PAGBALIK ni Nicole sa bulwagan ay abala na ang kaibigan sa pakipag-usap sa iba pang kaibigan nito. Natutuwa siya sa nakikitang achievement ng kaibigan ngayon. Sa dalawang taon nitong pagkawala ay masasabi niyang malaki na ang pinagbago ng katauhan nito. Pero ang ugali nito ay ganoon pa rin na nagustohan niya. Humble at friendly pa rin at hindi nakakalimutan lumingon sa pinanggalingan.
Inabala ni Nicole ang sarili sa pagmasid sa palagid habang abala ang kaibigan. Naipagpasalamat niya at hindi na siya muli nilapitan ni Xander. Nakita niyang kasama nito si Rita na nakipag-usap din sa ibang bisita ng mga ito.
"Hi, are you alone?" bati ng isang lalaki kay Nicole.
Matipid na ngiti ang sumilay sa labi ni Nicole at tinanggap ang kamay ng lalaki na gustong makipagkaibigan sa kaniya.
"My name is Ralph, the manager of this hotel." Pakilala ng lalaki sa dalaga.
Bumilog ang maliit na bibig ni Nicole at napahanga siya sa katikasan ng lalaki. "Nicole." Maiksi niyang pakilala sa sarili dito bago ngumiti.
"Sigurado ka na walang kang partner na kasama dito?" mukhang hindi makapaniwalang tanong muli ni Ralph sa dalaga.
"Bawal ba?" pabirong sagot niya sa binata. Mabilis niyang nakagaanan ng loob ang lalaki dahil tulad ni Xander ay palabiro rin ito.
Tumawa ng mahina ang lalaki kasabay ng pagkamot ng batok nito. "Hindi naman, hindi lang kasi kapani-paniwala na hinayaan ka ng iyong boyfriend na um-attend sa ganito na hindi siya kasama."
Tinaasan niya ng kilay ang lalaki at nanunukso ang tinging ipinukol dito.
"What I mean is.. kung ako ang boyfriend mo ay matatakot akong hayaan kang mag-isa sa ganitong okasyon. Sa ganda mong iyan ay malabong walang maglalakas loob na subukan kang ligawan." Paliwanag niya sa dalaga at muling napakamot sa batok nang lumapad ang ngiti sa labi nito.
"Naku, huhulaan ko na ba kung pang-ilan ako sa pinuri mo?" Pabirong tanong ni Nicole sa lalaki. Lumalabas ang ganito niyang ugali kapag alam niyang mabait ang kausap.
"Ikaw naman, mukha ba akong babaero?" tonong nagtatampong tanong ni Ralph sa dalaga.
Hindi napigilan ni Nicole ang makipagtawanan sa lalaki. Ngayon niya lang na enjoy ang party. Nagsimula ng umikot ang mga waiters dala ang wine at glass na nakapatong sa tray. Hindi na siya tumanggi nang iabot sa kaniya ni Ralph ang isang kopetang may laman na red wine.
"Cheers for the beginning of our friendship!" Itinaas ni Ralph ang hawak na kopeta at nakipag toast kay Nicole.
Sunod-sunod na lagok sa alak ang ginawa ni Steven habang ang mga mata ay hindi hinihiwalay ang tingin sa babaeng nakikipagtawanan kay Ralph. Mukhang madali itong mabola ng lalaki at kahit ngayon lang nakilala ay nakipagtawanan na.
Sinundan ni Danica ng tingin kung saan nakatuon ang atensyon ng nobyo. Umangat ang dulo ng itaas na bahagi ng kaniyang labi nang makilala ang kung sino ang pinagmamasdan nito. Hindi niya maikaila na lutang ang kagandahan ng kaibigan sa lahat ng naroon ngayon. Inaamin niyang mas maganda ang hubog ng katawan nito kaysa kaniya. Pero kulang ito ng self confidence at iyon ang mayroon siya.
"Honey, try this one." Agaw ni Danica sa atensyon ng binata. Inabot niya ang kopetang kakakuha lang sa tray na dala ng isang waiter na kakadaan lang sa harapan nila.
Walang pag-aalinlangang na kinuha iyon ni Steven at straight na tinongga ang laman niyon.
Sinupil ni Danica ang ngiting gustong sumilay sa kaniyang labi matapos inumin ng nobyo ang laman ng kopeta. Ilang segundo pa ay bahagya itong gumiwang sa kinatayuan at agad niyang inalalayan.
"Okay ka lang ba, Honey?" nag-aalalang tanong ni Danica sa nonyo.
Nasapo ni Steven ang sariling noo nang maramdaman muli ang pag-ikot ng kaniyang paligid.
"Sa tingin ko ay kailangan mo munang magpahinga. Naparami na rin ang inum mo ng alak. Ako na ang magsasabi kay Rita mamaya na siya na ang bahala kung hahanapin ka ng iba pa."
Hindi na tumangi si Steven nang akayin siya ni Danica papunta sa elevator. Patapos na rin naman ang okasyon at ang ilan ay umuwi na kaya panatag na siyang iwan ang bulwagan. May sarili siyang silid sa hotel na pag-aari niya kaya anytime ay maari siyang magpalipas ng gabi roon.
"Okay na ako dito, iwan mo na ako at samahan si Rita humarap sa mga naroon pa." Pagtataboy ni Steven sa dalaga.
Hinalikan muna ni Danica sa labi ang nobyo bago iniwan ito. Nagmamadaling bumalik sa pinagdadausan ng event at hinanap si Nicole.
Biglang uminit ang pakiramdam ni Steven kaya nagpasya siyang maligo bago matulog.
"Here you are!" nakahinga ng maluwag si Danica nang makalapit kay Nicole. "Pasensya na kung naiwan kita ng matagal dito."
"Huwag mo na akong alalahin, hindi naman ako mawawala dito tsaka nagkaroon ako ng bagong kaibigan." Namumungay ang mga mata at ngumiti si Nicole sa kaibigan. Hindi siya sanay uminum ng alak kaya naging tipsy na siya.
"Salamat sa pagsama sa kaibigan ko habang wala ako." Nakangiting pasalamat ni Danica kay Ralph.
"No problem, nakakatuwa ang kaibigan mo at ang daling patawanin." Kumento ni Ralph.
Nang wala na si Ralph sa harapan nila ay seninyasan ni Danica ang isang waiter at pinalapit ito." Inumin mo muna ang juice na ito para mabawasan iyang pagkahilo mo."
Sinunod ni Nicole ang kaibigan at tinanggap ang inabot nito. Wala lang isang minuto at bigla siyang nakaramdam ng kakaiba sa katawan.
"Naku, lagot ako kay Tita Rox dahil nalasing ka na. Ang mabuti pa ay dito na tayo magpalipas ng gabi." Inakay niya ang kaibigan at hinatid sa isang silid.
Sumang-ayon si Nicole sa kaibigan. Tama ito, tiyak na mapapagalitan siya ng ina lalo na sa hitsura ng pananamit niya ngayon. Katakot-talot na sermon tiyak ang aabutin niya at baka pati ang kaibigan ay masermonan.
"Saan ka pupunta?" Pigil niya sa kamay ni Danica nang lumayo ito sa kaniya pagkaupo niya sa gilid ng kama.
"Babalikan ko lang si Rita. Magpahinga ka na at huwag kang mag-alala dahil sasamahan kita dito mamaya." Paalam ni Danica sa kaibigan.
Pabagsak na inihiga ni Nicole ang sariling katawan sa malambot na kama nang wala na ang kaibigan. Ngunit muli rin napaupo nang biglang may mainit na kumudlit sa pagitan ng kaniyang mga hita. Hindi siya mapakali at unti-unting nag-init ang kaniyang pakiramdam. Para siyang nasasakal bigla sa kaniyang suot gayong hindi naman iyon nakalapat sa kaniyang leeg.
Iritableng nagtapis ng tuwalya sa beywang si Steven at lumabas ng bathroom. Natagalan siya doon dahil hindi nawawala ang pag-iinit ng kaniyang katawan. Napagtanto niyang mali sa kaniyang nainum kanina at kailangan niyang matawagan ang kaibigang doctor upang dalhan siya ng gamot bago pa lumala iyon at hindi na ma control ang sarili.
"Ano nangyayari?" naitanong ni Nicole sa sarili at kusang humaplos ang sariling kamay sa pagitan ng kaniyang hita nang muling nag-init init iyon.
Ang tangkang pag-abot sa cellphone na nasa sofa ay naudlot nang makarinig siya ng mahinang ungol ng isang babae. Tanging lampshade ang nakabukas kaya hindi niya agad napansin na may ibang tao sa kaniyang silid. Nakatabing ang buhok ng babae sa mukha nito kaya hindi niya agad ito namumukhaan. Mukhang nagulat ito sa kaniyang presensya at mabilis na inalis ang kamay na nasa pagitan ng hita nito.
"What are you doing in my room?!" dumagundong ang malagom niyang boses sa apat na sulok ng silid. He groan at sinubukang kontrolin ang libidong biglang tumaas nang makita ang hitsura ng babae. Mga mata nitong nangungusap at kagat ang sariling ibabang labi upang supilin ang pag-alpas ng ungol na gustong kumawala sa bibig nito. Lumipat ang tingin niya sa dalawang binti nitong pilit iniipit ang nasa pagitan ng hita nito.
Hindi alam ni Nicole kung ano ang dahilan ng biglang panginginig ng kaniyang kalamnan nang makilala ang lalaki. Kung dahil ba sa init na nadaram or, takot sa lalaki or dahil sa excitement nang masilayan ang maskulado nitong katawan. Mukhang masarap itong kainin lalo na at tanging towel lang ang nakatabing sa kabuuan ng katawan nito.
"Oh my God!" piping naibulalas niya at na eskandalo sa sariling isipan. Ramdam niya ang dobleng init sa kaniyang mukha ngayon dahil sa pagkapahiya sa sarili.
"I'm asking you, Young Lady!" he hissed while clinched his fist.
"I-I don't know, Sir," aniya kasabay ng mariin na paghawak sa kaniyang mga hita nang muling may kumudlit sa pagitan ng kaniyang mga hita. Pinagpapawisan na siya ng malapot at hindi alam paano ilabas ang init sa katawan na gustong kumawala kanina pa.
"Shit!" napamura si Steven nang mapansin na hindi normal ang ikinikilos ng babae.
"Huhhhhh!" Malakas na napasinghap ang dalaga nang inilang hakbang lang siya ng binata at walang ingat na pinatayo mula sa kama.
"Sabihin mo sa akin, sino ang kasabwat mo para maisakatuparan ang lahat ng ito?!" nag-aalab ang galit sa kaniyang mga mata habang hawak sa leeg ang babae. Naghalo ang galit, pandidiri at pagnanasa sa sistema ng kaniyang emosyon ngayon.
"Hi-hindi ko alam ang pinagsasabi mo, but please help me!" Impit na d***g ni Nicole sa binata at hindi alintana ang paghigpit na hawak nito sa kaniyang leeg. Lalo lamang dumagsa ang init na nanalaytay sa bawat himaymay niya nang mapadikit ang sarili dito.
Galit na binitiwan ni Steven ang leeg ng dalaga at itinulak ito pabalik sa kama. "Huwag mo akong sisihin after this!"
Huling salitang narinig ni Nicole sa binata bago siya dinaganan. Para na ring siyang nahihibang dahil sa halip na matakot ay na excite pa ang kabiyang katawan. Ang isipan ay na blangko na rin dahil sa kakaibang sensasyong nadarama.
Galit ang nangingibabaw sa puso at isipan ni Steven para sa dalaga habang nagpakasasa sa katawan nito. Ayaw man niyang aminin sa sarili pero kahit wala siya sa ilalim ng droga ay kinaadikan niyang halikan ang labi nito. Hinayaan niya lang itong mag-ingay. Maging siya ay napapaungol nang matuto na rin itong gumanti sa bawat halik niya.
Tumulo ang luha sa kaniyang mga mata nang tuloyang makuha ng lalaki ang pinakakakaingatan niyang puri. Masakit at mahapdi noong una pero walang kapantay na sarap ang mga sumunod.
Tuloyang nawala na sa sariling katinuan si Steven nang tuloyang maangkin ang babae. Hindi na pinansin kung nasaktan niya ba ito. Ang mahalaga sa kaniya ay mailabas ang matinding init na namumuo sa kaniyang pagkalalaki. Ilang ulit pa niya itong inangkin at nagpaubaya ito dahil kailangan din ng katawan nito. Hindi na niya mabilang kung ilang beses niya itong dinala sa paraisong sila lang nakarating doon hanggang sa pareho silang gupuin ng pagod.
"Ayos ka na ba?" nag-aalalang tanong ni Rita kay Danica. Sinamahan niya ito sa isang silid doon sa hotel nang d*****g ito sa kaniya kanina na masakit ang ulo nito.
"A little bit." Paanas na sagot ni Danica sa kaibigan. Ang totoo ay ang puso niya ang sumasakit ngayon sa kaalaman na naglulunoy ang dalawang taong mahalaga sa kabiyang buhay ngayon. Gusto niyang sumigaw upang maibsan ang galit na nadarama pero wala siyang karapatan d*****g dahil siya ang may gusto niyon.
"You look terrible, I will call Kuya Steven para madala ka na sa hospital."
"No!" Mabilis niyang hinawakan sa kamay si Rita. "Masama rin ang pakiramdam ng kuya mo kanina at ayaw kong maisturbo ang pamamahinga niya. Huwag ka ng mag-alala sa akin. Migraine lang ito at mamaya lang ay mawala na ito."
Napabuntonghininga si Rita at bumalik sa pagkaupo sa tabi ng kaibigan. Menasahe niya ang noo nito upang maibsan kahit papaano ang sakit niyon.
"Salamat!" Ngumiti siya sa kaibigan bago ipinikit ang mga mata upang e-relax ang sarili.
Nakakaunawang tinabihan ni Rita sa higaan ang kaibigan. Naawa siya sa kalagayn nito. Siya lang ang nakakaalam sa tunay na status ng katawan nito ngayon. Alam niyang na stress na ito kung paano maibigay ang demand ng kaniyang abuela. Ngunit hindi nakipag cooperate ang kaniyang kapatid dahil walang time ito. Alam niyang puro negosyo lang ang nasa isipan ng kapatid. Hindi ito active sa sex life at iyon ang kulang sa relasyon ng dalawa.
HINDI mapilit ni Danica ang sarili na makatulog. Ang katabi niyang kaibigan ay tulog na samantalang siya ay binabagabag pa rin ng mga alalahanin. Marami na siyang naisakripisyo at hindi hahayaang mawala na lang lahat ng pinaghirapan. Muling umukil sa kaniyang isipan ang kasunduang namagitan sa kanilang dalawa ng estokadang abuela ni Steven."Isang taon ang ibibigay ko sa iyo upang maibigay ang gusto ko. Kailangan bago matapos ang palugit na iyan ay mabigyan mo ako ng apo mula kay Steven. Kapag nabuntis ka na ay madali na lang e arrange ang kasal ninyong dalawa." "Fuck that old woman!" she cursed in her mind. Hindi sapat ang pagiging malapit niya kay Rita para mangyari ang lahat ng gusto niya. Toso ang matanda at nagmana dito si Steven. "Ahhhhh!" impit na hiyaw ni Danica pero naipit iyon sa kaniyang lalamunan dahil ayaw niyang makalikha ng ingay at baka magising si Rita. Napasabunot ang dalawang kamay sa sariling buhok dahil sa inis na nadarama. One month ago lang niya nalamang may
MAGULO ang isipan na nagpahatid si Nicole sa isang taxi driver pauwi sa bahay ng kaniyang mga magulang. Hindi niya alam paano at saan magsimula upang magkaroon ng linaw ng lahat ng naganap sa hotel. Biktima lamang din siya pero walang maniniwala dahil kahit sa sarili ay hindi niya rin alam paano ipaliwanag na napunta siya sa silid ni Steven. Lalo na ang bagay na nangyari sa kanila ng binata.Gusto ng sumabog ng kaniyang puso dahil sa pinaghalong emosyon. Siya ang agrabayado kung tutuusin dahil nawala ang pinakakaingatan niyang puri sa isang iglap lamang. Ang malala pa ay hindi niya asawa o boyfriend ang taong nakauna sa kaniya.Naisubsob niya ang mukha sa dalawang palad na nakatukod sa kaniyang hita. Naipagpasalamat na lamang niya at mabait ang driver. Pinahiram pa siya nito ng jacket nang mapansin na nilalamig siya."Nandito na po tayo, Ma'am." Untag ng driver sa kaniyang pasahero nang tumapat sila sa adress na ibinigay nito sa loob ng subdivision."Salamat po." Inabot niya sa driver
Lumipas ang mahigit isang buwan na naging tahimik ang bubay ni Nicole. Naging secretary siya ni Mang Kanor na ngayon ay tinatawag niyang Tatay. Tumigil na rin ito sa pagmamaneho ng taxi dahil nagawa na umano nito ang misyon, ang makaligtas ng buhay ng babaeng napariwara ang buhay. At siya nga iyon at itinuring siyang anak nito. Wala siyang inilihim dito maliban sa kung sino ang nakagalaw sa kaniya."Mukhang namumutla ka, hindi ka ba nakapag-almusal?" nag-aalalang puna ni Kanor kay Nicole.Hindi magawang sumagot ni Nicole sa ginoo dahil nakaramdam siya ng panlalamig sa mga kamay at paa. Pero pinagpapawisan siya gayong hindi naman mainit ang paligid."Ang mabuti pa ay dalhin na kita sa hospital upang masuri ang iyong kalagayan."Nang lumapit sa kaniya si Mang Kanor ay biglang naduwal si Nicole. Hindi niya nagustohan ang pabangong gamit nito gayong dati pa niya iyon naaamoy. Tutop ang sariling bibig na tumakbo siya papasok ng bathroom.Malungkot na sinundan ng tingin ni Kanor ang dalaga.
"ALAM kong pinapahanap mo ang kaibigan ko." Mahinahon ngunit may himig galit ang boses ni Danica sa pakipag-usap kay Steven.Naging matiim ang tinging ipinukol ni Steven sa nobya. Kahit papaano ay nakaramdam siya ng kunsensya para dito bilang nobyo niya. Wala itong ginawang masama sa kaniya kundi ang mahalin siya at ang kaniyang kapatid. Nawalan na rin siya ng oras dito bilang nobyo nito at ngayon ay nalaman pa ang pagpapahanap niya sa kaibigan nito.He felt guilty dahil nanatili ito sa kaniyang tabi sa kabila ng nangyari sa kaniya at kaibigan nito. Tama ito na pinahahabap niya si Nicole. Gusto lamang niyang makasiguro na hindi ito nabuntis. Kung mabuntis man ay hindi siya makakapayag na maging bastardo ang bata at lumaking hindi siya kilala."Alam kong hindi mo ginusto ang nangyari sa inyong dalawa dahil umamin siya sa akin." Tukoy ni Danica kay Nicole."Where is she?" mabilis na tanong ni Steven dito. Ayon sa kaniyang assistant ay hindi na pumasok ng kompanya ang babae mula nang ara
MAPAIT na ngiti ang sumilay sa mga labi ni Nicole pagkarinig sa conversation sa pagitan ng mga magulang at Danica. Kalaunan ay tumawa siya ng pagak na ipinagtaka ni Soledad. Ang akala nito ay nasisiraan na siya ng bait."Ganiyan ka rin ba sa sarili mong anak?" nang-uuyam na tanong ni Nicole kay Soledad."Wala akong anak kaya huwag mo akong tanongin." Inis na sagot ni Soledad dito.Muling tumawa si Nicole sa ginang."Kaya pala magkasundo kayo ni Danica. Siguro nagnakaw ka rin ng anak ng iba kaya ka nawalan ng trabaho?" pagpatuloy niyang pang-aasar sa ginang.Galit ang nararamdaman ngayon ni Nicole at dissapointment para sa mga magulang. Hindi manlang nag-alala ang mga ito sa kaniya kahit para sa maging apo ng mga ito. Hindi manlang ng mga ito pinahahalagaan ang kaniyang damdamin. Mas naawa pa kay Danica kaysa sa kaniya at hindi naisip na maaring kailangan niya rin ang mga ito sa kalagayan niya ngayon.Sa halip na magalit ay ngumiti ng pang-aasar si Soledad sa babae. Nasaktan siya sa sin
"ANO ba naman iyan? Matanda ka na talaga at naging ulyanin!" pang-aasar ni Gardo sa ginang."Kung iyang binubunganga mo riyan ay tinutulongan mo akong maghanap?" angil ni Soledad dito habang hinahanap sa paligid ang cellphone. Hindi na niya matandaan kung saan iyon nailapag dahil nataranta na kanina."Mamaya mo na iyon hanapin, ito na muna ang gamitin mo!" Inabot ni Gardo ang kaniyang cellphone sa kasama.Nanatiling nakapikit lang si Nicole pero alam niyang bini-video siya ni Soledad. "Pakiusap, alagaan niyong mabuti ang aking anak. Alam kong hindi na ako magtatagal..."Mabilis na pinutol ni Soledad ang pag-record sa video bago pa madugtongan iyon ni Nicole."Pero sana ay buhayin ninyo ang tatlo kong anak." Pagpapatuloy na pakiusap ni Nicole sa dalawa habang lumuluha. Pero wala siyang nakuhang tugon sa dalawa."Ako na ang magdadala sa bata dahil hindi ka naman marunong magmaneho. Hanapin mo ang cellphone mo at tawagan si Ma'am Danica para ipaalam na hindi maganda ang lagay ng bata." N
NAGMAMADALING nagbihis si Danica at tinawagan muli si Gardo nang may maalala."Ang bata, kumusta sila?" tanong ni Danica habang naghahanda sa pag-alis."Nasa incubator ang bata, Ma'am. Ang isa naman ay nandito inaalagaan ni Soledad at parehong babae ang kambal." sagot ni Gardo sa dalaga."Bakit hindi niya sinasagot ang tawag ko kagabi?" usisa pa rin ni Danica at ang tinutukoy ay si Soledad."Naku, Ma'am. Pagpasensyahan niyo na po si Soledad at matanda na kaya madaling kapitan ng nerbyos. Nataranta na siya kagabi at hindi natandaan kung saan naipatong ang cellphone. Isa pa ay hinabol niya si Nicole kaya hindi na niya naisip na tawagan ka."Pinaniwalaan ni Danica ang kwento ni Gardo. Naging kampante umano ang ginang na hindi na magawang makatayo ni Nicole dahil sa sobrang nanghina ito matapos manganak. Gumamit ito ng bathroom at paglabas ay wala na ang babae. Napangisi si Danica, hanga siya sa lakas ng loob ni Nicole at nagawang lumaban hanggang sa huli ng hininga nito."Matapos niyo si
"Mga hayop sila!" Nangangalit ang mga bagang ni Kanor nang marinig ang binalita sa kaniya ni Tony. Inutusan niya itong alamin ang kilos ng tunay na pamilya ni Nicole."Ang alam po nila ay si Nicole ang abong isinaboy nila sa dagat. Malaking tao ang nasa likod ng lahat ng ito, Sir. Nakita ko po si Mr. Steven Scout at ang abuela nito.""Kung ganoon ay dapat ko nga lang na itago si Nicole sa kanila. Kung sino man ang tunay na salarin sa nangyari sa kaniya, siya na lang ang makakapagsabi." Napalitan ng lungkot ang nadarama ni Kanor nang bumalik ang atensyon sa dalagang natutulog. Bumalik na sa dati ang kulay ng balat nito. Pero hindi pa ito nagigising mula nang matagpuan nila."Narinig ko pong tinawag nilang Danica ang babaeng kasama ni Mr. Scout." Pagpapatuloy na kuwento ni Tony sa ginoo.Naningkit ang mga mata ni Kanor at naikuyom ang mga kamao pagkarinig sa pangalan ng taong huling binangit ni Nicole. "Huwag mo hahayaan sa kamay ni Danica ang mga anak ko.""Mga anak? " mahinang bigkas