RUAN'S P. O. VI don't know how long was I here.Sa bar ni Tristan. I am wearing my usual get up—long sleeved polo at pants. Malayung-malayo sa dapat na suot ko sa Halloween party na ginaganap ngayon ng kumpanya.I know, everyone was expecting me there. Pero anong magagawa ko? I don't fucking go. At wala sa ugali ko na ipilit ang mga bagay na talagang hindi ko gusto."Sir, kayo na lang 'yung last customer namin. 'Di pa ba kayo uuwi?”Tumingin ako kay Jako. Hindi na n'ya suot 'yung apron na part ng unifor n'ya. Naka-t shirt na lang din s'ya. Mukhang nakapagpalit na."Aren't this bar open for twenty-four hours? Umuwi ka na, hihintayin ko na lang dito 'yung kapalitan mo rito. I'm sure, mayamaya lang din may customer na kayong darating. Anong oras na ba?”Jako took a glimpse of the wall clock behind the counter."Alas dos na ng madaling araw, Sir. Tsaka walang darating na kapalitan ngayon dahil bilin ni Sir, hanggang alas dose lang 'yung bar ngayon dahil nga Halloween at may event sila na
RUAN'S P. O. VLast night, I saw Ariadne. I kissed her, I made love to her. I felt her.Fuck.Napabalikwas ako ng bangon dahil sa naisip ko. Pero napatigil din ako agad dahil biglang kumirot 'yung ulo ko. Nasapo ko tuloy 'yon habang nakapikit ako ng mariin. I secretly wished na sana, mawala na 'tong nakakagag*ng sakit na 'to.Last night with Adriane seems so real. Kahit alam kong napakaimposibleng mangyari, may parte pa rin sa'kin na nagsasabing totoo talaga lahat ng naganap at nangyari kagabi. O kung hindi man, ewan ko. Maybe that was really just a dream.Fuck, hindi ko na alam. Hindi ko na alam kung ano pa sa mga nangyari kagabi 'yung totoo at hindi.I look at the space beside me. It was empty. So, hindi nga totoo 'yung nangyari kagabi.A part of me was disappointed. Pero mas lamang 'yung natatawa dahil pakiramdam ko, para na 'kong tanga. Nababaliw. Umaasa na totoong naikama ko si Ariadne kagabi.'Yung bumalik pa nga lang s'ya ay imposible na. 'Yun pa kayang maikama ko s'ya? Kalokoh
THEA'S P. O. V"OMG… OMG… OMG…!”I was left no choice but to send my address to Ruan; and now I know, anytime pwede s'yang sumulpot sa labas ng bahay ko. At hindi ko alam kung paano ko s'ya haharapin!How can I face the man who just joined me in bed last night?!Hanggang ngayon, naglalaro pa rin sa isip ko lahat ng nangyari kagabi. Lahat ng nangyari na hindi naman dapat nangyari.Last night after the party, imbis na dumiretso ako ng uwi ay naisipan ko na daanan muna si Ruan. Hindi ko rin alam kung bakit ko ginawa 'yon. Siguro dahil sa bahagyang tama ng kaunting alak na nainom ko kagabi? Hindi ko alam. Basta, naisipan ko lang dumaan sa bahay n'ya para asikasuhin s'ya dahil alam kong lasing s'yang uuwi.Hindi na 'ko nakapagpalit dahil doon ako dumiretso sa bahay n'ya imbis na dumaan muna sa bahay ko. I am still wearing the Egyptian costume I got. Naisip ko na rin na sorpresahin s'ya dahil nalulungkot ako na 'di n'ya man lang nakita 'yung effort ko sa pagbuhay sa imahe na ina-idolize n'y
THEA'S P. O. VHabang hinihintay ko ang pagdating ni Ruan, naisipan kong bumangon para mag ayos kahit papaano.Ayokong harapin s'ya na mukha akong lantang gulay na malapit nang mabulok. Masakit pa rin ang katawan ko; pati 'yung ulo ko dahil napainom din ako sa party. Kaunti lang 'yon pero hindi naman ako sanay uminom kaya tinablan pa rin ako no'n kahit papaano. Isa pa, kailangan ko ring practice-in 'yung sarili ko na kumilos ng maayos. Ayokong mahalata n'ya ma may iniinda akong sakit—lalo na sa dibdib at maselang parte ko—dahil baka maghinala pa s'ya at isangkot pa 'ko sa totoong nangyari kagabi.Habang nag aayos ako, napansin ko 'yung hikaw na suot ko kagabi. Part 'yon ng Egyptian costume ko. Pero nakakapagtaka na iisa na lang 'yon. Hindi ko naman maalala na nawala ko 'yon o naihulog sa kung saan.Natigilan ako sa pag nang makarinig ako ng sunud-sunod at malalakas na busina galing sa labas ng bahay ko. Lumapit ako sa bintana. Binuksan ko 'yon para silipin kung sino ba 'yung bumubusin
RUAN'S P. O. V"Ang sarap! Thank you, ha?”I answered nothing but a grin and slight nod as I watch her eating still. Saglit lang s'yang tumingin sa'kin no'ng nagpasalamat s'ya sa pagkain. 'Tapos do'n na ulit 'yung tuon ng atensyon n'ya.I don't even know what I am doing here. Why did I exert such effort to do this for her? Napakarami ko pang importanteng bagay na gagawin kung tutuusin pero here I am, keeping my secretary company after I just learned that she's sick. How weird is that? I even bought and tried foods that I was not used to before; para lang masabayan s'yang kumain at hindi s'ya ma-feel bad na binili ko lahat ng pagkaing 'yon at gumastos pa ako ng hindi birong halaga just for her. Nakakatanga."Anways, hindi ka pa ba aalis after nito? I mean, it's not that I don't want having you around. Baka lang… may mga gagawin ka pa. With all the meetings scheduled today…” she said before sipping to her glass of cold fruit juice."Those meetings… I cancelled them all. I just said that
RUAN'S P.O.V I am a rich guy. Probably, richer than Bill Gates. I, Ruan Dela Merced, a handsome and rich bachelor, whose appeal cannot be resisted by any of the ladies I desire to own. Living in a world of money, cars, women, and... moan?Shit! Mabilis akong napabalikwas ng bangon. Headache... Nasapo ko ang ulo ko nang maramdaman ko na pumipintig ito sa sakit. Where am I? Agad kong iginala ang paningin ko sa kabuuan ng lugar kung nasaan ako. And yeah, I'm in my entertainment room—wasted. Nakasalampak ako ngayon sa sahig kung saan nagkalat ang mga bote ng alak na wala nang laman. The same dirty floor kung saan ako nakatulog. Damn! I rake my hair in disgust. What the hell did I do again?! Lulugu-lugong tumayo ako at tatalikod na sana kung hindi ko lang narinig ulit 'yung mga ungol na dahilan kung bakit ako naalimpungatan kanina. Argh, that moan! Saan ba kasi nanggagaling 'yon? Wala naman akong matandaan na— Nanlaki ang mga mata ko nang mapansin ko na bukas 'yung big screen
RUAN'S P.O.V Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nangyayari. ''Multo ka?!'' gulat na tanong ko kay Ariadne matapos kong marinig ang mga sinabi n'ya. Tumango naman s'ya. Shit. I can't believe this! Ako, nakakakita ng multo?! Crap! ''Pero 'wag kang mag-alala! Wala naman akong gagawing masama sa'yo, eh.'' sabi n'ya. ''Just please, hayaan mo lang muna akong mag-stay dito. Hindi naman ako magpapakita sa'yo, eh. Promise!'' Napaisip ako. Wala pang isang oras mula nang magising ako sa sahig ng magulo at makalat kong entertainment room pero sobrang dami na ng mga nangyari. ''Ruan— '' ''Saglit, nag-iisip ako! Tss.'' putol ko sa sasabihin n'ya. Tinaasan n'ya ako ng kilay. ''Nagdadalawang isip ka pa, huh? Sa ganda kong 'to? If I know, gusto mo rin naman na nandito ako. You're a flirty cassanova, remember? Gusto mo na palaging may nakikita at nakakasamang magagandang babae na kagaya ko—'' ''Oo, mahilig ako sa magaganda at sexy na babae. Pero hindi ako tanga para pat
ARIADNE'S P.O.VNa-break ko na 'yung isang rule ni Ruan! Baka mahalata n'ya na pumasok ako sa kwarto n'ya! 'Tapos paalisin n'ya ako bigla! Huhu!Pero... inayos ko naman 'yung kama n'ya bago ako umalis doon, eh!Tsaka, waaaahhh!!! Humiga ako sa kama kung saan s'ya gumagawa ng kung anong kababalaghan kasama 'yung kung sinu- sinong babae na gustuhin n'ya!Yuuucckkk!!! So disgusting! Arghhh!Napapitlag ako nang may marinig akong busina ng kotse na nanggagaling sa labas ng bahay ni Ruan.Nand'yan na s'ya!Dali-dali akong naglaho papunta sa kwarto kanina kung saan ako unang nagpakita sa kanya.Magpe-pretend na lang ako na hindi ako umalis dito!Ayoko magsinungaling pero... huhu! Kailangan, eh! Sana lang talaga hindi n'ya mahalata. Or else... Lagot na.''There you are! Kanina pa kita hinahanap, eh. Nand'yan ka lang pala.''Napasigaw ako ng malakas dahil sa gulat.Pero napahinto din ako nang marinig kong tumawa si Ruan.''Akala ko, multo lang ang may kakayahang manggulat ng tao. Kaya din pala