Artemis’ POVWe ended up going out the house. Nasa garden na kami ngayon. Isinuot niya sa akin ang cardigan na kinuha sa loob at ibinigay ang gatas na aming tinimpla. “Thank you…” mahinang sambit ko bago napanguso. “You are welcome…” he said before sitting besides me. I just watch him to sip on his glass of milk before talking. “What’s the thing that was upsetting you?” tanong ko habang sinasalubong na ang kaniyang mga mata ngayon. Napanguso siya at napasimangot pa sa akin ngayon. “Ano ba tayo, Artemis? Aren’t we together yet? Am I assuming too much?” he asked. Napalabi pa siya habang nakatingin sa akin ngayon. Unti-unti ring napaawang ang aking labi roon bago ako napanguso. “Is it because of Juan Cloud’s question? I’m sorry. I wanted to talk to you about it first. I don’t want to assume things and decide on my own. To begin with we are the one who will be in relationship together…” “Alright. I had fault there too. I thought you knew when I said that I’m inlove with you.” Pinig
Zelo’s POV“I talk to Umbrielle now, Mr. Tigre. She already agree to the deal. She already created plan. She’ll use the son of the governor to do it,” ani Alfredo, isa sa mga tauhan ko mula sa Tigers. Hindi ko mapigilan ang pagkurba ng ngisi sa aking labi. So she’ll use me? “That’s all for the report, Mr. Tigre,” he said again when he didn’t hear anything from me. “Alright. That’s good to hear. I want this job to be done as soon as possible,” I said. I have a voice changer so Alfredo doesn’t really know my real voice is. He was the acting head of Tigers. Ibinaba ko ang aking telepono bago ako napatingin sa folder na nasa harapan ko. I look at the girl in the photo. This is her portfolio. She really stain her hands killing a lot of dirty politicians. She’s not even serious on her photo. May ngisi sa labi habang hawak-hawak ang kulay gray niyang buhok. Nangingibabaw rin ang ganda ng kaniyang kulay gray na mga mata. No wonder she have use her face a lot. Napakibit na lang ako ng bali
Zelo’s POV“Wala bang mas madaling paraan para makuha ang loob niyan? Ang hirap naman nito! Ang hirap magpatay ng oras! Papasok pa lang ako sa library’y gusto ko na agad umuwi. Isa pa! Ang sama ng ugali ng lalaking ‘yon! Mana nga ata sa kaniyang ama,” pabulong niyang saad sa kaniyang kausap mula sa kabilang linya. Pabulong na dinig na dinig ko naman.Nagpatuloy ako sa paglalakad na wari ba’y hindi ko alam na ang CCTV dito’y na-hack na rin nila. Agad siyang tumayo nang maayos at mukhang nasabihan nang nasa likod niya lang ako. Agad huminahon ang kaniyang tinig. “Osiya, sige na. Ibaba ko na. I’ll give you money once for your studies. Mag-aral ka nang mabuti.” Gusto kong matawa sa pag-arte nito subalit pinigilan ko lang din ang sarili. I just walk staight subalit agad niya akong nasabayan. “Hi, I always see you around the library. Ikaw ‘yon, ‘di ba? Library ka ulit?” she said nang harangin ako bago niya inilagay sa likod ng kaniyang tainga ang takas na buhok. Malamig ko lang siyang ti
Zelo’s POV“We meet again, Nerd!” nakangising saad sa akin ng isang lalaking nagyoyosi sa isang eskinita malapit sa library. I don’t have my car with me right now. Hindi na rin ako nagtawag ng magsusundo dahil may mga cab naman na dumadaan dito. Napatingin ako sa lalaki. Napakunot ang noo ko nang mapagtanto na sila ‘yong mga lalaki sa library who’s trying to hit on Umbrielle. “You think you are all that? Let see if uubra ‘yang tapang mo,” nakangisi nitong sambit. Kids these days are really funny. They intend to do things that they won’t have any improvement with. Hindi ko mapigilan ang mapailing at lalagpasan na lang sana ang mga ito subalit agad nila akong naharang. “I’m true to my words kaya sparring tayo! Huwag kang tatanga-tanga!” sambit niya pa na hinila ako patungo sa eskinita. This is just waste of time. I probably got a lot of things to learn right now. I was about to call my bodyguards when the guy talk again. “Isa pa, may atraso sa akin ang tatay mo! Pinakulong lang nam
Zelo’s POV“What are you still doing here? I thought I asked you that you shouldn’t be here once I’m already awake?” tanong niya habang nakahilata pa rin sa lapag ng kaniyang sala. Ni walang magawa rito dahil wala man lang siyang television. “I’m hungry. I didn’t eat since lunch yesterday,” ani ko na nilingon siya. Napatingin siya sa akin doon bago unti-unting napaawang ang labi. “Ano? Are you stupid? Bakit hindi ka nagsasabi? Engot ka ba?” I was always genuis in the eyes of other people but this girl never forgets to tell me how stupid I am. Hindi ko na lang mapigilan bago niligpit ang aking pinaghigaan. “Wala akong pagkain dito. Mag-oorder pa. Instant noodles lang ang mayroon ako,” aniya na nag-dial ng pagkain. She looks like she wasn’t fully awake kaya lumapit ako sa kaniya sa kaniyang kusina. She was looking for a food to eat kaya lang ang puno nga ng instant food ang apartment niya. “I’ll cook,” ani ko kaya napataas lang ang kaniyang kilay at hinayaan na rin ako. Mayroon nama
Zelo’s POVI’m not really sure when it all started. Hindi ko sigurado kung kailan ako nagkagusto kay Umbrielle. I just knew that she already become my safe place in just short period of time. “Artemis… That’s my real name,” she said one night when we are having a drink at her apartment. I don’t know how we ended up drinking. We just got brought things in the grocery and she took a lot of beer. Kaya ngayon, ito kaming dalawa trying to play games while drinking. “You have a pretty name…” mahinang sambit ko habang nakatitig sa namumungay niyang mga mata. “I know right.” She even laughed a little before rolling the bottle. Tumapat ulit sa kaniya kaya hindi ko mapigilan ang matawa nang mahina roon. Agad siyang napasimangot. “One truth again,” I said. Maybe I’m too thirsty on knowing her na tuwing tumatapat ang bote sa kaniya’y I’ll ask her to tell one truth about her. “Hmm, I’m not good as you think I am,” aniya na iniwas ang tingin sa akin at napatungga sa kaniyang baso. “People are
Zelo’s POV“Fuck! I told you that I’ll fire everyone who’ll scratch her!” malakas kong sigaw sa hilera ng guards na kung walang sugat ay bali naman ang katawan. They are being treated by the residence nurses and doctor here in Palais. Agad silang napayuko roon at hindi rin alam ang sasabihin dahil hindi rin naman nila kilala kung sino si Artemis. “Mr. President, calm down,” bulong sa akin ni Junio. “If they don’t try to restrain her, she’ll ended up in run. Isa pa, look at these people. She almost kill everyone. You are forgetting that she’s a monster in a human form.” Tumalim lang ang mata ko sa kaniya. Propesiyonal niya namang pinagsabihan ang PSG na under his wing. Iritado na akong lumabas doon. I went where Artemis is. Hindi nagsasawang saktan ang kaniyang sarili just to get out of here. Kumuyom ang kamao ko nang makita ang bubog na bumaon sa kaniyang balat. Damn it. As if she’s already use in pain. Ni wala akong narinig na reklamo mula sa kaniya. “Where’s my son, Zelo?” galit
Zelo’s POV“Fuck it!” malutong kong mura habang mahigpit na mahigpit ang hawak sa manibela. Hindi ko lubos na maintindihan kung bakit laging kontra sa akin ang pagkakataon. When I’m finally living my best life with my family, fate will make a move to do something harsh. I almost got into the twins room subalit agad nilang nailipat ang mga bata at naisama pa si Artemis. I don’t know what I’ll do if I lost any of them. I won’t be able to forgive myself. It's my fault fucking weak. Why can’t I fight those people easily? Dapat noon pa’y nadala ko na sa kulungan ang mga taong ‘yon. Sobrang bilis ng paharurot ko sa sasakyan. I can’t even calm myself anymore knowing that if ever come there late, there’s chance that I won’t be able to see any of them anymore. Parang winasak ang puso ko nang makita ang dalawang bata na sumisigaw na tulungan ang ina nila. Ramdam ko ang pamumuo ng luha nang makita ang sugat mula sa katawan ng mga ito. How can people be this monsterous. They don’t have any
Zelo’s POV“Fuck it!” malutong kong mura habang mahigpit na mahigpit ang hawak sa manibela. Hindi ko lubos na maintindihan kung bakit laging kontra sa akin ang pagkakataon. When I’m finally living my best life with my family, fate will make a move to do something harsh. I almost got into the twins room subalit agad nilang nailipat ang mga bata at naisama pa si Artemis. I don’t know what I’ll do if I lost any of them. I won’t be able to forgive myself. It's my fault fucking weak. Why can’t I fight those people easily? Dapat noon pa’y nadala ko na sa kulungan ang mga taong ‘yon. Sobrang bilis ng paharurot ko sa sasakyan. I can’t even calm myself anymore knowing that if ever come there late, there’s chance that I won’t be able to see any of them anymore. Parang winasak ang puso ko nang makita ang dalawang bata na sumisigaw na tulungan ang ina nila. Ramdam ko ang pamumuo ng luha nang makita ang sugat mula sa katawan ng mga ito. How can people be this monsterous. They don’t have any
Zelo’s POV“Fuck! I told you that I’ll fire everyone who’ll scratch her!” malakas kong sigaw sa hilera ng guards na kung walang sugat ay bali naman ang katawan. They are being treated by the residence nurses and doctor here in Palais. Agad silang napayuko roon at hindi rin alam ang sasabihin dahil hindi rin naman nila kilala kung sino si Artemis. “Mr. President, calm down,” bulong sa akin ni Junio. “If they don’t try to restrain her, she’ll ended up in run. Isa pa, look at these people. She almost kill everyone. You are forgetting that she’s a monster in a human form.” Tumalim lang ang mata ko sa kaniya. Propesiyonal niya namang pinagsabihan ang PSG na under his wing. Iritado na akong lumabas doon. I went where Artemis is. Hindi nagsasawang saktan ang kaniyang sarili just to get out of here. Kumuyom ang kamao ko nang makita ang bubog na bumaon sa kaniyang balat. Damn it. As if she’s already use in pain. Ni wala akong narinig na reklamo mula sa kaniya. “Where’s my son, Zelo?” galit
Zelo’s POVI’m not really sure when it all started. Hindi ko sigurado kung kailan ako nagkagusto kay Umbrielle. I just knew that she already become my safe place in just short period of time. “Artemis… That’s my real name,” she said one night when we are having a drink at her apartment. I don’t know how we ended up drinking. We just got brought things in the grocery and she took a lot of beer. Kaya ngayon, ito kaming dalawa trying to play games while drinking. “You have a pretty name…” mahinang sambit ko habang nakatitig sa namumungay niyang mga mata. “I know right.” She even laughed a little before rolling the bottle. Tumapat ulit sa kaniya kaya hindi ko mapigilan ang matawa nang mahina roon. Agad siyang napasimangot. “One truth again,” I said. Maybe I’m too thirsty on knowing her na tuwing tumatapat ang bote sa kaniya’y I’ll ask her to tell one truth about her. “Hmm, I’m not good as you think I am,” aniya na iniwas ang tingin sa akin at napatungga sa kaniyang baso. “People are
Zelo’s POV“What are you still doing here? I thought I asked you that you shouldn’t be here once I’m already awake?” tanong niya habang nakahilata pa rin sa lapag ng kaniyang sala. Ni walang magawa rito dahil wala man lang siyang television. “I’m hungry. I didn’t eat since lunch yesterday,” ani ko na nilingon siya. Napatingin siya sa akin doon bago unti-unting napaawang ang labi. “Ano? Are you stupid? Bakit hindi ka nagsasabi? Engot ka ba?” I was always genuis in the eyes of other people but this girl never forgets to tell me how stupid I am. Hindi ko na lang mapigilan bago niligpit ang aking pinaghigaan. “Wala akong pagkain dito. Mag-oorder pa. Instant noodles lang ang mayroon ako,” aniya na nag-dial ng pagkain. She looks like she wasn’t fully awake kaya lumapit ako sa kaniya sa kaniyang kusina. She was looking for a food to eat kaya lang ang puno nga ng instant food ang apartment niya. “I’ll cook,” ani ko kaya napataas lang ang kaniyang kilay at hinayaan na rin ako. Mayroon nama
Zelo’s POV“We meet again, Nerd!” nakangising saad sa akin ng isang lalaking nagyoyosi sa isang eskinita malapit sa library. I don’t have my car with me right now. Hindi na rin ako nagtawag ng magsusundo dahil may mga cab naman na dumadaan dito. Napatingin ako sa lalaki. Napakunot ang noo ko nang mapagtanto na sila ‘yong mga lalaki sa library who’s trying to hit on Umbrielle. “You think you are all that? Let see if uubra ‘yang tapang mo,” nakangisi nitong sambit. Kids these days are really funny. They intend to do things that they won’t have any improvement with. Hindi ko mapigilan ang mapailing at lalagpasan na lang sana ang mga ito subalit agad nila akong naharang. “I’m true to my words kaya sparring tayo! Huwag kang tatanga-tanga!” sambit niya pa na hinila ako patungo sa eskinita. This is just waste of time. I probably got a lot of things to learn right now. I was about to call my bodyguards when the guy talk again. “Isa pa, may atraso sa akin ang tatay mo! Pinakulong lang nam
Zelo’s POV“Wala bang mas madaling paraan para makuha ang loob niyan? Ang hirap naman nito! Ang hirap magpatay ng oras! Papasok pa lang ako sa library’y gusto ko na agad umuwi. Isa pa! Ang sama ng ugali ng lalaking ‘yon! Mana nga ata sa kaniyang ama,” pabulong niyang saad sa kaniyang kausap mula sa kabilang linya. Pabulong na dinig na dinig ko naman.Nagpatuloy ako sa paglalakad na wari ba’y hindi ko alam na ang CCTV dito’y na-hack na rin nila. Agad siyang tumayo nang maayos at mukhang nasabihan nang nasa likod niya lang ako. Agad huminahon ang kaniyang tinig. “Osiya, sige na. Ibaba ko na. I’ll give you money once for your studies. Mag-aral ka nang mabuti.” Gusto kong matawa sa pag-arte nito subalit pinigilan ko lang din ang sarili. I just walk staight subalit agad niya akong nasabayan. “Hi, I always see you around the library. Ikaw ‘yon, ‘di ba? Library ka ulit?” she said nang harangin ako bago niya inilagay sa likod ng kaniyang tainga ang takas na buhok. Malamig ko lang siyang ti
Zelo’s POV“I talk to Umbrielle now, Mr. Tigre. She already agree to the deal. She already created plan. She’ll use the son of the governor to do it,” ani Alfredo, isa sa mga tauhan ko mula sa Tigers. Hindi ko mapigilan ang pagkurba ng ngisi sa aking labi. So she’ll use me? “That’s all for the report, Mr. Tigre,” he said again when he didn’t hear anything from me. “Alright. That’s good to hear. I want this job to be done as soon as possible,” I said. I have a voice changer so Alfredo doesn’t really know my real voice is. He was the acting head of Tigers. Ibinaba ko ang aking telepono bago ako napatingin sa folder na nasa harapan ko. I look at the girl in the photo. This is her portfolio. She really stain her hands killing a lot of dirty politicians. She’s not even serious on her photo. May ngisi sa labi habang hawak-hawak ang kulay gray niyang buhok. Nangingibabaw rin ang ganda ng kaniyang kulay gray na mga mata. No wonder she have use her face a lot. Napakibit na lang ako ng bali
Artemis’ POVWe ended up going out the house. Nasa garden na kami ngayon. Isinuot niya sa akin ang cardigan na kinuha sa loob at ibinigay ang gatas na aming tinimpla. “Thank you…” mahinang sambit ko bago napanguso. “You are welcome…” he said before sitting besides me. I just watch him to sip on his glass of milk before talking. “What’s the thing that was upsetting you?” tanong ko habang sinasalubong na ang kaniyang mga mata ngayon. Napanguso siya at napasimangot pa sa akin ngayon. “Ano ba tayo, Artemis? Aren’t we together yet? Am I assuming too much?” he asked. Napalabi pa siya habang nakatingin sa akin ngayon. Unti-unti ring napaawang ang aking labi roon bago ako napanguso. “Is it because of Juan Cloud’s question? I’m sorry. I wanted to talk to you about it first. I don’t want to assume things and decide on my own. To begin with we are the one who will be in relationship together…” “Alright. I had fault there too. I thought you knew when I said that I’m inlove with you.” Pinig
Artemis’ POVZelo is really confusing me. He is always hot and cold. I don’t really know what’s with him dahil the rest of the trip, he was already not in the mood. I looked at him but he's not even trying to steal glamces at me. Napatikhim na lang ako habang naglalakad pabalik ng bangka. “You know what I really enjoy that time when we spend the night together for the campaign to love the Philippines,” ani Ms. Brown kaya bahagya akong nahinto sa paglalakad. Spend the night together… It doesn’t mean anything, Artemis. Tigilan mo ang pag-iisip ng kung ano. “I would love to do that again! I hope you have time again, Mr. President!” It was just a friendly exclaimed but why do I feel like something tugged in my heart. “Oh, you two spend the night together? Saan? Sa Bataan ba ‘yan? ‘Yan ba ‘yong article na lumabas na nag-date kayo?” I don’t know why Juan Cloud sound so annoying. Hindi ko mapigilan ang mapasimangot. Hindi ko na rin namamalayan na bumibilis na ang lakad ko at humihina na