Library
Maghanap
Home / Romance / The President's Twins / Chapter 67

Share

Chapter 67

Author: WrongKilo
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

Artemis’ POV

Natahimik ako habang nalilibang ang mga bata. Hanggang ngayon ay paulit-ulit pa ring nagre-rewind sa aking isipan ang sinabi ni Zelo that up until now he still love me. I don’t know he’s lying or what. Hindi ko lang din siguro talaga mapaniwalaan.

I just tried to distract myself by looking after Athena at Hades. Hindi ko na sinusubukan pang tignan si Zelo.

“Are you already sleepy, Athena?” tanong ko kay Athena nang makitang humihikab na siya. Pabalik na kami ngayon sa kotse. Hawak-hawak ko silang dalawa ni Hades sa magkabilang kamay. Napasilip din ang hyper na hyper na si Hades sa namumungay na matang si Athena.

“I’m okay, Mommy… I’m not that sleepy po… I can wait until we went in Palais,” aniya kaya napatitig lang ako sa kaniya.

Athena doesn’t want to sleep whenever we are somewhere far from home. She doesn’t like me carrying her. She always says that even if I’m strong, she doesn’t want me to get tired because of her. I don’t know where she got that idea but that nev
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • The President's Twins   Chapter 68

    Artemis’ POVTinapakan ko ang paa ni Zelo at nilingon siya. “What are you doing?” tanong ko na pinandilatan pa siya ng tingin. Pabulong lang din dahil ayaw ring isipin ng mga anak na nagtatalo kaming dalawa. “What do you think po, Mama?” The kids look at me with hopefulness on their eyes. Awkward akong tumawa roon. “Babies… Me and your Dad can co-parent without getting married… It’s actually fine…” ani ko kaya napalabi sila at unti-unting napatango. Hindi ko alam kung paano natapos ang usapan tungkol doon. Talagang nagkakasundo nga silang dalawa dahil after ay nagtungo sila sa kwarto dahil binilhan sila ng kanilang ama ng sungka na madalas nilalaro noong mga bata kami. Naiwan kaming dalawa ni Zelo kaya agad ko siyang nilingon. “Pinipikot mo ba ako? Ikaw ba ang nagtatak sa kokote ng mga bata?” Sinamaan ko pa siya ng tingin. “Kung gusto kitang pikutin, noon pa’y kasal na tayong dalawa,” aniya kaya nanatili lang ang tingin ko sa kaniya. Naniningkit pa rin ang mata but he looks like

  • The President's Twins   Chapter 69

    Artemis’ POV“So how did this happened? Akala ko ba’y—” Naguguluhan pa akong tinignan ni Ares at sina Zelo rin na nag-uusap-usap na tatlo ngayon. Tumayo rin si Zelo at palapit na sa amin ngayon. Papasok din sina Seb kaya excited agad na hinila ni Artemis si Hades para ipakilala kay Ruiz at Seb. “Akala ko rin,” ani ko kahit hindi naman sigurado sa sasabihin nito. Ibinalik ni Ares ang kaniyang mata sa akin. Napangisi na pang siya bago napailing. “As I thought. I doubt if you can still go now lalo na kapag natali ka na niya sa kaniyang apelyido,” aniya sa akin kaya hindi ko mapigilan ang mapatikhim na lang din. “Good morning, Mr. President, salamat sa pagsundo,” casual na saad ng kapatid ko kay Zelo na siyang napatingin din sa kaniya. Nagbatian muna silang dalawa at casual ding nag-usap. Naririnig ni Zelo ang usapan namin ni Ares noon subalit hindi ko lang sigurado kung nakapagbitaw na sila ng salita sa isa’t isa. “I heard a lot about you since then,” nakangising saad ng kapatid ko

  • The President's Twins   Chapter 70

    Artemis’ POV“Please forget it. I promise myself that I’ll just call you that when you and Mama is already married,” ani Athena kaya agad bahagya akong gulat nang mapatingin sa kaniya. Napatingin ako kay Zelo na mukhang hindi rin naman nagmamadali. Napangiti na lang siya nang maupo sa tapat ni Athena bago niya ginulo ang buhok nito. After our long introduction with my family at kumain ng lunch, hindi pa rin sila tapos sa pagkukwentuhan. Lalong-lalo na ang mga bata na maraming nakikitang pupuwedeng gawin dito kaya kalat-kalat lang din. Pinapanood ko lang sila habang naglalaro.“Aba, akala ko ba’y ako ang paborito mo?” tanong ni Athena kay Ruiz. Napalabi naman si Ruiz bago napakamot sa ulo at nilingon si Hades na marami pa ring hawak na tsokolateng ibinibigay kay Ruiz. “Eh, love pa rin kita Ate Athena pero favourite ko na si Kuya Hadesh po. Nibibigay niya ako pagkain, eh,” sambit pa ni Ruiz. Agad naningkit ang mata ni Athena roon. “Aba’t dinadala mo sa pagkain ang Ruiz ko, huh?” ani

  • The President's Twins   Chapter 71

    Artemis’ POVPara akong nakalutang sa alapaap habang naglalakad patungo sa gawi ni Zelo. Ang mga anak at pamangkin ay namamangha habang nakatingin sa akin. Napangiti na lang ako nang nakatitig lang sila sa akin bago unti-unting kumurba ang mga ngiti sa labi. Maski ako’y ganoon din. Kaunti lang ang bisita subalit ito ang mga importanteng tao sa mga buhay namin. Hindi ko gustong tumitig kay Zelo, natatakot na baka napipilitan lang siya para bigyan ng pamilya ang mga anak namin subalit nang magkasalubong ang aming mga mata’y tila ba unti-unti ako nitong hinihila palapit sa kaniya. His eyes felt like it was longing for me. As if it needed me. His dark eyes is telling me that he wants me. Or maybe that’s what I want to believe just to make this moment memorable. “You look like you are going to cry…” my brother tease. Hindi ko siya masiko dahil totoo rin ‘yon. Pakiramdam ko’y iiyak ako anumang oras ngayon. Kasabay nang tuluyan kong pagtungo sa harap ang pagbagsak ng luha mula sa aking m

  • The President's Twins   Chapter 72

    Artemis’ POVAfter ng kasal ay dito rin lang sa Palais ang kainan. Lahat ng empleyado’y kasama. Maingay ang buong Palais habang nagkakatuwaan naman kami rito sa dining area. Kami-kami lang ang mga narito. Sina Macoy at Mr. Juan Cloud din kasama ang kaniyang asawa. “Hindi naman na ako nagulat na magkakabalikan kayo. ‘Yon nga lang ay nakakabiglang pumayag kang magpakasal, Mr. Bodyguard,” ani Mr. Juan Cloud. “Stop calling her that,” ani Zelo na nakasimangot pa ngayon. Tumawa naman si Mr. Juan Cloud habang may pang-aasar sa mukha. “Wow, you are already fencing over her, huh?”“Mas nakakagulat ang iyo, Mr. Juan Cloud. You just said last time that you don’t want to marry her,” ani ko kaya napatingin ang kaniyang asawa at pinagtaasan siya ng kilay. Tumawa naman si Zelo’ng nasa gilid ko. “Hmm, baka siya ang ayaw pakasalan,” nakangisi niyang saad at mukhang siya ngayon ang nang-aasar kay Mr. Juan Cloud. Napalabi lang ito at hindi na pinansin pa ang pang-aasar namin. Napailing na lang din

  • The President's Twins   Chapter 73

    Artemis’ POV“You too are going to have a date again in the garden, Mama?” tanong ni Athena habang naniningkit ang mga matang nakatingin sa akin. “Yes, Baby, do you want to join?” tanong ko pabalik sa kanila. Agad namang umiling ang mga ito. “No, Mama… It’s fine, the two of you can date all you want. We’ll be your music later,” ani Athena na napangiti pa. Hindi ko maiwasan ang mailing bago napatawa nang mahina. That’s what happened. Maayos ang garden kaya nang magtungo ako kami roon, iba ang itsura sa normal na ayos nito. Sina Athena at Hades ay may hawak pang violin kaya napapangiti na lang kami ni Zelo habang pinapanood ang mga ito.Zelo and I decided to have a dates every night. He was the one who suggest it. He’ll spend his 1 or 2 hours having date with me. He really want to make this work. “Enjoy your snack, Mama and Daddy!” nakangiti nilang saad nang matapos na sa kanilang performance. Hindi ko maiwasan ang natawa dahil hinihila na nila si Macoy para makipaglaro sa kanila.

  • The President's Twins   Chapter 74

    Artemis’ POV“Do you really need to go in a place with those kind of people. Those evil guys probably swarming in that place,” sambit ko kay Zelo habang inaayos niya ang necktie na suot ko. “I don’t have any choice, Artemis. It’s all for the kids,” aniya kaya napanguso na lang ako at napatango. It’s foundation anniversary of the sagib bata and he wanted to visit too. Naroon din ang bise presidente at ilang tauhan nito kaya tila ba may nararamdaman akong hindi maganda sa ideyang magtutungo sa iisang lugar kasama ang mga ito. “What about you should just stay here?” tanong niya sa akin. Nag-aalinlangan din na isama ako dahil alam niyang delikado na magtungo sa iisang lugar kasama ang mga iyon lalo na’t nitong mga nakaraang araw, ang sindikatong kinabibilangan nila ay kapansin-pansin na rin ang mga pagkilos. “You even know that it’s dangerous. Sasama ako.” Buo na ang desisyon ko. He even had a plan to get them in that day. Habang okupado ang mga ito sa party’y susugurin ang hide out ni

  • The President's Twins   Chapter 75

    Artemis’ POVSasagutin ko na sana subalit inaya si Zelo sa iba pang table kaya wala akong choice kung hindi ang sumunod sa kaniya. Of course, a lot of people are leeching over him, ang iba pa’y nakita ko sa bar na pinagkitaan kay Gorvernor nitong nakaraan. Mayamaya lang ay nagsasalita na si Vice President. If I just didn’t know how fuck up he works too, baka maniwala ako sa mabubulaklak na salita niya. “I would like to thank everyone for giving me a chance to help. Bata pa lang talaga’y gustong-gusto ko nang tumulong. Just like what I said, hindi naman ako lumaki sa pamilyang marangya and even the one peso is important… It was really my pleasure to help—” Ang dami niyang sinasabi subalit paulit-ulit lang na nagre-replay sa utak ko ang ilang litrato ng mga batang na-rescue nina Zelo na galing sa sindikatong pinamumunuhan nila. All of those politicians that involve are really disguting. Paano nila nagagawang humarap sa mga tao sa kabila ng mga pinaggagawa nila sa likod ng mga ito. Th

Pinakabagong kabanata

  • The President's Twins   Final Epilogue

    Zelo’s POV“Fuck it!” malutong kong mura habang mahigpit na mahigpit ang hawak sa manibela. Hindi ko lubos na maintindihan kung bakit laging kontra sa akin ang pagkakataon. When I’m finally living my best life with my family, fate will make a move to do something harsh. I almost got into the twins room subalit agad nilang nailipat ang mga bata at naisama pa si Artemis. I don’t know what I’ll do if I lost any of them. I won’t be able to forgive myself. It's my fault fucking weak. Why can’t I fight those people easily? Dapat noon pa’y nadala ko na sa kulungan ang mga taong ‘yon. Sobrang bilis ng paharurot ko sa sasakyan. I can’t even calm myself anymore knowing that if ever come there late, there’s chance that I won’t be able to see any of them anymore. Parang winasak ang puso ko nang makita ang dalawang bata na sumisigaw na tulungan ang ina nila. Ramdam ko ang pamumuo ng luha nang makita ang sugat mula sa katawan ng mga ito. How can people be this monsterous. They don’t have any

  • The President's Twins   Epilogue 6

    Zelo’s POV“Fuck! I told you that I’ll fire everyone who’ll scratch her!” malakas kong sigaw sa hilera ng guards na kung walang sugat ay bali naman ang katawan. They are being treated by the residence nurses and doctor here in Palais. Agad silang napayuko roon at hindi rin alam ang sasabihin dahil hindi rin naman nila kilala kung sino si Artemis. “Mr. President, calm down,” bulong sa akin ni Junio. “If they don’t try to restrain her, she’ll ended up in run. Isa pa, look at these people. She almost kill everyone. You are forgetting that she’s a monster in a human form.” Tumalim lang ang mata ko sa kaniya. Propesiyonal niya namang pinagsabihan ang PSG na under his wing. Iritado na akong lumabas doon. I went where Artemis is. Hindi nagsasawang saktan ang kaniyang sarili just to get out of here. Kumuyom ang kamao ko nang makita ang bubog na bumaon sa kaniyang balat. Damn it. As if she’s already use in pain. Ni wala akong narinig na reklamo mula sa kaniya. “Where’s my son, Zelo?” galit

  • The President's Twins   Epilogue 5

    Zelo’s POVI’m not really sure when it all started. Hindi ko sigurado kung kailan ako nagkagusto kay Umbrielle. I just knew that she already become my safe place in just short period of time. “Artemis… That’s my real name,” she said one night when we are having a drink at her apartment. I don’t know how we ended up drinking. We just got brought things in the grocery and she took a lot of beer. Kaya ngayon, ito kaming dalawa trying to play games while drinking. “You have a pretty name…” mahinang sambit ko habang nakatitig sa namumungay niyang mga mata. “I know right.” She even laughed a little before rolling the bottle. Tumapat ulit sa kaniya kaya hindi ko mapigilan ang matawa nang mahina roon. Agad siyang napasimangot. “One truth again,” I said. Maybe I’m too thirsty on knowing her na tuwing tumatapat ang bote sa kaniya’y I’ll ask her to tell one truth about her. “Hmm, I’m not good as you think I am,” aniya na iniwas ang tingin sa akin at napatungga sa kaniyang baso. “People are

  • The President's Twins   Epilogue 4

    Zelo’s POV“What are you still doing here? I thought I asked you that you shouldn’t be here once I’m already awake?” tanong niya habang nakahilata pa rin sa lapag ng kaniyang sala. Ni walang magawa rito dahil wala man lang siyang television. “I’m hungry. I didn’t eat since lunch yesterday,” ani ko na nilingon siya. Napatingin siya sa akin doon bago unti-unting napaawang ang labi. “Ano? Are you stupid? Bakit hindi ka nagsasabi? Engot ka ba?” I was always genuis in the eyes of other people but this girl never forgets to tell me how stupid I am. Hindi ko na lang mapigilan bago niligpit ang aking pinaghigaan. “Wala akong pagkain dito. Mag-oorder pa. Instant noodles lang ang mayroon ako,” aniya na nag-dial ng pagkain. She looks like she wasn’t fully awake kaya lumapit ako sa kaniya sa kaniyang kusina. She was looking for a food to eat kaya lang ang puno nga ng instant food ang apartment niya. “I’ll cook,” ani ko kaya napataas lang ang kaniyang kilay at hinayaan na rin ako. Mayroon nama

  • The President's Twins   Epilogue 3

    Zelo’s POV“We meet again, Nerd!” nakangising saad sa akin ng isang lalaking nagyoyosi sa isang eskinita malapit sa library. I don’t have my car with me right now. Hindi na rin ako nagtawag ng magsusundo dahil may mga cab naman na dumadaan dito. Napatingin ako sa lalaki. Napakunot ang noo ko nang mapagtanto na sila ‘yong mga lalaki sa library who’s trying to hit on Umbrielle. “You think you are all that? Let see if uubra ‘yang tapang mo,” nakangisi nitong sambit. Kids these days are really funny. They intend to do things that they won’t have any improvement with. Hindi ko mapigilan ang mapailing at lalagpasan na lang sana ang mga ito subalit agad nila akong naharang. “I’m true to my words kaya sparring tayo! Huwag kang tatanga-tanga!” sambit niya pa na hinila ako patungo sa eskinita. This is just waste of time. I probably got a lot of things to learn right now. I was about to call my bodyguards when the guy talk again. “Isa pa, may atraso sa akin ang tatay mo! Pinakulong lang nam

  • The President's Twins   Epilogue 2

    Zelo’s POV“Wala bang mas madaling paraan para makuha ang loob niyan? Ang hirap naman nito! Ang hirap magpatay ng oras! Papasok pa lang ako sa library’y gusto ko na agad umuwi. Isa pa! Ang sama ng ugali ng lalaking ‘yon! Mana nga ata sa kaniyang ama,” pabulong niyang saad sa kaniyang kausap mula sa kabilang linya. Pabulong na dinig na dinig ko naman.Nagpatuloy ako sa paglalakad na wari ba’y hindi ko alam na ang CCTV dito’y na-hack na rin nila. Agad siyang tumayo nang maayos at mukhang nasabihan nang nasa likod niya lang ako. Agad huminahon ang kaniyang tinig. “Osiya, sige na. Ibaba ko na. I’ll give you money once for your studies. Mag-aral ka nang mabuti.” Gusto kong matawa sa pag-arte nito subalit pinigilan ko lang din ang sarili. I just walk staight subalit agad niya akong nasabayan. “Hi, I always see you around the library. Ikaw ‘yon, ‘di ba? Library ka ulit?” she said nang harangin ako bago niya inilagay sa likod ng kaniyang tainga ang takas na buhok. Malamig ko lang siyang ti

  • The President's Twins   Epilogue 1

    Zelo’s POV“I talk to Umbrielle now, Mr. Tigre. She already agree to the deal. She already created plan. She’ll use the son of the governor to do it,” ani Alfredo, isa sa mga tauhan ko mula sa Tigers. Hindi ko mapigilan ang pagkurba ng ngisi sa aking labi. So she’ll use me? “That’s all for the report, Mr. Tigre,” he said again when he didn’t hear anything from me. “Alright. That’s good to hear. I want this job to be done as soon as possible,” I said. I have a voice changer so Alfredo doesn’t really know my real voice is. He was the acting head of Tigers. Ibinaba ko ang aking telepono bago ako napatingin sa folder na nasa harapan ko. I look at the girl in the photo. This is her portfolio. She really stain her hands killing a lot of dirty politicians. She’s not even serious on her photo. May ngisi sa labi habang hawak-hawak ang kulay gray niyang buhok. Nangingibabaw rin ang ganda ng kaniyang kulay gray na mga mata. No wonder she have use her face a lot. Napakibit na lang ako ng bali

  • The President's Twins   Chapter 98

    Artemis’ POVWe ended up going out the house. Nasa garden na kami ngayon. Isinuot niya sa akin ang cardigan na kinuha sa loob at ibinigay ang gatas na aming tinimpla. “Thank you…” mahinang sambit ko bago napanguso. “You are welcome…” he said before sitting besides me. I just watch him to sip on his glass of milk before talking. “What’s the thing that was upsetting you?” tanong ko habang sinasalubong na ang kaniyang mga mata ngayon. Napanguso siya at napasimangot pa sa akin ngayon. “Ano ba tayo, Artemis? Aren’t we together yet? Am I assuming too much?” he asked. Napalabi pa siya habang nakatingin sa akin ngayon. Unti-unti ring napaawang ang aking labi roon bago ako napanguso. “Is it because of Juan Cloud’s question? I’m sorry. I wanted to talk to you about it first. I don’t want to assume things and decide on my own. To begin with we are the one who will be in relationship together…” “Alright. I had fault there too. I thought you knew when I said that I’m inlove with you.” Pinig

  • The President's Twins   Chapter 97

    Artemis’ POVZelo is really confusing me. He is always hot and cold. I don’t really know what’s with him dahil the rest of the trip, he was already not in the mood. I looked at him but he's not even trying to steal glamces at me. Napatikhim na lang ako habang naglalakad pabalik ng bangka. “You know what I really enjoy that time when we spend the night together for the campaign to love the Philippines,” ani Ms. Brown kaya bahagya akong nahinto sa paglalakad. Spend the night together… It doesn’t mean anything, Artemis. Tigilan mo ang pag-iisip ng kung ano. “I would love to do that again! I hope you have time again, Mr. President!” It was just a friendly exclaimed but why do I feel like something tugged in my heart. “Oh, you two spend the night together? Saan? Sa Bataan ba ‘yan? ‘Yan ba ‘yong article na lumabas na nag-date kayo?” I don’t know why Juan Cloud sound so annoying. Hindi ko mapigilan ang mapasimangot. Hindi ko na rin namamalayan na bumibilis na ang lakad ko at humihina na

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status