Elaine's Point of View
Nabitiwan ko ang hawak kong bag dahil sa gulat nang makita ko ang babaeng nakahandusay sa swimming pool na para bang nilunod ito, nanginginig akong bumaba upang tingnan ang babaeng ito at mukhang nawalan lang siya ng malay. Ngunit ang babaeng ito ay si Mariella, ang babaeng mahal na mahal ni Louis.
Dalawang linggo na ang nakalilipas nang inuwi siya ni Louis sa mansyon at sa araw-araw na nandito sila ay para lamang akong bula. Mag-iisang taon na rin simula nang pinirmahan ko ang kontrata na nagpapatunay na ang pagpapanggap ko bilang asawa niya ay magiging kabayaran ni Ama sa utang niya hanggang sa magkaroon siya ng tagapag-mana upang makuha ang mamanahin niya sa kaniyang ama at isa pa, dahil lang sa kagustuhan ng magulang niya kaya niya ako pinakasalan.
"Mariella, gumising ka. Hindi magandang biro ang ginagawa mo!" sigaw ko habang tinatapik siya. Hindi kami in good terms lalo na sa tuwing inaabala ko ang pagtatalik nila ni Louis sa pamamagitan ng pagkatok na siyang iginaganti sa akin ni Louis ng isang buntong-hininga at lalabas upang manigarilyo. Masuwerte na rin sigurong maituturing ang ganitong buhay dahil hindi naman niya ako pinagbubuhatan ng kamay at isa pa, may deal kami sa isa't isa na maari siyang makipag-sex sa iba habang ako ay hindi puwede.
"What happened here?" Isang boses na ikinagulat ko at nang mapatingin siya sa hawak kong babae ay bakas ang gulat sa mukha niya at bigla siyang tumalon sa pool para kunin si Mariella.
"What did you do to her, Elaine?" wika niya. Bakas sa boses niya ang galit, pero wala naman akong ginagawa dahil nakita ko lang naman siya sa pool. At isa pa, bakit parang na-frame-up ako?
"If something happened to her, I will not know what will I do to you. Mark my words," sambit niya habang masama ang titig sa akin habang hinabol ko naman siya upang magpaliwanag, pero tinulak niya lang ako.
"Sandali, Louis, wala akong ginagawa sa kaniya. Pakinggan mo naman ako!" sigaw ko ngunit hindi niya ako pinansin habang walang tigil naman sa pagtulo ang luha ko.
"Ma'am, kumain ka na po, lalamig po ang pagkain mo," wika ni Sarah habang nakahain ang iba't ibang masarap na pagkain sa hapag.
Ilang minuto na pala akong tulala simula nang mangyari ang bagay na 'yon, hindi ko alam kung paano nangyari ang bagay na 'yon, pero isa lang ang malinaw sa akin: may nag-frame-up sa akin.
"Itabi mo na lang muna, wala akong gana," sambit ko at dahan-dahang umakyat sa silid upang mamahinga nang marinig kong biglang bumukas ang pinto.
Si Louis, nakabalik na siya ngunit may kasama siyang lalaki sa likod niya. Sino sila, may mga bago ba siyang tauhan?
"Bring her to the basement," ma-awtoridad na wika niya habang may dalawang lalaki na humawak sa magkabilang balikat ko at kinaladkad ako pababa.
"Ano ang gagawin n’yo sa akin? Bitiwan n’yo ako!" asik ko habang sinusubukan kong makawala sa higpit ng pagkakahawak nila, ngunit nakarating kami sa basement ng mansyon kung saan nakatago ang mga baril ni Louis.
Inihagis nila ako sa isang pulang kama habang napahawak naman ako sa puwitan ko dahil sa impact ng pagkakahagis nila.
Magrereklamo pa sana ako nang dumating si Louis habang masamang nakatingin sa akin. "Leave," wika niya habang yumuko naman ang mga lalaki at sinarado ang pinto. Akmang tatakbo na ako nang bigla niya akong itinulak sa kama na ikinatakot ko, ano ang balak niyang gawin sa akin?
"Louis, kung tungkol ito sa kanina, magpapaliwanag ako," wika ko ngunit pinatahimik niya lamang ako gamit ang isang daliri niya na ikinalunok ko.
"You almost killed Mariella and our baby in her womb. That's why I’m going to punish you," wika niya na ikinadurog ng puso ko. Paulit-ulit na ume-echo sa isip ko ang winika niya.
Magkakaanak na sila?
Ano pa ang purpose ko, bakit nandito pa ako? Maibibigay na pala ni Mariella ang anak na hinihingi niya sa akin.
"Congrats," nauutal na sambit ko habang pinipigilan ang pagpatak ng mga luha ko nang bigla niya akong yapusin ng halik na habang tumatagal ay mas nagiging mapusok.
Hindi ako humalik pabalik dahil sa galit na nararamdaman ko nang bigla niyang ipinasok ang kanang kamay niya sa loob ng panty ko na ikinaungol ko upang maipasok niya ang dila niya sa bibig ko.
Nang magsawa siya sa ginagawa ay dahan-dahan siyang tumayo at naghubad habang hindi ko naman mapigilan mapalunok sa laki ng alaga niya.
Sinimulan niyang sumampa sa kama habang hinahalikan ang mga labi ko, "Uhm," impit na ungol ko habang sinisimulan niyang hawakan ang dibdib ko.
"I will punish you tonight and I'm assuring you that you can't walk tomorrow," wika niya habang ang boses ay nakapagbibigay ng kiliti sa akin.
Dahan-dahan niyang minasahe ang kaliwang dibdib ko habang hinahalikan ako nang marahas.
"Ah," ungol ko sa pagitan ng mga halik namin. Nang magsawa siya sa labi ko ay dahan-dahan siyang bumaba patungo sa leeg ko at nilagyan ito ng marka.
"This mark will prove that you're mine, no one can steal my property," wika niya ngunit parang sa sinasabi niya ay sa kaniya lang ako. Sabagay, anong magagawa ko? Mag-asawa nga pala kami, ngunit walang magbabago roon na siya ay puwedeng gawin ang gusto niya samantalang ako ay hindi.
"Hindi ako lupa para angkinin mo, Louis!" sigaw ko ngunit bakas sa mukha niya na nagalit siya sa sinabi ko at agad niyang hinawakan ang damit ko at sinimulang punitin ito.
"You're my property because we are married, no one can have sex with you. No one but me!" sambit niya habang dahan-dahang ibinababa ang panty ko na ikinahiya ko.
Paano niya nasasabi ang bagay na parang simple lang sa kaniya?
Dahan-dahan niyang ibinuka ang mga hita ko at sinimulang sambahin ang pagkababae ko, labas-masok ang dila niya na ikinaungol ko.
"Oh, Louis!" impit na ungol ko habang sinasabayan ko ang bawat pagdila at pagpasok niya ng isang daliri sa akin.
Nang maramdaman kong lalabasan na ako ay agad niya itong itinigil na ikinadismaya ko, anong ginagawa niya?
"Louis, bakit ka tumigil?" tanong ko na ikinatawa niya.
That sexy laugh, I couldn't afford to have Louis Montemayor in my life if I leave him.
But I don't have a choice either.
"Why, wifey? Do you want me to continue? Then beg for it," sambit niya na ikinakunot ng noo ko.
Bakit ko naman kailangang gawin 'yon?
"And why should I do that?" asik ko sa kaniya ngunit bigla siyang nagbihis ng pang-itaas na ikinagulat ko.
Iiwan niya talaga ako nang ganito?
"Okay, okay, please!" sigaw ko ngunit ngumiti lamang siya.
"Louder!" sambit niya na ikinatakip ko ng mukha.
"Please, Louis, ituloy mo na," wika ko habang nagulat naman ako nang bigla niyang itinutok ang alaga niya sa perlas ko.
Sana lang ay makalakad pa ako pagkayari nito.
Lupaypay kami parehas nang makayari kami. Nagulat ako nang bigla niya akong halikan sa noo at dahan-dahan nang pumikit ang mata ko at hindi ko na narinig nang maayos ang huling sinabi niya.
“Sorry, wifey.”
Ilang linggo na rin ang nakalilipas nang mangyari iyon at nakapagdesisyon na ako na lalayas na ako para sa kapakanan ng magiging anak nila.
Kinuha ko ang ballpen na nasa cabinet at nagsimulang pirmahan ang divorce papers na kasama sa kontrata namin ni Louis kung sakaling may gusto nang kumalas sa aming dalawa.
Nanginginig ang kamay ko habang pinipirmahan ito. Wala naman na akong katungkulan dito dahil naibigay na lahat ni Mariella sa kaniya.
Inilagay ko ito sa ibabaw ng lamesa at tuluyan nang kinuha ang maleta ko. Ngunit bigla na lamang sumakit ang tiyan ko kaya dali-dali akong pumunta sa banyo upang sumuka.
Bigla na lang sumama ang pakiramdam ko, bumaba na ako upang magpaalam sa mga katulong dahil mabait ang trato nila sa akin.
Pagkauwi ko sa amin ay agad akong nagpasama kay Venice.
"Sure ka na ba, girl? Hindi ka na talaga babalik kay Montemayor? Alam mo ba ang pogi rin ng pinsan no’n. Bakit hindi na lang iyon ang jowain mo?" tanong niya habang kumakain ng potato chips. Tuloy na ang balak ko na umalis ng Pilipinas at magtrabaho sa France.
“Ano ka ba, hindi ko siya gusto. Kung gusto mo, ikaw na lang,” wika ko habang iniiwasan ang titig niya. Sigurado akong sasabihan niya na naman ako ng tanga. Nakilala ko na rin ang pinsan ni Louis na si Sherford at isa rin itong billionaire. Kaya lang, hindi ko talaga kayang ipagpalit si Louis sa kahit sino.
Mayamaya pa ay lumabas na ang OB-GYNE na may hawak na mga papel at ngumiti sa akin.
"Congratulations, Miss Elaine, you're two weeks pregnant. That's why starting from now, your health should be taken care of," wika ng OB-GYNE na ikinagulat ko. Ano raw? Ako, buntis?
Paano na ito?
Third Person's Point of View“Anak ng tupa, ngayon pa nasiraan kung kailan malapit na. Saglit lang po, Boss Montemayor,” wika ni Brennon habang dali-daling bumaba upang i-check ang makina habang si Louis Montemayor naman ay inip na inip na dahil dito. Ayaw niya sa lahat ay ang pinaghihintay siya. Ngayong araw lang siya available upang kilatisin ang nahuli nilang pumipigil sa negosyo niya at ang pinakaayaw niya sa lahat ay ang hindi pag-amin nito kung sino ang nag-utos sa kaniya na nagpapainit ng ulo niya ilang araw na.Nagkakamot ng ulo pumasok si Brennon na assistant ni Louis sa organisasyon, marahil dahil siya ang pinakaayos pagdating sa pagmamaneho. Isa itong racer at kayang-kaya iwasan ang mga tatamang bala sa kanila kapag sumulpot ang isa sa kalaban ng organisasyon nila.“Bossing, wala, eh, kailangan na nating dalhin ang isang ito para maiayos,” sambit nito nang buksan niya ang pinto sa harapan. Nagkakam
Elaine's Point of View“Aba'y lumayas-layas na kayo sa apartment ko, mga walang silbi. Pabigat! Magbayad kayo ng renta hindi puro kayo bukas!” asik ni Mang Pedro habang gigil na gigil sa amin ni Itay. Ang totoo niyan ay wala kaming sapat na pera para ipambayad sa renta dahil nagtatrabaho lang si Itay bilang tricycle driver dahil natanggal siya sa trabaho niya noon.Kuwento nga nila ay maginhawa ang buhay namin noong nagtatrabaho pa sila sa mga Montemayor kaya lang, sa kasawiang palad, napalitan sila ng ibang mga trabahador na galing sa Pransya na ikinalugmok ni Itay kung kaya't nabaon siya sa utang sa mga ito. Ngunit nang masawi si Ina ay ro’n na rin ito nagsimulang magbago at winaldas ang pera sa kung saan-saan. Mabuti na lamang ay may natira pa sa akin kahit isa sa gamit namin at 'yon ang kwintas na binigay sa akin ni Ina.“Mang Pedro, bigyan n’yo pa po kaming isang tsansa. Magbabayad rin po kami ngayon, pa
Elaine's Point of View"Ha, a...a-no po?" tanong ko habang nako-confuse, magkatinginan pa rin kami habang ang masasabi ko lang ay napakagwapo talaga niya. Siguro, kung iba ang waitress ngayon ay kikiligin na at aakalain na isa siyang actor. Napaiwas naman ako ng tingin at dumapo ang tingin ko sa babaeng kasama niya, masama ang tingin nito sa akin na parang kakainin ako nang buhay.May nasabi ba akong masama?"Baby, ano bang sinasabi mo?" tanong ng babae habang hinahawakan ang kamay nito na nasa table. Girlfriend niya pala ito, akala ko ay nanay niya lang, char."Girlfriend ka po niya?" tanong ko habang bigla namang napatingin sa akin ang babae at tatayo sana nang magsalita ang lalaki na kasama niya."Leave," maawtoridad na wika nito habang tinuturo ang pintuan ng restaurant.Pinapalayas niya ba ako?"Hindi mo ba narinig, lumayas ka raw!" sigaw ng
Third Person Point of View“Bossing, patawarin n’yo po kami. Hindi po namin akalain na asawa n’yo po pala ang pangit— este si ma'am,” wika nito ngunit hindi sila pinakikinggan ni Louis. Galit ang namayani sa buong katawan niya. Ang bilin sa kaniya ng ama niya ay bantayan si Elaine dahil ito ang nais nilang makasal sa kaniya upang makuha niya ang mana niya at hindi lang 'yon ang dahilan niya kaya nais niyang pakasalan si Elaine, may mas malalim pa ro’n.At isa pa, sira ang damit nito at tinadyakan pa ng mga ito si Elaine sa harapan niya na ikinaubos ng pasensya niya. Ang akala niya kasi ay kung sinong babae lang 'yon.Dinala niya ang babae sa sasakyan niya habang nakatingin naman si Brennon. “Sir, hindi ba, 'yan ’yong babae na—” wika nito ngunit pinalayas niya lang ito ng sasakyan habang dahan-dahang hiniga si Elaine sa upuan. Nakita niya na ang pink na bra nito na mas lalong mas nakakagigil sa kan
Elaine's Point of ViewAgad akong nagpumilit bumaba sa pagkakabuhat ni Montemayor, ngunit sa sobrang lakas niya ay hindi ko ito magawa kaya napabuntong-hininga na lamang ako.Mukhang wala akong choice kundi kausapin si Kaizer sa harapan niya.“Kaizer, anong ginagawa mo rito? Paano mo nalaman na nandito ako?” tanong ko dahil hindi ko alam kung bakit bigla na lang siyang lumitaw sa mansion ni Montefalco, eh hindi ko pa nga natatawagan si Itay dahil natatakot ako na baka mag-panic ito.“Wife, how did you know him?” sabat ni Montemayor habang nakataas naman ang kilay niya dahil sa pagtataka.Hindi ko gusto ang posisyon namin dahil nasa balikat niya ako habang nakahawak siya sa gawing baywang ko upang hindi ako mahulog kung kaya't nakaharap ako kay Kaizer na parang ahas.“Anong wife ka riyan? At saka, p'wede bang ibaba mo na ako? Nahihirapan na kaya ako sa posisyon na ganito,” reklamo ko habang sinusubuka
Third Person's Point of View“What do you need, asshole? You're ruining my dinner with my wife,” asik ni Louis kay Tyron, ang pinsan niya na isang may-ari ng hospital. Bukod pa rito ay isa itong private investigator.“Really, you have a wife now? As far as I remember, you hired me to find where Mariella was and now that I got the information, you're mad at me,” pasumbat na sagot ni Tyron habang nasa garden. Ayaw iparinig ni Louis kay Elaine ang sinasabi ni Tyron, lalo na at bukas ay magtutungo rito ang ama niya upang pag-usapan ang kasal.“Where is she?” tanong ni Louis. Nais niyang makita ang dalaga. Pagkatapos kasi niyang makipaghiwalay rito ay ngayon lang sya ulit nagkaroon ng impormasyon tungkol kay Mariella.“At my hospital. By the way, can I have your wife as the payment?" direktang tanong ni Tyron kay Louis, ngunit agad namang naglabas ng baril si Louis at tinutok ito kay Tyron.“What did you s
Third Person's Point of ViewNapasinghap na lang si Elaine at agad na tinulak palayo si Louis, hindi niya alam kung ano ang dapat niyang maramdaman.“Lumabas ka na, Louis. Naliligo ako,” wika ni Elaine. Hindi naman maipinta ang mukha niya dahil sa pangalan na binanggit ni Louis. Sa totoo lang ay wala naman siyang karapatang magalit dahil wala naman siyang papel sa binata kundi ang maging kabayaran ng ama niya sa utang nito sa pamilya ng Montemayor.Alam niyang hindi rin siya gusto ng lalaki na nagpunta sa silid niya kanina dahil ito pa nga ang nagsabi sa kanya na huwag nang hintayin si Montemayor dahil may gagawin pa ito kasama si Mariella.“Wife . . . I'm sorry, I know it's you,” bulong ni Louis habang ang hininga na nanggagaling sa bibig nito ay tumatama sa leeg ni Elaine na nakapagbigay sa kanya ng kakaibang init.“Ano ba, Louis, lasing ka na, lumabas ka nga!” sigaw niya sa binata, ngunit ang totoo ay parang m
Third Person’s Point of ViewNang makarating si Louis sa basement ay agad niyang sininghalan ang tumawag sa kanya na si Volstrige dahil sa panggagambala nito sa kanila ni Elaine.“You should know the consequence of what you did,” singhal ng binata habang dahan-dahang inilalabas ang isa sa paborito niyang pistol na Beretta 92 na mula pa sa Italy. Ibinigay ito ni Jacob sa kanya noong umuwi ito sa Pilipinas upang i-celebrate ang bago nitong negosyo na tungkol sa mga alak.Agad na nagtago sa likod ni Alex si Volstrige, ngunit agad naman siyang hinatak palabas ni Brennon. “Boss, pakibaril na po ang womanizer na ito. Muntik na rin po ako mapahamak dahil sa kanya no'n, e,” natatawang sumbong ni Brennon habang hindi naman maipinta ang mukha ni Volstrige.“Gago ka ba, wala naman akong ginagawa sa 'yo, ah!” asik ni Volstrige. Nagsimula lang mag-away ang dalawa na ikinainip lang ni Louis.“I will kill the both o
Elaine’s Point of ViewNaalimpungatan ako nang bigla akong makarinig ng isang malakas na tunog ng ringtone na nagmumula sa cellphone ni Louis.“Answer your call,” usal ko habang nakita ko naman si Louis na pinatay ang tawag at binalik ang pagtitig sa akin.“I’m sorry for waking you up,” wika ni Louis habang kinuskos ko ang dalawang mata ko upang mas lalong makita ang mukha nya dahil medyo madilim sa silid.“Ayos lang, naalimpungatan lang ako. But why are you still awake?” tanong ko sa kaniya at akmang babangon para sana kumuha ng maiinom sa kusina.Aray.Kaagad akong napapikit nang mariin nang maramdaman ko ang kirot sa bandang ibaba ko. Ganito rin ang nangyari sa akin nang unang pagtatalik namin. Parang binibiyak ang katawan ko sa dalawa.Nang mapansin ni
Elaine’s Point of ViewNang makabalik ako sa loob ng venue ay kaagad lumapit sa akin si Venice. “Mabuti naman at narito ka na, baks. Hinihintay ka ng lahat sa balcony para masimulan nang ibigay sa inyo ni Louis ang regalo nila Tita Hacel,” aniya habang hindi ko naman mapigilang mapalunok dahil sa kaba.Ano na naman ba ang pakulo ng pamilyang Montemayor?Kaagad naman akong nagpilit ng ngiti nang makita kong nakatingin pa rin sa akin si Venice. Wala s’yang kaalam-alam kung ano ang meron sa pagitan namin ni Louis. Hays, hindi ko s’ya masisisi dahil sigurado akong itatago sa kanya ni Volstrige ang bagay na yun.“Pasensya na, mukhang na-late na naman ako. Gumamit kasi ako ng restroom saglit,” usal ko at akmang ihahakbang na ang mga paa ko nang biglang hawakan ni Venice ang braso ko, dahilan upang mapatigil ako.“Sandali lang naman, baks. Talagang inabangan kita rito dahil may balak akong ibigay sa’yo
Elaine's Point of ViewNang magising ako ay kaagad kong tiningnan ang paligid, ito pa 'rin ang silid kung saan ako dinala ni Ashton.Ibig sabihin ay totoo ang nangyari kanina, akala ko ay isa lamang bangungot.Napasapo naman ako sa noo ko ng maalala ko ang sinabi sa akin ni Ashton tungkol sa relasyon namin ni Louis.Wala akong kaide-ideya na may gano'n pa lang kasunduan na nagaganap sa pagitan namin.Ang akala ko ay ang kasal namin ay kabayaran sa utang ng aming pamilya sa mga Montemayor, ngunit, mukhang nagkakamali ako.Hays, ano pa nga ba ang inaasahan ko?Ito ang kabayaran sa pagtitiwala ko ng sobra, kung alam ko lang ay hindi ko na sana binuksan ang puso ko sa isang tao na balak lang na gamitin ako laban sa ibang organisasyon.Hindi ko alam pero wala akong balak gumalaw mula sa kinauupuan ko parang bumigat ang buong ka
Warning: Prepare your tissue before reading this chapter.Elaine's Point of ViewDahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko, kaagad naman bumungad sa akin ang isang malaking chandelier na kumikinang.Nang sinubukan kong umupo ay bigla akong napahawak sa ulo ko dahil naramdaman ko ang pagkirot nito."It looks like you're awake," wika ng isang maskuladong boses na kaagad kong ikinalingon sa kaliwa ko.Kaagad akong napanganga nung makita ko si Ashton na walang suot na pang-itaas habang prenteng prente na nakaupo at nakapa-krus ang kanyang hita at braso."Bakit ka narito? Anong ginagawa mo dito?" tanong ko ngunit, ngumiti lang s'ya sa akin at dahan-dahang tiningnan ang bandang dibdib ko."I think you should dress up before talking to me. How about that?" nakangising tanong nya at tumayo upang pumunta sa closet.
Elaine's Point of View“Excuse me,” usal ko sa mga guest na nakaharang sa dinadaanan ko.“Watch out, miss,” singhap ng waiter nung aksidente ko itong matunggo.“Fuck. The clumsiness of yours ruined the dress of my fiancée. Look what you've done,” asik ng isang lalaki na nakasuot ng tuxedo. Sa tindig pa lang niya ay masasabi kong isa ito sa mga business partner ng kompanya nina Louis at um-attend sa kasal namin upang magpalakas sa ibang mga negosyante na narito.“I'm sorry about that, but I really need to go,” sagot ko. Akmang maglalakad na sana ako nang biglang hilahin ng babaeng kasama niya ang kanang braso ko.“How rude of you! Nakaperwisyo ka na ngang babae ka, ikaw pa ang may ganang talikuran kami? Hindi mo ba alam kung sino kami, ha?” singhal ng babae. Naagaw niya ang atensyon ng ibang mga guest na mal
Elaine's Point of View “Ayos ka lang ba, baks?” tanong ni Baklang Elena nung idilat ko ang mga mata ko. Bakas ang pag-aalala sa kanyang mukha kung kaya't binigyan ko s'ya ng isang pekeng ngiti. “Oo. Medyo nainitan lang siguro ako sa suot kong gown,” sambit ko. May halong katotohanan naman ang sinagot ko dahil medyo mainit nga sa katawan ang aking suot na gown dahil kanina pa lang sa simbahan ay pinagpapawisan na ang kilikili ko. “Jusmiyo ka, baks! Kinabahan naman ako sa'yo. Kapag may nangyaring masama, ako ang mate-tegi sa asawa mo,” wika ni Baklang Elena habang inaalalayan ako patayo. “Ano ba 'yang nasa likuran mo? Bakit tinatago mo?” dugtong na tanong niya na ikinalunok ko dahil sa kaba. Akmang kukuhanin niya na sana ang regalo ng bigla akong makaisip ng dahilan. “R-regalo ni Sandra para sa honeymoon namin ni Louis,” sigaw ko na ikinatigil niya. Sumilay ang ngisi sa labi ni Baklang Elena dahil sa iwinika
Elaine's Point of View Nang mayari ang naganap na kasalan ay sari-saring pagbati ang natanggap namin ni Louis. “Congratulations sa inyo,” usal ni Sandra at iniabot niya sa aming dalawa ang isang nakabalot na regalo. “Ikaw talaga, hindi ka makapaghintay na makapunta tayo sa venue bago mo iabot ang regalo,” singit ni Lexy. “I know that my gift would be useful in their honeymoon. So I'm very excited to give it and besides, baka makalimutan pa nilang dalhin kung mamaya ko pa ibibigay,” sagot ni Sandra na agad kong ikinanganga. “Look at Elaine's face, mukhang nagulat siya sa sinabi mo,” wika ni Lexy at umirap pa kay Sandra upang lapitan ako.
Elaine's Point of ViewTaimtim kong tiningnan ang sarili ko sa isang malaking bilog na salamin na nasa loob ng silid.Masasabi kong napakaganda talaga ng pagkakalikha sa puting mermaid gown na suot ko ngayon.“Oh, ’di ba. Bagay na bagay sa 'yo ang gown na napili mo,” usal ni Mrs. Rea habang dahan-dahang lumapit sa akin upang ayusin ang buhok ko.“Sadyang napaka-perfect lang po ng pagkakagawa mo,” sambit ko at ngumiti nang kaunti. Medyo kinakabahan kasi ako sa mangyayari mamaya.Magugustuhan kaya ni Louis ang gown na suot ko?Napailing na lang ako sa naisip ko.Masyado na naman akong umaasa porket nagbago ang pakikitungo niya sa akin nitong nagdaang araw.“Naku, iha, maganda kasi ang magsusuot kaya bumagay ang gown at isa pa, ilaylay mo na lang ang buhok mo rito sa kanang balikat para ma-emphasize ang earrings mo,” dugtong ni Mrs. Rea na ikinatango ko.“Maupo ka na rito, Mrs
Elaine's Point of ViewMaaga akong nagising dahil ngayong araw gaganapin ang competition na ihe-held sa St. Montesseri Gym.Kasalukuyan akong kumakain ng umagahan na niluto ni Blaire habang kasabay ko si Louis na abala sa pagbabasa ng diyaryo. Wala ni isa sa aming dalawa ang nais basagin ang katahimikan. Sabagay, ginagawa lang naman namin ang pagpapanggap na ito dahil malapit na ang kasal namin kung kaya't kailangang makumbinsi namin ang mga tao na masaya kami sa isa't isa.Ngunit nanlaki ang mga mata ko nang biglang tumunog ang cellphone ko na ikinabaling ng tingin sa akin ni Louis.Noah is calling…Hindi ko alam kung dapat ko bang sagutin ang tawag dahil alam ko namang magagalit siya sa oras na marinig niyang kausap ko si Noah, pero baka importante ito kaya wala akong nagawa kundi pindutin na lamang ang accept.“Hello, Noah?” panimulang tanong ko habang kinakain ang meatball na nasa plato ko. Napakasarap talagang magluto