Pagbukas ni Dark ng pinto, si Zuhair ang sumalubong sa kanila. Tulad kanina, nakasimangot na naman ito. Napakagat ng labi si Dark, hindi alam kung paano ipapaliwanag sa anak ang kanilang sitwasyon. Hindi naman niya pwedeng sabihin na galing sila sa isang mainit na sandali, di ba? Napasubsob si Cassandra sa leeg ni Dark nang makita siyang tinititigan ng kanilang anak. Agad niyang tinakpan ang namumulang mukha. Ayaw niyang makita ni Zuhair dahil alam niyang magtatanong ito. "Ang tagal niyo, tatay. Oww. Anong nangyari kay nanay?" tanong ni Zuhair, tila nagtataka. Napakurap si Dark habang nakatingin sa anak niyang may hawak na toy gun. Mag-iimbento na naman ba siya ng sagot? "I'm sorry, son. Your nanay was really tired. Really tired, that's why I had to carry her. She can’t walk properly," paliwanag ni Dark, sabay kurot sa puwet ni Cassandra. Napakagat naman si Cassandra sa leeg ni Dark upang mapangiwi ito. Parang sinadya pa ni Dark, buti na lang at hindi naiintindihan ni Zuhair ang m
"Dark," tawag niya habang tahimik siyang nakatingin sa kanya."Hmmm?" tanong nito habang nakatalikod, at mabilis niyang iniwas ang tingin. Napatingin siya sa matambok nitong pw*t. Napakagat-labi siya, hindi mapigilang huminga nang malalim. Bakit kasi ang tambok? Nahiya tuloy siya sa sarili niya. Papikit niyang inamin ang laman ng isipan niya."Dark, babalik sana kami sa probinsiya," mahina niyang sabi.Walang sagot mula kay Dark sa loob ng ilang minuto. Kinabahan siya at lumingon. Nakita niyang nakatingin ito sa kanya, pero walang mababasang emosyon sa mukha.Anong iniisip niya?Napaatras siya nang bahagya sa kaba, habang nakatitig pa rin kay Dark na tila wala nang pakialam kahit na nakahubad siya sa harapan nito. Hindi na mahalaga sa kanya ang hubad nitong katawan. Ang gusto niya ay malaman kung ano ang iniisip nito."You’re leaving me," malamig na sambit ni Dark, na para bang itinatago ang nararamdamang sakit. Agad niyang inalis ang tingin, at tumalikod si Dark, tila ayaw nang pag-
Ilang araw na rin kaming nakauwi sa probinsiya, at unti-unti nang bumabalik sa normal ang buhay namin, tulad noong dati. Paminsan-minsan ay bumibisita si Dark, lagi siyang may dalang pasalubong, at kahit abala siya, lagi siyang tumutulong sa anumang gawain sa bahay. Siya rin ang naghatid at sundo sa mga bata kapag pasukan. Syempre, kapag bumibisita siya, lagi siyang naka-disguise. Mahirap na at baka may mga sumusunod sa kanya, kaya’t kailangan ang pag-iingat. Maging sa pagtulong sa pagbebenta ng mga paninda ko, laging nandyan si Dark. Nung una nga, gusto niya akong pagbawalan dahil sabi niya may pera naman siya, pero hindi ako pumayag. Gusto ko pa rin kasing kumita sa sarili kong paraan.Kilala na rin siya ng mga kapitbahay namin. Noong una, natakot ako nang ilabas ni Aling Fe ang itak niya nang makita si Dark, buti na lang at napigilan siya ng asawa niya. May nangyari pang pagpupulong “KUNO” sa loob ng bahay ni Aling Fe. Sobra akong kinabahan, pero agad itong nawala nang makita kong
Napailing-iling na lang ako habang inaalala ang mga pangyayari, at ngayon, narito ako sa labas ng bahay, nagtitinda ulit. Wala naman akong ibang ginagawa bukod dito. Abala ako sa pag-aayos ng mga paninda habang kumakain ng mansanas. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nagiging mabilis magutom. Isang oras lang ang lilipas, gutom na naman ako. Naku, parang may dragon ata sa tiyan ko. Habang abala ako sa ginagawa, biglang tumunog ang cellphone ko. Agad ko itong kinuha at tinignan ang screen. Napakunot ang noo ko at kinabahan nang makita kong ang principal ng paaralan nina Zeus ang tumatawag. May nangyari ba? Tumikhim ako bago sagutin ang tawag. "Hello! Good afternoon," magalang kong sagot. "Good afternoon din. Ito ba si Miss Cassandra Echidna Nyx Evangelista, ang ina nina Zeus, Zephyr, at Zuhair?" mahinhin nitong tanong sa akin. Napakurap-kurap ako at agad akong kinabahan. "O-Opo, ako nga po. May nangyari po ba?" Narinig kong bumuntong-hininga ito kaya napakagat ako ng labi. "Kai
Napatingin kami lahat sa direksyon ng pinto at nakita namin si Dark na nakatayo roon, habang madilim ang kanyang anyo. Nagtatagis ang kanyang bagang at masamang nakatitig sa mga kaharap namin. Nanlaki ang mga mata ko. Nandito si Dark?"Tatay, you're here!" sabi ni Zephyr, na agad-agad nagsumbong. "Sila po, tatay. They called nanay a wh*re, and worse, sinabi pa nila na kaya daw nabuntis si nanay dahil kung sino-sinong lalaki ang pinap*tulan niya!""What?" dumagundong ang boses ni Dark sa buong silid. Malalaking hakbang ang ginawa niya papunta sa amin. Agad niyang hinalikan ang pisngi ko bago muling hinarap ang mga taong kaharap namin. Inakbayan niya ako at hinigpitan ang pagkakahawak sa akin, na para bang sinasabing, "Sa akin 'to."Gulat na gulat pa rin akong nakatitig kay Dark. Nanlaki ang mga mata ng mga magulang na kaharap namin at tila tulala habang nakatitig kay Dark. Parang hindi makapaniwala sa kanyang presensya. Napangiwi ako sa kanila. Nakakairita, ang tatanda na pero naglalaw
"Nanay, it's not bad. We're just protecting you from them. Grabe na kasi sila! Pasalamat nga sila, hindi ko dinala ang water g*n ko," nakasimangot na sabi ni Zuhair. Lumapit naman si Dark sa amin at ginulo ang mga buhok ng tatlo."I know, son. But go to your bed now. Matulog na kayo, your sister is already sleeping. Gabi na," sabi niya habang tinatapik ang mga bata. Agad namang tumayo ang tatlo at hinalikan ako sa pisngi. Nakipag-fist bump pa sila sa tatay nila bago pumasok sa kanilang kwarto.Tumayo ako at hinarap si Dark na ngayon ay malaki ang ngiti sa mukha. Napairap naman ako."So? Let's go to our bed, honey. Kanina pa ako may gustong-gustong gawin sa'yo eh," husky niyang sabi sabay pulupot ng kanyang mga braso sa bewang ko, hinila ako papunta sa kwarto."Keep still, honey. Try not to make any noise. They might hear you," isang husky at pigil na babala ang narinig ko mula sa kanya habang nagpatuloy siya sa kanyang ginagawa. Kinagat ko ang aking mga labi upang pigilan ang mga ungo
"Please, kumalma ka muna. And after what I'm going to say, okay?" pakiusap niya sakin. Huminga ako ng malalim at tumango, kahit sobra na akong kinakabahan. Alam kong may nangyaring masama. "We ended the war sa underground. The whole area was hit by a massive explosion. We also burned the other properties of our enemies. And... Dark jumped." Simula niya. Pinipilit kong manatiling kalmado, kahit ramdam ko na uminit na ang mga mata ko. Pero nung sinabi niya ang susunod niyang mga salita, hindi ko na napigilan ang pag-agos ng luha ko. Tumigil ang mundo at natulala ako. "Nasa hospital siya. Malaki ang impact ng pagbagsak niya. Gusto lang niyang makalabas ng building, but yun ang nangyari. He wanted to survive the explosion, pero hindi na niya kinaya. He's in a coma, Cassandra. We tried our best to save him before the explosion happened, but it was too late. Di na kami makapasok, kaya napilitan siyang tumalon. Akala niya hindi masyadong malaki ang magiging pinsala, but he was wrong." At
Ang boses ko ay sobrang hina at basag. I had lost all hope seeing him covered in bandages and surrounded by machinery. Halos hindi ko kayanin ang itsura niya—malayo sa dating malakas at matapang na lalaki na kilala ko. Napatakip ako ng mukha at doon humagulgol. Bakit ito nangyari? Why? Ang sakit lang. I know he is a devil, but hindi dapat ganito kalala. Pakiramdam ko tuloy kasalanan ko lahat kung bakit siya nandito. Did I do something wrong? Did Dark deserve all of this? Ang mga kamay ko'y nanginginig habang dahan-dahan kong hinawakan ang kamay niya. Malamig ito at hindi gumagalaw. A loud sob broke out in the tense silence, and all the emotions I'd been holding back came flooding out. Patay na nga lahat ng kalaban, pero ito naman ang naging kapalit. Ang lupit ng tadhana. Pinikit ko ang mga mata ko, umaasang magising siya. Why, Lord? Buo na kami, eh. Why, God? Please... Heal him. Please pagalingin mo siya. I know he's blinded by his dominant nature, his ruthlessness, and hunger for p