Mag-log inShare
Chapter 5
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Artemis’ POV
Panandalian akong napaatras nang magtungo sila sa gawi ko. Bahagya akong napangiwi nang maapakan ang ilang bubog. Narinig ko ang malulutong na mura ni Zelo doon subalit wala akong panahon para pansinin ‘yon. Iritado ko lang na kinuha ang ilang piraso ng bubog before I aim to there vital points. Ang ilan ay hindi na nagawang makipaglaban sa akin.
Only Zelo was the one who was able to restrain me subalit bago niya pa ako matuluyang hawakan ay naihagis ko na rin sa kaniyang braso ang bubog na hawak.
“Can you fucking calm down, Artemis?” Nahinto lang ako nang banggitin niya ang pangalan ko. He doesn’t know my name. He knows me by the name shadow so I think he got his research now.
“Who started it? I’m settling down but who the fuck tried to ask his bodyguards to have fight with me?” tanong ko na napataas pa ang kilay sa kaniya. He take that as opportunity to get me at mabilis niya lang akong naitali sa kama gamit ang suit niya. This jerk really train himself so hard. Hindi pa siya nakuntento at kumuha pa ng isang tela para itali nang doble ang kamay ko.
“Fucking stay still, Woman,” malamig niyang saad bago nilingon ang PSG.
“Call Doctor Tanyag and also get a handcup. Please, call the head maid to clean this place first,” utos niya sa mga ito. Nagmamadali namang lumabas ang kaniyang mga tauhan habang siya’y nanatili ang malamig na tingin sa akin. He looks like he was so annoyed with me. I know that I reflect what his eyes are saying too. Hindi ko na sinubukang alisin ang tali dahil ako lang ang masasaktan sa sobrang higpit nito. Pinagmasdan niya pa ako.
Malamig na tinignan ang paa kong sugat-sugat dahil sa bubog at sa katawan kong puno rin ng sugat.
“If you just make yourself shut up then you are not going to get hurt like this,” malamig niyang sambit sa akin.
“Oh, I didn’t know that you are concern with me. Why, Zelo? Still dead over heels when it comes to me?” nakangisi kong tanong sa kaniya na hindi niya pinansin dahil dumating na rin ang mga tauhan niya. Hindi ako nanlaban nang ginagamot ako. It’s not that deep kaya wala rin naman akong pakialam.
Nilingon ko si Zelo na siyang nakatingin lang sa akin tila ba ako ang pinamababang uri ng tao para sa kaniya.
“Why don’t you enlighten me so I can fucking stop this rebellion?” Bahagyang napatikhim ang Doctor dahil sa tono ng pananalita ko kay Zelo na nakahalukipkip habag nakatingin sa akin. Hindi siya nagsalita at hinintay lang na matapos ang paggamot sa aking sugat.
Naupo siya sa malayong parte ng kama nang makaalis ang lahat.
“You are really going to make fuss of everything, aren’t you? I fucking have a meeting right now, Woman. Aren’t you a bit ashame?” tanong niya na parang kasalanan ko pa na hindi siya naka-attend sa meeting na sinasabi niya. Hindi ko mapigilan ang mapairap habang nakatingin dito.
“As if I’m at fault here?” Pinagtaasan ko pa siya ng kilay.
“Baka nakakalimutan mong I waited patiently here but you never visited. Ano bang plano mo? Kung papatayin mo ako’y bakit hindi pa ngayon?” Iritado kong tanong kaya napairap siya.
“Stop acting like a brat. I just got busy for the state problem,” aniya na inirapan pa ako.
“What happened to my son? Huwag mong hintaying tumakas ako rito at ako mismo ang aalam, Zelo,” malamig kong sambit sa kaniya dahilan kung bakit ito napatawa.
“As if you can still go when you already enter the tiger’s den,” nakangisi niyang saad sa akin.
Malamig ko siyang nilingon dahil doon.
“Ang dami mong sinasabi, bakit hindi mo na lang ikwento kung anong nangyari sa anak ko?” inis kong tanong.
“He’s my son. Fine, my head is hurting because of you.” Napahilot pa siya sa kaniyang sentido kaya hindi ko maiwasan ang mapairap.
“He almost got kidnap by an unknown man. It’s good that the security are tight.” Napaawang ang labi ko roon.
“Kidnap? How is he today? Is he okay? Nasaktan ba siya? Who fucking did that? It’s probably one of your enemy from the politics!” Sunod-sunod ang pananalita ko habang nakatingin lang siya sa akin. Hindi ko alam kung ako ba ang pinagdududahan niya o ano.
“I don’t care about what you think but it’s not me. However, you should be really wary of me, I would like to take my son,” nakangisi kong saad dahilan kung bakit siya umirap.
“He does not know about the kidnapping. He’s good. Stop being headache and rest for now.” Tumayo na siya nang makatanggap ng tawag. He answer it softly, ibang-iba sa tono nang pananalita niya sa akin. Napairap na lang ako dahil mapagpanggap talaga ang isang ‘to.
“Bakit ba ang damot mo? Why don’t you tell me everything you know? Anak ko rin naman si Hades,” malakas kong saad. So whoever he was talking to would know that he was the mother of his son. I don’t even know why I’m doing this.
Sinamaan niya ako ng tingin at panandaliang pinatay ang tawag bago niya ako nilingon. Iritado siyang naupo sa tapat ko. Napapikit pa siya habang hinihilot ang kaniyang sentido.
“I already told you, we haven’t find the suspect. Kaya ko siya inuwi sa Pilipinas. His life is endangered.” Kita ko pa ang tingin niya sa akin tila ba hinihintay ang magiging reaksiyon ko.
“I’ll help find the suspect,” sambit ko. Tila nag-iinit na agad ang dugo sa kung sino man ang nagtangkang kidnap-in ang anak. Paano nila nagagawang idamay ang bata kung si Zelo ang kanilang sadya?
“How sure are you that you aren’t the suspect?” nakangisi niyang tanong bago tumayo. Hindi ako nagsalita at pinanood lang ang ekspresiyon ng kaniyang mukha. Iritado na ilang beses ko nang inulit na hindi nga ako.
“Whatever. Think whatever you want. Tell me all about the information that you know,” ani ko.
He just rolled his eyes na para bang sa pananatili lang dito’y drain na drain na siya. May pumasok na security sa loob at tinatawag na siya. Mukhang may emergency din sa labas. Napairap na lang ako at hinayaan siya.
Hindi ako kumportable habang nakahiga sa aking kama. Malalim din ang iniisip habang iniisip kung anong plano ngayon. Nakatulog na lang din ako sa pag-iisip, masiyado ring napagod sa pagwa-warm up kasama ang kaniyang mga tauhan.
Nagising lang ako sa maiingat na yakap na papalapit sa akin. Lumalim ang kunot ng noo ko nang may tumapat na ilaw ng flashlight sa akin. Mukhang gabi na dahil sa dilim. Tanging liwanag lang ng flashlight ang mayroon.
“Put down the flashlight before I put you down.”
“Oh, I think they are mistaken. You look like a fairy instead of beast po.”
Kaugnay na kabanata
The President's Twins Chapter 6
Artemis' POVPinatay niya ang ilaw ng flashlight na hawak dahilan kung bakit panandaliang nag-adjust ang mata ko sa dilim. Hindi ko alam subalit ramdam ko ang lakas ng tibok ng puso nang marinig ang maliit na tinig nito hanggang sa tuluyan nang napaawang ang labi ko ng tuluyan nang makita ang batang lalaki mula sa aking tapat. He was staring at me para bang isa akong chemical sa science laboratory na kailangan niyang pag-aralan. Isang ngiti pa ang pinakawalan niya bago niya sinindi ang lamp na nasa tabi ko. “Why did they lock you up here? And why are they tie you up like a beast?” tanong niya pa. Habang papalapit ito sa akin ay ramdam na ramdam ko ang lakas ng tibok ng puso. Mariin kong kinagat ang aking labi habang titig na titig pa rin dito. It’s Hades. My son. “Are you beast that change into human form?” nagtataka niyang tanong subalit mukha pang napaisip. “But it’s impossible though? And can’t you talk?” tanong niya pa. “I can. What are you doing here? It’s dangerous wondering
The President's Twins Chapter 7
Artemis’ POVPinanood kong maglaho mula sa harapan ko Hades na siyang kinuha na rin ng ilang bodyguards. I can’t just believe that I really see him in person. “What did you do to him?” ‘Yon agad ang tanong ni Zelo sa akin. Ang maamo kong mga matang nakatingin kanina kay Hades ay napalitan ng talim. “What the fuck are you teaching my kid? Beast? Am I a beast in your eyes? Isa pa, do you know that he was holding a weapon? He fucking knows that his life is in danger. Alam niya rin na muntikan na siyang ma-kidnap!” Sunod-sunod ang mga pinagsasabi ko habang matalim pa ring nakatingin kay Bullet na unti-unting kumunot ang noo nang mapatingin sa akin. “Beast? He knows? What weapon?” He looks like he was dumbfounded bago mas lalo pang lumukot ang noo. “He knows! He was holding a weapon when he went here earlier. It looks like he made it,” ani ko kaya matagal lang na napatingin sa akin si Zelo before he just sigh. Masama pa rin ang tingin ko sa kaniya bago ako nagsalita. “I’ll help find w
The President's Twins Chapter 8
Artemis’ POV“You are rushing me to go out, ngayon magrereklamo ka riyan?” Pinagtaasan ko pa siya ng kilay subalit masamang tingin lang ang ibinigay niya sa akin. May pagbabanta pa mula sa kaniyang mga mata. “Ang arte, tayo lang naman nandito. Akala mo naman ay hindi mo pa nakita ang lahat sa akin,” ani ko kaya agad niya akong pinagkunutan ng noo. Tumawa na lang ako at hindi na pinansin ang kaartehan niya dahil mahaba rin naman ang t-shirt na suot ko. It looks like it’s his casual clothes dahil ganito ang pormahan niya noong kami pa. Inis niya na lang na pinaliwanag ang mga nakalap nilang ebidensiya. “It 12:06 in the morning when this guy entered the house. Hindi nila alam kung paanong nakapasok, nakuhanan na lang mula sa secret CCTV,” ani Zelo. P-in-lay niya naman ang video mula sa kaniyang laptop. Hindi kita ang mukha ng taong 'yon dahil sa dilim sa kanilang hallway. The person is wearing a black cap, black leader jacket, and an all black pants. “It’s an inside job. Alam na alam
The President's Twins Chapter 9
Artemis’ POV“Isasama ba talaga ‘yan ni Mr. President? Baka traydorin lang tayo niyan,” bulong ng isa sa mga bodyguards ni Zelo. I didn’t know na medyo chismoso rin pala ang mga ito. “Instead of wasting your time talking about me, bakit hindi na lang kayo magpalakas? You can’t even win one on one with me,” nakangisi kong saad sa mga ito. Halos mapatalon sila sa gulat nang makita ako. They are walking towards the training ground. Malaya akong nakakapaglakad-lakad dito sa Maharlika Palais. The boduguards doesn’t like me that much or should I say almost everyone here doesn’t like me but they don’t have a choice because the president was the one who told them that I’ll be his guard. Until now ay hindi niya pa ako sinasama sa kung ano kaya pakiramdam ko’y walang kwento ang pagkuha niya sa akin bilang bodyguard. Idagdag mo pa na off-limits ang lugar kung nasaan ang anak ko kaya ang training ground ang nagiging tambayan ko. Napatikhim ang dalawang guards na nasa unahan ko at binilisan na
The President's Twins Chapter 10
Artemis’ POV“You can’t stay here, you should go back to your building,” sambit ko sa kaniya habang nanatili pa rin ang kuryoso mula sa kaniyang mukha. Agad siyang napakibit ng balikat doon. “I don’t want to go back. It was boring there,” reklamo niya sa kaniyang bodyguards. “You have the science lab for your curiousity, Young master,” anang kaniyang bodyguard na mukhang kinakabahan pa dahil talagang malilintikan sila kapag nalaman ng ama nito na nandito Hades. “Beasty is the most interesting creature for me right now though,” aniya na nakangisi pa kaya napakamot na lang ang ilang bodyguards na nakikinig sa kaniya. Agad ko naman nakita ang mapanghusgang tingin ng mga kasama namin sa loob. Napairap ako. Hindi naman talaga nila alam na anak ko si Hades pero alam nila na masamang tao ako at pumasok dito sa loob. Hindi ko nga lang alam kung alam nilang si Hades ang aking sadya. “Fine, now that you are done. Can you go back to your building now?” tanong ko kay Hades. Umupo pa ako sa k
The President's Twins Chapter 11
“Sorry, Young Master, but your Dad said that we should protect you to a dange—” Bago niya pa matapos ang sasabihin ay nilingon ko ito nang may kunot ang noo dahilan kung bakit napatikhim siya at agad na lumayo. “Here’s your vanilla ice cream, Young Man,” nakangiti kong saad sa kaniya dahilan kung bakit kumurba rin ang ngiti mula sa kaniyang mga labi. Later on, we silently eat our ice cream. Alam kong marami ang nanonood sa amin. Ang staff sa cafeteria, ang mga maid, ang mga bodyguard at ang ilan pang tauhan ni Zelo sa kaniyang opisina. Of course, they know about Zelo at baka kumalat na rin ang balita tungkol sa pagsubok kong iinvade itong Palais. But I was too preoccupied with my son na unti-unti ko na ring nakalimutan pa ang tungkol sa lahat. “I wonder if it’s taste more good if I eat this outside?” patanong na saad niya. “Hmm, you are eating it outside though?” tanong ko rin pabalik sa kaniya. “No, not like this, Beasty. I mean outside the Palais. I only had the chance to see pl
The President's Twins Chapter 12
Artemis’ POVNang tuluyan kaming makalabas doon ay hindi makapaniwalang napatingin si Hades sa akin. “Looks like Daddy will really get mad when we go back. There’s a chance that he’ll punish you. I know that you are strong but I don’t want you to be punish, Beasty…” aniya sa akin kaya nagkibit ako ng balikat. “He won’t.” Ngumiti ako sa kaniya just to assure him. But I’m really sure that he won’t just punish me, he can also kill me because of what I’m doing pero kung papatayin niya na rin naman ako, sulitin na. Sumakay lang kami ni Hades sa isang cab na nadaan. He was just busy looking around hanggang sa makarating kami sa amusement park. Bakas sa kaniyang mukha ang saya kaya napangiti na lang ako bago ako naglahad ng kamay sa kaniya. “The only thing that I wish for you to do is to stick with me, is that fine?” nakangiti kong tanong sa kaniya. Agad siyang tumango sa akin doon habang mahigpit na rin ang pagkakahawak sa aking kamay. We enter the amusement park, libang na libang pare
The President's Twins Chapter 13
Artemis’ POV“De puta!” malakas kong sigaw at napahawak sa aking dibdib nang makapasok nga ako nang maingat sa loob subalit kitang-kita ko naman si Zelo na siyang matalim ang mga matang nakatingin sa akin. “Where did you go?” Ang kaniyang mga mata’y isa lang ang pinapahiwatig, isang maling sagot ay paniguradong malilintikan ako. “Huh? Diyan lang.” Nagkibit ako ng balikat at hindi na sana siya papansinin pa subalit agad niyang nahawakan ang kamay ko habang matalim pa rin ang mga matang nakatingin sa akin. “You fucking went out with my son,” aniya na madiin ang pagkakahawak. Napatikhim ako bago siya masamang tinignan. “Yes, that’s right. I went out with my son. Kung ayaw mong ibigay sa akin, tratuhin mo naman ng tama. I doubt kung napapasyal mo pa ang anak ko? You can’t even spent time with him,” malamig kong sambit sa kaniya dahilan kung bakit he mock a laugh. “Are you really the one saying that to me, Artemis? If you just didn’t leave—” Hindi niya pinatapos pa ang sasabihin at na
Pinakabagong kabanata
The President's Twins Final Epilogue
Zelo’s POV“Fuck it!” malutong kong mura habang mahigpit na mahigpit ang hawak sa manibela. Hindi ko lubos na maintindihan kung bakit laging kontra sa akin ang pagkakataon. When I’m finally living my best life with my family, fate will make a move to do something harsh. I almost got into the twins room subalit agad nilang nailipat ang mga bata at naisama pa si Artemis. I don’t know what I’ll do if I lost any of them. I won’t be able to forgive myself. It's my fault fucking weak. Why can’t I fight those people easily? Dapat noon pa’y nadala ko na sa kulungan ang mga taong ‘yon. Sobrang bilis ng paharurot ko sa sasakyan. I can’t even calm myself anymore knowing that if ever come there late, there’s chance that I won’t be able to see any of them anymore. Parang winasak ang puso ko nang makita ang dalawang bata na sumisigaw na tulungan ang ina nila. Ramdam ko ang pamumuo ng luha nang makita ang sugat mula sa katawan ng mga ito. How can people be this monsterous. They don’t have any
The President's Twins Epilogue 6
Zelo’s POV“Fuck! I told you that I’ll fire everyone who’ll scratch her!” malakas kong sigaw sa hilera ng guards na kung walang sugat ay bali naman ang katawan. They are being treated by the residence nurses and doctor here in Palais. Agad silang napayuko roon at hindi rin alam ang sasabihin dahil hindi rin naman nila kilala kung sino si Artemis. “Mr. President, calm down,” bulong sa akin ni Junio. “If they don’t try to restrain her, she’ll ended up in run. Isa pa, look at these people. She almost kill everyone. You are forgetting that she’s a monster in a human form.” Tumalim lang ang mata ko sa kaniya. Propesiyonal niya namang pinagsabihan ang PSG na under his wing. Iritado na akong lumabas doon. I went where Artemis is. Hindi nagsasawang saktan ang kaniyang sarili just to get out of here. Kumuyom ang kamao ko nang makita ang bubog na bumaon sa kaniyang balat. Damn it. As if she’s already use in pain. Ni wala akong narinig na reklamo mula sa kaniya. “Where’s my son, Zelo?” galit
The President's Twins Epilogue 5
Zelo’s POVI’m not really sure when it all started. Hindi ko sigurado kung kailan ako nagkagusto kay Umbrielle. I just knew that she already become my safe place in just short period of time. “Artemis… That’s my real name,” she said one night when we are having a drink at her apartment. I don’t know how we ended up drinking. We just got brought things in the grocery and she took a lot of beer. Kaya ngayon, ito kaming dalawa trying to play games while drinking. “You have a pretty name…” mahinang sambit ko habang nakatitig sa namumungay niyang mga mata. “I know right.” She even laughed a little before rolling the bottle. Tumapat ulit sa kaniya kaya hindi ko mapigilan ang matawa nang mahina roon. Agad siyang napasimangot. “One truth again,” I said. Maybe I’m too thirsty on knowing her na tuwing tumatapat ang bote sa kaniya’y I’ll ask her to tell one truth about her. “Hmm, I’m not good as you think I am,” aniya na iniwas ang tingin sa akin at napatungga sa kaniyang baso. “People are
The President's Twins Epilogue 4
Zelo’s POV“What are you still doing here? I thought I asked you that you shouldn’t be here once I’m already awake?” tanong niya habang nakahilata pa rin sa lapag ng kaniyang sala. Ni walang magawa rito dahil wala man lang siyang television. “I’m hungry. I didn’t eat since lunch yesterday,” ani ko na nilingon siya. Napatingin siya sa akin doon bago unti-unting napaawang ang labi. “Ano? Are you stupid? Bakit hindi ka nagsasabi? Engot ka ba?” I was always genuis in the eyes of other people but this girl never forgets to tell me how stupid I am. Hindi ko na lang mapigilan bago niligpit ang aking pinaghigaan. “Wala akong pagkain dito. Mag-oorder pa. Instant noodles lang ang mayroon ako,” aniya na nag-dial ng pagkain. She looks like she wasn’t fully awake kaya lumapit ako sa kaniya sa kaniyang kusina. She was looking for a food to eat kaya lang ang puno nga ng instant food ang apartment niya. “I’ll cook,” ani ko kaya napataas lang ang kaniyang kilay at hinayaan na rin ako. Mayroon nama
The President's Twins Epilogue 3
Zelo’s POV“We meet again, Nerd!” nakangising saad sa akin ng isang lalaking nagyoyosi sa isang eskinita malapit sa library. I don’t have my car with me right now. Hindi na rin ako nagtawag ng magsusundo dahil may mga cab naman na dumadaan dito. Napatingin ako sa lalaki. Napakunot ang noo ko nang mapagtanto na sila ‘yong mga lalaki sa library who’s trying to hit on Umbrielle. “You think you are all that? Let see if uubra ‘yang tapang mo,” nakangisi nitong sambit. Kids these days are really funny. They intend to do things that they won’t have any improvement with. Hindi ko mapigilan ang mapailing at lalagpasan na lang sana ang mga ito subalit agad nila akong naharang. “I’m true to my words kaya sparring tayo! Huwag kang tatanga-tanga!” sambit niya pa na hinila ako patungo sa eskinita. This is just waste of time. I probably got a lot of things to learn right now. I was about to call my bodyguards when the guy talk again. “Isa pa, may atraso sa akin ang tatay mo! Pinakulong lang nam
The President's Twins Epilogue 2
Zelo’s POV“Wala bang mas madaling paraan para makuha ang loob niyan? Ang hirap naman nito! Ang hirap magpatay ng oras! Papasok pa lang ako sa library’y gusto ko na agad umuwi. Isa pa! Ang sama ng ugali ng lalaking ‘yon! Mana nga ata sa kaniyang ama,” pabulong niyang saad sa kaniyang kausap mula sa kabilang linya. Pabulong na dinig na dinig ko naman.Nagpatuloy ako sa paglalakad na wari ba’y hindi ko alam na ang CCTV dito’y na-hack na rin nila. Agad siyang tumayo nang maayos at mukhang nasabihan nang nasa likod niya lang ako. Agad huminahon ang kaniyang tinig. “Osiya, sige na. Ibaba ko na. I’ll give you money once for your studies. Mag-aral ka nang mabuti.” Gusto kong matawa sa pag-arte nito subalit pinigilan ko lang din ang sarili. I just walk staight subalit agad niya akong nasabayan. “Hi, I always see you around the library. Ikaw ‘yon, ‘di ba? Library ka ulit?” she said nang harangin ako bago niya inilagay sa likod ng kaniyang tainga ang takas na buhok. Malamig ko lang siyang ti
The President's Twins Epilogue 1
Zelo’s POV“I talk to Umbrielle now, Mr. Tigre. She already agree to the deal. She already created plan. She’ll use the son of the governor to do it,” ani Alfredo, isa sa mga tauhan ko mula sa Tigers. Hindi ko mapigilan ang pagkurba ng ngisi sa aking labi. So she’ll use me? “That’s all for the report, Mr. Tigre,” he said again when he didn’t hear anything from me. “Alright. That’s good to hear. I want this job to be done as soon as possible,” I said. I have a voice changer so Alfredo doesn’t really know my real voice is. He was the acting head of Tigers. Ibinaba ko ang aking telepono bago ako napatingin sa folder na nasa harapan ko. I look at the girl in the photo. This is her portfolio. She really stain her hands killing a lot of dirty politicians. She’s not even serious on her photo. May ngisi sa labi habang hawak-hawak ang kulay gray niyang buhok. Nangingibabaw rin ang ganda ng kaniyang kulay gray na mga mata. No wonder she have use her face a lot. Napakibit na lang ako ng bali
The President's Twins Chapter 98
Artemis’ POVWe ended up going out the house. Nasa garden na kami ngayon. Isinuot niya sa akin ang cardigan na kinuha sa loob at ibinigay ang gatas na aming tinimpla. “Thank you…” mahinang sambit ko bago napanguso. “You are welcome…” he said before sitting besides me. I just watch him to sip on his glass of milk before talking. “What’s the thing that was upsetting you?” tanong ko habang sinasalubong na ang kaniyang mga mata ngayon. Napanguso siya at napasimangot pa sa akin ngayon. “Ano ba tayo, Artemis? Aren’t we together yet? Am I assuming too much?” he asked. Napalabi pa siya habang nakatingin sa akin ngayon. Unti-unti ring napaawang ang aking labi roon bago ako napanguso. “Is it because of Juan Cloud’s question? I’m sorry. I wanted to talk to you about it first. I don’t want to assume things and decide on my own. To begin with we are the one who will be in relationship together…” “Alright. I had fault there too. I thought you knew when I said that I’m inlove with you.” Pinig
The President's Twins Chapter 97
Artemis’ POVZelo is really confusing me. He is always hot and cold. I don’t really know what’s with him dahil the rest of the trip, he was already not in the mood. I looked at him but he's not even trying to steal glamces at me. Napatikhim na lang ako habang naglalakad pabalik ng bangka. “You know what I really enjoy that time when we spend the night together for the campaign to love the Philippines,” ani Ms. Brown kaya bahagya akong nahinto sa paglalakad. Spend the night together… It doesn’t mean anything, Artemis. Tigilan mo ang pag-iisip ng kung ano. “I would love to do that again! I hope you have time again, Mr. President!” It was just a friendly exclaimed but why do I feel like something tugged in my heart. “Oh, you two spend the night together? Saan? Sa Bataan ba ‘yan? ‘Yan ba ‘yong article na lumabas na nag-date kayo?” I don’t know why Juan Cloud sound so annoying. Hindi ko mapigilan ang mapasimangot. Hindi ko na rin namamalayan na bumibilis na ang lakad ko at humihina na
