Library
Maghanap
Home / Romance / The President's Twins / Final Epilogue

Share

Final Epilogue

Author: WrongKilo
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

Zelo’s POV

“Fuck it!” malutong kong mura habang mahigpit na mahigpit ang hawak sa manibela.

Hindi ko lubos na maintindihan kung bakit laging kontra sa akin ang pagkakataon. When I’m finally living my best life with my family, fate will make a move to do something harsh.

I almost got into the twins room subalit agad nilang nailipat ang mga bata at naisama pa si Artemis. I don’t know what I’ll do if I lost any of them. I won’t be able to forgive myself.

It's my fault fucking weak. Why can’t I fight those people easily? Dapat noon pa’y nadala ko na sa kulungan ang mga taong ‘yon.

Sobrang bilis ng paharurot ko sa sasakyan. I can’t even calm myself anymore knowing that if ever come there late, there’s chance that I won’t be able to see any of them anymore.

Parang winasak ang puso ko nang makita ang dalawang bata na sumisigaw na tulungan ang ina nila. Ramdam ko ang pamumuo ng luha nang makita ang sugat mula sa katawan ng mga ito. How can people be this monsterous. They don’t have any
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
Alona Sumalinog
thank you....
Tignan lahat ng Komento
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • The President's Twins   Prologue

    Artemis' POV“Fuck,” malutong kong mura sa aking sarili habang ramdam na ramdam ang sakit ng baril sa aking braso. Ang hapdi rin ng daplis ng balang tumama sa akin ay nanunuot mula sa aking tigiliran. Hawak-hawak ko pa rin ang baril ko habang pinapatahan ang natang hawak ko mula sa aking kanang kamay. “Shhh, I’m sorry, Baby… Babalik si Mama… I promise that Mommy will come back to you…” sambit ko sa aking anak bago ko hinalikan ang kaniyang noo. I will make sure that I’ll come back to my son when the time comes pero sa ngayon? I need to give him to his father first. I need his father’s protection because right now, pinaghahabol ako ng Tigers, ang assassination company na kinabibilangan ko. Nagtraydor ako. They’ll kill me when they see me. Hindi lang ako. Pati ang mga anak ko. “Mahal na mahal ka ni Mama, babalikan kita… I love you, Baby…” Kasabay ng pag-iyak ni Black ang pagbaba ko sa kaniya sa basket na dala ko. Pinindot ko lang din ang doorbell bago ako nagtago. I need to see him

  • The President's Twins   Chapter 1

    Artemis’ POV“Nagkaroon ng pag-atake sa airport matapos makalapag ang sinasakyang eroplano ni Presidente Leonard Zelo pagkagaling sa America nitong alas siete ng umaga. Kasama pa umano niya ang pamilya na sinundo mula sa America.” Agad akong napalapit sa television kaya napatingin sa akin si Seb. “Why?”“He’s with my son, Seb!” ani ko na napatingin pa sa batang naka-blurred na dumaan mula sa eroplano. “Huh? Paano mo nakilala? Ni hindi nga pinakita ang mukha,” aniya sa akin subalit nang makitang seryoso ako’y napanguso siya. “What do you plan to do now? Will you take him?” tanong niya sa akin. Hindi niya na kailangan pang tanungin ‘yon dahil ‘yon naman talaga ang plano but fuck Zelo, hindi ko alam kung alam niya na nakamanman ako o ano pero nang kukunin ko na ang anak 4 years ago, dinala niya sa America si Hades. I tried to go to America sa tulong ni Seb, Mayor of Cebu now, pero hindi ako nagtagumpay. They have a lot of guards, muntikan na akong mahuli isang beses akong nagtungo sa

  • The President's Twins   Chapter 2

    Artemis’ POV “Uh-oh… you finally notice, huh? It took you so long than I expect you too. Parang wala tayong pinagsamahan, huh?” nakangisi kong tanong habang nakatingin sa salamin. He smirks too before raising his brows. “Of course, how would I forget a woman I fuck several times but fuck my life in just one move? And even gave me a kid?” Naroon pa rin ang ngisi mula sa kaniyang mga labi subalit ang talim ng kaniyang mga mata’y kitang-kita sa kaniyang mga mata. I know that he won’t really hesitate to let that Bullet meet my skin kaya hindi ako nagdalawang isip na sikuhin ang kaniyang baril at sinubukang sipain siya. I guess I’ll be proceeding to my Plan B, huh? Well, all of the plans have the same goal. Stay alive and find my son. Isang sipa ang ginawa ko subalit agad niyang nasalag. He wasn’t that genuis Zelo now, maling desisyon na tinuruan ko siya kung paano protektahan ang sarili dahil wala pang isang segundo’y ramdam ko na ang kaniyang kamay sa aking leeg. “You know what? Alw

  • The President's Twins   Chapter 3

    Artemis POVNagising ako sa isang medieval period like room. All of the furnitures look so expensive. Malutong nga lang akong napamura nang maramdaman ang hapdi ng katawa ko. Ang aking kamay ay nakatali rin. Medyo tanga ang nagtali dahil mabilis ko lang ding naalis. I was wearing a white dress habang kitang-kita ang sugat sa aking katawan. I’m not sure if I’m still at the Maharlika Palais dahil tila iba ang disenyo ng room na ito. Napangiwi ako nang maramdaman kung gaano kasakit ang aking braso. Malutong pa akong napamura nang makitang mayroong tracker na nakasuot sa aking paa. Napikit na lang ako roon. Now, I’m sure I’m still on Zelo’s place. Napatingin ako sa pinto nang makita ang isang gwardiya. I’m sure he was one of PSG dahil may suot-suot siyang badge and that’s the President Security Group’s uniform. “You are awake. The president wants you to eat properly before he meets you tonight,” he said bago niya padabog na inilagay ang pagkain sa tabi ng kama. Hindi ko mapigilan ang

  • The President's Twins   Chapter 4

    Artemis’ POV “What are you talking about?” Kunot noo ko siyang tinignan bago unti-unting tumalim ang mga mata ko. Ni hindi ko mahanap kung saan niya itinatago ang ano ko tapos ngayon ay pagbibintangan niya akong sinubukan kong kidnap-in ang anak? “Are you still going to lie? That’s your plan why you applied here, right?” malamig niyang tanong habang nakataas pa ang kilay sa akin. He acted like he was interrogating me. “Yes, that’s right. I’m here because I want to take my son but I didn’t know what you are saying!” galit kong sambit. Nanatili lang ang tingin niya sa akin na para bang hinuhusgahan ang buong pagkatao ko. “What happened to my son?” tanong ko pa na sinubukang lumapit sa kaniya. “Nevermind if you are not the one who tried to kidnap him,” aniya at sinubukang tumalikod sa akin subalit mabilis akong nakalapit sa kaniya at kinuwelyuhan siya. “I’m fucking asking you what happened to my son? Is my son in danger?” tanong ko habang ramdam din ang kalabog ng aking dibdib.

  • The President's Twins   Chapter 5

    Artemis’ POV Panandalian akong napaatras nang magtungo sila sa gawi ko. Bahagya akong napangiwi nang maapakan ang ilang bubog. Narinig ko ang malulutong na mura ni Zelo doon subalit wala akong panahon para pansinin ‘yon. Iritado ko lang na kinuha ang ilang piraso ng bubog before I aim to there vital points. Ang ilan ay hindi na nagawang makipaglaban sa akin. Only Zelo was the one who was able to restrain me subalit bago niya pa ako matuluyang hawakan ay naihagis ko na rin sa kaniyang braso ang bubog na hawak. “Can you fucking calm down, Artemis?” Nahinto lang ako nang banggitin niya ang pangalan ko. He doesn’t know my name. He knows me by the name shadow so I think he got his research now. “Who started it? I’m settling down but who the fuck tried to ask his bodyguards to have fight with me?” tanong ko na napataas pa ang kilay sa kaniya. He take that as opportunity to get me at mabilis niya lang akong naitali sa kama gamit ang suit niya. This jerk really train himself so hard. H

  • The President's Twins   Chapter 6

    Artemis' POVPinatay niya ang ilaw ng flashlight na hawak dahilan kung bakit panandaliang nag-adjust ang mata ko sa dilim. Hindi ko alam subalit ramdam ko ang lakas ng tibok ng puso nang marinig ang maliit na tinig nito hanggang sa tuluyan nang napaawang ang labi ko ng tuluyan nang makita ang batang lalaki mula sa aking tapat. He was staring at me para bang isa akong chemical sa science laboratory na kailangan niyang pag-aralan. Isang ngiti pa ang pinakawalan niya bago niya sinindi ang lamp na nasa tabi ko. “Why did they lock you up here? And why are they tie you up like a beast?” tanong niya pa. Habang papalapit ito sa akin ay ramdam na ramdam ko ang lakas ng tibok ng puso. Mariin kong kinagat ang aking labi habang titig na titig pa rin dito. It’s Hades. My son. “Are you beast that change into human form?” nagtataka niyang tanong subalit mukha pang napaisip. “But it’s impossible though? And can’t you talk?” tanong niya pa. “I can. What are you doing here? It’s dangerous wondering

  • The President's Twins   Chapter 7

    Artemis’ POVPinanood kong maglaho mula sa harapan ko Hades na siyang kinuha na rin ng ilang bodyguards. I can’t just believe that I really see him in person. “What did you do to him?” ‘Yon agad ang tanong ni Zelo sa akin. Ang maamo kong mga matang nakatingin kanina kay Hades ay napalitan ng talim. “What the fuck are you teaching my kid? Beast? Am I a beast in your eyes? Isa pa, do you know that he was holding a weapon? He fucking knows that his life is in danger. Alam niya rin na muntikan na siyang ma-kidnap!” Sunod-sunod ang mga pinagsasabi ko habang matalim pa ring nakatingin kay Bullet na unti-unting kumunot ang noo nang mapatingin sa akin. “Beast? He knows? What weapon?” He looks like he was dumbfounded bago mas lalo pang lumukot ang noo. “He knows! He was holding a weapon when he went here earlier. It looks like he made it,” ani ko kaya matagal lang na napatingin sa akin si Zelo before he just sigh. Masama pa rin ang tingin ko sa kaniya bago ako nagsalita. “I’ll help find w

Pinakabagong kabanata

  • The President's Twins   Final Epilogue

    Zelo’s POV“Fuck it!” malutong kong mura habang mahigpit na mahigpit ang hawak sa manibela. Hindi ko lubos na maintindihan kung bakit laging kontra sa akin ang pagkakataon. When I’m finally living my best life with my family, fate will make a move to do something harsh. I almost got into the twins room subalit agad nilang nailipat ang mga bata at naisama pa si Artemis. I don’t know what I’ll do if I lost any of them. I won’t be able to forgive myself. It's my fault fucking weak. Why can’t I fight those people easily? Dapat noon pa’y nadala ko na sa kulungan ang mga taong ‘yon. Sobrang bilis ng paharurot ko sa sasakyan. I can’t even calm myself anymore knowing that if ever come there late, there’s chance that I won’t be able to see any of them anymore. Parang winasak ang puso ko nang makita ang dalawang bata na sumisigaw na tulungan ang ina nila. Ramdam ko ang pamumuo ng luha nang makita ang sugat mula sa katawan ng mga ito. How can people be this monsterous. They don’t have any

  • The President's Twins   Epilogue 6

    Zelo’s POV“Fuck! I told you that I’ll fire everyone who’ll scratch her!” malakas kong sigaw sa hilera ng guards na kung walang sugat ay bali naman ang katawan. They are being treated by the residence nurses and doctor here in Palais. Agad silang napayuko roon at hindi rin alam ang sasabihin dahil hindi rin naman nila kilala kung sino si Artemis. “Mr. President, calm down,” bulong sa akin ni Junio. “If they don’t try to restrain her, she’ll ended up in run. Isa pa, look at these people. She almost kill everyone. You are forgetting that she’s a monster in a human form.” Tumalim lang ang mata ko sa kaniya. Propesiyonal niya namang pinagsabihan ang PSG na under his wing. Iritado na akong lumabas doon. I went where Artemis is. Hindi nagsasawang saktan ang kaniyang sarili just to get out of here. Kumuyom ang kamao ko nang makita ang bubog na bumaon sa kaniyang balat. Damn it. As if she’s already use in pain. Ni wala akong narinig na reklamo mula sa kaniya. “Where’s my son, Zelo?” galit

  • The President's Twins   Epilogue 5

    Zelo’s POVI’m not really sure when it all started. Hindi ko sigurado kung kailan ako nagkagusto kay Umbrielle. I just knew that she already become my safe place in just short period of time. “Artemis… That’s my real name,” she said one night when we are having a drink at her apartment. I don’t know how we ended up drinking. We just got brought things in the grocery and she took a lot of beer. Kaya ngayon, ito kaming dalawa trying to play games while drinking. “You have a pretty name…” mahinang sambit ko habang nakatitig sa namumungay niyang mga mata. “I know right.” She even laughed a little before rolling the bottle. Tumapat ulit sa kaniya kaya hindi ko mapigilan ang matawa nang mahina roon. Agad siyang napasimangot. “One truth again,” I said. Maybe I’m too thirsty on knowing her na tuwing tumatapat ang bote sa kaniya’y I’ll ask her to tell one truth about her. “Hmm, I’m not good as you think I am,” aniya na iniwas ang tingin sa akin at napatungga sa kaniyang baso. “People are

  • The President's Twins   Epilogue 4

    Zelo’s POV“What are you still doing here? I thought I asked you that you shouldn’t be here once I’m already awake?” tanong niya habang nakahilata pa rin sa lapag ng kaniyang sala. Ni walang magawa rito dahil wala man lang siyang television. “I’m hungry. I didn’t eat since lunch yesterday,” ani ko na nilingon siya. Napatingin siya sa akin doon bago unti-unting napaawang ang labi. “Ano? Are you stupid? Bakit hindi ka nagsasabi? Engot ka ba?” I was always genuis in the eyes of other people but this girl never forgets to tell me how stupid I am. Hindi ko na lang mapigilan bago niligpit ang aking pinaghigaan. “Wala akong pagkain dito. Mag-oorder pa. Instant noodles lang ang mayroon ako,” aniya na nag-dial ng pagkain. She looks like she wasn’t fully awake kaya lumapit ako sa kaniya sa kaniyang kusina. She was looking for a food to eat kaya lang ang puno nga ng instant food ang apartment niya. “I’ll cook,” ani ko kaya napataas lang ang kaniyang kilay at hinayaan na rin ako. Mayroon nama

  • The President's Twins   Epilogue 3

    Zelo’s POV“We meet again, Nerd!” nakangising saad sa akin ng isang lalaking nagyoyosi sa isang eskinita malapit sa library. I don’t have my car with me right now. Hindi na rin ako nagtawag ng magsusundo dahil may mga cab naman na dumadaan dito. Napatingin ako sa lalaki. Napakunot ang noo ko nang mapagtanto na sila ‘yong mga lalaki sa library who’s trying to hit on Umbrielle. “You think you are all that? Let see if uubra ‘yang tapang mo,” nakangisi nitong sambit. Kids these days are really funny. They intend to do things that they won’t have any improvement with. Hindi ko mapigilan ang mapailing at lalagpasan na lang sana ang mga ito subalit agad nila akong naharang. “I’m true to my words kaya sparring tayo! Huwag kang tatanga-tanga!” sambit niya pa na hinila ako patungo sa eskinita. This is just waste of time. I probably got a lot of things to learn right now. I was about to call my bodyguards when the guy talk again. “Isa pa, may atraso sa akin ang tatay mo! Pinakulong lang nam

  • The President's Twins   Epilogue 2

    Zelo’s POV“Wala bang mas madaling paraan para makuha ang loob niyan? Ang hirap naman nito! Ang hirap magpatay ng oras! Papasok pa lang ako sa library’y gusto ko na agad umuwi. Isa pa! Ang sama ng ugali ng lalaking ‘yon! Mana nga ata sa kaniyang ama,” pabulong niyang saad sa kaniyang kausap mula sa kabilang linya. Pabulong na dinig na dinig ko naman.Nagpatuloy ako sa paglalakad na wari ba’y hindi ko alam na ang CCTV dito’y na-hack na rin nila. Agad siyang tumayo nang maayos at mukhang nasabihan nang nasa likod niya lang ako. Agad huminahon ang kaniyang tinig. “Osiya, sige na. Ibaba ko na. I’ll give you money once for your studies. Mag-aral ka nang mabuti.” Gusto kong matawa sa pag-arte nito subalit pinigilan ko lang din ang sarili. I just walk staight subalit agad niya akong nasabayan. “Hi, I always see you around the library. Ikaw ‘yon, ‘di ba? Library ka ulit?” she said nang harangin ako bago niya inilagay sa likod ng kaniyang tainga ang takas na buhok. Malamig ko lang siyang ti

  • The President's Twins   Epilogue 1

    Zelo’s POV“I talk to Umbrielle now, Mr. Tigre. She already agree to the deal. She already created plan. She’ll use the son of the governor to do it,” ani Alfredo, isa sa mga tauhan ko mula sa Tigers. Hindi ko mapigilan ang pagkurba ng ngisi sa aking labi. So she’ll use me? “That’s all for the report, Mr. Tigre,” he said again when he didn’t hear anything from me. “Alright. That’s good to hear. I want this job to be done as soon as possible,” I said. I have a voice changer so Alfredo doesn’t really know my real voice is. He was the acting head of Tigers. Ibinaba ko ang aking telepono bago ako napatingin sa folder na nasa harapan ko. I look at the girl in the photo. This is her portfolio. She really stain her hands killing a lot of dirty politicians. She’s not even serious on her photo. May ngisi sa labi habang hawak-hawak ang kulay gray niyang buhok. Nangingibabaw rin ang ganda ng kaniyang kulay gray na mga mata. No wonder she have use her face a lot. Napakibit na lang ako ng bali

  • The President's Twins   Chapter 98

    Artemis’ POVWe ended up going out the house. Nasa garden na kami ngayon. Isinuot niya sa akin ang cardigan na kinuha sa loob at ibinigay ang gatas na aming tinimpla. “Thank you…” mahinang sambit ko bago napanguso. “You are welcome…” he said before sitting besides me. I just watch him to sip on his glass of milk before talking. “What’s the thing that was upsetting you?” tanong ko habang sinasalubong na ang kaniyang mga mata ngayon. Napanguso siya at napasimangot pa sa akin ngayon. “Ano ba tayo, Artemis? Aren’t we together yet? Am I assuming too much?” he asked. Napalabi pa siya habang nakatingin sa akin ngayon. Unti-unti ring napaawang ang aking labi roon bago ako napanguso. “Is it because of Juan Cloud’s question? I’m sorry. I wanted to talk to you about it first. I don’t want to assume things and decide on my own. To begin with we are the one who will be in relationship together…” “Alright. I had fault there too. I thought you knew when I said that I’m inlove with you.” Pinig

  • The President's Twins   Chapter 97

    Artemis’ POVZelo is really confusing me. He is always hot and cold. I don’t really know what’s with him dahil the rest of the trip, he was already not in the mood. I looked at him but he's not even trying to steal glamces at me. Napatikhim na lang ako habang naglalakad pabalik ng bangka. “You know what I really enjoy that time when we spend the night together for the campaign to love the Philippines,” ani Ms. Brown kaya bahagya akong nahinto sa paglalakad. Spend the night together… It doesn’t mean anything, Artemis. Tigilan mo ang pag-iisip ng kung ano. “I would love to do that again! I hope you have time again, Mr. President!” It was just a friendly exclaimed but why do I feel like something tugged in my heart. “Oh, you two spend the night together? Saan? Sa Bataan ba ‘yan? ‘Yan ba ‘yong article na lumabas na nag-date kayo?” I don’t know why Juan Cloud sound so annoying. Hindi ko mapigilan ang mapasimangot. Hindi ko na rin namamalayan na bumibilis na ang lakad ko at humihina na

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status