Pareho naming tinitigan ang dalawang bata sa harap ng mga kaibigan ni Dark. They were excited to introduce themselves."Hi, uncles! I'm Zebediah Ursula. Just call me Zebe or Diah, not Ursula. Only my brothers call me that name. Nice to meet you all," masayang pakilala ni Zebediah, sabay yuko na parang isang prinsesa."Me, me, me!" sabik na sabi ni Zuhair habang patalon-talon sa tuwa."Is he really this bubbly?" Dark whispered, his arms tightening around my waist."Yes," I whispered back. "Hindi ko nga alam kung saan siya nagmana. Masungit ka naman, at tahimik naman akong tao. Hmm, medyo bubbly," napatawa ako ng konti, at sabay napakagat sa labi nang marinig ko siyang tumawa. Bakit kaya parang ang sarap sa tenga ng tawa niya? It's so manly and husky."My name is Zuhair Eros, 6 years old!" masayang pakilala ni Zuhair habang ipinapakita pa ang anim niyang daliri. Natawa ang apat na kaibigan ni Dark, at kahit yung iba, hindi napigilan ang ngiti."Zuhair Eros? Nice name. God of love," bulo
"Yes," sagot ko, medyo nag-aalangan."Sh*t," bulong ni Dark, sabay halik sa pisngi ko bago niya ako bitawan. Lumakad siya papalapit kay Zeus, inaayos pa ang buhok niya habang sinisiguradong maayos siyang magmumukha."Okay, we'll talk first, little dem*n," sabi ni Dark kay Zeus, ngunit sumimangot lang si Zeus at tumingin nang masama."Tsk," sagot ni Zeus, as if dismissing his father’s comment.Nagsitayuan naman ang mga kaibigan ni Dark at nagpaalam na. "We'll go ahead, bud. Just call us if something happens," sabi ni Virgo."Alis muna kami, boss," ani ni Palvin."Bye, boss. Good luck," sabi ni Grey, sabay high five kay Dark."We will pray for your soul, bud," biro ni Falcon, kaya nagtawanan ang iba. Sinamaan sila ng tingin ni Dark, pero halata namang natatawa rin siya kahit pilit niyang itinatago.Matapos silang umalis, kami na lang ang natira sa kwarto kasama si Lory, na abala sa pag-aayos ng gamit."Hmm, labas muna ako, prend. Bibili ako ng pagkain," paalam ni Lory, tinatapik ang ba
"Stay with your nanay, okay?" sabi ni Dark, sabay lingon sa akin. "Hey, honey. Just wait for us outside, okay? Don’t go anywhere. Just wait."Tumango ako sa kanya, at bago ako tuluyang lumabas, hinalikan niya ako sa pisngi at pati na rin sa noo. Hinalikan din niya sa noo si Zebediah, na naka-simangot pa rin."It’s so unfair, tatay," reklamo ni Zebediah, halata ang pagtatampo."I know, sweety. Just understand, okay? Mabilis lang ito," malambing na tugon ni Dark, bago siya muling tumingin sa akin. Hinapit niya ako papalapit sa kanya, at bumulong sa tenga ko."Holy cr*p. The three little monst*rs want to talk to me. I’m scared, honey. What if they’re all mad at me? What if they don’t like me?" Ramdam ko ang kaba sa boses niya habang patuloy siya sa pagsasalita. "I’m scared, but I’ll face it. I’ll fix this, honey. And after this, tayo naman ang mag-uusap, okay?"Hinalikan niya ulit ang tenga ko, at napapikit ako dahil sa init ng kanyang hininga na tumama sa balat ko. Ramdam ko ang kaba ni
Isang oras na ang lumipas, ngunit hindi pa rin tapos ang usapan nila sa loob. Isang buong oras! Ganun ba kahalaga ang pinag-uusapan nila? Napansin ko na dumating na si Lory, ngunit hindi pa rin sila natatapos.Bumuntong-hininga na lang ako at sinimulang kainin ang burger na binili ni Lory. Habang kinakagat ko ito, sumandal ako sa pader. Katabi ko si Zebediah, na tulad ko ring kumakain. Nakita ko siyang iginagalaw ang kanyang mga paa at halatang naiinip. Nakasimangot siya, at halata ang inis sa kanyang mukha."Ang tagal naman nila, nanay," sabi niya sa akin, na may halong inis. Lumingon ako sa kanya at nakita ko siyang kinakamot ang ilong habang malungkot na kinakagat ang kanyang burger. Hindi ko maiwasang mapangiti sa itsura niya, na para bang pinagsasabay ang pagkain at pagkainis.Natatawa si Lory na nakaupo sa tabi niya. "Kalma, babygirl. Baka magtampo sa 'yo ang burger. Hahaha!" sabi nito habang umiinom ng yakult. Nakakatawa ang pagiging komportable ni Lory sa sitwasyon, tila walan
Pagkatapos niyang sabihin iyon, binalot kami ng nakakabinging katahimikan. Parehas kaming nakatitig sa pader ng ospital, naririnig lamang ang mahihinang tunog ng mga tao sa malayo. Hindi ko magawang magsalita. Ramdam ko ang bigat ng tanong na matagal ko nang gustong itanong, at alam kong ito na ang tamang oras.Huminga ako ng malalim, pinipilit mag-ipon ng lakas ng loob. "Kukunin mo, di ba, ang anak ko? K-Kailan?" tanong ko, kagat-labi, hindi man lang lumingon sa kanya. Natatakot akong makita ang expression niya. Paano kung kukunin nga niya? Anong laban ko? Wala. Pinigilan kong huwag umiyak, ayoko siyang makitang nahihirapan ako. Gusto kong ipakita na kaya ko sila, kaya kong buhayin ang mga anak namin nang mag-isa."Today," maikli niyang sagot, pero parang isang matalim na kutsilyo ang bumaon sa puso ko. Halos madurog ako sa mga salitang iyon. Akala ko, magkakaroon kami ng masinsinang usapan—hindi pala.Pero bago ko pa maiproseso ang sakit, nagsalita siyang muli. "Kukunin ko sila, kas
"I admit it. Yes, I'm still scared. Takot ako sa'yo, especially when you get mad. I always remember that night, Dark, and it terrifies me. I'm still trapped in my trauma," I said softly, my eyes shut, avoiding his gaze.He stopped stroking my head, and I heard him curse under his breath. Then, I felt him place gentle kisses on my forehead, my ear, my temple, and finally, my cheek."I'm sorry. I'm really sorry. I know saying sorry a hundred times won't be enough to erase the pain I caused, but please, let me help you. Let me take you to a therapist, honey. I want to help you heal. I can't bear the thought of you being afraid of me. Please, let me do something to make your trauma go away. I want us to grow old together, without fear. I don't want you to end up like Nyx," he pleaded, his voice heavy with regret.I opened my eyes and furrowed my brows, confused. "Ano naman ang kinalaman ni Nyx dito?""You remind me of her. Like her, you shroud yourself in darkness. You're living in a worl
We staring each other like no one to break it. I can't help but stare as he slow unbuttoned his long sleeves. Halos hindi na ako huminga habang isa-isang tinanggal ni Dark ang mga butones.I bite my lower lip seeing his 6 pack abs. He then slowly released his fly. Sh*t. He is wearing a white boxer and kitang kita ko ang nakaumbok sa harapan nito. Holy crap! Mukhang ang laki-laki nito. Paano ito nagkasya sakin? Napalunok ako sa naisip ko. He dive himself above me and in one snap I'm n*ked.Ginawa namin ng paulit-ulit ngunit palagi ko nalang siyang nasus*ntok at nakak*lmot.Nagwawala din ako at nagsisigaw pero lahat ng yun ay hindi niya ininda. Tinanggap niya lahat kahit nagkakaroon na siya ng pasa. I want to stop pero he always said."I deserved this. I deserved this all, honey. Don't cry. I'm fine. Gagawin natin ng paulit-ulit hanggang mawala ang takot mo sakin. I don't care if I have all this sh*t bruises and scratches as long as I'll be erased your fear. Your trauma. I want to start
"J-Just continue. I can do this, D-Dark. I can fight my nightmare." nanginginig kong usal sa kanya. Kitang-kita ko sa mga mata niya ang nag-alala but he smile and nodded. He kissed my forehead and placed a kiss to my chest.Tulad ng sabi niya, we want to start over. I need to set aside that Cassandra is free from her nightmare. Kung gusto kong makasama si Dark dapat ko itong gawin. Kailangan ko ng sapat na tapang to face this lalong-lalo nat iba ang mundo ni Dark. Tulad din ng gusto niya. I want to grow old with him. Live with him. I want to start my new chapter with him. I let out a heavily breathe. I can do this. I can do this.He looked at me and I nodded before I let out scream of ecstasy as he pushed h*mself inside of me filling me up as totally connecting us as one. He stopped and looked at me again. Nakita ko ang pagtulo ng luha niya. Finally. Napaiyak din ako habang nakangiti sa kanya."D-Dark." naiiyak kong tawag sa kanya. He hold my face and placed soft a kiss on it. Sinubs