Chapter 42

Isang oras na ang lumipas, ngunit hindi pa rin tapos ang usapan nila sa loob. Isang buong oras! Ganun ba kahalaga ang pinag-uusapan nila? Napansin ko na dumating na si Lory, ngunit hindi pa rin sila natatapos.

Bumuntong-hininga na lang ako at sinimulang kainin ang burger na binili ni Lory. Habang kinakagat ko ito, sumandal ako sa pader. Katabi ko si Zebediah, na tulad ko ring kumakain. Nakita ko siyang iginagalaw ang kanyang mga paa at halatang naiinip. Nakasimangot siya, at halata ang inis sa kanyang mukha.

"Ang tagal naman nila, nanay," sabi niya sa akin, na may halong inis. Lumingon ako sa kanya at nakita ko siyang kinakamot ang ilong habang malungkot na kinakagat ang kanyang burger. Hindi ko maiwasang mapangiti sa itsura niya, na para bang pinagsasabay ang pagkain at pagkainis.

Natatawa si Lory na nakaupo sa tabi niya. "Kalma, babygirl. Baka magtampo sa 'yo ang burger. Hahaha!" sabi nito habang umiinom ng yakult. Nakakatawa ang pagiging komportable ni Lory sa sitwasyon, tila walan