Nasa school bus na lahat ng teammates ni Laarni patungo sa Mall of East Arena para sa Game 2 ng final game nila. Ang ingay nila sa loob ng bus. May nagkakantahan, nagbiruan, may naglaro pa nga sa loob ng bus. Parang di dumaan sa pagkatalo noong unang game nila versus Dela Torre University. Natahimik lang sila ng sunod-sunod na pumasok ang mga coaches ng team.
"Ready na for the game 2, girls?" tanong ni coach Kerby sa mga players."Ready na coach! Ready na matalo," lahat sila napatawa sa sagot ni Shamma sa coach nila."Ai, talo agad? Di pa nga nagsimula ang game 2, pinaghinaan na kayo ng loob?" pagpapagaan ni coach Kerby sa mga players niya. Ayaw niyang panghinaan Ng loob ang mga ito.Aminado naman talaga sila na mahirap kalabanin ang Dela Torre University. Mabuti nga at naka one set pa sila last game versus sa kanila. Hindi sila madaling kalaban sa totoo lang."Eh, coach, ano bang gawin namin para manalo kami sa kanila? Hindi effective yong pa tumbling-tumbling at pa swimming-swimming namin doon eh," biro ni Maris ang libero ng team na ang tinutukoy niya ay ang mga digs na ginawa namin ma-save lang ang bola."Aba, malay ko sa inyo. Sinabi ko bang languyin mo ang bola kahit na sobrang layo na?" ganting biro ni coach sa kanya. Nagtawanan ang lahat dahil doon.Ito ang nagustuhan ni Laarni sa team nila. Nakuha pang magbiro kahit nasa seryosong usapan."Basta guys, ito tandaan n’yo. This is our last chance na makuha ang championship. Why not, lubos-lubusin natin. Kung matalo tayo sa laban na to, no worries, may silver pa rin tayo. Just enjoy the game. And please, avoid injury. Kung pakiramdam nyo, pagod na kayo. Kailangan nyo ng pahinga. Give me a sign at magtawag ako ng sub. It's that clear, girls?" tanong ni coach Kerby sa players niya."Yes, coach." Sabay-sabay nilang sagot."Lani," tawag ni Kerby Kay Laarni."Po?" tanong niya kay coach Kerby ngunit tinitigan lang Siya ng coach niya. Kaya napatawa kaya napatawa na lang si Laarni. "Coach naman, parang kakainin mo ako ng buhay," sabi ni Laarni at iniwas saglit ang tingin sa coach."Kapag matalo ang team, kasalanan mo," seryusong sabi ni Kerby ngunit alam ni Laarni na nagbibiro lang ito at nakangisi yan sa isipan nito."Why me? Ako ba papalo?” pag-alma kunwari ni Laarni sa kanya."Oo nga, Lani. Ayusin mo pag-set sa akin ah? Kapag iyan na block ng kalaban kasalanan mo," Sigunda ni Shamma, at lahat sila nag sunod-sunod na. Kasalanan daw ni Laarni kapag matalo sila."Hep, hep, hep!" awat ni Laarni sa kanilang lahat. Nakataas pa ang dalawang kamay niya bilang pagsuko kamo"Kasalanan ko talaga?" tanong pa ni Laarni sa kanila."Yes!" sagot nang lahat. Talagang pinagtulungan ng lahat si Laarni."Sure na yan?" tanong pa Niya sa mga ka-team niya"Yes!" Sabayang sagot ulit nila."Kuya Jerry, pakihinto nga po ng bus," biglang sabi ni Laarni sa bus driver na sinakyan nila. At dahil masunurin si kuya, sinunod naman niya nito si Laarni. Mabuti na lang at wala pa sila sa highway kaya pwede pang huminto si kuya."Bakit mo pinahinto si kuya?" tanong ni Maris.Nakatingin naman ang lahat Kay Laarni para bang nag-aabang lang kung anong gagawin niya. Kinuha ni Laarni ang bag at isinukbit sa balikat niya."Uwi na ako para sure ball na matalo tayo sa game. K, bye!" At akmang bababa ng bus. Nagkataon kasi na malapit lang siya sa pinto."Hoy!" Sigaw ng lahat. Yung mga malapit sa pwesto ni Laarni ay pinagtulungan nila siyang buhatin. Natawa naman si Laarni sa mga reaksyon nila. Natakot yatang uuwi talaga uuwi siya."Hoy, ibaba nyo ako! Kaya kong maglakad," Natatawa pa ding reklamo ni Laarni sa kanila. Ngunit di nila ibinaba hanggang sa makarating sa huling upuan ng bus dito sa likod."Dyan ka. Pinakaba mo kami," akairap na sabi ni Shamma. Isa mga bumuhat Kay Laarni at the same time, team captain ng grupo."Sorry naman. Pinakaba ko lang kayo," Sabi ni Laarni at tumawa ng malakas. Binatukan tuloy siya ni coach Kerby."Ang hirap pa lang biruin tong setter natin, wagas kung makagante," sabi ni Shiela, ang pinakabata sa kanila. First college pa kasi ito sa kursong Mass Communication. Nagtatawanan naman ang lahat."Mas worst pa ang ginawa niya last year kung alam mo lang," sabi naman ni Shamma."Anong ginawa niya?" curious na tanong ni Shiela."Tumalon ba naman mula sa ikatlong bencher papuntang court. Ayon, na injured lang naman." sabi ni Shamma na umiling-iling pa.Natawa naman si Laarni nang maalala yon, totoong na injured siya dahilan upang yong 2nd setter ang magdala sa laro. Kayang lang di pa masyadong gamay nito ang grupo dahil baguhan pa lang ito. Nasobraan yata siya sa kakulitan ng mga panahong yon."Sabi n’yo kasi ipatalo ko ang laro, edi uuwi ako para siguradong talo na tayo.""Gagi!" binatukan ni Shamma si Laarni. "Ngayon ka pa talaga nagbiro kung saan oras na para sa laro natin? Umayos ka nga. Baka makatikim ka kay coach Kerby," natatawa na sabi ni Shamma sa akin. Natawa din si Laarni sa kanyang sinabi."Tara na nga. Kuya Jerry, larga na. Baka hindi si Lani ang magpalatalo sa atin kondi ang pagiging late natin. Dahil di tayo sumipot sa tamang oras ng laro," sabi ni coach Kerby. Dahilan upang magtawanan kaming lahat.Nakarating sila sa mall na puro satsat ni coach Kerby ang kinain nila. Ang dami niyang sinabi na dapat daw nilang gawin during the game. But, Laarni doubt kung magagawa ba nila ang sinasabi ng coach nila. Baka mag-iba ang taktik ng kalaban kaya kailangan din nilang na mabasa ang mga galaw nila.Pagpasok nila sa court punuan na ang mga benchers. Kung dati sobrang madaming tao, ngayon triple na ang dami non. Ang ikagulat ni Laarni ay dahil may mga fans na pala sila. Nagulat siya sa pa-banner nila sa team nila Laarni. Tawang-tawa si Laarni sa mga mukha nilang naka-wacky face. Marahil ay kinuha nila yong mga pictures sa tuwing naka scores sila."Girls, warm up na para may energy pa kayo na maglaro mamaya," sabi ni coach Kerby sa kabilang lahat."Yes, coach," kanya-kanya silang position upang makapag-warm up na.Kung ano-anong exercise ang pinapagawa sa kanila ng coach. Di nagtagal ay isa-isa nag-line up dahil magsisimula na ang laro. Tinawag na mga starting line-up ng bawat team. Nang nasa pwesto na sila ay lihim na inilibot ni Laarni ang paningin niya.Hinanap ng mga mata niya ang Mommy at Daddy nito. Kumaway lang si Laarni sa kanila ng makita ang hinahanap. Ngunit para may hinahanap pa ang mga mata niya dahil muli itong umikot at huminto particularly sa isang tao, kay Kyre na nasa malapit ng exit gate ng arena. Seryoso itong nakatingin sa kanila sa court habang naka-cross arms ang mga braso. Napakislot si Laarni ng makarinig siya ng pito. Nagsimula na pala ang laro.Ang kabilang team ang nag-serve ng bola kaya naging alerto sila. Maris received the ball and pass to Laarni. Sini-set niya yon kay Shamma at pinalo niya, ngunit na block ng kalaban kaya bumalik sa kanila ang bola muntik pa yung ma out kung di yon hinabol ni Maris. Sa mga ka-team nila, si Maris ang maaasahan nila sa paghabol ng bola, backup na lang sila kung sakaling naabutan niya.Napatingin si Laarni sa kabila upang malaman niya kung saan maaaring i set ang bola, at nang mapansing wala masyadong bantay sa gitna, sini-set niya ng mahina ang bola sa uluhan niya saka umatras, biglang palo yon ni Pearl, ang middle blocker nila. Sa lakas ng impact napaupo ang nag-digs non dahilan upang mang landing ang bola. Boom! Puntos sa team nila Laarni. Napatalon siya sa tuwa. For the first time, sila ang unang nakapuntos."Nice one!" sabi ni Laarni kay Pearl.Nag-apiran silang lahat bago bumalik sa kanya-kanyang pwesto. Si Laarni naman ay pumunta sa corner upang e-serve ang bola. Matapos ma-e-serve ay tumakbo siya papunta sa spot niya. Tuloy ang pasahan ng bola hanggang sa e-spike yon ni Jen matapos e-set ni Laarni sa kanya, bina-block ng kabila ngunit sa sobrang lakas ng palo, tumalbog ang bola palabas ng court dahilan upang pakapuntos ulit sila."Yay! Nice one Jen," sabi ni Laarni sa kanya sabay palo ng likod niya."Aray. Masakit yon ah?" reklamo niya ngunit tinawanan lang siya ni Laarni saka niyakap-yakap."Nice one, Jen," sabi naman ni Shamma sa kanya ng mapang-abot sila sa gitna."Nice one," ganting bati ni Jen.Muli nag-serve ng bola si Laarni since puntos pa rin nila yon. Ngunit sa sobrang lakas ng pagka-serve niya ay na-out ang bola. Pinalubo na lang ni Laarni ang magkabilang pisngi niya."Sorry, guys," hinging paumanhin niya sa mga Kasama."Lagot ka, mamaya pasayawin ka ni coach sa gitna ng court," pang-aasar ni Mafe, outside spiker din ng team nila."Don't worry, nakahanda na ang music ko," pagsabay ni Laarni sa biro niya. Nagtatawanan sila sa sinabi Ng huli. Napailing na lang din si Laarni habang tumatawa.Nagtuloy-tuloy ang laro hanggang sa naka set three na sila. Panalo ang team ni Laarni sa dalawang naunang set. Kapag maipanalo pa nila ang set na ito ay magkakaroon pa ng game 3 sa susunod na araw."Good job, ladies," bati sa kanila ni coach Kerby. "Kapag panalo kayo ulit kayo sa set na ito. Malaki na ang posibilidad na mag-champion tayo. Galingan nyo ah? Lalo kana Lani,” sabi ni coach sabay turo sa sa huli. Napakamot naman ng ulo ang huli."Si coach. Ako na naman nakita," reklamo ni Laarni."Paanong hindi ikaw? Ang dami mong alam na kalokohan," nameywang pa ito sa harap ni Laarni, dahilan upang magtawanan ang mga kasama nila."Oo na. Ako na ang pasaway," sagot ni Laarni sa kanya. Binatukan tuloy siya ni Shamma."Gagi, sumagot-sagot pa eh. Kita mong mainit ang ulo ni coach sayo," saway sa ni Shamma kay Laarni . Napatingin naman sila kay coach Kerby."Love you, coach," lambing ni Laarni sa coach sabay peace sign."Tse! Kung di ka lang magaling mag setting. Itapon na kita sa pluto," Sabi nito Kay Laarni."Wala na pong planet Pluto, coach. Nalusaw na daw ito,” biro ni Laarni sa kanya. Akmang babatukan ng coach ang huli ngunit inunahan na niya ang takbo. Mahirap na baka tuluyang mapikon at palabasin siya sa court.Pumito ang referee, senyales na magsisimula na ang set 3. Dito na si Laarni kinakabahan. Baka dito babawi ang kabilang team. May mga oras pa naman na di nila agad mabasa ang mga tactic ng kalaban. Kaya nahihirapan si Laarni kung saan niya e-set ang bola. Ipagdasal na lang niya na kaya pa rin niyang basahin kung anong mga galaw nila sa laro. Para may chance pa sila na makuha ang championship.Nagsimula na ang set 3, kabado na ang grupo ni Laarni. Ganon pa man naging kalmado pa rin siya. Ayaw niyang masira ang concentration niya. Naging seryoso ang laban lalo pa at walang sinuman ang gustong magpatalo. Kung nakakapuntos sila sa serve na ito, di naman magpapalamang ang kabila talagang papantay din ang mga ito sa score nila, kaya sobrang higpit ng labanan. "Lani!" Sigaw ni Maris sa Kay Laarni habang pinapasa ang bola. Sini-set niya kay Jen ang bola. Ang buong akala ng kabila ay papaluin ni Jen ng malakas ang bola kaya yung iba sa kabila umatras para maghanda sa pagsalo ng bola. Ngunit tinalon lang ni Jen ang set ni Laarni at parang inabot lang sa kabilang net ang bola. Dahilan upang maglanding ito nang di naabutan ng kalaban ang bola. Sigawan ng team nila Laarni dahil puntos yon sa team. "Nice one!" sabay-sabay nilang sigaw at nagyakapan pa sila. Tumalon-talon pa sila dahil lumalamang na ng dalawang puntos. 18-20 ang scores panig nila ang lamang. "Great job, Jen,” sab
Pababa si Laarni sa hagdan nila nang mamataan niya ang daddy Ramon sa sala. Himala at nandito siya sa bahay ngayon. Nagmamadali siyang bumaba upang makausap ito. "Daddy!" sigaw niya sa kanya ama habang patakbo na bumaba. Natataranta na naman si Ramon nang makita ang anak na patakbong pababa. "My princess, wag kang tatakbo baka mahulog ka!" sigaw niya sa kay Laarni na tinawanan lang ng huli. Sinalubong naman niya ito sa huling baitang ng hagdan. "Hi, daddy. I missed you," lambing ni Laarni dito at niyakap siya. "Ang sweet naman ng anak ko. May kailangan ka siguro noh?" pang-aalaska ni Ramon sa anak. "Wala noh. Porte't naglambing ako may kailangan na agad? Hmmp," sabi ni Laarni saka nagmarcha papuntang kusina kunwari nagtatampo siya. "Ito naman nag tampo agad. Ano bang gusto ng baby ko. Hmmm?" lambing din ni Ramon kay Laarni habang nakasunod sa sa huli papuntang kusina. Napangiti naman si Laarni ng lihim. "Talaga, dad? " Kumikislap ang mga mata niyang humarap sa ama. "Ahuh,
Ang inakala ni Laarni ma-bored si Kyre habang hinihintay siyang matapos ang training sila sa volleyball ay hindi nangyari. Nag-enjoy ito makipag-usap sa mga coach nila. Kahit si coach Kerby ay na bato-balani sa kanya. Sa halip na siya ang nangunguna sa pag-train sa kanila ni Laarni ayon nag-enjoy ding makipag-usap kay Kyre. Napasigaw si Laarni ng matamaan siya ng bola. Bigla namang napatayo si Kyre sa kinauupuan niyang marinig ang sigaw ni Laarni. "Ouch!" reklamo ni Laarni. Masakit kasi ang pagkalagapak ng bola sa ulo niya."Sorry, best," hinging paumanhin ni Jen na s’yang nakatama sa kanya. Aksidenteng kay Laarni napunta ang palo niya ng mag-practice siyang pumalo. Si Jen ay gagraduate din ngayong taon. Tatlo silang magpapaalam sa varsity ngayong taon, si Laarni, si Jen, at si Shamma. Kaya naman ginawa talaga ginawa nila ang best upang mabigyan ng magandang laro ang school. Kung hindi silapalarin na mag-champion at least may maiuwi silang medalya para sa university. "Okay
"Manong, ito po bayad ko sa lahat ng kinain namin," sabi ni Laarni dito. Baka mamaya totohanin ni Kyre ang sinabi niyang siya ang magbayad. Magkakaroon pa siya ng utang na loob sa kanya. Naku, ayaw pa naman na masumbatan dahil lang doon. "Naku, ma'am, wala akong panukli dyan," reklamo ni manong tindero. "Keep na change nalang po, manong," sabi pa ni Laarni. "Sigurado ka ma'am? " panini guro ni manong sa kanya. "Opo," nakangiting sagot ni Laari sa tindero. Akmang kukunin ni manong yon nang pigilan ni Kyre ang kamay ni Laarni. "What?" "Akong magbayad di ba?" tanong nito sa kanya. "May barya ka ba?" balik tanong ni Laarni kay Kyre. Nagdadalawang isip pa si Laarni kung may pera nga ito sa wallet niya."Wala, pero may debit card ako dito, " confident na sagot niya. "May nakikita kabang counter dito?" pilosopong tanong ni Laarni sa lalaki. Napatingin naman siya kay Manong tindero at nang ma-realize na di pala pwede ang debit card dito ay para itong napahiya. Namula ang mukha nito se
Sini-set ni Lani kay Jen ang bola. Sa lakas ng palo niya, tumalbog ang bola papunta doon sa benchers ng mga audience matapos itong ma-block ng kalaban nila. Tudo hingi naman ng sorry si Jen doon sa isang audience na natamaan ng bola. Hiyawan naman ng ibang manonood dahil score yon sa panig nila Laarni. Kung nagtataka kayo kung nasaan sila Laarni ngayon ay nandito ulit sila sa Mall of the East Arena kung saan ginanap ang 3rd game for championship sa pagitan ng University nila at ng Dela Torre University. At nasa set 5 na sila ng laro. Grabe ang buwis buhay na ginawa ng ka-team nila Laarni para makaabot sila sa set na ito. Panalo ang kalaban sa first two sets ng laro kaya halos mawalan sila ng pag-asa na mananalo pa. Mabuti na lang nasa momentum maglaro si Maris nong nasa 3rd set na. Grabe yong digs at receive niya mahabol lang ang bola. "Great job, guys," sigaw ni coach Kerby sa gilid ng court."Nice one, Jen," sabi naman ni Laarni sa kaibigan saka niyakap ng mahigpit. Nakiyakap nam
Mabilis namang bumalik si Laarni sa pwesto niya sa front row nang makita niya na-dig ng maayos sa kabila at ipinasa sa setter nila. Sine-set naman nila ito sa outside spiker nila. Sabay na tumalon sina Aiza at Laarni upang e-block yon. Si Laarni ang naka-block ng bola at gumulong ito paibaba matapos niyang ma-block ito. Hindi na nakuha pa ng kalaban ang bola kahit tatlo pa silang sumubok upang iligtas ang bola. Tuluyang naglanding ang bola na naging dahilan ng pagkapanalo nila Laarni. "Yessssss!" sigaw si ni Laarni at napaupo sa sahig ng court. Dinambahan si Laarni ng mga kasamahan niya. Kaya na out of balance siya. Muntik pa siyang mapahiga kung hindi siya nahawakan ni Shamma sa likod. Napasubsub si Laarni sa mga tuhod niya dahil naiiyak siya sa resulta ng laro nila. Rinig na rinig niya ang mga nagsisigawang mga audience at ang putok ng caffiti na bumubuga ng mga maliit na papel. "Congratulations to the newest champion for this season. The University of San Rafael lady warriors!"
Palinga-linga si Laarni dito sa loob ng restaurant. Di niya makita ang mommy at daddy niya. Wala rin siyang nakitang mga magulang ng mga ka-team niya dito. Tanging mga kasamahan niya ang kasama at ang ilan na may mga kasintahan at coaches lang ang narito. Kaya nakakunot ang noo ni Laarni. "What's with the frown?" tanong ni Kyre sa kanya. "Where is mom and dad?" balik tanong niya sa lalaki. "Ah, them? They decided not to come here since nandito naman daw ako kasama mom" sagot ni Kyre sa kanya."Wow. Sana all pinagkatiwalaan," sabi na lang ni Laarni."Of course. Mapagkakatiwalaan naman talaga ako,” sabi naman niya. "Edi, wow," wika ni Laarni at uminom ng strawberry juice. Matapos nilang kumain sa restaurant ay nagpasyahan na ng lahat na pumunta ng exclusive bar bilang part two ng victory party nila kanina lang. Sa pangunguna ni coach Kerby. Will, bata pa naman si coach nasa thirty plus pa lang at binata pa. Yong nga lang babae ang puso kaya talagang alam na alam din nito ang mga
Masakit ang ulo ni Laarni ng magising siya Kinapa niya ang katabing si Jen. Ngunit wala man lang siyang nakapa. Kaya tuluyan niyang minulat ang mata. Napatingin si Laarni sa wall clock na nasa taas ng pinto ng kwarto niya. Mag-alas diyes na nang umaga. Tuluyan na siyang bumangon. Kahit na masakit ang ulo ay pinilit niya pa rin. Saan kaya napunta ang kaibigan niyang iyon. Wag niya lang talagang malaman na umalis yon ng walang paalam sa kanya kundi malilintikan talaga to sa kanya. Friendship over talaga sila kapag mangyari yon. Joke. Takot niya lang mawalan ng kaibigan. Minabuti niyang pumasok muna sa banyo upang makaligo. Baka sakaling maibsan ang sakit ng ulo niya. Naparami yata ang inom niya kagabi kaya ito ang naging resulta. Kasalanan niya naman kasi hinayaan niya ang mga ka team members niya na bigyan siya ng nakakalasing na inumin. Matapos maligo ay pinatuyo niya ang sarili at nagbibihis ng damit pambahay. Simpleng shorts at sando na pink ang suot niya. Ganito talaga si
Pagpasok ni Kyre sa silid ay tulog na ang asawa. Pansin niyang nasa kama pa ang bowl na nilagyan ng crackers at ubos na Ang gatas na nasa bedside table lang. Napailing na kinuha na lang niya ang bowl at itinabi sa baso saka tumabi sa asawa. Patagilid siyang humiga at ipinatong ulo sa kamay niya habang pinagmasdan ang asawa.“Such a beautiful face,” puri ni Kyre sa natutulog na asawa. Hinawakan pa niya ng marahan ang mukha nito. “Hmmm,” ungol ni Laarni at tumagilid paharap sa kanya. Itinanday pa nito ang isang kamay nito sa baywang niya. Pinaglaruan ni Kyre ang buhok ng asawa habang inamoy-amoy ito. Ang bango talaga ng asawa niya kahit wala naman itong ginagamit na kung ano. Ngayon lang din niya napansin na hindi talaga mahilig sa mga beauty products ang asawa niya. Talagang natural na natural ang kinis at mukha nito. Dahil na rin siguro athlete ito at mabilis pagpawisan kaya hindi na nag-abalang maglagay ng kung ano-ano. “What are you thinking?” nagulat pa si Kyre nang marinig a
“Anak, gabing-gabi na bakit nandito kayo?” Tanong ni Ethel sa anak ng salubungin niyya ang mag-asawa sa entrance ng bahay nila. “Bawal na ba akong pumunta dito?” balik tanong ni Laarni sa ina. “Ito naman, parang nagtatanong lang,” depensa naman ni Ethel. “Pasok nga kayo. Ipaganda ko kayo ng makakain.” Tumango lang si Laarni at kumapit sa ina tapos ay sabay na silang pumasok sa loob. Sumunod naman sa kanila si Kyre matapos i-park ng maayos ang sasakyan. “Daddy? Nandito ka rin?” Nagtatakang napatingin si Laarni sa ina matapos makita ang daddy Ramon niya nang makapasok sila sa sala. “Yes, anak. Wala na kasing kasama ang mommy mo kaya dito na rin ko for the meantime,” patay malisya na sagot ni Ramon sa anak. Napahawak pa to sa batok niya habang sinasabi yon. “Mommy?” binalingan naman ni Laarni ang ina na para bang hindi hindi nagustuhan ang nangyari ngunit kalaunan ay tinutukso-tukso na niya ang ina. “Ayeee, mommy, ha?” “Tse! Tigilan mo nga ako, Lani. Di ko gusto yang nasa isip mo,
“Hooh! Let’s go, M & Berries!” Halos napapaos na si Laarni sa kakasigaw ng pangalan ng team nila. Sumabay pa sa kakasigaw ng fans nila kaya sobrang ingay ng Arena lalo sa banda nila. “Sweetie, relax. Baka kung ano pang mangyari sa dinadala mo,” saway sa kanya ni Kyre. “Pinagbawalan mo akong e-cheer ang mga ka-teammates ko?!” sikmat ni Laarni kay Kyre.“No, sweetie. I’m just telling you to calm down,” pagpaintindi ni Kyre sa asawa.“Calm down my ass,” nakaismid na wika ni Laarni. “Bakit ba nandito? Di ba may trabaho ka?”“It’s because you said that we’ll going to watch,” sagot ni Kyre na parang Napipilitan lang. “So kasalanan ko na nandito ka ngayon?” Naasar na tanong ni Laarni. “No, it’s not, sweetie,” sagot naman ni Kyre. “Alis ka nga, naalibadbaran ako sa pagmumukha mo,” sabi naman ni Laarni.“Sweetie naman,” sabi na lang ni Kyre. Hindi na pinansin ni Laarni ang asawa dahil nawili na siya sa kaka-cheer sa ka-team niya lalo na at lamang na sila ngayon. Sobrang energetic niya
Sarap na sarap si Laarni habang kumakain ng mangga na may bagoong. Hindi talaga siya nagsasawa na kainin to kahit mag-isang linggo na matapos siyang magpabili nito sa kaibigan niya. Nagrereklamo na nga si Kyre dahil nangangamoy bagoong ang buong condo nila. Oo, nakalabas na sila ng ospital at kasalukuyang nagpapahinga sa condo na sila. Ang pinagtataka rin ni Laarni ay kung bakit nasa condo pa rin ang asawa kahit na alam niyang trabaho ito at may Vivoree pa. Mag-isang linggo na rin na di niya pinapansin ang asawa. “Sweetie, hindi ka pa ba nagsasawa sa bagoong na yan? Noong isang linggo ka pa kumakain niyan. Pwede bang iba naman?” suggestion ni Kyre. “Hmmmm,” sabi ni Laarni. “Gusto kong sampaloc yong hindi masyadong hilaw, hindi rin hinog. Gawin mong juice yon. Parang masarap inumin ang sampaloc.”Napailing na lang si Kyre sa mga gusto ng asawa. Ayaw niyang sundin ngunit sinasabi ng doctor nito na kung may hingin ang asawa ay dapat pagbigyan dahil parte ng paglilihi. “Alright, I
Nagising si Laarni sa sinag ng araw na tumama sa mukha niya. Kaya napataas siya ang kamay upang matakpan ang liwanag. Nang maka-adjust ay saka pa lang niya inilbot ang paningin. “Nasaan ako?” tanong niya sa sarili. “Thank God. You’re awake, sweetie,” narining ni Laarni na sagot mula sa bintana kung saan nagmula ang liwanag. Saka lang ni Laarni napagtanto kung nasaan siya dahil sa amoy at room arrangement ng silid. Pati na rin ang suot niyang hospital gown. “Bakit ako nandito?” tanong niya sa kasama niya sa loob na walang iba kundi ang asawa niyang si Kyre. “You, pass out, sweetie. Naabutan kitang walang malay sa carpet,” sagot ni Kyre. “Kumusta ang pakiramdam mo, sweetie?” “Kailangan ko nang umuwi,” sabi ni Laarni. “No. The doctor said you need to have best rest for at least 1 week,” pagtanggi ni Kyre sa nais niya. “Wala akong sakit para magpahinga ng ganon kahaba,” giit ni Laarni. “Yes, but the baby inside your womb need rest,” sabi naman ni Kyre. Biglang
Palabas na si Kyre lobby ng kompanya kasama ang ilan sa mga executive ng nakasalubong nila si Mr. Fuentabella na galit na galit. Napatigil sila sa paglalakad. Galit na humarap sa kanila si Mr. Fuentabella.“What’s the matter?” tanong ni Kyre sa bagong dating.“What’s the matter?” may pang-uuyam na balik tanong ni Fuentabella. “You matter! Why did you pull out your investment at my company?” Saktong pagdating ni Vivoree na humahangos pa. Marahil ay sinundan ang ama. “Dad, please, calm down.”“Calm down? How would I? Do you know how much he shares in our company? It’s twenty percent, you idiot!”“What?” hindi makapaniwala na tanong ni Vivoree sa ama. “Right.” Biglang wika ni Kyre habang hinarapp si Vivoree. “That’s the consequence of your action, Miss Vivoree. Have you realized it now?”Nanginginig na humarap si Vivoree kay Kyre. Mukhang nakuha na nito kun ano ang puno’t-dulo sa kaganapan. “I’m sorry. But, still hindi kasama ang company naminn.”“You messed up with me! You messed up
“Coach, sorry sa nangyari noong nakaraang laro,” hinging paumanhin ni Laarni nang nasa training na sila kinabukasan.“Sorry din kung nasigawan. Hindi ko lang ini-expect ganun ang laro mo noong araw,” hinging paumanhin din ni Coach Johny. “Nawala rin kasi ako sa focus. Kasalanan ko rin,” nakayuko wika ni Laarni.“It's okay. Nextime, focus. Okay?” paalala ng coach niya. “Opo,” sagot ni Laarni. “Sige, go. Mag-training kana doon,” sabi pa ng coach niya. “Sige po,” sagot ni Laarni at tumalikod para makapunta sa mga ka-team niya na nag warm-up. Hindi pa man siya nakabot sa mga kasama niya ay nakaramdam na naman siya ang hilo kaya naman ay napakapit siya sa sinomang nasa malapit niya. Ipinikit pa niya ang mga mata para maibsan ang hilong nararamdaman. “Are you okay?” narinig niya mga tanong ni Gwen sa kanya. Nagasilapitan naman ang lahat ng kasamahan niya. “Are you really okay, Laarni?” tanong ni Coach Johnny. Umiling si Laarni. “Nahihilo ako coach.”“Here, kainis mo to,” concer
Napa buga ng hangin si Laarni ng nasa harap na siya ng hotel room na nakasulat sa text ni Gwen sa kanya. Oo, nasa hotel siya. Hindi siya mapakali. Ayaw siyang patahimikin ng isip niya. Kahit anong sabi niya na walang ginawa ang asawa niya ay ayaw na magpaawat ang isip niya. Kaya ito siya ngayon nasa harap ng hotel room. Akmang kakatok siya nang mapansin na bukas ang sinadora ng pinto. Napakunot ang noo niya. Ang reckless ng sinumang nasa loob. Hindi talaga nagsara ang pinto. Tahimik siyang pumasok sa loob. Dalangin niyang wala siyang makitang hindi kanais-nais. Ngunit para di yata dininig ang panalangin niya nang makitang may mga damit na nagkalat sa carpet. Oo, with carpet pa talaga ang room. Ito siguro ang pinaka mahal na room sa buong hotel dahil malaki at parang nasa bahay na na rin. Nilibot niya ang paningin at nakita niya ang isa pang pinto. Nagdadalawang isip siyang lapitan ito ngunit mas nanaig ang curiosity niya kaya naman ay nilapitan niya ito at sumilip sa pinto. D
“Best, sabay ka na sa amin. Ihahatid ka namin,” pag aya ni Jen sa kaibigan.“Hindi na, best. Hintayin ko si Kyre,” sagot ni Laarni.“Sigurado ka? Alas diyes na kaya,” sabi pa ni Jen.“Sige lang. Hintayin ko lang siya. Nangako naman siya na susunduin niya ako,” sagot ni Laarni.“Sige. Basta, sigurado ka ha? Kapag wala pa rin, tawagan mo ako balikan ka namin,” nag-alalang wika ni Jen. “Sige, Ingat kayo,” sabi ni Laarni sa kaibigan. Tumango lang si Jen at Racho at magkahawak kamay na umalis para makauwi na. Napa buga na lang ng hangin si Laarni. Kinuha niya ang cellphone niya para tawagan ang asawa. Ngunit nakailang ring na ay wala pa ring sumagot. Umupo na lang si Laarni sa bench na nakikita niya sa harap ng Arena. Muli niyang tinawagan ang asawa baka sa pagkakataong ito ay sumagot na.“Kyre, asan ka na ba?” tanong ni Laarni kahit wala namang sumagot sa kabilang linya. Napaiyak na lang ng lihim si Laarni. Kung kailan kailangan niya ang asawa para may mag-comfort sa kanya ay saka n