Share

Chapter 2

Auteur: WrongKilo
last update Dernière mise à jour: 2023-04-06 07:44:15

Artemis’ POV

“Uh-oh… you finally notice, huh? It took you so long than I expect you too. Parang wala tayong pinagsamahan, huh?” nakangisi kong tanong habang nakatingin sa salamin.

He smirks too before raising his brows.

“Of course, how would I forget a woman I fuck several times but fuck my life in just one move? And even gave me a kid?” Naroon pa rin ang ngisi mula sa kaniyang mga labi subalit ang talim ng kaniyang mga mata’y kitang-kita sa kaniyang mga mata. I know that he won’t really hesitate to let that Bullet meet my skin kaya hindi ako nagdalawang isip na sikuhin ang kaniyang baril at sinubukang sipain siya.

I guess I’ll be proceeding to my Plan B, huh? Well, all of the plans have the same goal. Stay alive and find my son.

Isang sipa ang ginawa ko subalit agad niyang nasalag. He wasn’t that genuis Zelo now, maling desisyon na tinuruan ko siya kung paano protektahan ang sarili dahil wala pang isang segundo’y ramdam ko na ang kaniyang kamay sa aking leeg.

“You know what? Always remember that you can’t undo the doer,” natatawa kong sambit at naalis ang kaniyang kamay sa akin. Kinuyom ko ang aking kamao at sinubukang suntukin ang kaniyang pisngi subalit agad siyang nakailag doon. Ang ngisi sa kaniyang labi ay hindi pa rin nawawala.

“Hmm, you think I don’t know that this day will come, my dear Umbrielle? I can kill you anytime I want,” he said bago niya nahuli ang kamao ko at sinipa ang likod ng tuhod ko dahilan kung bakit ako nadapa sa sahig.

“Not bad.” My nails dig into his arms before I change our position.

“See? Don’t be full of yourself, Mister President, I should be the one telling you that,” ani ko na nakuha ang baril sa kaniya. Itinutok ko sa kaniyang noo ‘yon habang nakaupo ako sa kaniyang dibdib.

“Where’s my son?” tanong ko habang matalim ang mga matang nakatingin sa kaniya. Humalakhak siya roon tila ba tuwang-tuwa sa akin.

“Oh, you have a son? You fucking abandoned him and you are going to ask where he is? Sorry to say this but he doesn’t know that he has an assassin like his mom,” natatawang sambit niya sa akin.

“Shut the fuck up. Just answer where Hades is,” galit kong sambit. Ang ngisi sa labi niya’y unti-unti ring nawala at napalitan pa lalo ng galit ang kaniyang mga mata.

“You think I’ll really tell you? You left him.” Paalala niya pa kaya diniin ko pa lalo sa kaniya ang hawak kong baril dahilan kung bakit napahalakhak ito ng tawa.

“Bakit hindi mo iputok so we can see if you really don’t pity me like you use to.” He really laugh like a devil. Hanggang ngayon din ay nagagawa niya pa rin akong pikunin. Sa sobrang inis ko’y sinubukan kong tamaan ang kaniyang braso. Tignan natin kung magagawa niya pang tumawa but the brute laugh even more nang hindi ‘yon pumutok. Sinubukan kong kasahin muli subalit wala itong bala.

“Mukhang nangalawang ka na, Umbrielle. I wonder kung saan ka ba nagsusuot.” Mabilis ang naging kilos niya, hindi ko na namalayan na nakalapat na ang pisngi ko sa sahig. Sinubukan niyang posasan ang kanang kamay ko, bago niya nga lang magawang ikulong ang dalawa’y nasipa ko na siya sa dibdib. Mabilis akong tumayo lalo na’t nakitang dumating ang mga back up niya. Isang suntok pang muli ang ginawa ko habang panay lang ang kaniyang ilag.

Nang palapit na sa akin ang ilang guards ay agad ko rin silang sinubukang kalabanin. They’ll fucking get me at this rate kaya agad kong pinatumba ang iba kaysa kalabanin si Zelo. He was on my level now o baka nga mas magaling pa. Napatumba ko ang mga madaanan sa hallway na ‘yon bago ko binuksan ang aking earpiece.

“Ares, can you hack through the security system now?” tanong ko kay Ares.

“Yup, I already got in their system. Macoy already helps me connect. Turn right, there are people running towards your destination,” aniya. Macoy is one of the President Security Group who got in here through Ares's helps. He was our friend from the Tigers. One of the bodyguards of Seb too.

“Thanks. Can you already detect where Hades is?” tanong ko.

“Hades is here. He was in the eastern part of the Palace, Umbrielle. Someone’s on your side.” Ares is so calm but I know once I’m out he’ll really be emotionally scolding me for doing this dangerous job.

“Focus, Umbrielle. You need to get out there. They are already running after you. More PSG are knowing your location,” he said. Hindi ako nagsalita, umakyat ako sa isang upuan bago hinintay ang pagpasok ng kung sino.

“Do it.” That’s my cue. Napangisi ako nang tatlong tao ang natakasan ko. Nanakbo ako patungo sa direksiyon kung nasaan ang anak ngayon. I know for sure na kapag nasa akin na ang anak, hindi na ako magagalaw ni Zelo. He’ll make all these body guards stop.

“Your ex knows where you are, more people are coming to your place.” I know that they will, kung alam ni Ares kung nasaan ako, paniguradong mas alam nina Zelo so what I need to fucking do is run towards them until I finally get to my son.

The PSGs are really good. Pero siguro’y talagang nasanay lang ako sa lakas ng Tigers noon and all those people I had a fight with. It was easy for me to slip in.

Or so I thought. Someone shot me in the fucking shoulder.

“I told all of you that no shooting! Fuck!” malutong na mura ni Zelo ang narinig ko habang pinupunit gamit ang aking ngipin ang damit na suot. Tinali ko lang ang aking braso gamit ang aking damit habang nagtatago sa isang kwarto.

“Fuck, your ex has a lot of people outside the door. You are cornered, Umbrielle.” My brother can’t calm himself down anymore.

“Hmm, take care of my daughter, Kuya. And watch after Hades too if it will end here,” ani ko kaya malutong na mura ang pinakawalan ni Kuya.

I don’t really have a plan to die here. I’ll fucking get out of here alive. With my son. For the three of us to live again together.

Hinampas ko sa pader ang upuan na nasa loob at kinuha ko ang front leg nito bago hinintay ang pagpasok ng kung sino. I really expect a lot kaya nang pumasok ang mga ito’y hindi ako nagdalawang isip na balian sila ng buto but of course, hindi naman basta-bastang tambay lang ang PSG, may mga pagkakataong ramdam ko na magkakabalian na ang buto ko. Just like how some really targeted my shoulder. Mariin kong kinagat ang aking labi bago ako napangiwi nang maramdaman ang hapdi niyon.

Naging dahilan ‘yon kung bakit nagkaroon ng pagkakataon ang PSG para mapagtulungan ako. One of them gave me a punch in the face while one punch me in my stomach dahilan kung bakit ako napaupo at napadura ng dugo.

“Fuck it!” Naririnig ko na ang malulutong na mura ni Ares. He’s losing his cool.

“Stop watching now, I’ll take care of the rest,” nagagawa ko pang tumawa habang napapaubo ng dugo. Some took the earpiece from me. Isang beses pa akong sinipa at tinapakan ng isa but I just heard a voice stopping them.

Bago pa ako mawalan ng malay ay nakita ko si Zelo na siyang galit na galit ang mga mata habang nakatingin sa akin.

Tinapakan niya ang earpiece na suot ko lang kanina bago ko siya narinig na malutong na nagmura.

“Damn, is my life ending here?”

Related chapter

  • The President's Twins   Chapter 3

    Artemis POVNagising ako sa isang medieval period like room. All of the furnitures look so expensive. Malutong nga lang akong napamura nang maramdaman ang hapdi ng katawa ko. Ang aking kamay ay nakatali rin. Medyo tanga ang nagtali dahil mabilis ko lang ding naalis. I was wearing a white dress habang kitang-kita ang sugat sa aking katawan. I’m not sure if I’m still at the Maharlika Palais dahil tila iba ang disenyo ng room na ito. Napangiwi ako nang maramdaman kung gaano kasakit ang aking braso. Malutong pa akong napamura nang makitang mayroong tracker na nakasuot sa aking paa. Napikit na lang ako roon. Now, I’m sure I’m still on Zelo’s place. Napatingin ako sa pinto nang makita ang isang gwardiya. I’m sure he was one of PSG dahil may suot-suot siyang badge and that’s the President Security Group’s uniform. “You are awake. The president wants you to eat properly before he meets you tonight,” he said bago niya padabog na inilagay ang pagkain sa tabi ng kama. Hindi ko mapigilan ang

    Dernière mise à jour : 2023-04-06
  • The President's Twins   Chapter 4

    Artemis’ POV “What are you talking about?” Kunot noo ko siyang tinignan bago unti-unting tumalim ang mga mata ko. Ni hindi ko mahanap kung saan niya itinatago ang ano ko tapos ngayon ay pagbibintangan niya akong sinubukan kong kidnap-in ang anak? “Are you still going to lie? That’s your plan why you applied here, right?” malamig niyang tanong habang nakataas pa ang kilay sa akin. He acted like he was interrogating me. “Yes, that’s right. I’m here because I want to take my son but I didn’t know what you are saying!” galit kong sambit. Nanatili lang ang tingin niya sa akin na para bang hinuhusgahan ang buong pagkatao ko. “What happened to my son?” tanong ko pa na sinubukang lumapit sa kaniya. “Nevermind if you are not the one who tried to kidnap him,” aniya at sinubukang tumalikod sa akin subalit mabilis akong nakalapit sa kaniya at kinuwelyuhan siya. “I’m fucking asking you what happened to my son? Is my son in danger?” tanong ko habang ramdam din ang kalabog ng aking dibdib.

    Dernière mise à jour : 2023-04-20
  • The President's Twins   Chapter 5

    Artemis’ POV Panandalian akong napaatras nang magtungo sila sa gawi ko. Bahagya akong napangiwi nang maapakan ang ilang bubog. Narinig ko ang malulutong na mura ni Zelo doon subalit wala akong panahon para pansinin ‘yon. Iritado ko lang na kinuha ang ilang piraso ng bubog before I aim to there vital points. Ang ilan ay hindi na nagawang makipaglaban sa akin. Only Zelo was the one who was able to restrain me subalit bago niya pa ako matuluyang hawakan ay naihagis ko na rin sa kaniyang braso ang bubog na hawak. “Can you fucking calm down, Artemis?” Nahinto lang ako nang banggitin niya ang pangalan ko. He doesn’t know my name. He knows me by the name shadow so I think he got his research now. “Who started it? I’m settling down but who the fuck tried to ask his bodyguards to have fight with me?” tanong ko na napataas pa ang kilay sa kaniya. He take that as opportunity to get me at mabilis niya lang akong naitali sa kama gamit ang suit niya. This jerk really train himself so hard. H

    Dernière mise à jour : 2023-04-20
  • The President's Twins   Chapter 6

    Artemis' POVPinatay niya ang ilaw ng flashlight na hawak dahilan kung bakit panandaliang nag-adjust ang mata ko sa dilim. Hindi ko alam subalit ramdam ko ang lakas ng tibok ng puso nang marinig ang maliit na tinig nito hanggang sa tuluyan nang napaawang ang labi ko ng tuluyan nang makita ang batang lalaki mula sa aking tapat. He was staring at me para bang isa akong chemical sa science laboratory na kailangan niyang pag-aralan. Isang ngiti pa ang pinakawalan niya bago niya sinindi ang lamp na nasa tabi ko. “Why did they lock you up here? And why are they tie you up like a beast?” tanong niya pa. Habang papalapit ito sa akin ay ramdam na ramdam ko ang lakas ng tibok ng puso. Mariin kong kinagat ang aking labi habang titig na titig pa rin dito. It’s Hades. My son. “Are you beast that change into human form?” nagtataka niyang tanong subalit mukha pang napaisip. “But it’s impossible though? And can’t you talk?” tanong niya pa. “I can. What are you doing here? It’s dangerous wondering

    Dernière mise à jour : 2023-04-24
  • The President's Twins   Chapter 7

    Artemis’ POVPinanood kong maglaho mula sa harapan ko Hades na siyang kinuha na rin ng ilang bodyguards. I can’t just believe that I really see him in person. “What did you do to him?” ‘Yon agad ang tanong ni Zelo sa akin. Ang maamo kong mga matang nakatingin kanina kay Hades ay napalitan ng talim. “What the fuck are you teaching my kid? Beast? Am I a beast in your eyes? Isa pa, do you know that he was holding a weapon? He fucking knows that his life is in danger. Alam niya rin na muntikan na siyang ma-kidnap!” Sunod-sunod ang mga pinagsasabi ko habang matalim pa ring nakatingin kay Bullet na unti-unting kumunot ang noo nang mapatingin sa akin. “Beast? He knows? What weapon?” He looks like he was dumbfounded bago mas lalo pang lumukot ang noo. “He knows! He was holding a weapon when he went here earlier. It looks like he made it,” ani ko kaya matagal lang na napatingin sa akin si Zelo before he just sigh. Masama pa rin ang tingin ko sa kaniya bago ako nagsalita. “I’ll help find w

    Dernière mise à jour : 2023-04-24
  • The President's Twins   Chapter 8

    Artemis’ POV“You are rushing me to go out, ngayon magrereklamo ka riyan?” Pinagtaasan ko pa siya ng kilay subalit masamang tingin lang ang ibinigay niya sa akin. May pagbabanta pa mula sa kaniyang mga mata. “Ang arte, tayo lang naman nandito. Akala mo naman ay hindi mo pa nakita ang lahat sa akin,” ani ko kaya agad niya akong pinagkunutan ng noo. Tumawa na lang ako at hindi na pinansin ang kaartehan niya dahil mahaba rin naman ang t-shirt na suot ko. It looks like it’s his casual clothes dahil ganito ang pormahan niya noong kami pa. Inis niya na lang na pinaliwanag ang mga nakalap nilang ebidensiya. “It 12:06 in the morning when this guy entered the house. Hindi nila alam kung paanong nakapasok, nakuhanan na lang mula sa secret CCTV,” ani Zelo. P-in-lay niya naman ang video mula sa kaniyang laptop. Hindi kita ang mukha ng taong 'yon dahil sa dilim sa kanilang hallway. The person is wearing a black cap, black leader jacket, and an all black pants. “It’s an inside job. Alam na alam

    Dernière mise à jour : 2023-04-25
  • The President's Twins   Chapter 9

    Artemis’ POV“Isasama ba talaga ‘yan ni Mr. President? Baka traydorin lang tayo niyan,” bulong ng isa sa mga bodyguards ni Zelo. I didn’t know na medyo chismoso rin pala ang mga ito. “Instead of wasting your time talking about me, bakit hindi na lang kayo magpalakas? You can’t even win one on one with me,” nakangisi kong saad sa mga ito. Halos mapatalon sila sa gulat nang makita ako. They are walking towards the training ground. Malaya akong nakakapaglakad-lakad dito sa Maharlika Palais. The boduguards doesn’t like me that much or should I say almost everyone here doesn’t like me but they don’t have a choice because the president was the one who told them that I’ll be his guard. Until now ay hindi niya pa ako sinasama sa kung ano kaya pakiramdam ko’y walang kwento ang pagkuha niya sa akin bilang bodyguard. Idagdag mo pa na off-limits ang lugar kung nasaan ang anak ko kaya ang training ground ang nagiging tambayan ko. Napatikhim ang dalawang guards na nasa unahan ko at binilisan na

    Dernière mise à jour : 2023-04-25
  • The President's Twins   Chapter 10

    Artemis’ POV“You can’t stay here, you should go back to your building,” sambit ko sa kaniya habang nanatili pa rin ang kuryoso mula sa kaniyang mukha. Agad siyang napakibit ng balikat doon. “I don’t want to go back. It was boring there,” reklamo niya sa kaniyang bodyguards. “You have the science lab for your curiousity, Young master,” anang kaniyang bodyguard na mukhang kinakabahan pa dahil talagang malilintikan sila kapag nalaman ng ama nito na nandito Hades. “Beasty is the most interesting creature for me right now though,” aniya na nakangisi pa kaya napakamot na lang ang ilang bodyguards na nakikinig sa kaniya. Agad ko naman nakita ang mapanghusgang tingin ng mga kasama namin sa loob. Napairap ako. Hindi naman talaga nila alam na anak ko si Hades pero alam nila na masamang tao ako at pumasok dito sa loob. Hindi ko nga lang alam kung alam nilang si Hades ang aking sadya. “Fine, now that you are done. Can you go back to your building now?” tanong ko kay Hades. Umupo pa ako sa k

    Dernière mise à jour : 2023-04-25

Latest chapter

  • The President's Twins   Final Epilogue

    Zelo’s POV“Fuck it!” malutong kong mura habang mahigpit na mahigpit ang hawak sa manibela. Hindi ko lubos na maintindihan kung bakit laging kontra sa akin ang pagkakataon. When I’m finally living my best life with my family, fate will make a move to do something harsh. I almost got into the twins room subalit agad nilang nailipat ang mga bata at naisama pa si Artemis. I don’t know what I’ll do if I lost any of them. I won’t be able to forgive myself. It's my fault fucking weak. Why can’t I fight those people easily? Dapat noon pa’y nadala ko na sa kulungan ang mga taong ‘yon. Sobrang bilis ng paharurot ko sa sasakyan. I can’t even calm myself anymore knowing that if ever come there late, there’s chance that I won’t be able to see any of them anymore. Parang winasak ang puso ko nang makita ang dalawang bata na sumisigaw na tulungan ang ina nila. Ramdam ko ang pamumuo ng luha nang makita ang sugat mula sa katawan ng mga ito. How can people be this monsterous. They don’t have any

  • The President's Twins   Epilogue 6

    Zelo’s POV“Fuck! I told you that I’ll fire everyone who’ll scratch her!” malakas kong sigaw sa hilera ng guards na kung walang sugat ay bali naman ang katawan. They are being treated by the residence nurses and doctor here in Palais. Agad silang napayuko roon at hindi rin alam ang sasabihin dahil hindi rin naman nila kilala kung sino si Artemis. “Mr. President, calm down,” bulong sa akin ni Junio. “If they don’t try to restrain her, she’ll ended up in run. Isa pa, look at these people. She almost kill everyone. You are forgetting that she’s a monster in a human form.” Tumalim lang ang mata ko sa kaniya. Propesiyonal niya namang pinagsabihan ang PSG na under his wing. Iritado na akong lumabas doon. I went where Artemis is. Hindi nagsasawang saktan ang kaniyang sarili just to get out of here. Kumuyom ang kamao ko nang makita ang bubog na bumaon sa kaniyang balat. Damn it. As if she’s already use in pain. Ni wala akong narinig na reklamo mula sa kaniya. “Where’s my son, Zelo?” galit

  • The President's Twins   Epilogue 5

    Zelo’s POVI’m not really sure when it all started. Hindi ko sigurado kung kailan ako nagkagusto kay Umbrielle. I just knew that she already become my safe place in just short period of time. “Artemis… That’s my real name,” she said one night when we are having a drink at her apartment. I don’t know how we ended up drinking. We just got brought things in the grocery and she took a lot of beer. Kaya ngayon, ito kaming dalawa trying to play games while drinking. “You have a pretty name…” mahinang sambit ko habang nakatitig sa namumungay niyang mga mata. “I know right.” She even laughed a little before rolling the bottle. Tumapat ulit sa kaniya kaya hindi ko mapigilan ang matawa nang mahina roon. Agad siyang napasimangot. “One truth again,” I said. Maybe I’m too thirsty on knowing her na tuwing tumatapat ang bote sa kaniya’y I’ll ask her to tell one truth about her. “Hmm, I’m not good as you think I am,” aniya na iniwas ang tingin sa akin at napatungga sa kaniyang baso. “People are

  • The President's Twins   Epilogue 4

    Zelo’s POV“What are you still doing here? I thought I asked you that you shouldn’t be here once I’m already awake?” tanong niya habang nakahilata pa rin sa lapag ng kaniyang sala. Ni walang magawa rito dahil wala man lang siyang television. “I’m hungry. I didn’t eat since lunch yesterday,” ani ko na nilingon siya. Napatingin siya sa akin doon bago unti-unting napaawang ang labi. “Ano? Are you stupid? Bakit hindi ka nagsasabi? Engot ka ba?” I was always genuis in the eyes of other people but this girl never forgets to tell me how stupid I am. Hindi ko na lang mapigilan bago niligpit ang aking pinaghigaan. “Wala akong pagkain dito. Mag-oorder pa. Instant noodles lang ang mayroon ako,” aniya na nag-dial ng pagkain. She looks like she wasn’t fully awake kaya lumapit ako sa kaniya sa kaniyang kusina. She was looking for a food to eat kaya lang ang puno nga ng instant food ang apartment niya. “I’ll cook,” ani ko kaya napataas lang ang kaniyang kilay at hinayaan na rin ako. Mayroon nama

  • The President's Twins   Epilogue 3

    Zelo’s POV“We meet again, Nerd!” nakangising saad sa akin ng isang lalaking nagyoyosi sa isang eskinita malapit sa library. I don’t have my car with me right now. Hindi na rin ako nagtawag ng magsusundo dahil may mga cab naman na dumadaan dito. Napatingin ako sa lalaki. Napakunot ang noo ko nang mapagtanto na sila ‘yong mga lalaki sa library who’s trying to hit on Umbrielle. “You think you are all that? Let see if uubra ‘yang tapang mo,” nakangisi nitong sambit. Kids these days are really funny. They intend to do things that they won’t have any improvement with. Hindi ko mapigilan ang mapailing at lalagpasan na lang sana ang mga ito subalit agad nila akong naharang. “I’m true to my words kaya sparring tayo! Huwag kang tatanga-tanga!” sambit niya pa na hinila ako patungo sa eskinita. This is just waste of time. I probably got a lot of things to learn right now. I was about to call my bodyguards when the guy talk again. “Isa pa, may atraso sa akin ang tatay mo! Pinakulong lang nam

  • The President's Twins   Epilogue 2

    Zelo’s POV“Wala bang mas madaling paraan para makuha ang loob niyan? Ang hirap naman nito! Ang hirap magpatay ng oras! Papasok pa lang ako sa library’y gusto ko na agad umuwi. Isa pa! Ang sama ng ugali ng lalaking ‘yon! Mana nga ata sa kaniyang ama,” pabulong niyang saad sa kaniyang kausap mula sa kabilang linya. Pabulong na dinig na dinig ko naman.Nagpatuloy ako sa paglalakad na wari ba’y hindi ko alam na ang CCTV dito’y na-hack na rin nila. Agad siyang tumayo nang maayos at mukhang nasabihan nang nasa likod niya lang ako. Agad huminahon ang kaniyang tinig. “Osiya, sige na. Ibaba ko na. I’ll give you money once for your studies. Mag-aral ka nang mabuti.” Gusto kong matawa sa pag-arte nito subalit pinigilan ko lang din ang sarili. I just walk staight subalit agad niya akong nasabayan. “Hi, I always see you around the library. Ikaw ‘yon, ‘di ba? Library ka ulit?” she said nang harangin ako bago niya inilagay sa likod ng kaniyang tainga ang takas na buhok. Malamig ko lang siyang ti

  • The President's Twins   Epilogue 1

    Zelo’s POV“I talk to Umbrielle now, Mr. Tigre. She already agree to the deal. She already created plan. She’ll use the son of the governor to do it,” ani Alfredo, isa sa mga tauhan ko mula sa Tigers. Hindi ko mapigilan ang pagkurba ng ngisi sa aking labi. So she’ll use me? “That’s all for the report, Mr. Tigre,” he said again when he didn’t hear anything from me. “Alright. That’s good to hear. I want this job to be done as soon as possible,” I said. I have a voice changer so Alfredo doesn’t really know my real voice is. He was the acting head of Tigers. Ibinaba ko ang aking telepono bago ako napatingin sa folder na nasa harapan ko. I look at the girl in the photo. This is her portfolio. She really stain her hands killing a lot of dirty politicians. She’s not even serious on her photo. May ngisi sa labi habang hawak-hawak ang kulay gray niyang buhok. Nangingibabaw rin ang ganda ng kaniyang kulay gray na mga mata. No wonder she have use her face a lot. Napakibit na lang ako ng bali

  • The President's Twins   Chapter 98

    Artemis’ POVWe ended up going out the house. Nasa garden na kami ngayon. Isinuot niya sa akin ang cardigan na kinuha sa loob at ibinigay ang gatas na aming tinimpla. “Thank you…” mahinang sambit ko bago napanguso. “You are welcome…” he said before sitting besides me. I just watch him to sip on his glass of milk before talking. “What’s the thing that was upsetting you?” tanong ko habang sinasalubong na ang kaniyang mga mata ngayon. Napanguso siya at napasimangot pa sa akin ngayon. “Ano ba tayo, Artemis? Aren’t we together yet? Am I assuming too much?” he asked. Napalabi pa siya habang nakatingin sa akin ngayon. Unti-unti ring napaawang ang aking labi roon bago ako napanguso. “Is it because of Juan Cloud’s question? I’m sorry. I wanted to talk to you about it first. I don’t want to assume things and decide on my own. To begin with we are the one who will be in relationship together…” “Alright. I had fault there too. I thought you knew when I said that I’m inlove with you.” Pinig

  • The President's Twins   Chapter 97

    Artemis’ POVZelo is really confusing me. He is always hot and cold. I don’t really know what’s with him dahil the rest of the trip, he was already not in the mood. I looked at him but he's not even trying to steal glamces at me. Napatikhim na lang ako habang naglalakad pabalik ng bangka. “You know what I really enjoy that time when we spend the night together for the campaign to love the Philippines,” ani Ms. Brown kaya bahagya akong nahinto sa paglalakad. Spend the night together… It doesn’t mean anything, Artemis. Tigilan mo ang pag-iisip ng kung ano. “I would love to do that again! I hope you have time again, Mr. President!” It was just a friendly exclaimed but why do I feel like something tugged in my heart. “Oh, you two spend the night together? Saan? Sa Bataan ba ‘yan? ‘Yan ba ‘yong article na lumabas na nag-date kayo?” I don’t know why Juan Cloud sound so annoying. Hindi ko mapigilan ang mapasimangot. Hindi ko na rin namamalayan na bumibilis na ang lakad ko at humihina na

DMCA.com Protection Status