Chapter 33

Nagising si Laarni sa sinag ng araw na tumama sa mukha niya. Kaya napataas siya ang kamay upang matakpan ang liwanag. Nang maka-adjust ay saka pa lang niya inilbot ang paningin.

“Nasaan ako?” tanong niya sa sarili.

“Thank God. You’re awake, sweetie,” narining ni Laarni na sagot mula sa bintana kung saan nagmula ang liwanag.

Saka lang ni Laarni napagtanto kung nasaan siya dahil sa amoy at room arrangement ng silid. Pati na rin ang suot niyang hospital gown.

“Bakit ako nandito?” tanong niya sa kasama niya sa loob na walang iba kundi ang asawa niyang si Kyre.

“You, pass out, sweetie. Naabutan kitang walang malay sa carpet,” sagot ni Kyre. “Kumusta ang pakiramdam mo, sweetie?”

“Kailangan ko nang umuwi,” sabi ni Laarni.

“No. The doctor said you need to have best rest for at least 1 week,” pagtanggi ni Kyre sa nais niya.

“Wala akong sakit para magpahinga ng ganon kahaba,” giit ni Laarni.

“Yes, but the baby inside your womb need rest,” sabi naman ni Kyre.

Biglang