ko s'ya ng kilay at inismiran.

"Malamang, hindi. Anong tingin mo sa'kin, may special powers?” asik ko sa kanya.

"'Yun naman pala, eh. Then what's the point of me being required to tell you about what happened to my hand? Pakialamera.”

Naiinis na inirapan ko s'ya. Hindi na rin ako nagsalita pa.

"Concerned na