ALAM ni Danica na galit si Steven pero sinundan pa rin niya ito. Hindi siya tanga para hindi mahulaan ang ginawa ng mga ito kanina sa silid ni Nicole. Bago pa ito makapasok sa silid ni Daniela ay hinila niya sa braso ang binata."Steven, gusto kong itakda na ang kasal natin sa lalong madaling panahon. Nang sa gayon ay matanggap na rin ako ni Sean bilang ikalawang ina niya.""Huwag ngayon, Danica. May mga bagay na dapat kong mas pagtuunan ng pansin." Malamig na tugon ni Steven dito at hindi nag-abalang lingunin ang dalaga."Kung ang inaalala mo ay wala kang oras sa pag-asikaso o pagsama sa akin sa pag-ayos ng dapat ayusin, huwag kang mag-alala at kami na ni Rita ang bahala doon." Giit ni Danica. Nasa tono niya na para bang mauubusan na ng oras."Alam mong hindi na tulad ng dati ang sitwasyon, Danica. Narinig mo naman ang sinabi ni Sean kanina.""What? Nakadepende na sa batang iyon ngayon ang kasal nating dalawa?!""Lower your voice," ani Steven sa nagtitimping tinig dahil baka marinig
"HINDI mo na kami kailangang ihatid at may susundo sa amin." Patuloy sa malamig na pakikitungo sa binata si Nicole.Naiinis siya sa binata at dito sinisisi ang lahat kung bakit nagkawatak-watak ang mga anak niya. Naiinis din siya dahil hindi niya magawang itulak ito kay Danica at pakasalan upang makita na ang anak. May bahagi sa puso niya ang tumututol na hindi niya nagugustohan. Napaaga ang uwi nila ni Sean dahil dumating na si Gaven. Kailangan niya rin ng payo ng ama-amahan tungkol sa kundisyon na ibinigay ni Danica."Tatawagan ko si Kanor para hindi na siya mapagod sa pagsundo sa inyo.""Hindi siya ang magsusundo sa amin." Pagmamatigas pa rin ni Nicole sa binata. Pwede naman na ito ang maghatid sa kanila kung gustohin niya, ngunit ayaw niya.Igigiit pa sana ni Steven ang kagustohan ngunit pumasok ang katulong sa sala at kasunod nito ang isang lalaki."Daddy Gaven!" Sabik na tumakbo si Sean palapit sa lalaking bagong dating.Naningkit ang mga mata ni Steven at nilukob ng selos ang b
MATAPOS ang isang mainit na tagpo sa pagitan nila ng binata ay biglang nakaramdam ng pagkapahiya si Nicole. Mabuti na lang at wala na sa harapan niya ang binata dahil biglang naalala nitong may meeting ito. Kasama siya sa meeting pero hindi na siya pinapunta. Mahigpit ang bilin nito na huwag siyang lumabas ng opisina nito bago ito umalis kanina."Ayst, ano ginawa mo Nicole?" kausap niya sa kaniyang sarili habang inaayos ang buhok na nagulo.Lalong mahirapan siya ngayon mailayo ang sarili sa binata dahil sa nangyari sa kanila. Lalong hindi niya makumbinsi ang lalaki ngayon na pakasalan nito si Danica. Nang maalala ang posibilidad na mangyari ay mabilis siyang tumayo at nilisan ang opisina ni Steven. Kailangan niyang bumili ng pills at makainum. Ayaw niyang magbunga muli ang pagkakamali at hindi pwede ngayong malapit na niya mahanap ang isa pang anak.Matatalim ang tingin ni Danica na nakausnod kay Nicole. Alam niyang kanina pa ito sa opisina ni Steven at ayaw niyang isipin ang maaring
"IKAW ba talaga iyan, Nica?" nagdadalawang isip pa rin si Rita sa babaeng nagpakilala na kaniyang kaibigan."Yes, ako nga. Ako ang nagbigay sa iyo ng pangalan na Tata."Dahil sa pagkasabik na makita muli ang kaibigan ay agad na naniwala si Rita kay Danica. Marami pa itong sinabi na nagpapatibay na ito nga si Nica. Marami ang nagpakilala sa kaniya noon matapos niyang isapubliko ang tungkol sa paghahanap sa kaibigan. Ngunit hindi ng mga ito masabi ang mga pangalan na mapagkilanlan. Tanging si Danica lang ang tumugma na kaibigan niya.Mula nang matagpuan niya si Danica ay naging parte na ito ng kaniyang pamilya. Natuwa rin siya dahil nagkagusto ito sa kaniyang kapatid. Ngunit walang interest ang kuya niya dito. Lahat ay ginawa niya upang maging masaya ang kaibigan."Minsan mo na bang natanong sa kaniya ang isang bagay na tayo lang ang nakakaalam?" untag ni Nicole kay Rita nang hindi nito magawang makapagsalita na.Malungkot na umiling si Rita bilang tugon dito. Dahil naging kampanti siya
"ANO ang ginawa mo sa silid ni Nicole?" nang-uusig na tanong ni Danica kay Rita. Bakas sa mukha nito ang pagkagulat nang makita siya."Ikaw pala, kinausap ko siya tungkol kay Kuya."Nang-aarok ang tingin ni Danica sa kaibigan at hindi siya kumbinsido sa dahilan nito."Nahuli ko silang naghahalikan ni Kuya.""What?!" Nadidilat ang mga mata ni Danica at hindi napigilan ang pagtaas ng boses."Kaya sinugod ko siya sa kaniyang silid upang ipamukha na katawan lamang niya ang habol ni Kuya Steven." Paliwanag ni Rita dito."Ang kapal talaga ng mukha niya! Hindi na niya ginalang ako bilang fiancee ng kapatid mo!""Huwag ka ng magalit, sa sinabi ko sa kaniya ay tiyak na natauhan na siya."Napangiti si Danica nang mapansin ang pilyang ngiti sa labi ni Rita. Inakbay niya ito at isinama sa kaniyang silid."Sa tingin mo, natauhan na kaya siya?" Excited na tanong ni Danica kay Rita."Sa kapal ng mukha niya ay hindi iyon basta tablan ng katotohanan. Pero alam kong nabawasan ang confident niya." Kumpy
"ANONG balita?" tanong ni Danica kay Brando mula sa kabilang linya."Madidiin sa kaso si Soledad dahil si Steven na mismo ang nagsampa ng kaso sa kaniya sa salang pagtangka sa buhay ni Nicole at mga anak."Hayop siya! Mas pinili niyang paniniwalaan ang babaeng iyon! Hindi ako makakapayag!" lalong lumaki ang galit na nadarama ni Danica kay Nicole."Ano na ang plano mo ngayon kay Soledad, Ma'am?" tanong ni Brando dito."Hintayin mo ang tawag ko." Mabilis na ini-off ni Danica ang cellphone at matalim ang mga matang nakatutok sa isang sulok.Pakiramdam ni Rita ay para siyang magnanakaw na takot mahuli. Hindi niya alam kung nakita ba siya ni Danica. Pero siniguro naman niyang nakaalis na sa pinagkublihan bago pa ito lumingon sa gawi niya ang babae."Aalis ka?" Nakangiting tanong ni Rita kay Danica nang dumaan ito sa harapan niya."Yes, may mahalaga lang akong lalakarin."Hindi magawang salubongin ni Rita ang tingin ni Danica. Hindi siya sanay na makipag plastikan at mag-isip ng hindi magan
RAMDAM ni Danica ang malamig na pakikitungo sa kaniya ng mga magulang ni Nicole nang dalawin niya ang mga ito. Para siyang nabababliw na dahil pakiramdam niya lahat ng taong nakapaligid sa kaniya ay ramdam niyang nag-iba na ang tingin sa kaniya.Pasalampak na naupo si Danica sa loob ng kaniyang silid. Naroon siya ngayon sa kaniyang sariling bahay. Kailangan niyang mag-isip at malaman ang kung ano na ang tunay na saloobin ng lahat sa kaniya. Nag-inum siyang mag-isa dahil para na siyang nababaliw sa kakaisip. Hindi niya kayang tanggapin na mawala na lang sa kaniya ang lahat ng pinaghirapan. Lalo na ang buhay na gustong marating at taong gustong makasama habangbuhay.Hindi alam ni Rita kung nakailang oras na siya doon sa labas ng building kung saan naroon ang condominium ni Danica. Mula nang malaman niya ang tunay na pagkatao nito ay lagi na niyang sinusundan ito. Tinawagan niya ito ng mainip, kailangan niya pa ring umaktong kaibigan nito upang hindi ito mag-isip ng hindi maganda."Hello
TAHIMIK na umiiyak si Rita mula sa pinagtalian sa kaniya. Gusto niyang lapitan ang pamangkin na umiiyak sa isang tabi ngunit hindi magawa dahil nakatali siya. Maging ang bibig niy ay may busal kaya hindi niya rin ito makausap. Kanina ang akala niya ay hindi siya napansin ni Danica na sumusunod dito. Nang tumigil ito sa isang tabi ay huminto rin siya at naka distansya dito. Ngunit biglang may kumatok sa kaniyang bintana, ang akala niya ay namamalimos dahil sa kasuotan nito. Bigla na lang siya tinutukan ng baril at pumasok sa loob ng kaniyang sasakyan ito. Wala siyang nagawa kundi ang magmaneho at sundin ang utos ng lalaki kung saan dadaan."Bakit ka po niya itinali?" Nanginginig ang tinig ni Natasha at takot na lumapit sa babae dahil sasaktan siya ng nagngangalang Danica kapag sinuway niya ito.Tanging iling lang ang nagawa ni Rita sa pamangkin. Naaawa siya dito dahil mukhang dumaan ito sa hirap ng buhay. Hindi mapagkailang pamangkin nga niya ito dahil kahawig ito ni Daniela. Payat din
"Daniela, anak, iligtas mo ako! Huwag kang pumayag na ilayo nila ako sa iyo!" pagmamakaawa ni Danica, nang ilabas na siya mula sa basement.Niyakap ni Nicole ang anak at alam niyang nalulungkot ito at naaawa kay Danica. Ang dalawang anak ay hindi na nila pinalabas pa upang hindi makita ang huli."Daniela, kapag hindi mo pinigilan ang daddy, hindi mo na ako makita kahit kailan!" Pananakot ni Danica sa bata habang pinanlalakihan ito ng mga mata.Naaawang tinitigan ni Daniela ang kinilalang ina. Malungkot siya dahil ito pa rin naman ang kinalakhan niyang ina."Sorry pero bad ka. Mula noon ay tinatakot mo po ako. Magbago na po kayo upang mapatawad nila Daddy at Lola."Nang tumawa si Danica ay itinalikod na ni Nicole ang anak at ayaw niyang makita nito ang mukhang nasisiraan ng bait na ang babae."Ilayo niyo na iyan dito at sa kulungan ang diritso. Hindi totoong nababaliw na ang babaeng iyan." Utos ni Steven sa pulis na may hawak kay Danica."No... Kayo ang dapat makulong dahil sinaktan nin
Mabilis na tinurukan sa braso ng nurse si Danica. Ilang segundo pa ay unti-unti itong nanghina at dilat ang mga matang nakatitig sa lahat."Iyan ang nababagay sa isang katulad mo. Iupo niyo na iyan sa wheelchair." Utos ni Gaven sa tauhan.Binuhat ni Steven si Nicole, at inupo ito sa sofa bago hinarap si Gaven. "Talagang plano mong paralisahin si Danica?""Hindi ko kasi mapaghindian ang lola mo at mga bata. Gustong pumunta rito at makita kayo." Paliwanag ni Gaven.Tumakbo palabas ng bahay si Rita nang malaman na naroon ang mga pamangkin. Agad na tumulo ang kaniyang mga luha nang makita ang tatlong hawak kamay at naglalakad na papasok ng bahay. Una niyang niyakap ay si Natasha at binuhat ito.Nahihiya pa rin si Natasha at overwhelmed sa pinapakitang pagmamahal ng lahat sa kaniya.Walang kurap ang nakamulagat na mga mata ni Danica, nang makita si Natasha, at buhat ni Rita. Tahimik na napaluha siya at hindi magawang ibuka ang bibig. Maging ang mga paa at kamay ay hindi niya rin maigalaw. S
"HEY, ayos lang ako." Nakangiting hinawakan niya ang palad ni Steven."Bakit hindi mo ako tinawag? Paano kunh hindi agad ako nakabalik? Alam mong baliw ang babaeng iyon at gusto kang mawala sa kaniyang landas!"Napalabi si Nicole at galit pa rin ang binata. Sa kanilang dalawa ay mukha ito ang totoong may phobia. Hinila niya ito sa braso at pinaharap sa kaniya. Ang seryuso pa rin nito kahit ngumiti na siya rito. Nang umiwas ng tingin ito sa kaniya ay sinapo niya ang mukha nito gamit ang dalawang palad. Mabilis na kinintalan ng halik ang labi nito.Napabuntonghininga si Steven sa pagitan ng halik nila ng dalaga. Mabilis na natunaw ang galit at pag-alala dahil sa halik nito. Pinalalim niya ang halik sa labi nito at parang uhaw na sinibasib ng halik at ginalugad ang loob ng bibig nito gamit ang kaniyang dila."Uhmm, Steven!" Tinampal niya da balikat ang binata nang maglumikot na rin ang isang kamay nito sa loob ng kaniyang t-shirt, habang ang halik ay bumaba sa kaniyang halik.Isang mala
"BAKIT ka hindi makapali? Hindi ka ba natutuwa at ramdam mo na ngayon ang pag-alala ni Kuya Steven sa iyo? Ayaw ka niyang palabasin at iniisip niya ang iyong kaligtasan." Pinalungkot pa ni Rita ang tono pero nakangiti kay Danica."Hindi ko kailangan ang opinion mo!" angil ni Danica pero sa mahinang tinig lamang dahil nasa paligid lang si Steven."Ayaw mong samahan kita ngayon? Ikaw din, baka magtaka si Kuya kapag nakitang hindi kita dinadamayan.""Leave me alone!" Nanlisik na ang mga mata ni Danica dahil sa gigil kay Rita."May problema ba kayong dalawa?"Biglang nag-iba ang timpla ng mood no Danica nang marinig ang tinig ni Steven. Pero ayaw pa rin niya itong kausapin at gusto niyang iparamdam sa lalaki na galit siya at nagseselos kay Nicole."Kuya, bakit kasi dito mo inuwi si Nicole? Kawawa naman ang kaibigan ko. Hindi mo manlang ba isinasaalang-alang ang kaniyang damdamin bilang iyong fiancee?"Kung noon ay natutuwa si Danica sa pagtatangol sa kaniya ni Rita, ngayon ay kinaiinisan
PAWISANG napabalikwas ng bangon si Danica mula sa masamang panaginip. Iginala niya ang tingin sa paligid at mataas na pala ang araw. Mabilis na kinuha qng cellphone nang maalala ang panaginip. Masama kutob niya at ang panaginip ay nilingkis siya ng ahas."Ma'am kailangan po namin ng pera at may sakit ang anak ko."Nadagdagan lamang ang pagkasira ng gising ni Danica pagkabasa sa message ng taong nag-aalala sa batang bihag niya. Kahapon pa ito humihingi ng pera sa kaniya ngunit hindi niya mapadalhan dahil hindi siya makalabas. Wala namang credit line or application online na maaring makatanggap ng pera ang mga ito."Masama rin ang kalagayan ni Brando at wala nang panggastos sa kaniyang gamot. Kapag hindi po kayo nagpadala hanggang bukas ay benta namin ang batang ito sa kaniyang ama."Pakiramdam ni Danica ay nanlaki ang kaniyang ulo pagkabasa sa bagong message ng tauhan. Galit niyang tiwanagan ito."Mabuti naman at magparamdam na kayo.""Pinagmamalakihan mo ba ako?" singhal niya sa lalak
"ANO ang gagawin ko riyan?" Nakataas ang kaliwang kilay ni Rita, habang nakatingin sa cellphone na inaabot sa kaniya ni Danica."Tawagan mo si Steven at kumustahin si Nicole." Pagalit na utos ni Danica."Bakit ako?"Naglapat ang mga labi ni Danica at pinigilang hilahin ang buhok ni Rita. Bakas pa sa labi nito ang ngiting nang-aasar. "At sino ang puwedeng gumawa maliban sa iyo?"Lalong-nag-e-enjoy si Rita sa nakikitang galit sa mukha ni Danica. "Bakit, hindi mo na ba kayang marinig mismo ng iyong tainga kung ano na ang kalagayn ng dati mong matalik na kaibigan?" nang-aasar niyang tanong dito."Punyeta, puwede bang huwag nang maraming tanong? Tawagan mo na at sabihin din na payagan na akong makalabas ng bahay!" Halos lumuga na ang mga mata ni Danica dahil sa galit."Bakit naman kita susundin? Tiyak na pupuntahan mo lang si Nicole at papatayin." Nakalabi na aniya."Bitch, inuubos mo ba talaga ang pasensya ko?" tumaas na ang timbre ng boses ni Danicq dahil sa pagkapikon kay Rita."Ano po
MAINIT ang ulo ba bumalik sa sala si Danica. Gusto niyang umalis ngunit hindi siya makalusot sa bantay. Sinindak na niya ito sinuhulan ngunit ayaw pa rin siyang palabasin. Si Brandon ay hindi na niya makausap matino dahil hindi umano ang kalagayan nito. Gusto niyang mapuntahan si Natasha at ilipat sana ng pinagtataguan.Sobrang nag-eenjoy si Rita dahil sa nakiktang galit sa mukha ni Danica. Kulang na lang ay sumabog ito dahil hindi magawa ang gustong gawin. Ito ang gusto niya, ang baliwin lalo ang babae dahil sa galit...."DADDY Gaven, saan po tayo pupunta?" tanong ni Sean, nasa beyahe na sila at kasama ang kapatid."Dadalawin lang natin ang Lolo Kanor mo at nagising na siya. Then sunod nating pupuntahan ay ang kakambal mo at lola."Masayang tumango si Sean, gusto niya sanang dalawin din ang ina. Ngunit nakausap niya kanina ang ama at sinabi nitong hindi magandang makita ni Natasha ang ina nilang nakaratay pa sa hospital bed.Tahimik lang si Natasha hanggang sa makarating sila sa hos
"DADDY Gaven, gising na po ang kapatid ko!" Ang lapad ng ngiti ni Sean habang hindi hinihiwalay ang tingin sa mukha ng kapatid.Nabawasan ang takot na nadarama ni Natasha nang makilala ang batang nagpakilala sa kaniyang kapatid. Tumingin siya sa lalaking lumapit sa kanila, "siya ba ang tatay natin?" nahihiya at pabulong niyang tanong kay Sean.Nakangiting umiling sa Sean, "pero parang tatay na rin natin siya kasi siya ang nagpalaki sa akin. Puwede mo rin siyanh tawaging, daddy.""Pero paano kita naging kapatid?" biglang nagulohan si Natasha dahil lumaki siyang walang alam sa tunay niyang pagkatao."Mahabang kuwento at hindi nakbubuti sa iyo ang makinig. Basta, ang matandang nagpalaki sa iyo ay isang masamang tao. Kinuha ka niya noong baby ka pa kaya nagkahiwalay tayo. Pero huwag kang mag-alala, hindi tumigil si Mommy hanggang sa mahanap ka."Napangiti si Natasha at naluluha sa kaalamang may kapatid siya at mga magulang. Naging maayos naman ang buhay niya sa kinikilalang abuela. Pero an
GALIT na bumalik sina Toby kung saan iniwan ang batang lalaki. Halatang nagsinungaling ito sa kanila dahil wala roon ang kanilang bihag."Huwag kumilos, ibaba ang mga baril niyong hawak!""Shit!" sabay na napamura ang dalawang lalaki nang makitang pinalibutan sila ng mga armadong kalalakihan."Ano po ang kasalanan namin sa inyo? Bakit niyo kami hinuhuli?" lakas-loob na tanong ni Toby sa lalaking nagkakabit ng posas sa kanila ngayon."Sa presento na kayo magtanong at magsalita, hala, lakad!" Tinulak ng pulis ang dalawang lalaki dahil ayaw humakbang.Hindi tumigil sa paghahanap si Gaven kay Sean. Nag-ingay na siya nang masigurong nahuli na ang mga kidnaper."Sean? Nasaan ka?"Nakigaya na rin ang iba upang madali nilang mahanap ang bata."Daddy Gaven?" nag-aalangan pa rin si Sean na lumabas mula sa pinagkublihan. Nagtago siya doon kanina nang makitang bumalik ang dalawang lalaki.Mabilis na nilapitan ni Gaven ang bata kung saan ito nagtatago. "Oh my God! Salamat at ligtas ka!" Lumuluha na