Library
Maghanap
Home / Romance / The President's Twins / Chapter 9

Share

Chapter 9

Author: WrongKilo
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56
Artemis’ POV

“Isasama ba talaga ‘yan ni Mr. President? Baka traydorin lang tayo niyan,” bulong ng isa sa mga bodyguards ni Zelo. I didn’t know na medyo chismoso rin pala ang mga ito.

“Instead of wasting your time talking about me, bakit hindi na lang kayo magpalakas? You can’t even win one on one with me,” nakangisi kong saad sa mga ito. Halos mapatalon sila sa gulat nang makita ako.

They are walking towards the training ground. Malaya akong nakakapaglakad-lakad dito sa Maharlika Palais. The boduguards doesn’t like me that much or should I say almost everyone here doesn’t like me but they don’t have a choice because the president was the one who told them that I’ll be his guard.

Until now ay hindi niya pa ako sinasama sa kung ano kaya pakiramdam ko’y walang kwento ang pagkuha niya sa akin bilang bodyguard. Idagdag mo pa na off-limits ang lugar kung nasaan ang anak ko kaya ang training ground ang nagiging tambayan ko.

Napatikhim ang dalawang guards na nasa unahan ko at binilisan na
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • The President's Twins   Chapter 10

    Artemis’ POV“You can’t stay here, you should go back to your building,” sambit ko sa kaniya habang nanatili pa rin ang kuryoso mula sa kaniyang mukha. Agad siyang napakibit ng balikat doon. “I don’t want to go back. It was boring there,” reklamo niya sa kaniyang bodyguards. “You have the science lab for your curiousity, Young master,” anang kaniyang bodyguard na mukhang kinakabahan pa dahil talagang malilintikan sila kapag nalaman ng ama nito na nandito Hades. “Beasty is the most interesting creature for me right now though,” aniya na nakangisi pa kaya napakamot na lang ang ilang bodyguards na nakikinig sa kaniya. Agad ko naman nakita ang mapanghusgang tingin ng mga kasama namin sa loob. Napairap ako. Hindi naman talaga nila alam na anak ko si Hades pero alam nila na masamang tao ako at pumasok dito sa loob. Hindi ko nga lang alam kung alam nilang si Hades ang aking sadya. “Fine, now that you are done. Can you go back to your building now?” tanong ko kay Hades. Umupo pa ako sa k

  • The President's Twins   Chapter 11

    “Sorry, Young Master, but your Dad said that we should protect you to a dange—” Bago niya pa matapos ang sasabihin ay nilingon ko ito nang may kunot ang noo dahilan kung bakit napatikhim siya at agad na lumayo. “Here’s your vanilla ice cream, Young Man,” nakangiti kong saad sa kaniya dahilan kung bakit kumurba rin ang ngiti mula sa kaniyang mga labi. Later on, we silently eat our ice cream. Alam kong marami ang nanonood sa amin. Ang staff sa cafeteria, ang mga maid, ang mga bodyguard at ang ilan pang tauhan ni Zelo sa kaniyang opisina. Of course, they know about Zelo at baka kumalat na rin ang balita tungkol sa pagsubok kong iinvade itong Palais. But I was too preoccupied with my son na unti-unti ko na ring nakalimutan pa ang tungkol sa lahat. “I wonder if it’s taste more good if I eat this outside?” patanong na saad niya. “Hmm, you are eating it outside though?” tanong ko rin pabalik sa kaniya. “No, not like this, Beasty. I mean outside the Palais. I only had the chance to see pl

  • The President's Twins   Chapter 12

    Artemis’ POVNang tuluyan kaming makalabas doon ay hindi makapaniwalang napatingin si Hades sa akin. “Looks like Daddy will really get mad when we go back. There’s a chance that he’ll punish you. I know that you are strong but I don’t want you to be punish, Beasty…” aniya sa akin kaya nagkibit ako ng balikat. “He won’t.” Ngumiti ako sa kaniya just to assure him. But I’m really sure that he won’t just punish me, he can also kill me because of what I’m doing pero kung papatayin niya na rin naman ako, sulitin na. Sumakay lang kami ni Hades sa isang cab na nadaan. He was just busy looking around hanggang sa makarating kami sa amusement park. Bakas sa kaniyang mukha ang saya kaya napangiti na lang ako bago ako naglahad ng kamay sa kaniya. “The only thing that I wish for you to do is to stick with me, is that fine?” nakangiti kong tanong sa kaniya. Agad siyang tumango sa akin doon habang mahigpit na rin ang pagkakahawak sa aking kamay. We enter the amusement park, libang na libang pare

  • The President's Twins   Chapter 13

    Artemis’ POV“De puta!” malakas kong sigaw at napahawak sa aking dibdib nang makapasok nga ako nang maingat sa loob subalit kitang-kita ko naman si Zelo na siyang matalim ang mga matang nakatingin sa akin. “Where did you go?” Ang kaniyang mga mata’y isa lang ang pinapahiwatig, isang maling sagot ay paniguradong malilintikan ako. “Huh? Diyan lang.” Nagkibit ako ng balikat at hindi na sana siya papansinin pa subalit agad niyang nahawakan ang kamay ko habang matalim pa rin ang mga matang nakatingin sa akin. “You fucking went out with my son,” aniya na madiin ang pagkakahawak. Napatikhim ako bago siya masamang tinignan. “Yes, that’s right. I went out with my son. Kung ayaw mong ibigay sa akin, tratuhin mo naman ng tama. I doubt kung napapasyal mo pa ang anak ko? You can’t even spent time with him,” malamig kong sambit sa kaniya dahilan kung bakit he mock a laugh. “Are you really the one saying that to me, Artemis? If you just didn’t leave—” Hindi niya pinatapos pa ang sasabihin at na

  • The President's Twins   Chapter 14

    Artemis’ POV“Did you see the bodyguard uniform I gave?” tanong niya na ngayon na hindi pinapansin ang itsura kong tila ba balak na siyang patayin gamit ang mata. He still look please dahil napipikon niya na naman ako. “Oh, you finally going to use me. Sa wakas at pagod na pagod na akong ka-sparring lang nang ka-sparring ang mga bodyguards mong kailangan pang kumain ng maraming bigas,” ani ko. Napakunot ang noo niya sa akin. Tinignan niya ako nang kinuha kong muli ang oinment at nagsimulang ipahid sa ilang sugat ko. “What have you done again for the last few days, Artemis? Can’t you fucking stay still?” inis niyang tanong at ipinaharap ako sa kaniya. Ibinaba niya lang ang laptop na hawak at kinuha sa akin ang oinment. He was the one who put it to me, wala na ang ngisi sa mga labi nito ngayon. Salubong na ang mga kilay tila hindi na naman natutuwa. “Sino bang may kasalanan? If you just bought me and make use of me edi sana’y ilang bodyguards mo rin ang nakaligtas sa kamao ko,” ani

  • The President's Twins   Chapter 15

    Artemis’ POV“Stay alert and do things on your own,” paalala ng captain ng bodyguards ni Bullet, si Junio. Sa akin ang tingin niya na para bang sa akin niya pinapaalala ‘yon. I know that they all don’t really trust me dahil hindi rin sila natutuwa sa desisyon ni Zelo na gawin akong bodyguards matapos ang ginagawa kong havoc mula sa Palais. Napakibit na lang din ako ng balikat nang makita ang tingin nilang tila hinuhusgahan ang buong pagkatao ko.“Looks like tayo talaga ang pinag-iinitan ni Captain,” bulong sa akin ni Welsey. Ngumisi lang ako roon. Welsey always tried to talk to me dahil maski sila ni Onda ay pinag-iinitan din. Baka raw spy kami na pinadala ng kung sino. Dapat lang talagang ganoon ang isipin nila pagdating sa akin. Hindi naman pupuwedeng magtiwala na lang ang mga ito. Ano na lang mangyayari sa mga taong kailangan nilang protektahan?Sumunod na kami kalaunan nina Wesley sa kanila. Puno naman ng guards ang venue dahil marami rin naman talagang tauhan ang senator subali

  • The President's Twins   Chapter 16

    Artemis’ POV“Thanks for that,” nakangiti kong saad kay Governor. Ang ngiti pa sa mga labi’y tila nang-aakit. “No problem, Pretty. Are you with someone?” he asked pero ang mga mata’y nasa aking katawan ang tingin. I smirk. Looks like this will be really easy task, huh?“Hmm, you? I think I would like to spend the night with you rather than go back to my friends,” nakagisi kong saad subalit hindi maiwasan ang palihim na mapangiwi nang makita ko ang loob. People are really wild here. May mga binabayaran pa silang babae na sumasayaw sa entablado habang walang saplot. May mga naghahalikan sa kung saan at ilan pang ginagawang pasugalan ang club and most of the people here are part of the government or some celebrities. So that’s why they needed membership, huh?“Really? Why don’t we go to the VIP room then?” malambing niyang saad bago ako inakbayan. Pinisil niya pa ang aking braso. Kaunting timpi lang, Artemis. Kailangan ko pang pakalmahin ang sarili because his hands are not resting at a

  • The President's Twins   Chapter 17

    Artemis’ POVWell, it looks like I won’t be able to take an answer from him anymore. Napakibit na lang ako ng balikat bago kinuha rin ang ilang impormasiyon at lumabas na ng kwarto. Iba na ang suot na damit at kinuha na rin ang kaniyang cellphone. My brother will be able to hack this. I’m pretty sure that people will tell him about the person he was with. Mas mabuti na lang na isipin nito na nanakawan siya ng gamit kaysa nanakawan siya ng impormasiyon. Wala rin namang nakapansin sa akin dahil nga masiyado nang abala ang lahat. They are all busy doing illegal things. If I can just do things, pupuksain ko ang mga ito subalit dahil kitang-kita ang mga taong nasa loob, mahihirapan ang awtoridad sa kanila. If I tell Zelo about this, he’ll surely do something at pag-iinitan ng mga nakaupo. So we needed to carefully plan everything before we move. Hindi pupuwedeng basta-bastang kumilos pero hindi rin dapat magbulag-bulagan sa mga ito. Nagmaneho na ako ng sasakyan ko matapos kong makapalit

Pinakabagong kabanata

  • The President's Twins   Final Epilogue

    Zelo’s POV“Fuck it!” malutong kong mura habang mahigpit na mahigpit ang hawak sa manibela. Hindi ko lubos na maintindihan kung bakit laging kontra sa akin ang pagkakataon. When I’m finally living my best life with my family, fate will make a move to do something harsh. I almost got into the twins room subalit agad nilang nailipat ang mga bata at naisama pa si Artemis. I don’t know what I’ll do if I lost any of them. I won’t be able to forgive myself. It's my fault fucking weak. Why can’t I fight those people easily? Dapat noon pa’y nadala ko na sa kulungan ang mga taong ‘yon. Sobrang bilis ng paharurot ko sa sasakyan. I can’t even calm myself anymore knowing that if ever come there late, there’s chance that I won’t be able to see any of them anymore. Parang winasak ang puso ko nang makita ang dalawang bata na sumisigaw na tulungan ang ina nila. Ramdam ko ang pamumuo ng luha nang makita ang sugat mula sa katawan ng mga ito. How can people be this monsterous. They don’t have any

  • The President's Twins   Epilogue 6

    Zelo’s POV“Fuck! I told you that I’ll fire everyone who’ll scratch her!” malakas kong sigaw sa hilera ng guards na kung walang sugat ay bali naman ang katawan. They are being treated by the residence nurses and doctor here in Palais. Agad silang napayuko roon at hindi rin alam ang sasabihin dahil hindi rin naman nila kilala kung sino si Artemis. “Mr. President, calm down,” bulong sa akin ni Junio. “If they don’t try to restrain her, she’ll ended up in run. Isa pa, look at these people. She almost kill everyone. You are forgetting that she’s a monster in a human form.” Tumalim lang ang mata ko sa kaniya. Propesiyonal niya namang pinagsabihan ang PSG na under his wing. Iritado na akong lumabas doon. I went where Artemis is. Hindi nagsasawang saktan ang kaniyang sarili just to get out of here. Kumuyom ang kamao ko nang makita ang bubog na bumaon sa kaniyang balat. Damn it. As if she’s already use in pain. Ni wala akong narinig na reklamo mula sa kaniya. “Where’s my son, Zelo?” galit

  • The President's Twins   Epilogue 5

    Zelo’s POVI’m not really sure when it all started. Hindi ko sigurado kung kailan ako nagkagusto kay Umbrielle. I just knew that she already become my safe place in just short period of time. “Artemis… That’s my real name,” she said one night when we are having a drink at her apartment. I don’t know how we ended up drinking. We just got brought things in the grocery and she took a lot of beer. Kaya ngayon, ito kaming dalawa trying to play games while drinking. “You have a pretty name…” mahinang sambit ko habang nakatitig sa namumungay niyang mga mata. “I know right.” She even laughed a little before rolling the bottle. Tumapat ulit sa kaniya kaya hindi ko mapigilan ang matawa nang mahina roon. Agad siyang napasimangot. “One truth again,” I said. Maybe I’m too thirsty on knowing her na tuwing tumatapat ang bote sa kaniya’y I’ll ask her to tell one truth about her. “Hmm, I’m not good as you think I am,” aniya na iniwas ang tingin sa akin at napatungga sa kaniyang baso. “People are

  • The President's Twins   Epilogue 4

    Zelo’s POV“What are you still doing here? I thought I asked you that you shouldn’t be here once I’m already awake?” tanong niya habang nakahilata pa rin sa lapag ng kaniyang sala. Ni walang magawa rito dahil wala man lang siyang television. “I’m hungry. I didn’t eat since lunch yesterday,” ani ko na nilingon siya. Napatingin siya sa akin doon bago unti-unting napaawang ang labi. “Ano? Are you stupid? Bakit hindi ka nagsasabi? Engot ka ba?” I was always genuis in the eyes of other people but this girl never forgets to tell me how stupid I am. Hindi ko na lang mapigilan bago niligpit ang aking pinaghigaan. “Wala akong pagkain dito. Mag-oorder pa. Instant noodles lang ang mayroon ako,” aniya na nag-dial ng pagkain. She looks like she wasn’t fully awake kaya lumapit ako sa kaniya sa kaniyang kusina. She was looking for a food to eat kaya lang ang puno nga ng instant food ang apartment niya. “I’ll cook,” ani ko kaya napataas lang ang kaniyang kilay at hinayaan na rin ako. Mayroon nama

  • The President's Twins   Epilogue 3

    Zelo’s POV“We meet again, Nerd!” nakangising saad sa akin ng isang lalaking nagyoyosi sa isang eskinita malapit sa library. I don’t have my car with me right now. Hindi na rin ako nagtawag ng magsusundo dahil may mga cab naman na dumadaan dito. Napatingin ako sa lalaki. Napakunot ang noo ko nang mapagtanto na sila ‘yong mga lalaki sa library who’s trying to hit on Umbrielle. “You think you are all that? Let see if uubra ‘yang tapang mo,” nakangisi nitong sambit. Kids these days are really funny. They intend to do things that they won’t have any improvement with. Hindi ko mapigilan ang mapailing at lalagpasan na lang sana ang mga ito subalit agad nila akong naharang. “I’m true to my words kaya sparring tayo! Huwag kang tatanga-tanga!” sambit niya pa na hinila ako patungo sa eskinita. This is just waste of time. I probably got a lot of things to learn right now. I was about to call my bodyguards when the guy talk again. “Isa pa, may atraso sa akin ang tatay mo! Pinakulong lang nam

  • The President's Twins   Epilogue 2

    Zelo’s POV“Wala bang mas madaling paraan para makuha ang loob niyan? Ang hirap naman nito! Ang hirap magpatay ng oras! Papasok pa lang ako sa library’y gusto ko na agad umuwi. Isa pa! Ang sama ng ugali ng lalaking ‘yon! Mana nga ata sa kaniyang ama,” pabulong niyang saad sa kaniyang kausap mula sa kabilang linya. Pabulong na dinig na dinig ko naman.Nagpatuloy ako sa paglalakad na wari ba’y hindi ko alam na ang CCTV dito’y na-hack na rin nila. Agad siyang tumayo nang maayos at mukhang nasabihan nang nasa likod niya lang ako. Agad huminahon ang kaniyang tinig. “Osiya, sige na. Ibaba ko na. I’ll give you money once for your studies. Mag-aral ka nang mabuti.” Gusto kong matawa sa pag-arte nito subalit pinigilan ko lang din ang sarili. I just walk staight subalit agad niya akong nasabayan. “Hi, I always see you around the library. Ikaw ‘yon, ‘di ba? Library ka ulit?” she said nang harangin ako bago niya inilagay sa likod ng kaniyang tainga ang takas na buhok. Malamig ko lang siyang ti

  • The President's Twins   Epilogue 1

    Zelo’s POV“I talk to Umbrielle now, Mr. Tigre. She already agree to the deal. She already created plan. She’ll use the son of the governor to do it,” ani Alfredo, isa sa mga tauhan ko mula sa Tigers. Hindi ko mapigilan ang pagkurba ng ngisi sa aking labi. So she’ll use me? “That’s all for the report, Mr. Tigre,” he said again when he didn’t hear anything from me. “Alright. That’s good to hear. I want this job to be done as soon as possible,” I said. I have a voice changer so Alfredo doesn’t really know my real voice is. He was the acting head of Tigers. Ibinaba ko ang aking telepono bago ako napatingin sa folder na nasa harapan ko. I look at the girl in the photo. This is her portfolio. She really stain her hands killing a lot of dirty politicians. She’s not even serious on her photo. May ngisi sa labi habang hawak-hawak ang kulay gray niyang buhok. Nangingibabaw rin ang ganda ng kaniyang kulay gray na mga mata. No wonder she have use her face a lot. Napakibit na lang ako ng bali

  • The President's Twins   Chapter 98

    Artemis’ POVWe ended up going out the house. Nasa garden na kami ngayon. Isinuot niya sa akin ang cardigan na kinuha sa loob at ibinigay ang gatas na aming tinimpla. “Thank you…” mahinang sambit ko bago napanguso. “You are welcome…” he said before sitting besides me. I just watch him to sip on his glass of milk before talking. “What’s the thing that was upsetting you?” tanong ko habang sinasalubong na ang kaniyang mga mata ngayon. Napanguso siya at napasimangot pa sa akin ngayon. “Ano ba tayo, Artemis? Aren’t we together yet? Am I assuming too much?” he asked. Napalabi pa siya habang nakatingin sa akin ngayon. Unti-unti ring napaawang ang aking labi roon bago ako napanguso. “Is it because of Juan Cloud’s question? I’m sorry. I wanted to talk to you about it first. I don’t want to assume things and decide on my own. To begin with we are the one who will be in relationship together…” “Alright. I had fault there too. I thought you knew when I said that I’m inlove with you.” Pinig

  • The President's Twins   Chapter 97

    Artemis’ POVZelo is really confusing me. He is always hot and cold. I don’t really know what’s with him dahil the rest of the trip, he was already not in the mood. I looked at him but he's not even trying to steal glamces at me. Napatikhim na lang ako habang naglalakad pabalik ng bangka. “You know what I really enjoy that time when we spend the night together for the campaign to love the Philippines,” ani Ms. Brown kaya bahagya akong nahinto sa paglalakad. Spend the night together… It doesn’t mean anything, Artemis. Tigilan mo ang pag-iisip ng kung ano. “I would love to do that again! I hope you have time again, Mr. President!” It was just a friendly exclaimed but why do I feel like something tugged in my heart. “Oh, you two spend the night together? Saan? Sa Bataan ba ‘yan? ‘Yan ba ‘yong article na lumabas na nag-date kayo?” I don’t know why Juan Cloud sound so annoying. Hindi ko mapigilan ang mapasimangot. Hindi ko na rin namamalayan na bumibilis na ang lakad ko at humihina na

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status